haqqında “Çoxtərəfli Əsas Saziş və onun beynəlxalq ticarət
gəmiçiliyi, gömrük proseduru və sənədlərin işlənməsi üzrə texniki
əlavələr haqqında” sənədin imzalanmasından 2005-ci ilə qədər
olan dövrü əhatə edir. Bu mərhələdə “Tarixi İpək yolunun”
bərpası prosesinin inkişaf etdirilməsi məqsədilə TRASEKA proq-
rammın iştirakçısı olan dövlətbrin Milli katiblərinin 4 konfransı
və 18 müşavirəsi keçirilmiş, apanlan məqsədyönlü işlər nəticə-
sində 19 texniki yardım və 7 investisiya yardım layihəsi reallaş-
dınlmış, infrastruktur sahələrinin dünya standartlarma uyğun yeni-
dən qurulması prosesi davam etdirilmiş, beynəlxalq nəqliyyat
əlaqələri genişbndirilmiş, tranzit yükdaşımalan əsaslı şəkildə
artmlmışdır. Bu mərhələdə həyata keçirilən layihələr regional
çərçivədən çıxaraq Avravsiya məkanında beynəlxalq xarakter
almışdır.
Tədqiq edibn problemi bəhs olunan dövrdəki siyasi vəziyyət
baxımından da iki mərhələyə bölmək olar. 1991-1993-cü ilbri
əhatə edən birinci mərhələ və 1993-2005-ci ilbri əhətə edən
ikinci mərhələ. Birinci mərhələni müxalif qüwələrin hakimiy-
yətdə olduğu, elan edilməmiş Qarabağ müharibəsinin davam etdiyi,
ölkə daxilində siyasi sabitliyin olmadığı, vətəndaş müharibəsi
təhlükəsinin davam etdiyi, siyasi böhranın dərinbşdiyi, iqtisadi
tənəzzülün baş verdiyi, iqtisadi və siyasi blokadanın hökm sür-
düyü bir tarixi dövr kimi xarakterizə etmək olar. İkinci mərhələ
isə görkəmli dövlət xadimi Heydər Əliyevin yenidən Azərbay-
cana rəhbərlik etdiyi, ölkə daxilində siyasi sabitliyin yarandığı,
ardıcıl iqtisadi və siyasi islahatlann apanldığı, neft və “İpək
yolu” strategiyasmın reallaşdığı, uğurlu xarici siyasət sahəsində
ölkəmizin dünyada nüfuzunun artdığı, siyasi blokadanın aradan
qaldınldığı, hüquqi dövlət quruculuğu və vətəndaş cəmiyyətinin
formalaşdığı dövrdür.
“Tarixi İpək yolu”nun bərpası prosesinin tədqiqi, şübhəsiz ki,
bu yolun tarixinə bir daha пэгэг salmağı zəruri edir. Beş min
illik dövlətçilik tarixi olan Azərbaycan ərazisi çox qədim dövr-
lərdən Şərqlə Qərbi, Şimalla Cənubu əlaqəbndirən nəhəng körpü
rolunu oynamışdır. “İpək yolu”nun qədimdə daha çox fəaliyyət
göstərən qollarından biri Çin və Hindistandan Mərkəzi Asiyaya,
Uzboy çayı ilə Xəzər dənizinə, sonra isə Kür çayı vasitəsilə
Albaniyadan İberiyaya və Kolxidaya (Gürcüstana), oradan isə
yunan şəhər-dövlətlərinin yerləşdiyi Qara dəniz sahillərinə və
Kiçik Asiyaya gedib çatırdı. Azərbaycanda “Qədim İpək yolu”
2 qola aynlırdı. Bu qollardan biri Kür çayı boyunca İberiyaya,
digər qol isə Xəzər dənizinin qərb sahilləri ilə Dərbəndə, Şimali
Qafqaz çölləri ilə yunan şəhərlərinə gedib çıxırdı (91). Görün-
düyü kimi, Qədim Çini, Mərkəzi Asiya və Hindistanı Aralıq
dənizi və Qara dəniz sahillərindəki başlıca ticarət mərkəzləri ilə
birləşdirən beynəlxalq karvan yollannın 2 əsas qolu Azərbay-
candan keçirdi və bu yollann üzərində bir çox qədim şəhərlə-
rimiz yaranmışdı. Erkən orta əsrlərdə Azərbaycanın paytaxt
şəhəri olan Bərdə “Böyük İpək yolu”nun üzərində dünyanın эп
iri ticarət mərkəzlərindən birinə çevrilmişdi (91).
Beynəlxalq ticarət əlaqələrinin inkişafı körpülərin və karvan-
saralann tikilməsinə səbəb olmuşdu. Belə karvansaralar Şamaxıda,
Bərdədə, Şəkidə, Bakıda, Gəncədə, Naxçıvanda inşa edilmiş,
bəziləri indiyə kimi qorunub saxlanılmışdır. Bunlardan Naxçı-
vandakı Çal, Tivi, Sədərək (128, 8), Gəncədəki XV-XVII əsrlərə
aid olan Şah, Qızılça, Daş, Uğurlu bəy və Köhnə karvansaranı
və s. göstərmək olar (82, 78). Şərqi Avropa ölkələri və Rusiya da
Hindistan və Yaxın Şərq ölkələri ilə Dərbənd keçidi və Volqa-
Xəzər yolu vasitəsi ilə Azərbaycandan keçməklə əlaqə saxlayırdı.
