64
2012/
IV
Bayatıların sənətkarlıq xüsusiyyəti təkcə cinas rədif və qafiyələrdən
ibarət deyil. Bayatılarda qafiyələrlə yanaşı alliterasiya da ritmin yaradıl-
masında əsas vasitələrdən biridir. Alliterasiya sözün əvvəlində eyni və
yaxın səs, yaxud səs qruplarının səsləşməsi kimi izah edilir, eyni zaman-
da ahəng qanununun da fəal rolu göstərilir. “Bizə gəlib çatan abidələrin
tədqiqindən müəyyən edilmişdir ki, qədim türk şeirində qafiyə olma mış -
dır. Onun funksiyasını alliterasiya yerinə yetirmişdir. Azərbaycan bayatı -
larında alliterasiya və qafiyə ritmin əmələ gəlməsində fəal iştirak edir”
(11, 61).
Əzizinəm, oraqnan,
Gül biçilər oraqnan.
İtirmişəm qoşa qardaş,
Gəzirəm soraqnan
(Ayna Qurban qızı, Qamışlı kəndi).
Qeyd etdiyimiz bayatının üçüncü misrasının sonunda iki yanaşı sözün
alliterasiyası göstərilmişdir. Eyni zamanda, bu sözlərdə sait səslərin bir-biri-
ni izləməsini də görürük. Bu da öz növbəsində assonans ( sait səslərin allit-
erasiyası) hadisəsini yaradır. Bayatıda həm sait, həm də samit səslərin allit-
erasiyası birgə işləndikdə alınan bədii effekt daha təsirli və qüvvətli olur.
Bayatılar ayrı-ayrı bölgələr üzrə məhdudlaşmayıb son dərəcə üstün bir
xüsusiyyətə də malikdir: formaca sadə, dilə yatımlı söz düzümündən iba -
rət olduğundan kütləvi xarkter daşıyır, geniş yayılır. Bunun nəticəsində
ba yatıların müxtəlif bölgələrdə variantları yaranır. Kəlbəcər folklor nü -
munələri kimi topladığımız bayatılar içərisində də elə bayatılar var ki, on -
ların variantları müxtəlif bölgələrdən toplanmış bayatılarla oxşarlıq təş kil
edir. Bəzən bu oxşarlıq bütün misralarda eyni olduğu halda, yalnız sonun-
cu misrada onu söyləyən tərəfindən dəyişdirilir. Bunun səbəbi müxtəlif
bölgələrdə yaşayan xalqın özünəməxsus yaşayış tərzi, problemləri olduğu
üçün onlar bu dəyişikliyi öz dərd-qəminə, sevinc-kədərinə uyğun olaraq
ifadə edir.
Yox aşiq tikə-tikə,
Kəs bağrımı tikə-tikə.
Öləndə yar ağlasın,
Kəfənim tikə-tikə (4, 261).
65
2012/
IV
Yaxud:
Gəzər evi tikə-tikə,
Kəs bağrımı tikə-tikə.
Məni anam ağlasın,
Kəfənim tikə-tikə
(Qüdrət Allahverdi qızı, Nəcafalı kəndi).
Yuxarıda verilmiş nümunələrin birinci variantında mövzu nakam aşi -
qin dilindən söylənmiş qarğış olduğu halda, bu motiv topladığımız nü mu -
nədə daha qabarıq göstərilmiş, fərqli olaraq “yar” əvəzinə “ana” sözü işlə -
dil mişdir.
Mən aşiqəm Salyana,
Dara zülfün sal yana.
Necəsən bir ah çəkəm,
Araz qopa Salyana
(Xalıqverdi Həmid oğlu, Zivel kəndi).
Yaxud:
Mən aşiqəm Salyana,
Dara zülfün, sal yana.
Necəsən bir ah çəkim,
Kür quruya, sal yana (4, 35).
Seçdiyimiz variantlar arasındakı bayatılarda ifadə olunan mövzu,
ideya əsasən son misrada həm dəyişdirilmiş, həm də daha da qabarıq for-
mada göstərilmişdir. Kürü qurudan “ahla” Arazı Salyana qopardan-çat-
dıran “ah” arasında fərq hiss olunur: biri çayın qurumasını, digəri isə onun
məcrasından daşıb çıxmasını ifadə edir. Doğrudur, hər ikisi onun yara -
danının keçirdiyi hissi, intizarı, həsrəti göstərmək üçün söylənibdir.
Əzizim birdə mən,
Doldur içim bir də mən.
Ömür keçdi, gün keçdi.
Kəlbəcəri görmərəm birdə mən
(Qüdrət Allahverdi qızı, Nəcafalı kəndi).
66
2012/
IV
Yaxud:
Əzizim birdə mən,
Doldur içim bir də mən.
Ömür keçdi, gün keçdi,
Cavan olmam birdə mən (4, 154).
