64
Rəqabətin kəskinləşməsi, xalis spekulyasiya imkanlarının məhdudlaşması,
kredit bazarında faiz dərəcələrinin azaldıiması və vaxtaşırı bank böhranlarında
təzahür edən qeyri sabitlik - bütün bunlar hətta ən uzaqgörən bankirləri də məcbur
edir ki, onlar etibarlı invenstisiyaiar, öz kapitallarını sənayeyə tərəf yönəltmək
barədə düşünsünlər. Bu gün bank kapitalı ilə sənaye kapitalının qeyri-formal
birləşməsinin çoxsaylı variantları mövcuddur (bir qayda olaraq, bu birləşmə
bankların təşəbbusu və ya onların fəal iştirakı ilə baş verir). Yeni bankfar, bir qay-
da olaraq, müəyyən maliyyə qrupu ilə sıx əlaqəli şəkildə yaradılır və işləyirlər.
Rusiya qanunvericiliyinin mükəmməl olmadığı şəraitdə holdinqlər yaradılması,
müəyyən mənada, maliyyə-sənaye qruplarının təşkilinin aiternatividir.
Bank holdinq şirkəti hüquqi cəhətdən müstəqil olan bir sıra bankların və
bank olmayan firmaların əməliyyatlarına nəzarət etmək məqsədilə onların səhm-
lərinin nəzarət paketlərinə sahib olan səhmdar cəmiyyətdir. Bank holdinq şirkətləri
ABŞ-da daha geniş yayılmışdır. Bu ölkədə iri banklar holdinq şirkətlərinin
köməyilə geniş regionlarda vahid mərkəzdən idarə edilən və həmin bankların
bölmələrini əvəz edən bank müəssisələrinin bütöv sistemlərini yaradırlar.
Bank holdinqfərinin iki əsas növü var - çoxbanklı (İki və ya daha çox banka
nəzarət edən) və birbanklı holdinqlər. Ən iri bank holdinqlərindən biri – Ame-
rikanın «Sitikorporeyşn» («Sİtikorp») şirkətidir. Bu şirkətin əsas aktivləri
«Sitibenk»ə məxsusdur.
Rusiyada holdinqlərin yaradılması prosesi əsasən iki üsulla baş vermişdir -
«yuxarıdan» və «aşağıdan». Keçmiş sahə idarələrinin və müəssisə birliklərinin
holdinq şirkətlərinə çevrilməsi prosesi «yuxarıdan» gedirdi. 1993-cü ilin ortalarına
qədər bu sxem üzrə təqribən 10 holdinq şirkəti («Qazprom», «Lukoyl» və s.)
yaradılmışdır, lakin Rusiya Federasiyasının Dövlət Əmlakının idarə edilməsi
Komitəsi bu prosesə mane olaraq əvvəlcə müəssisələrin özəlləşdirilməsini tələb
etdi.
65
Özəlləşdirilmiş və yeni yaradıimış müəssisələrdən olan yeni sahibkarlar tərə-
findən holdinqiər yaradılması prosesi «aşağıdan» gedirdi. Kommersiya banklannın
çoxu özlərinin iqtisadi sabitliyini artırmaq məqsədilə müəssisə və firmaların bütöv
kompleksini əhatə edən «müdafiə zolaqları» yaradırdılar. Onlar daim həmin
müəssisə və firmaların fəaliyyəti ilə bağlı idi. Qrup şəkiində rəqabət əksər hallarda
heç də o demək deyildir ki, eyni bir qrupa mənsub olan təsisatlar arasında heç bir
rəqabət yoxdur. Eyni bir bazarda fəaliyyət göstərən maliyyə-kredit təsisatları,
həmin qrupa mənsub olub-olmamalarından asılı olmayaraq, hökmən bir-biri ilə
rəqabət aparırlar.
Rəqabət subyetklərinin sahə mənsubiyyətindən asılı olaraq, rəqabətin iki
növünü fərqiəndirmək qəbul edilmişdir: 1) sahədaxili rəqabət və 2) sahələrarası
rəqabət.
