9
firqələrindəki sol ünsürləri də firqədə hakim və mərkəz mövqeyində olan
stalinçilərə qarşı sövq etməkdən bir an qəflət etməyirmiş.
Bu surətdə qəti və ciddi bir müxalifətə keçən zinovyevçilər keçən il
əleyhində olduqları Trotski və qrupu ilə dəxi birgə hərəkət etməklə ittiham
olunurlar. Stalinin 14-cü konqresdə söylədiyinə görə vaxtilə Trotskinin edamını
tələb edən Zinovyev bu dəfə onun özü ilə barışmış, onunla bərabər mərkəz
heyətinə qarşı mövqe tutmuşdur.
Bunu da söyləməliyik ki, kommunist firqəsindəki müxalifət eyni cinsdən
deyildir. Bunlar bir tərəfdən Zinovyev tərəfindən idarə olunan sollar, digər tərəfdən
də Sokolnikov və Medvedyev kimi sağlar arasında müxtəlif fərqlərlə ayrılan çoxlu
zümrələrdən ibarətdir.
Bu müxaliflərə görə indiki idarə Rusiyanı sosializmə deyil, kapitalizmə
aparır. Fəqət bu nitqdən sonra sağdakı tənqidçilərlə soldakı müxaliflər ayrılırlar.
Sağdan “Qurduğunuz çox yaxşı, yalnız hərəkətinizdə məntiqli olun və Lenin kimi
Rusiyanın bütün dünyada təkbaşına bir kommunist sənəti yaradamayacağını açıq
etiraf edin” - deyirlər və bundan çox qəti və müəyyən nəticələr çıxarırlar. Belə ki,
müxaliflərin bu yoldan gedən qismi, başda Medvedyev ilə Şlyapnikov olduğu
halda sovetlərin tətbiq etdiyi dövlət sənayesi yerinə əcnəbi sərmayələrə imtiyaz
ətasını, Üçüncü internasionalın ləğvini, sovetlər daxilində digər sosialist və fəhlə
partiyalarına siyasi fəaliyyət üçün sərbəstlik verilməsini irəli sürürlər. Medvedyev
Bakıdakı tərəfdarlarına yazdığı bir məktubda bu əsasları çox açıq bir surətdə izah
eyləmişdir. (Bu məktub “Pravda”da tənqid edilmişdir.) Bu məktuba nəzərən
Üçünsü internasional “rus altunu ilə hərəkətə gətirilən bir (qrup kiçik burjua
boşboğazçılarından mütəşəkkil bir cəmiyyətdir ki, özünə dünya fəhləsinin ən
radikal bir təmsilçisi tövrin verərək fəhlə hərəkatını pozmaqla məşğuldur”.
Medvedyevlərcə Avropadakı fəhlə birliklərini pozmaq və Rusiyanı dünya fəhlə
hərəkatı ilə pozuşdurmaq, inqilabın da, Rusiyanın da əleyhində bir işdir. Bunlarca
Makdonald çərəyanı ilə belə vuruşmaq deyil, anlaşmaq lazımdır.
Sağdakı tənqidçilər bu günkü firqə idarəsini “demokratiyaya” doğru ləng
və tərəddüdlü seyr və hərəkətdə ittiham etdikləri bir zamanda, başlarında Zinovyev
ilə Üçünsü internasional “boşboğazlar”ı olan zümrə ümumi mərkəzi, Rusiyanı
həqiqi “leninizm” əsaslarından uzaqlaşdırdığı üçün töhmətləndirir. Zinonyev
“Etdiyiniz cinayətdir, geriyə dönməli, Leninə qayıtmalısınız”, - deyir.
Zinovyevçilərsə, bütün dünya burjua əsa-sı üzərində qaldıqı halda, Rusiya bir
sosialist ölkəsi olaraq istiqbalından əmin ola bilməz. Bunun üçün sovetlər
İttifaqının səyi dünya inqilabına sərf olunmalı, kəndli ilə xırda burjua siniflərinə
verilən güzəştlər də ifrata varmamalıdır.
Bu kiçicik təhlildən görünür ki, Kommunist firqəsi bir tərəfdən həqiqi rus
mənafeini güdən sağlar, digər tərəfdən də beynəlmiləl inqilab ideallarından əl
götürməyən sollar arasındakı çəkişmələrə səhnə olmuşdur. Medvedyev ilə
Zinovyev qütbləri arasında müxtəlif şəkil və xüsusiyyətlər daşıyan qruplar çoxdur.
