Azərbaycan fəLSƏFƏ VƏ sosial-siyasi elmlər assosiASİyasi



Yüklə 5,03 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/42
tarix23.11.2017
ölçüsü5,03 Kb.
#12131
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   42

Fəlsəfə və sosial-siyasi elmlər – 2015, № 1 
 
 
 
54 
kavramlarının  daha  uygun  olduğunu  ifade  etmektedir  (
Şərq  və  Qərb:  ilahi 
vəhdətdən keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 202)
.  
G.  Bünyatzade’ye  göre,  aynı  objeye  irrasyonel  ve  rasyonel  yaklaşım 
uygun bilginin biçimlenmesi için temeldir. Ona göre, tüm bilgilerin kaynağı 
doğa, ilahi alem ve insandır. Söz konusu kaynaklardan her biri “kendine öz-
gü idrak vasıtası gerektirmekte ve bunun yanısıra vasıtaya göre de kaynağın 
katmanları  ortaya  çıkarılmaktadır.  Bu  anlamda,  her  bir  objeye  irrasyonel 
açıdan yaklaşmak mümkündür. Öbür taraftan, bizzat irrasyonel tefekkür ge-
rektiren kaynaklar bulunmaktadır.”
 
(
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk. 
Bakı: Nurlan, 2006, s. 31).
 Kaynakların üçü de vahit gerçeğin, “İlk Kaynağın – 
Allah’ın  bilinmesine  hizmet  etdiğinden”
 
(
Şərq  və  Qərb:  ilahi  vəhdətdən  keçən 
özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 31)
, Bünyatzade onların paralel olarak ve karşı-
lıklı ilişkisini hesaba katarak incelenmesi gerektiği sonucuna varmaktadır.  
İrrasyonel bilgiyi idrak sürecinin önemli bir parçasını oluştıran ve ras-
yonel  düşünceyi  tamamlayan  bir  bilgi  çeşidi  olarak  değerlendiren  Bün-
yatzade  onun  yapısını  ve  metodolojisini  de  ortaya  koymaktadır.  Ona  göre, 
irrasyonel idrak 3 aşamadan ibarettir:  
a)  İlahi  Kudretin  etkisini  hissederek  ve  sezerek  bilincin  üst  kat-
manının – bilinçüstünün harekete geçmesi;  
b)  Bilinçüstü vasıtasıyla söz konusu İlahi Kudretle irtibata geçmeye 
ve  direkt  olarak  O’ndan  bilgi  almaya  çalışmak  –  manevi  tecrübe  veya  ir-
rasyonel tefekkür; 
c)  Verilen  bilgilerin  araştırılması  ve  kavranılması  sonucunda  İlahi 
Kudretle  kendi  vahdetinin  farkına  varılması.”  (
Şərq  və  Qərb:  ilahi  vəhdətdən 
keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 57).
  
G. Bünyatzade kendi düşüncelerini çember ve diyagonal benzetmesin-
den hareketle açıklamaya çalışmaktadır: 
 .  


Fəlsəfə tarixi və müasirlərimiz 
 
 
55 
“Aşağı noktadan başlayan çizgi (birinci yarıküre) belli bir noktaya ka-
dar  yükselmekte  ve  geri  dönmektedir  (diğer  yarıküre)  (çemberin  diyagonal 
boyunca  sadece  iki  noktası  bulunmaktadır.  Bu,  irrasyonel  idrakin  insanla 
yalnızca  Allah  arasındaki  bir  irtibat  olduğunu  göstermektedir)  İdrak  çiz-
gisinin sonu başıyla birleştiğinde çember tamamlanmakta, başlangıç ve son 
kaybolmakta, vahit bir çevre ortaya çıkmaktadır. Bunun yanısıra, diyagonal 
boyunca  iki  nokta  aynı  çemberde  bulunsalar  bile,  birbirinin  aynısı  olama-
maktadırlar. Şunu özellikle vurgulamak gerekir ki, vahdet bütün çemberdir. 
Dolayısıyla,  insan  İnsan  olarak  kendi  varlığında  ilahiliğini  ve  maddiliğini 
ihtiva ederek vahdete, kemale erişmektedir” (Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən 
keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 57).  
İrrasyonel bilginin diğer önemli bir özelliği, sufi düşünürlerin de defa-
larca vurguladığu üzere, çemberin tamamlanma noktasının diğer daha büyük 
çemberin  –  idrak  sürecinin  bir  sonraki  aşamasının  başlangıç  noktası  olma-
sıdır. “Her yeni çember Allah’a kadar uzanan diyagonal çizgisinin daha yu-
karı ktmanlarının açılmasına neden olmaktadır. Bu ise ilk noktaya, yani ken-
dini idrak etmeye yeni bir yaklaşımın biçimlenmesidir.” (Şərq və Qərb: ilahi 
vəhdətdən  keçən  özünüdərk.  Bakı:  Nurlan,  2006,  s.  64).  Dolayısıyla, 
“irrasyonel bilgi Mutlak Kudret’in nuruyla, diğer bir ifadeyle, varlığa farklı 
bir  bakış  açısıyla  bakma  sonucunda,  gerçekleşen  ve  insanın  kendi  idrak 
çemberi  dahilinde  Mutlak  Hakikat’in  ona  ait  tarafının,  onunla  diyagonal 
boyunca  birleşen  noktanın  idrak  edilme  sürecidir.”  (Şərq  və  Qərb:  ilahi 
vəhdətdən keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 64).  
G.  Bünyatzade  ortaya  koyduğu  yapıdan  hareketle  irrasyonel  bilginin 
temel ilkesi olan vahdet’ul-vücudun da hem ontolojik, hem de epistemolojik 
bakımdan şemalarını vermekte ve onlar bir anlamda hem Hallac Mansur’un, 
hem de Nikola Kuzanlı’nın bu konudaki düşüncelerini açıklamak için onlar-
ın  yaptıkları  tek  boyutlu  resimlerin  iki  boyutlu  biçimde  ortaya  konmasıdır. 
Söz konusu şema uzun seneler süren vahdet’ul-vücut ve panteizm arasndaki 
tartışmaya  da  açıklık  kazandırmaktadır.  Nitekim,  çemberin  içinde  üçgen 


