―Nobel qardaşları şirkəti‖nin, Rotşildlərin və birinci iki qrupa qarşı təşkilati əkslik
yaratmağa cəhd göstərən Tağıyevin, Mantaşovun və başqalarının mənafeləri
toqquşurdu. Göstərilən qruplar arasında ziddiyyətlər ona gətirib çıxardı ki, Bakı ağ
neft zavodlarının ittifaqı 4 il fəaliyyət göstərdikdən sonra dağıldı (1897-ci il).
1898-ci ilin mayında senata verilmiş çar fərmanında xaricilərin Qafqazda
sənaye müəssisələri yaratmaq hüquqları möhkəmləndirildi. 1898-ci ildə II Nikolay
―xüsusi yığıncağın xaricilərin Bakı rayonu hüdudlarında neft mədənlərinə
buraxılmaları məsələsi haqqında‖ təklifini nəzərdən keçirdi. Çar bildirdi ki, xarici
cəmiyyətlərin Rusiya neft sənayesində iştirakı ―faydalı və məqsədəuyğun‖ olmuşdur
[36].
Çar hökuməti tərəfindən yaradılmış geniş imkanlardan istifadə edən xarici
firmaların Bakı neft sənayesinə soxulması 90-cı illərin ikinci yarısında sürətlə
genişləndi. Təkcə 1895-1898-ci illərdə Bakı rayonunun neft sənayesində 6 ingilis və
bir sıra digər xarici kompaniyalar kök saldı [37].
Əvvəllər mövcud olan neft müəssisələrini satın alan ingilis sahibkarları və
bankirləri çox vaxt, hətta firmaların köhnə adlarını belə saxlayaraq, onları rus
firmaları kimi qələmə verirdilər. Bu şərait onlara xarici təbəələrin neft mədənləri və
zavodları olarkən mövcud olan, rəsmiyyətdən yan keçməyə imkan verirdi.
Xarici kapital axınının sənayenin inkişafı üçün müəyyən müsbət əhəmiyyəti
olsa da, rus kapitalistləri kimi, Qərb kapitalistləri də çox vaxt istehsalı yenidən
qurmaqdan imtina etməklə neft sənayesini texniki geriliyə məhkum edir, Bakı
zəhmətkeşlərini amansız istismar etmək və neftin qiymətini qaldırmaqla külli gəlir əldə
edirdilər. Bu isə ingilis və fransız kapitalının Rusiyanın xarici siyasət meylinə təsir
göstərməsi üçün obyektiv zəmin yaradırdı. 1900-cü ildə Rusiyanın neft sənayesindəki
səhmdar kapitalları arasında xarici kapitalını payı 35,7% təşkil edirdi.
Xarici kapitalın mövqelərinin genişlənməsi neft hasilatında rus və yerli
firmaların xüsusi çəkilərinin hiss olunacaq dərəcədə azalmasına gətirib çıxardı [38].
XIX yüzilliyin sonuna yaxın Şimali Azərbaycanın neft sənayesi öz
inkişafının ən yüksək pilləsinə qalxdı, neft istehsalı üzrə dünyada birinci yerə çıxdı. Bu
dövrdə neft sənayesində inhisarların tam hökmranlığı bərqərar oldu, xarici kapitalın
mövqeyi genişləndi, ilk ixracat sindikatı - iri inhisarçı birlik meydana gəldi. Qısa bir
tarixi müddət ərzində neft sənayesi kapitalist təşkilinin aşağı formasından inhisarçı
birliyin yüksək formalarına kimi təkamül yolu keçdi.
§ 2. SƏNAYENĠN BAġQA SAHƏLƏRl
Bakıda neftçıxarma sənayesi ilə yanaşı, başqa müxtəlif sənaye sahələri də
yaranmaqda və inkişafda idi.