Bu ticarət yolunun “İpək yolu” adlandınlmasının əsas səbəbi
üç min il əwəldən təbii ipək almaq üçün Çində barama qurdu
yetişdirilməsi, ticarət zamanı yüksək gəlir gətirən ipək mallannın
daşmmasına xüsusi əhəmiyyət verilməsi ilə bağlı olmuşdur. Orta
əsrlərin başlanğıcında Mərkəzi Asiya və Cənubi Qafqazda Çin-
dən gətirilən barama becərilməsinə başlanıldı. Azərbaycanda
ipəkqurdunun bəslənilməsi üçün bütün şəraitin olmasına baxma-
yaraq, ipəkçiliklə nisbətən gec məşğul olmağa başlanılmasının
əsas səbəbi Çinin uzun müddət öz ipək texnologiyasını tam gizli
şəraitdə saxlaması ilə əlaqədar olmuşdur (45,1998, №3, s.64-70).
Çini Orta Asiya vasitəsilə Yaxın Şərq, Qara dəniz, Xəzər
dənizi və Aralıq dənizi ilə birləşdirən karvan yolu qədimdə İpək
yolu adlanırdı (36, III c. 70). “Böyük İpək yolu” termini tarix
elminə ilk dəfə alman tarixçisi Karl Fon Rixtqofenin 1877-ci
ildə yazdığı “Çin” adlı əsərilə daxil olmuşdur (92).
Tarixi tədqiqatlar “Qədim İpək yolu”nun e.ə II əsrdə Çinin
Sinan şəhərindən başlayıb Lançjoudan Duxan şəhərinə qədər
uzandığını göstərir. Burada yol 2 hissəyə aynlırdı: şimal yolu
Turfandan keçib Pamir dağlan vasitəsilə Fərqanəyə, oradan
Qazaxıstan çöllərinə, Həştərxana, Dərbəndə, Şamaxıya, Gəncəyə,
Batuma, İstanbula, Balkan yanmadasına, Avropanın mərkəzinə
gedib çatırdı. Onun bir qolu isə Şimali Qafqazdan, Krım yanma-
dasından keçib Balkan yanmadasına doğru uzanırdı. Cənub yolu
isə Lobior gölünün yanından Təkla-Məkan səhrasının cənub
qurtaracağından keçib Yarkəndə, Kaşqara, Fərqanəyə, Səmər-
qəndə, Buxaraya, Xarəzmə getmişdir. Bu yolun bir qolu Irana,
oradan Hindistana, digər qolu Kopetdağın şimal ətəyi ilə Xəzər
dənizinin cənubundan Azərbaycana daxil olmuşdur. Aralıq
dənizi sahillərinə gəlib çatan “İpək yolu” orada Hind okeanı və
Qırmızı dənizdən keçən su yolu ilə qovuşurdu. “İpək yolu”nun
Azərbaycandan keçən hissəsi Tabriz, Ərdəbil, Gəncə, Bərdə,
Beyləqan, Şamaxı, Naxçivan, Şəki, Qəbələ şəhərindən keçirdi.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, “Ipək yolu”nun Gəncədən keçən
hissəsi Göyçə-Naxçıvan-Təbriz, Naxçıvan-İstanbul istiqamətində
iki qola aynlırdı. Beləliklə, “Böyük İpək yolu” bir-birini tamam-
layan aşağıdakı hissələrə aynlırdı: 1) Çin; 2) Mərkəzi Asiya;
3) Cənubi Qafqaz; 4) Cənub-Qərbi Asiya; 5) Avropa; 6) Su yolu
(93). “Qədim İpək yolu”nun fəaliyyətini iki tarixi dövrə bölmək
olar. Birinci dövr e.ə. II əsrdən yeni eranın V əsrinə qədər davam
etmişdir. Bu dövrdə “Qədim İpək yolu” 4 imperiyanı - Roma,
Parfiya, Kuşan və Xan sülaləsi tərəfindən idarə olunan Çini
biriəşdirmişdir. İkinci dövr isə V əsrdən XV əsrə qədər davam
etmişdir. 1492-ci ildə Xristofor Kolumbun Amerika qitəsini,
1498-ci ildə isə Vasko de Qamanın Hindistana gedən dəniz
yolunu kəşf etmələrindən sonra isə “İpək yolu” XVI-XVII əsr-
lərdə tədricən öz əwəlki əhəmiyyətini itirmişdir (213, s.10).
Azərbaycan dövlət müstəqilliyi əldə etdikdən sonrakı ilk
dövrdə yaranmış ağır sosial-iqtisadi vəziyyət, ənənəvi təsərrüfat
əlaqələrinin pozulması, yeni əlaqələrin isə ləng yaranması,
nəqliyyat-iqtisadi və siyasi blokadanın davam etməsi ölkənin
gələcək inkişafını təhlükə altına alırdı. Belə bir şəraitdə yaran-
mış vəziyyətdən xilas olmaq üçün əsaslı addımların atılması
Yüklə Dostları ilə paylaş: |