AZƏRBAYCAN DÜNYA ƏDƏBIYYATİNDA Beynəlxalq Simpoziumun materialları
48
f
ə Azərbaycan dilinə şair Zeynal Xəlil tərcümə etmişdir. Sonralar həmin şeir 1958-
ci ild
ə Bakıda nəşr olunmuş "Özbək ədəbiyyatı antologiyası" kitabında da verilmiş-
dir (4, s. 26). 1979-cu ild
ə Qafur Qulamın "Ömrün baharında" (4) və Xəlil Rza
Ulutürkün "Turan ç
ələngi" (6), "Nəğməli Özbəkistan" (5) almanaxlarında həmin
şeir Xəlil Rzanın tərcüməsində dərc olunmuşdur. Xəlil Rza tərcüməsində poetik
b
ədii ifadələr, tərənnüm, estetik duyum oxucuya daha güclü təsir bağışlayır. Qafur
Qu
lamın "Səməd Vurğuna" şeirində (4, s. 70-71) Turan dünyasının qüdrətindən, ta-
rixind
ən, şeiriyyətindən, musiqisindən, sənət və sənətkarlığından heyrətlə söz açı-
lır, Nizami, Məhsəti şeirinin heyranlığından bəhs edilir. Tarixə ünvanladığı poetik
duy
ğulardan sonra "lirik mən" Səməd şeirinin əzəməti, saflığı, duruluğu, gözəlliyi,
f
əlsəfəsi, üfüqlərə, kəhkəşana yayılan nəğmələrimizin ahəngi qarşısında baş əyir,
qürurla
nır.
S
ən xalqını ucaltdın, xalq da səni – Səmədi,
Əsl şair, sənəti – yurdun hünər sənədi.
Yaz
dığın şeirlərin dağ kimidir siqləti,
Tük
ənməz sərvəti, soyumaz hərarəti.
Burnumun ucu göyn
ər yada düşəndə dostlar,
S
əməd Vurğun adını çəkərəm qürur ilə.
Özb
əkistan göyləri mənim qəlbim tək dolar
Az
ərbaycandan gələn sevinc ilə, nur ilə!
Bu şeir dəfələrlə Azərbaycan mətbuatı səhifələrində, almanax və kitablarında
d
ərc olunub. Qafur Qulamın bu iki xalq arasındakı ədəbiyyat dostluğunu tərənnüm
ed
ən "Biri-birinə şagird, biri-birinə ustad" (4) şeiri isə dillər əzbərinə, dastana çev-
ril
mişdir –
Şagirdlər qəlb evinin parlayan çırağıdır,
Ustadı ötən şagird – ustadın bayrağıdır.
M
ərifət insana xas, könül göz bulağıdır,
Yurdu sev
ənlər üçün yurd bir çiçək bağıdır,
Yurdsev
ərlər bu bağda olar Şirin, ya Fərhad.
Biri-birin
ə şagird, biri-birinə ustad.
Füzulinin rübabı milyon canda yerləşir,
Bulaqbaşı ustadı – şair ata Əlişir.
Müquminin gülüşü zülmətləri qəhr edir.
Onun ilk mü
əllimi Seyid Əzim Şirvanidir.
Üfüqd
ə qoşa qartal - qoşa uç, evin abad!
Biri-birin
ə şagird, biri-birinə ustad.
Ədəbi əlaqələrin inkişafında tərcümə sənəti ilə yanaşı, ədəbi görüşlərin də
keçirilm
əsi aktual xarakter daşıyır. 1960-cı ildə Özbəkistanda Azərbaycan, Azər-
baycanda özb
ək ədəbiyyatı həftələri keçirilən ərəfədə Azərbaycan Yazıçılar İttifa-
qının birinci katibi Mehdi Hüseyn demişdir: "Əgər mən desəm ki, müasir ədəbiy-
ya
tımızın böyük yaradıcıları Cəfər Cabbarlı və Səməd Vurğun Özbəkistanda sevil-
diyi q
ədər Aybək, Qafur Qulam da Azərbaycanda sevilir, bu çox təbii və qanuni bir
hal
dır. Bizim hansımıza məlum deyil ki, qılınc və nizələrin vurduğu yaraları həmi-
şə şeir və sənət məlhəmi sağaltmışdır. Kimə məlum deyil ki, canlı sərkərdələrin heç
AZƏRBAYCAN DÜNYA ƏDƏBIYYATİNDA Beynəlxalq Simpoziumun materialları
49
za
man qılıncla fəth edə bilmədikləri ürəkləri Nizami, Nəvai, Puşkin, Vaqif, Firqət
v
ə Muqimi şeiri asanlıqla fəth etmişdir" (7).
