Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
20 dən əlin atıf tutor. Gəlir danışer ki, belə bir şey tutmuşam. İy- neyi sancellar üsdünə. Saxleellar bunu. Deellər ki, buna xəmir yoğurtdurun ı , qoy bərəkətdi olsun. Elə eleellər. Xəmir kutar- max bilmer. Axırda xəmiri yarıda qırellar. Halın əli elə bərə- kətdiymiş ha. 20. Mən özüm uşağa yatmışdım. Belə dalıüsdə yaterdım. Bir də ördüm, bax bu sinəmin üsdünə bir yekə arvat minif, and olsun Allaha. Mən kravatdayam, qaynənəm də yerdən salıf yater. Bunu nə qərtə eleerəm, sinəmin üsdən tüşmör ki, tüşmör. Fikirrəşdim ki, bu tərəf divarda iynə var. Dedim, bu iyneyi bu sahat sənin göydən ı ə doldurajam. Əlimi belə iynəyə uzadan kimi yoxa çıxdı, and olsun Allaha. Yoxa çıxdığınnan uşaxdan bir kışqırıx çıxdı. Uşax bərk çığırdı, ağladı. Arvat ayıldı dedi ki, uşağa nağayrdın ı ? Dedim, belə-belə, başıma bir iş gəldi. Dedi: – San ı a ajığı tutuf da, gedif uşağı vuruf. Təzdən durdu, uşağın qorxuluğunu götdü, nağayrdı, on- nan son ı ra uşax yaxşılandı. 21. Yetmiş beş yaşdı Südabə nənə söylöör ki, mənim nənəm Səri qarıgil o vax Hal tutuflar. Hal qaşmasın deyə, onun üs- dünə sancax keçiriflər. Adını da Məryəm qoyuflar. Ona xamır qatdırıllarmış, inəyin altını təmizdədəllərmiş, evi-eşiyi yığış- dırtdırallarmış. Pütün işdəri ona gördürəllərmiş. Əli o qədər bərəkətdiymiş ki, xamırı kündələdihcə, kündənin sayı artar- mış. Kündədən bir qırıx götürüf tavıya atıf deyərmiş, bərəkət. Onu suya göndərməzdər ki, sancağını kimsə çıxardar. Bir gün Səri qarıgilə qonax gələr, evdə su olmaz. Məryəmi suya gön- dərər. Bulaxda suyu dolduranda bulağa bir uşax gələr. Uşağa deyər ki, mənim sancağımı çıxart. Uşax da sancağını çıxardar, 21 o vaxdan Məryəm qaçıf gedər. Nənəm söylöördü kü, həmişə ona and verdirirdim ki, yeddi arxa dönənin ı ə dəymiyəjəm de- nən. Halın məmələri çox yekəydi, qarnının üsdünə sallanırdı, vız-vız saşdarı, ağzında təh-tüh dişdəri varıydı. 22. Bir gün Kəbleyi Əfkər kişi dəyirmana gedəndə görör ki, dəyirmanda çoxlu qız-gəlin çalıf oynuyur. Bilir ki, bular Haldı. Üsdündə xam iynə varmış. Bulardan birin tutuf. Bir il, para il saxlıyıf. Bir gün bu Hal xamır qatanda yanındakı uşağı alladıf, iyneyi çıxartdırıf qaçıf. Evin adamları xamırı yuğu- rullar, kutarmer. Həmən Halı çağırıf deellər ki, qatdığın xamır kutarmer axı. O da deef ki, kündədən kəsif tavağa atmax la- zımdı ki, xamır kutarsın. Son ı ra da ona tova dedirdiflər. Tova eliyif ki, sizin ı nəslə dəymiyjəm. O çörəhdən də saxlıyıflar, balaca, körpə uşaxların üsdünnən assınlar ki, Hal olara toxun- masın. Hal qız uşağı da olur, oğlan uşağı da. 23-28. CİN 23. Dayım danışerdı ki, əmimnən qoyun otarerdıx. Gejədi. Mənim cavan, dimrik 21 vaxdımdı. Deer, qoyunu arxaşdadıx 22 . Gördüm ki, qəyanın divinnən işıx gəler. Bir damdıra 23 vurol- lar, gəl görəsən. Gördüm işıx da, damdıra vurannar da bizə sarı gəler. Əmim dedi, görən kimin toyudu. Son ı ra əmim dedi, toy-zad döy, qorxma, cinnərdi, onnarın adətidi, zurna çalıf, işıx yandırıf oynoollar. 21 Dimrik – yekələnmiş, bir az böyümüş 22 Arxaşdadıx – qoyunları yataq yerinə gətirdik. 23 Damdıra – dambadurum, nağara səsinə oxşar səs-küy 22 24. Bizim kətdə bir Söyün kişi var. Deer, gəvə toxuyullarmış. Nətər olufsa, qız-gəlin yatışannan son ı ra baxır görör ki, cinnər işdiyir gəvədə. Kişi qalxer qomarer 24 , xam iynəni birinin üsdü- nə sancer. Bir beş ay, üç ay deer, bularnan yaşıyıf bu Cin. Bu- lağa-zada gedəndə qavağına çıxana deermiş, mənim bu iynəmi çıxart. Hamı bilirmiş bu Cindi dana. Son ı ra da deef, mən əli- uşaxlı gəlmişəm da, duz-çörəh qoyur, əlini duza, çörəyə basır ki, taa bir də sizin tayfıya, yeddi arxa dönəninə sataşmıyjam. Bir nəfər iyneyi çıxarder, Cin yox olur, qayva çəkiler. 25. Bizim kətdə bir kişi varıymış. Gedermiş səfərə. Görör dərədə toydu, bir vurhavurdu. Kişi deer, mən də tüşöm gö- röm, bu nə toydu. Gedif belə baxıf, görüf vallah, qız-gəlinin hamısı burda. Şıppıltıdan qulax tutulor. Baxer birinin əynində gəlinnərinin paltarıdı. Əlini yağa buluyuf belə vuror. Deer, qoy göröm genişdığa çıxanda bu düzdü, yoxsa yalan. Mənim- kidi, yoxsa gözümə belə görünör. Gətirif kişiyə çörəh qoyol- lar. Deellər, toydu, yi. Axı bizdə ədətdi 25 , çörəh yiəndə “Pis- simillah” deellər. Kişi də “Bismillah” deer, çörəyi götürəndə görör heş-zad yoxdu. Nə çal-çağır var, nə toy. Oturuf yerdə, qavağında da at məsi 26 . Kişi geri dönör, gəler öyə. Arvadına deer, gəlinnərin paltarını gətir göröm. Arvat gətirəndə paltarı o yana çevirir, bu yana çevirir. Görör əlinin nişanəsi burdadı. Deer, həə, Cin yığnağına, Cin toyuna getdim tüşdüm. İncafara 27 çörəyi yimiyif. Yisə, dəli oluf tüşərmiş çöllərə. 24 Qomarer – qovur 25 Ədət – adət 26 At məsi – at peyini 27 İncafara – yaxşı ki Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|