Qeyd etınək lazımdır ki, Möminə xatun türbəsinin
üzlərində 2 dəfə təkrarlanän kitabə (I dəfə I-V, ikinci dəfə
VI- X üzlərində) islamın müqəddəs kitabı Qurani-Kərimin
36-cı surəsindən («Yasin» surəsi) ibarətdir. Bu surənin də
ermənilərlə heç bir əlaqəsi yoxdur. Tarixdən məlumdur ki,
ermənilər XX əsr boyu Axərbaycan tiırklərinə qarşı
soyqırımlar həyata keçirərkən, xalqımıza məxsus islamla
əlaqədar müqəddəs yerləri təhqir etmiş və dağıtmış, hətta
Qurani-Kərimi dəfələrlə cırıb parçalamış, tonqala atıb
yandırmışlar. Qəribədir ki, müqəddəs kitab Q urana belə
hörmətsiz münasibət bəsləyən ermənilər, üzərində Quranın
83 ayədən ibarət olan və 2 dəfə təkraıianan «Yasin»
surəsini'n yazılmasına baxmayaraq Möminə xatun türbəsini
Harvard Universitetində təşkil etdikləri sərgidə özlərinə
məxsus abidə kimi nümayiş etdirmişlər. Əgər bu həqiqət
olsa idi, onda gərək erməni kilsələrinin hamısı Qurani-
Kərimdən götürülmüş ayələıiə süslənməli idi. Ancaq belə
bir fakt yoxdur.
Çünki müqəddəs
kitaba dəfələrlə
hörmətsizlik etmiş ermənilər özlərinə məxsus abidələr
üzərində Quran ayələri həkk etmirlər.
Yeri gəlmişkən bir məsələyə də münasibətimizi bildirmək
istərdik. Erməni alimləri utanm adan dünyaya car çəkirlər
ki, XX əsrdə Naxçıvanda 27-30 min erməni abidəsi
olmuşdur. Əlbəttə, Naxçıvan diyarmı yaxşı tanıyan və ağlı
başmda olan tədqiqatçı belə bir iddiada ola bilməz.
Hörmətli oxucu! Diqqətinizə çadtırmaq istəyirəm ki,
sahəsi 5,5 min km2 olan Naxçıvan M R -da hazırda təxminən
200 yaşayış məskəni vardır. Erməni alimləri görəsən həmin
rəqəmi söyləyərkən adi bir hesablama aparmışlarmı? Əgər
onların iddia etdikləri kimi Naxçıvanda 30 min abidə
olsaydı onda bölgədə hər bir yaşayış məskəninə 150 abidə
düşərdi. Beləliklə Naxçıvan ərazisindəki yaşayış məskənləri
bütünlüklə tarixi abidələr altm da qalmış olardı.
9
Ancaq yuxarıda qeyd olunduğu kimi Naxçıvanda qeydə
almıb pasportlaşdırılan tarix-mədəniyyət abidələrinin heç
biri eıməni mənşəli deyil. Yəqin ki, ermənilər Möminə
xatun türbəsini erməniləşdirdikləri kimi ərazidəki miısəlman
türklərə məxsus digər aidələri də özlərininki hesab edirlər.
Çünki, onlar bütün X X əsr boyu xalqımıza məxsus maddi-
mədəniyyət nümunələrini oğurlamaq və mənimsəməklə
məşğul olmuşlar.. Bu iş indi də planlı surətdə həyata
keçirilir. Ennənilərin bu hərəkəti tədqiqatçılarm da nəzər
diqqətindən yayınmamışdır. 1926-cı ildə Naxçıvanda olan
rus alimi Y.M.Sısoyev 1929-cu ildə yazırdı ki, XIX
yüzillikdə Naxçıvana köçürülən ermənilər türk xalqlarmm
qədim inamları ilə bağlı olan və orta əsr Azərbaycan
sənətkarları tərəfindən yaradılan daş qoç və qoyun
heykəllərinə
yerli əhalinin böyük ehtiranıla yanaşdığmı
görüb, köhnə müsəlman qəbirstanlıqlarında olan bu cür
fıqurları gətirib öz qəbirlərinin üstünə qoyurlar. Bu sözləri
türk-müsəlman alimi deyil, ermənilər kimi xristian dininə
etiqad edən rus alimi yazmışdır.
