müdiri (2001-2005), eyni zamanda 2003-cü ildən Nizami adına
Ədəbiyyat İnstitutunda baş elmi işçidir.
Qəzənfər Paşayev 1976-ci ildə İraq Respublikasının “Əməkdə şücaətə
görə” medalı ilə təltif edilmişdir. O, 1999-cu ildə Kərkük Vəqfinin və
2003-cü idə isə Türkman Cəbhəsinin diplom və yüksək mükafatlarına,
Azərbaycanda isə "Qızıl Qəzəl" mükafatına layiq görülmüşdür.
Bu il gözəl insan, yorulmaz tədqiqatçı Qəzənfər Paşayevin 75 yaşı ta -
mam oldu. Biz xoşbəxt bir alim ömrü yaşayan bu canlı folklor əfsanəsini
- Qəzənfər müəllimi yubileyi münasibəti ilə ürəkdən təb rik edir, ona
cavanlıq eşqi, yorulmazlıq, işlərində daha böyük uğurlar arzu edirik.
İnanırıq ki Qəzənfər müəllim bundan sonra da yeni – yeni tədqiqat əsər-
ləri ilə, kitabları ilə bizləri sevindirəcək, Azərbaycan folklorşünaslığını və
ədəbiyyatşünaslığını daha da zənginləşdirəcəkdir.
ƏDƏBİYYAT
1. Q.Paşayev. Altı il Dəclə-Fərat sahillərində. Bakı: Yazıçı, 1985
2. Q.Paşayev. Nostradamusun möcüzəl ialəmi. Bakı: Təhsil, 2007
3. Q.Paşayev. İraq-Türkman folkloru .Bakı:Yazıçı, 1992
4. Q.Paşayev. Seçilmiş əsərləri. I cild. Bakı: Təhsil, 2012
5. Q.Paşayev. Seçilmiş əsərləri. II cild. Bakı: Təhsil, 2012
6. Q.Paşayev. Kərkük bayatıları. (Rəsul Rza ilə birgə.) Bakı: Azərnəşr,1968
7. Q.Paşayev. Kərkük mahnıları. Bakı: Gənclik, 1973
8. Q.Paşayev. İraq-Kərkük bayatıları. Bakı: Yazıçı, 1984,
9. Q.Paşayev. İraq-Türkman ləhcəsi. Monoqrafiya(ortaqlı). Bakı: Elm, 2004
10. Q.Paşayev. “Arzu Qəmbər” dastanı. Bakı: 1971
11. Q.Paşayev. İraq-türkman folkloru. Bağdad: 1995.
12. Q.Paşayev. Altı il Dəclə-Fərat sahillərində.(ərəbcə) Bağdad: 1996
13. Q.Paşayev. İraq-türkman folkloru”. İstanbul: 1998
14. Q.Paşayev. Kərkük folklorunun janrlar sistemi. (Rusca), Bakı: 2003
Tahir ORUCOV
AMEA Folklor İnstitutu,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru,dosent
e-mail:tahir-orucov@rambler.ru
2012/
IV
162
Yeni nəşrlər
MUXTAR KAZIMOĞLU (İMANOV)
EPOS, NƏSR, PROBLEMLƏR
Bakı, ”Elm və təhsil”, 2012, 164 səh.
ELMİ REDAKTORU: Ləman SÜLEYMANOVA,
Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
Kitab Azərbaycan Milli Elmlər Akade mi ya -
sı Folklor İnstitutunun Elmi Şurasının qərarı ilə
nəşr olunmuşdur. Monoqrafiyada ayrı-ayrılıq-
da epos və nəsrin aktual, həlli vacib olan bir sı -
ra vacib problemlərinə toxunulur. Bu rada həm -
çi nin müasir Azərbaycan nəsrində özünü gös tə -
rən, təzahür edən, mifologiyadan və folklordan gələn modellərdən də
bəhs edilir.
Monoqrafiya iki bölmə və yeddi yarımböl mədən ibarətdir. Birinci
bölmə “Epos” adlanır və bu bölməyə dörd yarımbölmə daxil edilmişdir:
1.”Dədə Qorqud”: gülüş kultu və obrazın ikiləşməsi;
2. Mənfi əvəzedici;
3. Yalançı qəhrəman;
4.”Koroğlu”: problemlər, mülahizələr.