10
Bunlar arasında hakim bir vəziyyəti tutan qrup stalin zümrəsidir. Bu zümrə
mahiyyət həddində zinozyevçilər kimi məmləkətdəki sağlaşma təmayülatından
doğan təhlükəni inkar etməməklə bərabər, zinovyevçilərin çarə olaraq göstərdikləri
yola girməyi daha çox təhlükəli hesab edirlər, Onlarca, yenidən təhkimləşdirmə və
təkcə fəhləyə istinadla kəndli və xırda burjua mənafelərinə göz yumulmasına
gedilərsə, Leninin ən böyük vəsiyyətlərindən olan fəhlə-kəndli ittifaqı pozular,
sovet sisteminin bel sümüyü qırılar. Bu siyasət onlarsa yalnız rus kəndlisindəki
fəaliyyəti
daha artıq şiddətləndirməklə qalmaz, eyni zamanda milli
cümhuriyyətlərdəki
“yenilikçilik”, “Alaş orduçuluq”, “petluraçılıq” və
“müsavatçılıq” kimi qeyri rus milliyyətçilərini də qüvvətləndirə bilər
1
. Bunun üçün
sovetlər seçkilərində fəaliyyət və həyat mövqeləri inkar edilməyən yeni ictimai
ünsürlərlə mübarizə etmək üçün cəbhədən hücum siyasəti çox zərərli imiş.
Sağdakı təntidçilərin də, soldakı müxaliflərin də öz qənaətlərini qüvvədən
felə gətirmək üçün təmin etmək istədikləri silah, firqə içərisində zümrə və fraksion
hürriyyətini təmin etməkdir. Mərkəz mövqeyindəki hakim zümrənin ən çox
qorxduğu da budur. Əslində bu, “leninçiliyin” ən böyük əsaslarından birini, bəlkə
də birinsisini təşkid edir. Leninsə, firqə içərisində fikir zümrələri təşkil etmək caiz
deyildir. Fraksion təşəkkülü qadağandır. Bolşevik firqəsindəki bütün müxalifətlər
daima bu prinsip ilə mücadilə etmiş, təşkilat maşınını əlində saxlayan enerji
liderlər bu əsasa istinadla müxalifəti əzmiş, döymüşlərdir. Belə olmaqla bərabər,
həyat, kommunist firqəsini daima yeni bir müxalifətlə qarşı-qarşıya qoymuş,
məfkurə ilə həyat arasındakı təzad çoxaldıqca zümrələr arasındakı ixtilaf da
nizamnamə çərçivəsinə sığmayacaq qədər bir şişkinlik göstərmiş, nəhayət bu
şişkinlik bir gün Trotskini, o biri gün də Zinovyevi rəyasət məqamından atmaq
kimi qatı tədbirlərə əl atmaq şəklində partlayış vermişdir. 14-cü firqə (konqresi)
qərarına rəğmən gizli fəaliyyətdə davam edərək Zinovyevin uzaqlaşdırılması ilə
nəticələnən bu müxalifət artıq məşhur bolşevik vəhdətinin boş bir lafdan ibarət
olduğunu meydana qoymuşdur.
MİLLİ MÜBARİZƏ VƏ PARÇALANMA HƏRƏKATI
Fəhlə ilə kəndli ittifaqından bəhs edən sovet hökuməti düçar olduğu
müşkülatda ən çox bu ittifaq yoxsulluğundan ziyan çəkdiyi kimi, bu hökumətin
millətlər arasında həmrəylik vücudə gətirdiyindən bəhs edən propoqandaları da göz
boyasılığından başqa bir şey deyildir.
Daxili Rusiyada firqə içərisindəki zümrə çəkişmələri kəndin şəhərə qarşı
aldığı vəziyyəti əks etdirdiyi halda, mərkəzi Rusiya ilə hüduddakı vilayət və
“cümhuriyyət”lər arasındakı münasibətdə də bu hal, nisbətən sənayi bir şəkildə
1
Türküstan, Qırğızıstan, Ukrayna və Azərbaycan milliyyətçiliyinə verilən adlardır.