Özb
ək ədəbiyyatı haqqında düşünəndə dahi Nəvai gözlərimizin önünə
g
əlirsə, könlümüzü açırsa, "Səməd Vurğun və özbək ədəbiyyatı" deyəndə ilk olaraq
Qafur Qula
mı xatırlamalı oluruq. Bu çox təbii və doğma haldır. Xalq yazıçısı Əzizə
C
əfərzadənin bir qeydini, əslində hər kəsin qəlbindən doğan hissi xatırlayaq: “Sə-
m
əd Vurğun bizim üçün necə sənətkardırsa, özbəklər üçün də Qafur Qulam elə bir
s
ənətkar idi. Azərbaycan deyəndə Səməd Vurğun, Özbəkistan deyəndə Qafur Qu-
lam göz qaba
ğında canlanardı” (8). Qafur Qulam Azərbaycan poeziyasının böyük
usta
sı Səməd Vurğunla dost idi. Özbək ədəbiyyatşünası, filologiya elmləri doktoru
Ədhəm Əkbərov "Qafur Qulam" kitabında (9) yazır ki, Qafur Qulam dəfələrlə Sə-
m
əd Vurğunun evinin qonağı olmuşdur. Tədqiqatçı monoqrafiyada Qafur Qulamın
«S
əməd Vurğuna» şeirinin təhlilinə geniş yer ayırıb. O, qeyd edir ki, Qafur Qulam-
la S
əməd Vurğun dostluğunun vacib ştrixlərinə onun "Səməd Vurğuna" adlı şeirin-
d
ə rast gələ bilərik. Tarix boyu qədim Odlar yurdunun gözəlliyi, füsunkar təbiəti,
Az
ərbaycan xalqının mənəvi ucalığı, qəhrəmanlığı, neçə-neçə şairin könül rübabını
dill
əndirmiş, yaxın və uzaq ellərdən gələn sənətkarların dodağında nəğməyə dön-
müşdür. Böyük rus şairi N. Tixonovun dediyi kimi, «canlı şeir kimi gözəldi Səməd,
şeir də Səmədlə gözəlləşirdi…».
Özb
ək alimi, professor Ləziz Kəyumov qeyd edir ki, «özbək oxucuları bö-
yük Az
ərbaycan şairi Səməd Vurğunu yaxşı tanıyırlar. Onun əsərlərini özbək dilinə
respublika
mızın ən yaxşı şairləri Qafur Qulam, Maqsud Şeyxzadə və başqaları tər-
cüm
ə etmişlər. Gənc nəsil bu nəcib, xeyirxah işi davam etdirir. Səməd Vurğun və
H
əmid Alimcan müharibədən əvvəl öz respublikalarının yazıçılar ittifaqlarının rəh-
b
ərləri olmuşlar. Səməd Vurğun "Vaqif" pyesində, Aybək isə "Nəvai" romanında
böyük tari
xi şəxsiyyət obrazı nümunəsini yaradıblar. Əgər indi hər iki ədəbiyyatda
yax
şı tarixi romanlar çoxdursa, bunlar yaxşı müəllimlərimizin əməllərinin inkişafı
n
əticəsidir. Səməd Vurğunun ev muzeyində Qafur Qulamın təsirli avtoqraf yazıl-
mış şeir kitabını gördüm. Əsl poeziya böyük istedad və başqa oxşar cəhətlər onları
qo
şalaşdırmış və hər birini öz milli mədəniyyətində yüksək ehtiram kürsüsünə qal-
dırmışdır. Səməd Vurğun ürək sözlərini –
Bizd
ə şeir də var, sənət də vardır,
Şairə, sənətə hörmət də vardır.
– misrala
rı ilə ifadə etmişdir» (10).
Şair Səyyar Səməd Vurğun şəxsiyyətinə, ədəbi irsinə məhəbbətini belə
bildirmişdir: "Azərbaycanla, onun zəngin ədəbiyyatı ilə dostluğum lap çoxdandır.
Bu dostluq öz kökl
əri ilə qədimlərə bağlıdır. Dahi Nizamidən, Füzulidən, Nəsimi-
d
ən, Vaqifdən başlanan həmin dostluq sənətinə qəlbən vurulduğum Səməd Vurğu-
nun z
əngin yaradıcılığında qərar tutub. Doğrudan da poeziyada, sənət aləmində
q
əlbimə, ruhuma Səməd Vurğun qədər yaxın, doğma ikinci adam yoxdur. O mənim
üçün şeir, sənət dünyasının nadir incisi, poeziya kəhkəşanı, parlaq ulduzudur. Sə-
m
əd Vurğunun adı Mirtemirin adı qədər mənə doğma və əzizdir. Azərbaycan ədə-
biyya
tı, bu ədəbiyyatın bayraqdarı Səməd Vurğunu mənə sevdirən də ustadım, mü-
əllimim Mirtemir olmuşdur. O, Səməd Vurğunun əsərlərini gözlərimin qabağında