26
2012/
IV
13. Энмеркар и верховный жрец Аратты // ХИДВ. Москва. 1963. с. 268-
276
14. Афанасьева В.К. О переводах шумерской поэзии // ПАС. III книга
(история и филология стран древнего Востока). Москва. «Наука».1979. с.
38-56
15. Героический эпос народов СССР (Предисловие Б.Н.Путилова). Лен -
из дат. 1979. 752 с.
16. Binyazar Adnan. Dede Korkut. İstanbul. 1991. 286 s.
17. Кьера Эдвард. Они писали на глине. Москва. «Наука». 1984. 136 с.
18. Алтайские героические сказания. Москва. 1983, 288 с.+ илл.
19. Жирмунский В.M. Огузский героический эпос и «Книга Коркута»
//«Книга моего Деда Коркута». Огузский героический эпос. М.-Л. 1962. с.
131-258
20. Сказание об Энки и Нингурсаг // АШП. СПб. 1997. с. 33-41
22. Kramer S.N. Tarix Şumerdən başlanır. Bakı. 2009. 280 s.
23. Энмеркар и верховный жрец Аратты (транскрипций, перевод,
комментарии и вводные статьи И.Т. Каневой) // ВДИ. 1964. №3. с.244-267;
№4, с. 191-225
24. Афанасьева В.К. Аккадские правители в Шумерском эпосе. Саргон
Древний // Москва. ВДИ. 1989, №2, с. 3-7
25. История Древнего Востока (Под ред. И.М.Дьяконова). Москва.
«Наука». 1983. 534 с
26. Белицкий Мариан. Забытый мир шумеров. Москва. «Наука», 1980,
397 с.+ илл.
Rəyçi: F.e.d., prof. İsrafil Abbasov
27
2012/
IV
AMEA Dilçilik İnstitunun baş elmi işçisi,
filologiya üzrə elmlər doktoru
e-mail: İlhamicefersoy@mail.ru
ƏSLİ – SEVGİ İLAHƏSİ
ƏSLİ – SEVGİ İLAHƏSİ
XÜLASƏ
Bu tədqiqat işində Azərbaycan və Çuvaş folklorundakı Əsli obrazı öyrənilir. Belə bir
nəticə çıxarılır ki, Əsli qədim Kənan panteonunda sevgi ilahəsi olmuşdur.
Açar sözlər: Aster, Aşqli, Əsli, Kənan, Xatti, Xiram
ASLI – GODDESS OF LOVE
SUMMARY
In the article is investigated the character of Asli in Azerbaijan and Chuvash folklore/
We come to such conclusion that Asli was the goddess of love in the ancient time in the
pantheon of Kanan (Finik).
Key words: Aster, Ashgli, Asli, Kanan, Khatti, Khiram
АСЛИ – БОГИНЯ ЛЮБВИ
РЕЗЮМЕ
В статье исследуется образ Асли в Азербайджанском и Чувашском фольклоре.
Делается вывод о том, что Асли в древности была богиней любви в Кананском
(Финикийском) пантеоне.
Ключевые слова: Астер, Ашгли, Асли, Канан, Хатти, Хирам
Məsələnin qoyuluşu. Əsli və Kərəm dastan qəhrəmanlarına çevril -
məz dən qədim Ön Asiya etnoslarının panteonunda ilahə və tanrı olmuş-
dur. Məqalədə mifdən eposa keçid prosesinin tarixi genetik problemləri
öyrənilir.
İşin məqsədi. Türk eposlarının bir çox obrazları Elam, Şumer, Xatti
panteonunda tanrılar və ilahələr olmuşdur. Tədqiqatın məqsədi onları aş -
kara çıxarmaqdan, monoteizm dövründə hansı təsirlərə uğradığını öy rən -
məkdən ibarətdir.
Azərbaycan folklorunda adları nakam sevgi timsalına çevrilən Əsli və
Kərəm sadəcə bir dastanın ədəbi surətləri deyildir. Qədim Ön Asiyanın
etnik tanrıları və həmin etnik adları daşıyan tarixi şəxsiyyətlərdir. İlahə Əs -
liyə və Kərəmə sitayiş edən etnoslar samilər İudeyaya, arilər Anadolu ya
gəlməzdən qabaq Kənan torpağında yaşayırdılar (21, 125; 18, 41; 5, 42).
