10
yeni və ya təkmilləşmiş məhsul, xidmət təklif olunur.Eyni zamanda innovasiya
texnoloji prosesləri, idarə və təşkil etmə proseslərində tətbiq oluna bilər.Daha dəqiq
ifadə
etsəm,
innovasiya
fəaliyyəti
cəmiyyətin
intellektual
fəaliyyətinin
təkmilləşdirilməsinə yönələn nəticədir.Biliklərin artırılması özündə investisiya və
innovasiyanı – yeni təkmil maşın və avadanlıqları, enerji mənbələrini və s. təcəssüm
etməsə iqtisadi və ya digər effektin əldə olunmasına gətirib çıxarmayacaq.Nəticədə
bütün mərhələləri - elmi ideyanın yaranmasından, ixtiraların rəsmiləşdirilməsindən
emi-texniki və texnoloji modifikasiya əsasında texnoloji inkişaf və innovasiyaya
qədər olan mərhələni əhatə etməlidir.Bildiyimiz kimi ETT ayrı-ayrı sahələrdə,
regionlarda, ölkələrdə müxtəlif elmi–texniki istiqamətlərdə qeyri-bərabər olaraq
həyata keçirilir.Bunlardan bəziləri texnoloji inkişaf lokomotivində liderliyi ələ
keçirir, bəziləri isə əksinə olaraq “kölgə” altında qalaraq öz mövqelərini əldən
verirlər.Liderliyin dəyişilməsi əsasən texnoloji inqilablar dövründə texnoloji
inkişafın xüsusiyyətləri ilə müəyyən olunur.Bu barədə XX əsrin sonu və XXI əsrin
əvvəllərinə olan texnoloji inkişaf göstəricilərinə nəzər salmaq yerinə düşərdi.
Göründüyü kimi texnoloji inkişafın IV mərhələsi 1929-1933 il maliyyə böhranından
sonra başlayıb. İlk əvvələr bu hərbi xarakter daşısa da sonralar, 50-ci illərdən
başlayaraq dinc yolla–EHM–lərin tərtibi, atom enerjisindən istifadə, “Yaşıl İnqilab”
, kosmosun tətqiqi ilə davam edib. 70–ci illərin ortalarında baş verən dərin enerji və
texnologiya böhranı texnoloji inkişafın V mərhələsi üçün böyük təkan vermiş oldu.
Bunun əsasında mikroelektronika, personal kompyuter, biotexnologiya, gen
mühəndisliyi, internet şəbəkəsi dayanırdı. Həmin dövrün lider ölkələrinə ABŞ,
Yaponiya, Q.Avropa və keçmiş SSRİ daxil idi.Lakin XXI əsrin 15 əvvələrində artıq
Vmərhələnin başa çatdığı aydın görünməyə başladı.Belə ki 2001- 2002–ci illər
böhranı ilk dünya informasiya böhranı sayılırdı.Və bununla da VI texnoloji inkişaf
mərhələsinə keçidin əsası qoyuldu.Bir qrup mütəxəssislərin fikrincə bu period XXI
əsrin 20-50-ci illərini əhatə edəcək.Eyni zamanda istehsalın postindustrial texnoloji
üsulu humanit xarakter daşıyaraq yaxın 200 ildə bütün planetin texnoloji simasını
dəyişəcəkdir.
11
Innovasiyaların təhlili göstərir ki, onlar sosial-iqtisadi xarakterli funksiyalar yerinə
yetirirlər. Iqtisadi ədəbiyyatlarda qeyd olunduğu kimi, innovasiya iqtisadi
kateqoriya olaraq iki əsas funksiyanı-təkrar istehsal və stimullaşdırma
funksiyalarını yerinə yetirir. Təkrar istehsal funksiyasını yerinə yetirməklə
innovasiya geniş təkrar istehsalın mühüm maliyyələşdirmə mənbəyi kimi çıxış edir.
Innovasiyaların bazarda satışından əldə edilən pul gəlirləri sahibkarlıq mənfəətini
yaratmaqla, maliyyə resurslarının mənbəyi və eyni zamanda innovasiya prosesi
səmərəliliyinin ölçüsü kimi çıxış edir.
Enerjinin minimumlaşdırılması qanununa tabe olaraq insan öz fəaliyyətini əmək
məsrəflərinin azaldılmasına, vaxta qənaətə və digər effektlərin alınmasına
yönəldir.Odur ki, innovasiyaya sosial kateqoriya kimi baxmaq olar.
Bu isə özündə aşağıdakıları əhatə edir:
1.Sosial kateqoriya kimi innovasiya praktiki olaraq bütün ixtiralar enerji xərclərinin,
canlı əməyin azaldılmasına istiqamətləndirilmişdir, yeni məhsuldar qüvvələrin
istehsala cəlb olunmasına imkan yaradır, əməyin və istehsalın səmərəliliyini
yüksəldir.
2. İnnovasiya istehsal olunan məhsulların keyfiyyətini yüksəltməklə, istehsal və
istehlak
səviyyəsinin
artımına
gətirib
çıxarır,
həyatın
keyfiyyətinin
yaxşılaşdırılmasına kömək edir.
3. İnnovasiyanın üçüncü funksiyasının xüsusiyyəti məhsulun keyfiyyətini
yüksəldərək, xərcləri aşağı salaraq və istehsalı təkmilləşdirərək tələb və təklif,
istehsal və istehlak arasında nisbətlərin qorunub saxlanmasını təmin etməkdir.
4. İnnovasiyanın işlənib hazırlanması gedişində və istifadəsi prosesində insanın
inkişafı prosesi-onun intellektual qabiliyyətinin reallaşdırılması, gələcək yaradıcı
artım üçün şərait yaradılması prosesi gedir.
Yuxarıda qeyd olunanları yekunlaşdırmaqla belə nəticəyə gəlmək olar ki,
innovasiya dedikdə, yəni əmtəə, xidmət, texnologiyalar, təşkilati forma, idarəetmə
metodu şəklində öz praktiki təcəssümünü və tətbiqini tapmış ideyaların
reallaşdırılması üzrə yaradıcılıq prosesi başa düşülməlidir.
12
İnnovasiyanın mənşəyini izah edən iki ehtimal: “texnoloji məkan” və “tələbin
çağırışı” ehtimalları mövcuddur. “Texnoloji məkan” ehtimalı Q. Menş tərəfindən
irəli sürülmüşdür.Bu ehtimala görə, innovasiyanın meydana çıxması mənbəyi kimi
istehsalın daxili qanunauyğunluqları çıxış edir. K. Frimenin tərəfdarı olduğu
“tələbin çıxarışı” ehtimalına görə isə innovasiyanın yaranmasında müəyyənedici
amil tələbdir. Real həyatda innovasiyanın meydana çıxmasında bunlardan hansı
birisinin ilkin səbəb kimi çıxış etdiyini müəyyən etmək çətindir. S.Y.Qlazyevin
fikrincə, “...çoxsaylı empirik tədqiqatlar yeniliyin yayılmasının ictələbatın
vəziyyətindən asılılığını inamlı olaraq nümayiş etdirir: ixtiraların çoxu onilliklərlə,
hətta bəzən yüzilliklərlə onların istifadəsinə gözləməkdə qalırlar. Öz növbəsində,
istehsal olunan məhsula tələbat xeyli dərəcədə onun istehsal imkanları ilə müəyyən
olunduğu halda, istehlakçı davranışının dəyişkən stereotitlərinin təsiri altında
formalaşırlar”.
İnnovasiyaların meydana çıxması mənbələrini və amillərini sistemləşdirməyə
çalışaq.Innovasiyanın meydana çıxma mənbələri dedikdə, innovasiyanın
yaradılmasının qeyri-mümkün və ya çətin olduğu fundament başa düşülməlidir.
Belə mənbələrin iki əsas qrupunu ayırmaq olar:
-artan tələbatla onların ödənilməsinin məhdud imkanları arasında ziddiyyət;
- elmi-intellektual da daxil olmaqla cəmiyyət tərəfindən toplanmış resurs potensialı.
Innovasiyanın meydana çıxması amilləri isə o qüvvələrdir ki, onlar cəmiyyətin
tələblə yeni yaradılmış biliyin hazır nəticəyə keçdiyinə imkan verirlər.Həmin
amilləri iqtisadi, texnoloji və sahibkarlıq amilləri kimi qruplaşdırmaq olar. Iqtisadi
amillər isə öz növbəsində aşağıdakılardan ibarətdir: rəqabət, mənfəət artımı,
ixtiranın patent müdafiəsi.
İqtisadi ədəbiyyatlarda «innovasiya» anlayışına dair müxtəlif fikirlərə rast gəlmək
olar.Professor A.Abbasov qeyd edir ki, «innovasiya anlayışı ilk dəfə XIX əsrdə
mədəniyyətşünaslıq üzrə elmi tədqiqatlarda bir mədəniyyətin bəzi elementlərinin
digər mədəniyyətlərə daxil olmasını ifadə edirdi.Söhbət Avropa mədəniyyətinə
Afrika və Asiya cəmiyyətlərinin ənənələrinin daxil olmasından gedirdi».İnnovasiya
Dostları ilə paylaş: |