Neft-kimya sənayesi neft emalı ilə bilavasitə bağlı idi. Bakıda ilk kimya
zavodu 1879-cu ildə S.M.Şibayev tərəfindən təsis edildi [39]. Az sonra, 1883-cü ildə
―Nobel qardaşları‖ şirkətinin, 1885-ci ildə Skvortsovun, 1889-cu ildə isə Tumayev və
Adamovun kimya zavodları tikildi. Əsrin sonunda ―Kianda‖ səhmdar cəmiyyətinə
məxsus daha bir kimya zavodu fəaliyyətə başladı, XIX əsrin sonunda Bakıda başlıca
olaraq kükürd turşusu istehsal edən kimya zavodları fəaliyyət göstərirdi.
Məlum olduğu kimi, neft emalı üçün zəruri olan kükürd turşusu almaqdan
ötrü xammal-kükürd kolçedanı əsasən xaricdən gətirilirdi. 90-cı illərdə neft sənayesi
kapitalistləri vəziyyətdən çıxış yolu tapdılar. 1893-cü ildə ―Nobel qardaşları‖
şirkəti Dağ-mədən departamentinin rəsmi icazəsi ilə ―Simens qardaşları və
kompaniyası‖ şirkəti ilə müqavilə bağladı [40]. Müqavilənin şərtlərinə görə, ―Simens
qardaşları‖ şirkəti Gədəbəy filiz mədənlərində çıxarılan bütün filizi ―Nobel
qardaşları‖ şirkətinə satırdı. Artıq 1893-cü ilin son ayında mis kolçedanı ―Nobel
qardaşları‖nın Qara şəhərdəki kimya zavoduna göndərilirdi. Kolçedanın emalı
prosesində alınan mis yenidən Gədəbəy misəridən zavoduna qaytarılırdı. ―Nobel
qardaşlan‖ şirkəti sonralar Azərbaycanın qərb hissəsində mövcud olan kükürd
kolçedanı mədənlərini öz inhisarına almışdı. Bağlanmış müqavilələrdə göstərilirdi
ki, Simenslər mis və kükürd kolçedanını yalnız ―Nobel qardaşları‖ şirkətinə
satmalıdırlar. Beləliklə, bu müqavilə hələ XIX əsrin son rübündə dağ-mədən
sənayesinin mühüm bir sahəsinin neft sənayesinin inhisar birliklərinə tabeliyinin
başlanğıcı oldu.
Bakıdakı neft-kimya zavodlarında kükürd turşusundan başqa sənaye sodası
da alınırdı [41].
Neft sənayesinin inkişafı, mexaniki istehsala tələbat kəskin surətdə çuqun,
buxar qazanları, dəmir boruları, neft saxlamaq üçün çənlər, qazma dəzgahları və s.
istehsal etmək üçün neft sənayeçilərindən mexaniki emalatxanaların və ya zavodların
tikilməsini tələb edirdi.
―Qafqaz və Merkuri‖ gəmiçilik səhmdar cəmiyyətinə məxsus təmir-
mexaniki emalatxana əsasında 1866-cı ildə ayrıca zavod inşa edildi [42].
İkinci belə bir emalatxana 1875-ci ildə işə salındı. Sonra bu emalatxana
―Nobel qardaşları‖ şirkətinin yenidənqurma işləri əsasında böyük mexaniki zavoda
çevrildi.
XIX əsrin 80-ci illərindən başlayaraq Bakıda metal emalı sənayesi geniş vüsət
aldı. 1885-1890-cı illərdə daha 5 belə zavod tikilib başa çatdırıldı. 1887-ci ildə ―Bakı
doku‖ şirkətinin gəmi təmiri zavodu təsis olundu. 1899-cu ildə isə Ə.Dadaşovun gəmi
təmiri zavodu tikildi. Gəmilərin təmiri ilə ―Kaspi‖ neft sənayesi və ticarəti, ―Əmtəə
anbarlarının şərq cəmiyyəti‖, ―Nadejda‖ və digər səhmdar cəmiyyətlərinin mexaniki