- Klaviatura ilə daxiletmə yolu ilə kataloqaşdır-
ma. Bu zaman kartoçka kataloqu əl üsulu-klaviatura vasi-
təsilə elektronlaşdırılır.
Birinci üsul həm itirilən vaxtı, həm də izafi xərcləri
azaltmaq baxımmdan çox əlverişlidir. Lakin bu üsulla
elektronlaşdınlan kataloq axtanş aparmaq üçün yararsız-
dır. Çünki bazadakı informasiya mətn deyil, şəkil oldu-
ğundan onun axtanşı üçün paradiqma mövcud deyil. İkin-
ci üsul kitabxanadan maksimum vəsait və işçi qüw əsi tə-
ləb edir. Alman nəticə elektron kataloqun yaradılmasınm
ənənəvi üsulu (informasiyanm klaviatura vasitəsilə daxil
edilməsi) ilə əldə olunan göstəricilərə yaxmdır. Üçüncü
üsul isə kartoçka kataloqunu EK-ə konvertasiya etmək ba-
xımından ən optimalı və çətinidir. Lakin bu üsulla yaradı-
lan EK hərtərəfli və daha dolğundur. Hazırda kitabxanala-
nmızm böyük əksəriyyəti üçüncu üsulun köməyilə elek-
tronlaşdırmaya üstünlük verir.
Amerika kitabxanaşünaslan Beyd və Uelsin fıkrincə,
kitabxanalar EK sistemini qurmaq üçün həm birinci, həm
də üçüncü üsuldan eyni zamanda istifadə etməlidirlər
[158, s. 96; 185, s. 393]. Yəni kitabxanalar kartoçka kata-
loqunun həm təsvirini (tarixi əhəmliyyətlilik nöqteyi-nəzə-
rindən), həm də mətnə çevrilmiş (ikinci və ya üçüncü
üsulla) variantmı saxlamalıdırlar. Bizim qənaətimizcə isə,
informasiyanm il ərzində dəfələrlə çoxaldığı, kitabxanala-
ra daxil olan sənəd kütləsinin durmadan artdığı bir şəraitdə
sayı minlərlə deyil, milyonlarla ölçülən ənənəvi kartoçka
66 |
C.A. Cəfərov
kataloqlarmm hamısmm rəqəmli şəkil formatında infor-
masiya daşıyıcılarma köçürülməsinə ehtiyac yoxdur. Doğ-
rudur, gələcək nəsillərə ənənəvi kartoçka kataloqunun nü-
munələrini çatdırmaq baxımından onların şəkil kimi sax-
lanması ən düzgün yoldur. Lakin bu heç də o demək deyil
ki, bütün kartoçkalar şəklə çevrilməlidir. Ənənəvi kartoç-
ka kataloqunun eksponata çevrilməsi üçün bir-neçə belə
nümunənin qorunması kifayət edər. Azərbaycan kitabxa-
nalannda gec-tez bütün kartoçka kataloqlannın elektron-
laşdırılacağmı nəzərə alaraq artıq indidən sözügedən nü-
munələri yaradıb mühafizə etmək lazımdır.
