Azərbaycanın Milli Şurası 1919-cu ilin 29 mayında
İrəvan şəhərinin Ermənistanın paytaxtı olmasına razılıq ver
disə də, daşnak Ermənistanı ilə mübahisələri dinc yolla həll
etmək mümkün olmadı.
Ermənistan azərbaycanlılara qarşı Naxçıvanda, Zən
gəzurda və Qarabağda etnik təmizləmə siyasətini keçirmək
də davam edirdi. 1918-ci ilin mart ayına qədər İrəvan quber
niyasında 198 kənd, 1919-cu ilin son iki aymda isə Eçmiəd-
zin və Sürməli uyezdlərində 34 azərbaycanlı kəndi talan edi
lərək dağıdılmışdı'.
1989-cu ilin sonunda Azərbaycan ziyalılarından Ə.
Haqverdiyev Ermənistanda, Y.V.Çəmenzəminli Türkiyədə,
M.Y.Cəfərov və F.Vəkilov Gürcüstanda dövlətimizin diplo
matik nümayəndəsi rütbəsində işləyirdilər.
Naxçıvanda (1918-ci ilin iyul-avqustunda), Zəngəzu
run Sisian bölməsində (1918-ci ilin may-avqust aylyrmda),
Qarabağda Andronikin, Dronun və Njdenin silahlı quldur
dəstələri yerli azərbaycanlılara qarşı terror əməliyyatlarım
davam etdirərək, qədim Azərbaycan torpaqlarında azərbay
canlıların soyqırımını həyata keçirirdilər. Andronikin quldur
dəstələri tərəfindən 1918-ci ilin yayında və payızında Zə
ngəzurda 10068 nəfər azərbaycanlı qətlə yetirilmiş, 115
kənd viran edilmişdi2.
Türkiyə silahlı qüvvələrinin böyük köməyi ilə Bakının
Stepan Şaumyan güruhundan azad edilməsi (15/1X.18)
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hökumətinə ölkənin ərazi
bütövlüyü istiqamətində te’sirli tədbirlər görmək üçün im
kan yaratdı. Lakin Mudros müqaviləsinə (30/X.1918) əsasən
Türkiyə silahlı qüvvələrinin Qafqazdan (o cümlədən də
Azərbaycandan) geriyə çəkilməsi erməni-daşnak silahlı qul
2
22
Bax: «Xalq» qəzeti, 13 yanvar 1998-ci il.
Azərbaycan demoktarik Respublikası (1918-1920), B, 1998, s. 165
(rus dilində).
dur dəstələrinin yeni hücumları üçün şərait yaratdı. Andro
nikin quldur dəstələri 1918-ci ilin 22 noyabrında Zəngəzu
run Gorus hissəsində 30-dan çox Azərbaycanlı kəndlərinin
bütün əhalisini məhv etdilər'.
Azərbaycan Parlamanı 1918-ci ilin 20 dekabrında Qa
rabağda general-qubematorluq yaradılması haqqında qərar
qəbul etdi. Bu qubematorluğun tərkibinə Cavanşir, Şuşa,
Cəbrayıl və Zəngəzur dairələri daxil edildi və ərazidə gene
ral-qubernator vəzifəsinə general Xosrov bəy Sultanov təyin
edildi.
1919-cu ilin yazından başlayaraq Zəngəzur bölgəsin
dən və ümumiyyətlə Ermənistandan 150 min azərbaycanlı
erməni-daşnaklar tərəfindən vəhşicəsinə qovulmuşdu. Tam
olmayan rəsmi məlumata görə isə 7729 nəfər öldürülmüşdü
ki, bunlardan da 3257 nəfəri kişi, 2276 nəfəri qadın, 2196
nəfəri uşaq olmuşdur2.
1919-cu ilin 15 mayında Sovet Rusiyasının gizli kö
məyi ilə Muğan-Lənkəran zonasında yaşayan rus kəndliləri
nin (molokanlar) guya tələbi ilə «Muğan Sovet Respublika
sı» yaradılmışdı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hökuməti
general X.Sultanovun komandası altında buraya 4 min nəfər
lik ordu hissəsi göndərdi və iyulun 25-də süni olaraq yara
dılmış «Muğan Sovet Respublikası» ləğv edildi.
1919-cu ilin mayının ortalarında Denikinin ordu hissə
ləri Petrovski (indiki Mahaçqala) və Dərbəndi işğal etdi.
Azərbaycana qarşı bilavasitə yönəldilmiş bu təcavüz 1919-
cu ilin 26 mayında Azərbaycan Parlamanında müzakirə edil
di və görülən konkret tədbirlərdən biri iyunun 14-də Dövlət
Müdafiə Komitəsinin yaradılması oldu. Komitənin sədri Baş
Nazir N.Usubbəyov, üzvləri isə hökumətin nazirlərindən
Azerbaycan demoktarik Respublikası (1918-1920), B, 1998, s.171
(rus dilində).
Balayev A. 1917-1920-ci illərdə Azərbaycan milli azadlıq hərəkatı.
B., 1990, s.505.
23
A.Safikürdski, X.Melik-Aslanov, M.Cəfərov və S.Mehman-
darov təsdiq edildi. Ölkədə hərbi vəziyyət e’lan edildi.
Kaspi dənizində (Bakı limanında) İngiltərə ordu hissə
lərinin mövcudluğu (1918-ci ilin noyabrından 1919-cu ilin
avqustuna qədər) Denikinin ordu hissələrinin Azerbaycan
sərheddini (Dağıstandan) keçməsinə müəyyən dərəcədə
mane olurdu.
U.Çerçill «Dünya böhranı» adlı əsərində bu haqda belə
yazır: «Qara dənizdən Kaspi dənizinə qədər uzanan bütün
cənubi Qafqazda yerləşmiş Britaniya diviziyaları, bu region
da bir-birinə düşmən olan xalqlar arasında sülhə zəmanət
idi»’.
İngilis hərbi hissələri Azərbaycandan getdikdən sonra
ABŞ Naxçıvanda öz təsiri altında general-qubematorluq ya
ratmaq istədisə də bu məqsədinə nail ola bilmədi2.
1920-ci ilin 19-25 yanvarında erməni hərbi dəstələri
Zəngəzurda 51 Azərbaycan kəndini talan edərək əhalisini
qovdular. Erməni hərbi dəstələrinin növbəti hücumları
1920-ci ilin martın əvvəlində Şərur və Ordubad üzərinə
edildi və Kəlbalı xanın hərbi dəstələri qonşu Türkiyədən
köməyə gəlmiş hərbi dəstələrlə birlikdə ermənilərə öl
dürücü zərbə endirdilər. Və nəhayət, 1920-ci ilin novruz
bayramı axşamı, martın 22-də ermənilər Qarabağa keçid
olan yeganə Əskəran keçidini zəbt edərək, qorxulu vəziyyət
yaratdıqda Azərbaycan ordusunun bir korpusu general-
mayor Həbib bəy Səlimovun başçılığı altında daşnakları
darmadağın edərək, Şuşa və Xankəndini azad etdi. 1
2
1
U.Çerçill, «Dünya böhranı» (ingiliscodən tərcümə) rus dilində. M,
1932, səh.105.
2
Azərbaycan Demoktarik Respublikası (1918-1920), B., 1998, səh. 175-
176 (rus dilində).
24
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
parlamanının siyasi fəaliyyəti
Parlamanın ilk iclasında (1918-i ilin 7 dekabn) sədrliyə
Əli Mərdan bəy Topçubaşov seçildikdən sonra Parlamanın
açılması münasibətilə məhbuslara amnistiya verilməsi haq
qında qərar qəbul edildi.
Parlamanm- birinci iclasında qəbul edilmiş «Bəyanna-
mə»də Türkmənçay müqaviləsinin (1828) Azərbaycana aid
hissəsinin öz qüvvəsini itirdiyi e’lan edildi.
Müvəqqəti hökumətin Baş Naziri Fətəli xan Xoyski
hökumətin daxili və xarici siyasəti haqqında Parlamana he
sabat verdikdən sonra hökumətin səlahiyyətlərinin Parlama
na təhvil verildiyini e ’lan etdi.
Parlamanın ilk iclasında 9 fraksiya və qrup iştirak edir
di:
1) «Müsavat» fraksiyası
-3 3 nəfər;
2) «İttihad»
- 11 nəfər;
3) «Əhrar»
- 9 nəfər;
4) «Hümmət»
- 5 nəfər;
5) «Müsəlman sosialist bloku» - 5 nəfər;
6) «Bitərəflər»
- 15 nəfər;
7) «Milli azlıqlar»
- 4 nəfər;
8) «Rus-slavyan cəmiyyəti»
- 3 nəfər;
9) «Erməni fraksiyası»
- 4 üzv ilə təmsil olun
muşdu1.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti özünün yarandığı döv
rdə ən demoktarik parlaman modelinə malik idi. Belə ki, o,
ölkədə yaşayan bütün vətəndaşların bərabər hüquqluluğu
əsasında qurulmuşdu. M.Ə.Rəsulzadə «Əsrimizin səyauşu»
(1923-cü ildə nəşr olunmuşdur) əsərində «Biz nə qazan
dıq?» sualına belə cavab vermişdir:
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1918-1920). B., 1998, s. 134.
25