Ermənilər
bütün
XX
əsr
boyu
Naxçıvan
qəbirstanlıqlarmda olan daş qoç və qoyun fiqurlarmı
oğurlayıb indiki Ermənistana aparmış, onlarm üstündəki
ərəb əlifbası ilə yazılan kitabələri, xalqımıza məxsus
ornament və təsvirləri pozmuş, yerinə özlərinə məxsus
kitabələr, təsvirlər həkk edərək böyük şəhərlərin küçələrinə,
meydanlarma yerləşdirmiş, xaricdən gələn alim və turistlərə
erməni mədəniyyəti nümuməsi kimi təqdim etmiş, indi də
bu işi davam etdirməkdədirlər.
1828-ci il Tiırkmənçay müqaviləsindən sonra İrandan
O rdubad rayonunun D arkənd kəndinə köçürülən ermənilər.
isə daha irəli gedərək kənddəki orta əsrlərə aid müsəlman
türk qəbirstanlığmdakı xalqmııza məxsus qəbirüstü xatirə
abidələlərini məhv etmiş və məzarlığı mənimsəmişlər. Bizim
həmiıı qəbirstanlıqda keçən əsrin 70-ci illərinin sonlarında
10
apardığımız tədqiqatlar zamam orada torpağm altmda itib
batmış və üzərində ərəb əlifbası ilə XIV-XVII əsrlərə aid
kitabələı* həkk edilmiş, xalqımıza məxsus sənduqə tipli
qəbirüstü xatirə abidələri aşkar edilmişdir. Keçən yüzilliyin
20-ci
illərində
kənddə
olmuş
I.Əzimbəyov
da
bu
qəbirstanlıqda 1234-cü il və 1576-cı ilə aid məzar kitabələri
qeydə alıb tədqiq etmişdir.
Yaşlı adamlar yaxşı xatııiayır ki, Naxçıvanda yaşayan
ermənilər XX əsrdə öz ölülərini aparıb İrəvanda, yaxud da
indiki Ermənistanm başqa yeıiərində dəfn edərdilər.
Naxçıvanda ancaq imkansız adamlar dəfn mərasimləri
keçirərdilər. Onlar isə yüzilliyin otralarm dan başlayaraq
Ermənistana köçərkən bütün əmlakları ilə birlikdə öz
ölüİərinin sümüklərini və qəbirüstü abidələrini də götürüb
apardılar. Məhz bu səbəbdən də Naxçıvanda erməni
qəbiristanlığı qalmamışdır.
Diqqətinizə təqdim olunan kitab O rdubad şəhəri
ərazisində indiyədək gəlib çatmış epiqrafık abidələrin-
müsəlman
kitabələrinin
tədqiqinə
həsr
olunmuşdur.
Kitabda 176 kitabə haqqm da ətraflı məlumat və kitabələrin
mətnlərinin Azərbaycan dilinə tərcüməsi verilmişdir.
Naxçıvan bölgəsinin əsas yaşayış məskənlərindən biri
olan, ərazisində başqa xalqlara, o cümlədən ermənilərə aid
bir dənə də olsun maddi- mədəniyyət nümunəsi olmayan
Ordubad şəhərində, bölgənin aborigen sakinləri olan
müsəlman-türklərə məxsus, sayı 3 rəqəmlə ifadə olunan
tarix-mədəniyyət abidələrini, zaman keçdikcə aşınmış və
məhv olmuş, oxunuşu çətinləşmiş kitabələri nəzərə almasaq
belə, indiyədək tarixin müxtəlif dövıiəriənə aid 176
epiqrafik abidənin- kitabənin qalması ərazinin qədim
zamanlardan hansı xalqa mənsub olmasmı sübut edən ən
sanbalh qaynaqlardan biridir.
Ordubad şəhərində orta əsrlərə aid çoxlu sayda inşaat və
xatirə kitabələri olmuşdur. Ancaq zaman keçdikcə onların
11
Dostları ilə paylaş: |