Sübut editmişdir ki, bank işi iqtisadiyyatın ayrıca bir sahəsi olmayıb,
iqtisadiyyatın çox müxtəlif və bir-birindən əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənən sahələr
çoxluğunu əhatə edir. Buna görə də aşkardır ki, bank rəqabətinin formalarının bu
cür təsnifatı xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Sahədaxili rəqabət dedikdə eyni tələbatı ödəyən, lakin qiymətinə,
keyfiyyətinə və çeşidinə görə fərqlənən oxşar əmtəə və xidmətlər istehsal edən
eyni sahənin nümayəndələri arasında rəqabət nəzərdə tutulur. Rəqabətin bu növü
iki əsas formada həyata keçirilə bilər: a) predmet rəqabəti və b) növ rəqabəti.
Predmet rəqabəti yalnız hazırlanma keyfiyyəti ilə fərqlənən və ya hətta
keyfiyyətinə görə də fərqlənməyən identik əmtəələr istehsal edən firmalar arasında
həyata keçirilir. Bu vəziyyət istehlak mallarının istehsalı üzrə əksər sahələr üçün
səciyyəvidir.
Növ rəqabəti eyni növlü (yəni eyni bir məqsəd üçün nəzərdə tutulan)
əmtəələr buraxan müəssisələr arasında həyata keçirilir. Rəqabətin bu növünə misal
olaraq, mühərriklərinin gücü müxtəlif olan, lakin eyni sinfə aid avtomobillər
66
buraxan müəssisələr arasında rəqabəti göstərmək olar. Növ rəqabəti predmet
rəqabətinə nisbətən az intensiv olur.
Bu cür bölgü, müəyyən məhdudiyyətlərlə də olsa, bank işi üçün də tətbiq
edilə bilər. Banklarda predmet rəqabəti əsas etibarilə standartlaşdırılmış, bircins
xidmətlər göstərilməsi sahəsində yarana bilər. Məsələn, hazırda kommersiya
banklarının demək olar ki, hamısı əhalidən tələb edilənə qədər əmanətlər qəbul
edir. Bu cür standartlaşdırılmış xidmətlər üzrə müxtəlif banklarda yalnız qiymət
fərqləri vardır (faiz dərəcələrinin qiyməti müxtəlifdir).
Lakin bank xidmətlərinin heç də hamısı standartlaşdırılmış xidmətlər deyil.
Onların çoxu fərdi xarakter daşıyır, konkret müştərinin maliyyə problemləıinin
həllinə oriyentasiya etmişdir. Müəssisələrə kreditlər verilməsi bu baxımdan klassik
nümunədir - hər bir konkret halda kreditin şərtləri kredit müqaviləsi ilə müəyyən
edilir. Burada növ rəqabəti var. Üstəlik, bank işinin və bütöviükdə iqtisadiyyatın
inkişafı ilə əlaqədar, hətta kütləvi çeşidli xidmətlər də öz bircinsliyini itirə bilər.
Məsələn, çox vaxt müxtəlif banklar tərəfindən təqdim edilən eyni xidmətlər fərqli
cəhətlər kəsb edir (əmtəənin diferensiyası effekti yaranır). Bu, həmin bankın
xidmətlərinin istehlakçılarının nəzərində bankın formalaşmış imici ilə əlaqədar
Təbii ki, başqa şərtlər eyni olduqda əmanətçi özünün daha sanballı, daha etibarlı
hesab etdiyi banka gedəcəkdir.
Beləliklə, bank işində sahədaxili rəqabət əsas etibarilə növ rəqabəti
formasında həyata keçirilir. Məsələyə konkret strategiya baxımından yanaşdıqda
bu o deməkdir ki, əgər mövcud növ çərçivəsində yeni çeşid vahidlərinin işlənib
hazırlanması istehlakçının üstünlük verdiyi amillərin formalaşması üçün tədbirlərlə
möhkəmlənmirsə, o hələ rəqabət üstünlüyünü təmin etmir.
Sahələrarası rəqabət - bank işinin müxtəlif sahələrinin nümayəndələri
arasında rəqabət deməkdir. Rəqabətin bu növü aşağıdakı formalarda həyata keçirilə
bilər: 1) kapitalın bir tərəfdən başqa tərəfə axması vasitəsi ilə rəqabət və ya 2)
funksional rəqabət (substitlərin rəqabəti) formasında.
Dostları ilə paylaş: |