Beyd və Uelsin iddialarma əks-fikrimizi əsaslandır-
maq üçün AMEA Mərkəzi Elmi Kitabxanasmda bir eks-
periment apardıq: ənənəvi kartoçka kataloqunu surəttam-
yan qurğu (skaner) vasitəsilə rəqəmli şəklə çevirdik və
müxtəlif ölçülərdə, dpi-lərdə (ing. dpi- Dots Per Inch-
düymdə nöqtə) “saxladıq”. Şəkli “oxuya” biləcək qədər
minimum ölçüdə (75 dpi) və maksimum həddə (600 dpi)
sərt diskin yaddaşına köçürdük. Müqayisə aparıb 250 dpi
ölçülü şəkli orta həcmli təsvir kimi qəbul etdik. 250 dpi
Ölçülü bir ədəd rəqəmli kartoçka kataloqunun optimal
həcmi təxminən 600 kilobayta bərabər oldu. Daha sonra
həmin kartoçka kataloqunun maşmlaoxunan formatını-
elektron kataloqu yaratdıq. Kartoçka kataloqunun elek-
tronlaşdırılmış formada həcmi isə 30 kilobaytdan artıq
olmadı. Beləliklə, biz fondu təxminən 5 milyon nüsxədən
ibarət olan bir kitabxananm ənənəvi kartoçka kataloqlarmı
Kitabxana-informasiya xidmətində elektron kataloq
| 67
ABŞ-dan olan həmkarlanmızm təklif etdiyi formada sax-
lamalı olsaq, yəni onlann hamısmı rəqəmlı şəkil kimi oxu-
culann istifadəsinə versək, 3000 qiqabayt və yaxud 3 tera-
bayt həcmli informasiya daşıyıcısma və ya yaddaş qurğu-
suna-serverə ehtiyacımız olacaq. Artıq Azərbaycanda yad-
daş tutumu 20,43 terabayt, prosessorunun gücü 1.4 tera-
flops olan server mövcuddur. AMEA İTİ-də qurulmuş bu
serverin yaddaşmm həcmi yaxm gələcəkdə 90 terabayta
qədər yüksələ bilər. Belə serverə bir neçə kitabxanamızm
fondunu elektronlaşdıraraq “yığmaq” olar. Lakin heç bir
server təhlükədən sığortalanmadığı üçün kitabxanalann
elektronlaşdırılmış kataloq sistemlərinin surətinin həm də
optik disklərdə saxlanması gərəkdir. Əfsuslar olsun ki, hə-
ləlik ümumi istifadədə yalnız 0,5 terabaythq disklərə rast
gəlinir ki, bu da bizim tələblərimizə cavab vermir. Doğru-
dur, artıq Avstraliyanın Svinbum Texnologiya Universiteti
“Samsung Electronics” şirkəti ilə birgə 10 terabaythq in-
formasiya tutumu olan optik disklər hazırlayıb [130, s.
34]. Lakin bu disklər ilkin smaqdan müvəffəqiyyətlə keç-
məyib. Demək, kitabxanalarm tezliklə belə bir informa-
siya daşıyıcısı ilə təmin olunması məsələsi sual altmdadır.
Əlbəttə ki, AMEA MEK bizim misal üzrə lazım olan
3 terabaytlıq informasiyanı mühafizə etmək üçün AMEA
İTİ-nin serverindən istifadə edə bilər. Amma bütün kitab-
xanalanmızm eyni addımı atması nə inzibati, nə də fiziki
baxımdan mümkündür. Odur ki, Azərbaycan kitabxanaları
68 |
C.A.Cəfərov
üçün biblioqrafik yazılan məhz əl üsulu ilə elektronlaşdır-
maq daha əlverişlidir.
ABŞ-a gəlincə isə, bu ölkədə orta tutumlu istənilən
kitabxananm fondu 20-30 milyon nüsxədən artıqdır. Beyd
və Uelsin prinsiplərinə əməl etmiş olsaq, kartoçka katalo-
qunu rəqəmli şəkil kimi saxlamaq üçün nəinki, terabaytlar,
petabaytlar, eksabaytlar, bu həcm vahidlərindən qat-qat
üstün olan zettabaytlar və yottabaytlar da kifayət etməz.
Mütəxəssislər isə hələlik sonxmcudan artıq tutum, həcm,
yaddaş mexanizmi ixtira edə bilməyiblər. Bu isə o demək-
dir ki, həmkarlanmızın iddiaları daha çox kazual xarakter-
lidir, dayamqlı arqumentasiya və hesablamalara söykən-
mir.
Qeyd olunanlan ümumiləşdirərək deyə bilərik ki,
Azərbaycan kitabxanalarında EK-in daxili biblioqrafik in-
formasiya təminatı nümunəvi qaydalara uyğun həyata ke-
çirilir və prosesin bu məcrada inkişafı elektronlaşdırma
baxımmdan daha faydahdır.
Son dövrlərdə elektron kataloqun xarici informasiya
təminatı məsələsi də xeyli aktuallaşıb. EK-in xarici infor-
masiya ilə təmin olunması dedikdə, digər mənbələrdən
elektron biblioqafik təsvirlərin idxal edilməsi prosesi başa
düşülür. Bu proses ənənəvi kitabxanalararası abonementi
(KAA) xatırladır. KAA vasitəsilə kitabxana oxucunu in-
formasiya ilə daha əhatəli şəkildə təmin etmək imkanı qa-
zanır: belə ki, oxucunun müraciət etdiyi kitabxanada ona
lazım olan ədəbiyyat yoxdursa, həmin kitabxana KAA va-
Kitabxana-informasiya xidmətində elektron kataloq
| 69
Dostları ilə paylaş: |