Bayatılarda bəzən bu variantlıq özünü mövzu və ideyada daha qabarıq
göstərir. Kəlbəcər sakinlərindən topladığımız bayatılar içərisində mövzu
baxımından Şəki və Qarabağ ərazisindən toplanmış bayatılarla yaxınlıq
möv cuddur. Bu yaxınlıq ayrı-ayrı mövzularda – vətən, təbiət, nakam sev -
gi və s. olur. Bəxtdən, taledən şikayət, narazılıq topladığımız bayatı nü -
mu nə sində belə ifadə edilib:
Əzizim o da yazdı,
Bu dərin, o dayazdı.
Fələyə mən neylədim,
Bəxtimi oda yazdı
(Xalıqverdi Həmid oğlu, Zivel kəndi).
Şəki və Qarabağ folklor nümunələrində isə bu mövzu aşağıdakı kimi
ifa də edilib:
Mən aşiqəm bəxti kəm,
Taleyi kəm, bəxti kəm.
Mən fələyə neylədim,
Fələk mənə baxdı kəm. (1, 321)
Əziziyəm bəxti kəm,
Naxışı kəm, bəxti kəm.
Aman fələk neylədin,
Mənə yaman baxdın kəm (2, 146).
“Hər bir bayatının arxasında insan taleyi, mürəkkəb bir ictimai “mən”
dayanır. Bu “mən”in daxili aləmi çoxcəhətli, rəngarəng və zəngindir, çün -
ki bu “mən” tarixən formalaşan, həmişə yetkinləşmə və yüksəlişdə olan
ic timai “mən”dir” (10, 150).
Nə yazılı, nə də şifahi ədəbiyyatda bayatı ədəbi janrların heç birinə
bən zəmir. Burada məzmun əsatir və əfsanə ünsürlərinə qarışmır. Elə bil
insan bayatı ilə dərdini, fikir və düşüncəsini kiməsə söyləyir.
67
2012/
IV
İşin elmi nəticəsi. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının lirik qoluna
da xil olan bayatılar mövzu baxımından çoxşaxəli olduğu kimi yaranma
əra zi sinə, şəraitinə görə də müxtəlif və rəngarəngdir. Kəlbəcər regionu -
nun əhalisindən toplanan bayatılar bunu aydın şəkildə özündə əks etdirir.
Eyni zamanda, məqalədə bayatıların ayrı-ayrı bölgələr üzrə məhdudlaş-
madığı da özünü göstərmişdir.
İşin elmi yeniliyi. Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində məskunlaşan
Kəlbəcər regionunun əhalisindən toplanmış yeni materiallarda bayatıların
mövzu və ideyasını və həmin bayatıların variantlarını müqayisə etməklə
xalqın poetik düşüncəsi, yaradıcılıq qabiliyyəti göstərilmişdir.
İşin tədqiqi əhəmiyyəti. Kəlbəcərdə bayatı söyləmək, bayatı qoşmaq
ənənəsi bu gün də davam etməkdədir. Ayrı-ayrı folklor söyləyicilərindən
toplanan bayatılar irəliki illərdə Kəlbəcər regionuna aid folklor toplusu-
nun çıxarılması işində tədqiqi əhəmiyyətə malik ola bilər.
ƏDƏBİYYAT
1. Azərbaycan folklor antologiyası, II kitab (Şəki folkloru), Bakı, 2002, Səda,
563 s.
2. Azərbaycan folklor antologiyası, V kitab (Qarabağ folkloru), Bakı, Nurlan,
2009, 414 s.
3. Azərbaycan bayatıları (toplayanı H.Əlizadə), Bakı, Azərnəşr, 1938, 144 s.
4. Azərbaycan bayatıları, Yeninəşr, 2004, 304 s.
5. Bünyadov T. Bayatılar haqqında // Ədəbiyyat jurnalı, №2, 1998
6. Cəfərzadə Ə. Bayatı düşüncələrim (Folklor guşəsi) // Qobustan jurnalı,
№4, 1980, 24 s.
7. Həsən Ş., Quliyev H. Xalq bayatıları etnoqrafik mənbə kimi // Ulduz jur-
nalı, №8, 1984, 49 s.
8. Laçınlı A. Bayatılarda təbiət tərənnümü // Azərbaycan təbiəti jurnalı, №3,
1978, 31 s
9. Mursaquliyev V. Sözün ünvanı. Bayatıların toplanması haqqında // Ulduz
jurnalı, №2, 1987, 52 s.
10. Təhməzov M. Bayatı sözü haqqında // Azərbaycan jurnalı, №9, 1979, 187 s.
11. Vəliyev M. Bayatılarda alliterasiya: Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı
haqqında // Ulduz jurnalı, №2 ,1980, 63 s.
12. Vəliyev V. Bayatılarımız haqqında. Azərbaycan gəncləri qəzeti, 27 av -
qust, 1977
Rəyçi: F.e.d., prof. Kamran Əliyev
Dostları ilə paylaş: |