7
2012/
IV
bərabər rəng ifadəsindən əlavə, yaxud rəng simvolikasının semantik
anlamı olaraq həmçinin “böyük” mənasında da işlənir (1, 169). Daha doğ -
rusu, ilkin mənası böyük olmuş, sonra digər sözlər kimi funksionallaşıb
müxtəlif anlam qazanmışdır. DQK mətni lüğət olaraq bu məna və anlam-
ları da özündə əks etdirir. Böyük, uca mənasında Qaradağ (oronim) (1,
61), Qarabudağ (antroponim) (1, 67), Qara dəmir (hidronim) (1, 70), Qara
buğa (zoonim) (1, 85), Qaracuq (toponim) (1, 73) və s. bu kimi sözlər
“qara” sözünün böyük mənasında işləndiyini təsdiq edir. Eləcə də Qara -
cuq sözü toponim olaraq Qara (böyük) və cuq sözlərinin birləşmə sindən
əmələ gələn mürəkkəb sözdür. Çünki “qara” böyük anlamını ver dikdə cıq,
cuq şəkilçisinin ona qoşulması dil faktı olaraq mümkün deyil. “Cuq” şə -
kilçisi düzəltmə isim əmələ gətirən şəkilçi olaraq (cıq, cık, cuq) kiçiltmə,
əzizləmə anlayışını törədir. Misal üçün kiçicik, körpəcik və s. demək olar,
böyükcük, yekəcik və s. kimi müraciət etmək olmaz. Elə bu səbəbdən də
Qaracuq sözündə işlənən “cuq” sözünün DQK mətninə birbaşa aidiyyatı
olaraq uçuk, ucuk sözünü ifadə etdiyini Qaracuq-Karacuk deyil, məhz
Qara uçuk, yəni böyük uçuk anlamında olduğunu ehtimal edirik. Uçuk,
ucuk sözü uçoq kimi tanıdığımız Oğuz tayfasını ifadə edir. H.Araslının
1939-cu ildə latın əlifbasında nəşr etdirdiyi “Kitabi-Dədə Qorqud” das-
tanında bu söz elə Qaracuq kimi deyil, Qara Coq kimi ya zılmış, Qara
uçoq sözünə daha yaxın söz oxşarlığı özünü göstərmişdir (10, 31). Uçoq
sözünün uçuk, ucuk, bozoq sözünün isə buzuq, buzuk kimi işlənməsi
şifahi və yazılı örnəklərdə təsdiqini tapır. Oğuz Kağan dastanında DQK-
də bozoq kimi işlənən tayfa buzuk olaraq ifadə olunur. “Sağ yanda buzuk-
lar oturdu” (11, 33). Əbülqazi Bahadır da uçoqları “uçuklar”, bozoqları
“buzuklar” olaraq tanıdır (4, 65). Qara uçuk (q) ifadəsinin qaracuq (k)
şəklinə düşməsi göz qabağındadır. Şifahi nitqdə fonetik səs itkisi (iki
saitin yanaşı gəlməsində biri düşüb) və “c”-nin “ç”-yə, q (k)nin “ğ”-yə
çevrilməsi bəsit fonetik qanunauyğunluqdur. Dissimilyativ və assimilya-
tiv qaydalar sözlərin bu şəkildə dəyişməsini əsaslandırır. Həm çinin yazılı
mətndə Qaracuq sözünün Qaracuğa çevrilməsi, q-ğ dəyişikliyi kimi
fonetik xüsusiyyət ismin yiyəlik, yönlük və təsirlik hal qəbul etməsində
özünü göstərir. Diqqət çəkdiyimiz nümunədə məhz bu linqvistik qayda
qüvvədədir. Çünki bu söz yalnız epik şəkildə, eyni təyini bildirmək üşün
işlənir. Bəs nə üçün bu söz məhz böyük anlamında qaradır və ucuklar niyə
böyük ucuq hesab olunur? Biz dəfələrlə söyləmişik ki, uçoqların sağ qolu,
hakim əsası bozoqlardan mənimsəməsi DQK-də dastan boyu müxtəlif
8
2012/