“Dədə Qorqud kitabı”nı haqlı olaraq milli-etnik varlığımızın tarixi-
ədəbi ensiklopediyası sayırlar. “Dədə Qorqud kitabı” Azərbaycan xal qı -
nın yazılı yaddaşımızdır və heç bir dəyişikliyə uğramadan qan və gen
yad daşımıza necə daxil olubsa, elə o cür də qalıb. Dədə Qorqud və onun
adı ilə bağlı olan bu möhtəşəm kitab düşüncə tariximizdə əbədilik bir iz
salıb. “Dədə Qorqud kitabı” “Ana kitabımız” və “bütün türk bədii ədə biy -
ya tının ağırlığından da ağır gələn bir“ əsər sayılıb. Bu kitab türkün ta ri -
xin də Mete, Atilla, Əmir Teymur, Osmanlı imperatorluqları, Orxon -Ye -
ni sey daş kitabələri və M.Qaşqarlının “Divanü lüğat-it türk”ü ilə bir sıra-
da dayanan yeddi türk möcüzəsindən biri kimi qiymətləndirilib. “Də də
Qorqud kitabı” yaşam tarixi minillikləri aşan ulu əcdadlarımızın – qə dim
oğuzların yalnız qəhrəmanlıq salnaməsini əks еtdirən boylar top lusu
olmayıb, bu əski türk еtnosunun özünəməxsus həyat və düşüncə tərzi ilə
qazandığı dəyərləri sonrakı nəsillərə ötürmək üçün böyük usta lıq la düzü -
lüb-qoşulmuş qiymətli bir sənət əsəridir.
Azərbaycanın şifahi xalq ədəbiyyatının ən qiymətli əsərlərindən olan
2012/
IV
163
“Ko roğlu” dastanı da ədəbi fikir tariximizin əvəzsis yazılı salna mə lə rin -
dəndir. Xalqımıza məxsus qəhrəmanlıq, vətənpərvərlik, humanizm, dost -
luq, qardaşlıq, qonaqsevərlik və başqa xüsusiyyətlər öz parlaq bədii ifa -
də sini bu dastanda tapmışdır. “Koroğlu” eposunun əsas qəhrəmanı və ayrı-
ayrı surətləri ilə bağlı ilk məlumatlar, rəvayətlər, əfsanələr, kiçik epizodlar,
həmçinin dastandakı mövcud qolların hamısı, müxtəlif il lərdə toplansa da,
onların hamısında qiymətli informasiya daşıyıcıları mövcuddur.
Bütün bunlara görə ”Dədə Qorqud” və ”Koroğlu” eposları Azərbaycan
xalqının epik düşüncəsinin ən möhtəşəm ədəbi-bədii təzahürlərindən he sab
olunur. Bu eposlar çox qiymətli epik abidələr olduğundan onlarda da şınan
epik məlumatların çəkisi də olduqca böyükdür. ”Dədə Qorqud” və ”Kor -
oğlu” eposları xalqın milli və mənəvi ehtiyatlarının çeşidli ünsürlərini özün -
də ehtiva edir. Bu mənada ”Dədə Qorqud” və ”Koroğlu” epos ları epik mə -
lumatlarının zənginliyi baxımından bütün digər oxşar abi də lərdən fərqlənir.
Kitabın birinci fəsildə M.İmanov ”Dədə Qorqud” eposunda “gülüş
kul tu”ndan bəhs edərək yazır:”Döğuluş simvolu olan, magik mahiyyət
daşıyan gülüş, kult səviyyəsinə qaldırılır və bu kultun izləri ”Dədə Qor -
qud” eposunda da özünü göstərir. Təsadüfi deyil ki, Qorqud Ata kimi bir
övliya” eposun “Bamsı Beyrək” boyunda müəyyən qədər komik biçimdə
təqdim edilir...Həm “Müqəddimə”də”, həm də eposun ayrı-ayrı boyların-
da “ciddi” və gülməlinin paralelliyi ilə qarşılaşırıq. “Mü qəddimə”də”
ozanın “Fatimə soyu”na aid etdiyi qadınlar “ciddi”nin, qa rın qulu və gə -
zərti saydığı qadınlar isə gülməlinin təmsilçisidir. Xatırladaq ki, "ciddi"
və gülməli paralelliyi folklorun təməl xüsusiy yətlərindən biridir. Kökü
əkizlər mifinə gedib çıxan bu paralelliyin folklorda hökmdar və yalançı
hökmdar, pəhləvan və yalançı pəhləvan, adaxlı və yalançı adaxlı və s.
kimi nümunələri var. Adaxlı və yalançı adaxlı paraleli "Dədə Qorqud"
eposunun "Bamsı Beyrək" boyunda özünü daha qabarıq şəkildə göstərir”.
Burada M.İmanov bir sıra təhlillər, müqayisələr və paralellər aparır və
bu nəticəyə gəlir ki,“ciddi “və gülməlinin paralelliyi şifahi xalq ədəbiyy-
atının təməl xüsusiyyətlərindən biridir. Müəllif kökü əkizlər mifinə gedib
çıxan bu paralelliyin folklorda hökmdar və yalançı hökmdar, pəhləvan və
yalançı pəhləvan, adxlı və yalanşı adaxlı və s. kimi nümunələrini misal
gətirir. M.İmanov həmçinin obrazın ikiləşməsi problemindən ətraflı şək-
ildə bəhs edir, “ciddi” və komik yönlü ikiləşmənin folklordakı mahiyyət-
inə, mifoloji köklərinə və onun təzahür formalarına nəzər salır, bu prob-
lemi ətraflı şəkildə araşdırır.
2012/
IV
164