Kam və Kuş nəsillərinin qatışığından yaranan Kənan tayfa ittifaqının
(13, 43; 230, 52) vətəni İordan çayının qərb sahilindəki məhsuldar vadilər
idi (17, 52). Sonra samilər gələrək onları şimala sıxışdırdılar. Kənan nəsil-
ləri Suriyanın Ara lıq dənizi sahillərinə köçdülər (4, 45-46; 9, 413-414).
28
2012/
IV
Kənan yurdunda çoxlu palma ağacı bitdiyinə görə, yunanlar oranı Fi -
nikiya-palmalar ölkəsi adlandırdılar. Henrix Qrets “Yəhudilərin tarixi”
kitabında yazır ki, Finikiya çoxtayfalı ölkə idi (4, 46).
Əsli Finikiyada yaşayan bütün etnosların ilahəsi deyildi. Həmin əra -
zilərdə yaşayan bir çox etnik birliklər ilahə Anaya sitayiş edirdilər (3, 303;
24, 51).
Azərbaycan folklorunda Əslinin keşiş qızı kimi təqdim edilməsi o de -
mək deyil ki, Məryəm erməni mənşəlidir. Nəinki Gəncədə, ümumiyyətlə,
Qarabağda və Çiçək (qrabarda Sisak) mahalında tarixən erməni yaşa-
mamışdır. Hələ VII əsrdə Musa Xorenli yazırdı: – Çiçək və Aran dilində
danışanların ölkəsi başlayan yerdə H’Ay dilində danışanların ölkəsi qur-
tarır (19, 144).
Kənan nəsilləri Astarta və Astoret adlandırdıqları gözəllik ilahəsinə
məbədlər tikəndə nə yəhudi dini yaranmışdı, nə xristianlıq. İlahə Əsliyə
sitayiş edənlər İudeyanın Roma tərəfindən işğalından sonra şimala köç dü -
lər. Özləri ilə azad sevgi timsalına çevirdikləri Əslini Urmiya gölü vadi -
sinə və Almaniyaya gətirdilər.
M.Ə.Rəsulzadə 1908-ci ildə Urmiyaya səyahəti zamanı Kuntiyə adlı
bir xristian kəndində qonaq olmuşdu. Ona demişdilər ki, Kərəm kilsənin
yanındakı bulaq başında Əslini görüb, ona aşiq olmuşdur (26, 24-25).
Kuntiyə Kənan etnoniminin təhrif olunmuş variantıdır. Musa Xorenlinin
“Tarix”ində Kənan nəslinin adı Kentini kimi gös tə rilmişdir. M.Ə.Rəsul -
zadənin qələmə aldığı əfsanə göstərir ki, Əsli və Kərəm dastanı bütün
ermənilər arasında yox, Kənan mənşəli haylar, yəni Kam və Kuş övlad-
ları arasında yayılmışdır.
Əslinin monoteizm dövründə bəzi kilsələrdə xristian müqəddəsi kimi
əziz tutulması heç də onu göstərmir ki, o, ermənilərin ilahəsidir. Əsli yal-
nız Kənan nəslindən olan xristianlar arasında əziz tutulurdu. Musa Xo ren -
linin yazdığına görə, Kənan (qrabarda Kentuni) nəsli eradan öncə XIV
əsrdə h’aylar üzərində hökmran olmuş, sonra onların çoxu Misirə köç -
müşdür (19, 35, 84; 20, 48).
Assuriya Tir şəhərini işğal edəndə sağ qalan Kərəm övladları Alba ni -
yaya köçdülər. İbn-Xordadbeh (IX əsr) yazır ki, Kərəm şah ölkəsi Al ba -
niyada yerləşir (23, 5). Biz tarixi və coğrafi bilgilərin təhlili nəticəsində
müəyyən etmişik ki, Kərəm övladları Sınıq körpüdən başlayaraq Xram
çayı boyunda yurd salmışdır (25).
Albaniyadan fərqli olaraq Volqaboyu türklərinin folklorunda Əsli və