IV
şəkillərdə özünü göstərir. Xüsusilə də diqqət çəkdiyimiz təyinlər ali sta-
tusu və hakimiyyət mövqeyini təmsil etdiyi üçün bu təyinlər üstündə tay-
falar arasında açıq və gizli mübarizə gedir. Uçoqlar məhz hakim möv -
qelərinin qanunauyğunluğunu göstərməyə çalışırlar. Bütün hallarda sağda
uçoqlar, solda bozoqlar oturur (9, 52, 68). Gün doğanın və Ala dağın
onlara məxsusluğu əsaslandırılır (9, 42, 123). Sanki uçoqlar (Qazan-
Bayındır) törə və əhd qaydalarına uyğunluqlarını sözlü-sözsüz, psixi-mi -
mikal səviyyədə əsaslandırmağa çalışırlar. Məhz bu davranış təzahürünün
bir tərəfi kimi – özü də çox əhəmiyyətli tərəfi olaraq uçoqlar böyük ad -
landırılır. Əslində onlar böyük deyil, kiçikdir. Hətta Rəşidəddin Oğuz -
naməsində Oğuz yabqularının (hakimlərinin) ara sında yalnız Eymur bo -
yun dan yabquların çıxdığı, qalanların isə bozoq tayfasının dörd məlum
boylarından olduğu bildirilir. “Oğuz soyundan olan padşahlar beş övladın
törəmələridir: Kayı, Yazır, Eymur, Avşar və Beqdili. Padşah yalnız bu
boylardan olmuşdur” (13, 60). Aydın olur ki, DQK-də nəinki bozoqların,
hətta uçoqların hakim qolu olan Eymur boyundan olan hakimlərin hüququ
da epik mətndə, eləcə də eposda (epos həm də mərhələli tarixdir) pozulur.
Çünki Bayındır və Qazan uçoqların başqa boyundandır. Daha doğrusu,
boy əcdadlarıdır. Elə bu baxımdan da Qaracuq dağı doğuda görünür, Qara
uçuq isə bu dağın adında öz böyüklüyünü əsaslandırır. Əslində isə
Qaracuq dağ deyil, qara uçuq olaraq Oğuz boy birləşməsidir, iki tayfadan
biridir. Lakin dağ assosiasiyası həm bu adın şərəfini yüksəldir, həmçinin
Oğuz düşüncəsində eyni anlam daşıyan mənaları məqsədə doğru yönəldir.
Qaracuğun qaplanı olmaq dağın deyil, Qara uçukun qaplanı olmaq mə -
nasında da işləkdir. Qaplanın dağda yerləşən sıx meşəliklərdə mövcud
olan zooarealı assosiativ qaplan adının yanaşı gəlməsində assosiasiya
törədir. Qaracuğun qaplanı həm qara uçu kun, həm Qaracuq dağının qap -
lanı anlamını daşıyır. Elə DQK-də Qa racuk sözü üç dəfə işlənməsiylə soy
arxetipi olaraq uçoq ların “uç” sayına işarə edir. Sözün son hecası isə yeri-
ni dəyişərək tərsinə oxunur, Qaracuq Qa ra quc olur. Bu silsilə psixi-assosi -
ativ daşınıb, Qaracuq sözünün ona oxşar şərəfli yer adını variativ şəkildə
təfəkkürdə assosiasiya etməklə bu adın ucalığını Qaracuq adı ilə eyni
anlam da mətnaltı və şüuraltı təbəqəyə yerləşdirir. Hətta Qaracuğ olmasa
belə, Qaraquc uca yer anlamını mexaniki olaraq bu anlamın onunla
əlaqələnməsini şərtləndirir. Çünki qeyd etdiyimiz kimi, qaplan sözü dağ
anlayışını yaddaşda canlandırır ki, Qaracuğun və yaxud Qaraqucun
qaplanı ifadəsinin qulaq informasiyası fərqinə varılmayan Qara ucuqların