Fəlsəfə və sosial-siyasi elmlər – 2015, № 1 
 
 
 
56 
olarak  tasvir  olunan  panteizmde  “insan  Allah’tan  aldığı  kutsal  bilgi  aracı-
lığıyla üçgenin zirvelerinden birine – İsa Mesih’e - Kamil İnsan mertebesine 
ulaşmaktadır ve o, Allah’a (O’nun zatına) ulaşmasa da, Allah’la vahdet mer-
tebesine  ulaşabilmektedir.  Bu  belli  ölçüde  irrasyonel  bilginin  sınırlarıdır. 
Allah sonsuz varlıktır, fakat burada somut bir objenin, aynı zamanda Kutsal 
Üçgen’in  bir  zirvesi  olan  İsa  Mesih’in  varlığı  irrasyonel  bilgiyi  bir  ölçüde 
sınırlandırmaktadır.”  Bundan  farklı  olarak,  iç  içe  iki  çember  şeklinde  olan 
vahdet’ul-vücud’da “İnsan Allah’tan aldığı kutsal bilgilerle sadece içerideki 
çembere ulaşabilmektedir. Bu sınırdır. Fakat Allah sonsuz bir varlıktır ve in-
sanın  da  söz  konusu  sonsuzlukta  son  sınırı  sonsuzdur.”  (
Şərq  və  Qərb:  ilahi 
vəhdətdən keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 168-169).
 
Dolayısıyla,  G.  Bünyatzade’ye  göre,  “irrasyonel  bilgi  –  direkt  alınan 
ilahi  bilgilerle,  Allah’ın  kendi  yardımıyla  Allah’ı  tanımaktır.  Allah  tektir, 
O’nu  tanıtan  araçlar,  O’na  götüren  yollar  sonsuz  ve  çeşitli  olsa  da,  idrak 
sürecinin belli bir aşamasında onlar hepsi vahit bir yolda birleşmektedir. İr-
rasyonel bilgi – söz konusu yolun başlanmasıdır.” (
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən 
keçən özünüdərk. Bakı: Nurlan, 2006, s. 220).
 Saygıdeğer filozof-yazar Senail Öz-
kan’a  göre,  “Gönül  Bünyadzade,  bu  eserinde  Doğu  ve  Batı  tefekkürünün 
filozof  ve  mistik  düşünürlerini  daha  çok  “iç  tecrübe”  diyebileceğimiz  “ir-
rasyonel  düşünce”  noktayı  nazarından  incelemekte  ve  onların,  can  içinde 
“Can”a  ulaşmak  üzere  -Sîmurg  misali-  nasıl  Kaf  Dağının  ardına  yönel-
diklerini ve nihayet böyle bir iç tecrübenin bilgi değerini anlatmaktadır”. 
 
Tasavvuf Felsefesi 
 
Felsefi okul ve akımların ortaya çıkmasında siyasi devindiricilerin de 
belli  rolü  olmuştur  ve  bu  etki,  kuşkusuz,  irrasyonel  tefekkürde  de  kendini 
göstermiştir.  Buradan  hareketle  G.  Bünyatzade  irrasyonel  bakış  açısını  te-
mel  alan  felsefi  dünya  görüşlerini  iki  yere  ayırmaktadır:  “siyasi  nedenlerle 
biçimlenen ve siyasi amaç taşıyan felsefi akımlar (şiilik, ismaililik) ve dinin 


Yüklə 5,03 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   42




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə