xidmət edən istifadə olunan sərvətlər real sərvətlərə aiddir.
[33.64.66]
İctimai istehsalın inkişafı üçün vacib amillərdən biri
də təbii ehtiyatlardır. İnsanların həyat səviyyələrinin
yaxşılaşdırılması və istehsalın artım tempi ətraf mühitin
təmizliyindən, yeraltı sərvətlərdən, dəniz, okean, göl və
çayların sularından asılıdır.
Ayrı-ayrı sahələrdə olduğu kimi, bu problemin həlli
ümumi xüsusiyyətlərə malik olmaqla yanaşı Respublikanın
təbii şəraiti və təbii ehtiyatlarından, iqtisadiyyatın
strukturundan, tarixi inkişaf xüsusiyyətlərindən asılı olaraq
fərdi xüsusiyyətlər kəsb edir.
Buna görə də, Respublikamızda ekoloji problemlərin
həlli onun ümumi nəzəri metodoloji əsaslarını və
istiqamətlərini öyrənməklə bərabər, bir sahədə bu prob-
lemin yaranması səbəbləri onun aradan qaldırılması
yollarının müəyyənləşdirilməsi, bu istiqamətdə konkret
tədbirlər işlənib hazırlanması və həyata keçirilməsi nəzəri
və praktiki baxımdan aktual əhəmiyyət kəsb edir.
Metodiki baxımdan təbiəti qoruma fəaliyyəti dedikdə,
ətraf mühitə mənfi antropogen təsirin azaldılmasına və
onlardan
səmərəli
istifadənin
yaxşılaşdırılmasına
yönəldilmiş bütün növ təsərrüfat fəaliyyəti başa düşülür.
Təbii mühitin, yəni meşə, su və bu kimi təbii sərvətlərin
mühafizəsinin bir-birindən fərqləndirilməsinin çətin və
mühafizə xərclərinin qiymətləndirilməsinin vahid prinsipi
olduğuna
görə
yuxarıda
adları
çəkilən tədbirləri
ümumiləşdirərək bundan sonra «təbiətin istifadəsi»
adlandırmaq daha məqsədəuyğun olardı. Təbiətdən
istifadəni qiymətləndirmək üç əsas istiqamətdə aparılır:
təbii
ehtiyatların
iqtisadi
qiymətlərinin
artmasında
təbiətdən istifadənin səmərəliliyinin təyini; xammal,
yanacaq və digər maddi sərvətləri tam planlı işlədilməsinə
görə təbiəti mühafizənin səmərəliliyinin təyini.
Təbii sərvətlərin iqtisadi qiymətləndirilməsinə
çoxsaylı elmi işlər həsr olunmuşdur. Bir sıra əsərlərdə
isə
iqtisadi
qiymətləndirmədə
riyazi
metodların
tətbiqinə geniş yer vermişdir ki, bu da təbiətdən
istifadənin ümumiləşdirilməsinin bütün problemlərinin
özünəməxsus keyfiyyətdə həllini əks etdirir. Adətən
təbii ehtiyatların iqtisadi qiymətləndirilməsi dedikdə,
xalq
təsərrüfatının
səmərəliliyi,
onun
tətbiqinə
münasibət başa düşülür.
Problemin daha bir cəhətinə də diqqət yetirmək
lazımdır. Təbii ehtiyatların iqtisadi qiyməti dedikdə
belə hesab olunur ki, ehtiyatın kəmiyyəti və keyfiyyəti
arasındakı fərq təbiətin özü ilə müəyyən olunur və
verilən qiymət bütün bunları əks etdirməlidir, bu
zaman nəzərdən qaçırılır ki, bir qayda olaraq təbiətin
istifadəsinin qiyməti ancaq təbii xüsusiyyətlərinə
deyil, həm də onun istifadəsinin mövcud texnika və
texnologiyasına da şamil edilməlidir. Məhz sonuncu
amilin köməyi ilə təbii ehtiyatın qiymətinin ümumi
göstəricisinə təsiri tamamilə qiymətləndirilir və bu
əsas şərtlərdən biridir.
Yuxarıda göstərilənləri ümumiləşdirərək, belə nəticə
çıxarmaq olar ki, təbii ehtiyatların qiymətləndirilməsi
konsepsiyası təbiətin istifadəsinin istiqamətlərinin və
iqtisadi səmərəliliyin təyini üçün əsas kimi götürülə
bilməz: belə ki, konsepsiyanın nəzəri əsaslandırılması bir
sıra təzadlara malikdir. İstifadə olunan təbii ehtiyatların
iqtisadi göstəricilərinin plan göstəricilərindən tamamilə
fərqlənməsi, onun xalq təsərrüfatının planlaşdırılmasında
istifadəsini çətinləşdirir və ya tamamilə qeyri-mümkün
edir. Tipik konsepsiya təsərrüfat fəaliyyətində təbii
ehtiyatların istifadə olunması elmi-texniki inkişafın aparıcı
rolunu inkar edir.
Bütün bunlar təbiətin mühafizəsi fəaliyyətinin mütləq
səmərəliliyinin təyin olunması problemlərinə yenidən
baxmağı tələb edir. İlk növbədə təbiəti mühafizə
fəaliyyətinə
kapital
qoyuluşunun
müstəqil
istiqamətlərindən iqtisadi səmərəliliyi təyin etmək üçün
təsdiq edilmiş müvəqqəti metodu nəzərdən keçirək. Ətraf
mühitin qorunmasına çəkilən xərclərin səmərəliliyi
«qarşısı alınan itkilər» kateqoriyasına daxil edilir.
Bu metodoloji prinsip nümunəvi üsul əsasında
hazırlanmışdır. Ətraf mühitin çirklənməsi ilə xalq
təsərrüfatına dəyən ziyan və iqtisadi itkilər haqqında ətraflı
göstərişlər verilir. Bu metoda əsasən çirklənmədən dəyən
iqtisadi zərərin qarşısının alınması göstəricisi qorunan təbii
ehtiyatların pul qiymətinin artımı ilə cəmlənir, təbiətin
mühafizəsi xərclərinin iqtisadi səmərəliliyinin mütləq
qiymətinin təyini, eləcə də ətraf mühitin qorunmasına sərf
olunan məsrəfli səmərəliliyin dinamikası, onun artımı,
kapital qoyuluşunun paylanmasında ərazi və istehsal
sahələrinin
payının
qiymətləndirilməsində,
təbiəti
mühafizə
tədbirlərinin
növbələnməsinin
təşkilinin
müəyyən olunmasından istifadə olunur.
Beləliklə, nümunəvi metodla çirklənmədən dəyən
zərərin qarşısının alınması göstəricisi təbiəti mühafizə
fəaliyyətinin iqtisadi səmərəliliyinin əsaslandırılmasında
aparıcı rol oynamalıdır. Bununla belə zərərin qarşısının
alınması göstəricisi həmişə səmərəli sayıla bilməz. Bu
metodun
qeyri-müntəzəmliyi
səhiyyə
orqanlarının
fəaliyyəti zamanı zərərin qarşısının alınmasında yaranan
itkilərin miqdarının hesablanması vaxtı özünü aydın
göstərir. Əgər səhiyyə orqanları tərəfindən aparılan
tədbirlər olmasaydı, epidemiyalar bütün əhalini məhv
edərdi və profilaktikanın səmərəsi olmazdı.
Təbiəti mühafizə tədbirlərinin həyata keçirilməsi
Dostları ilə paylaş: |