BABA MƏHƏRRƏMLİ
A.T.Kaydarov (168; 171; 172), K.M.Musayev (220; 221),
A.M.Şerbak (288; 289; 290; 291), E.Z.Kajibəyov (164;
165; 166; 167), J.A.Mankeyeva (1990; 1991), A.A.Yulda-
şev (294), İ.V.Kormuşin (180; 182), N.Z.Hacıyeva (135;
136; 137), L.S.Levitskaya (190), X.Q.Niqmatov (229),
B.O.Oruzbayeva (231) v
ə A.S.Kızlasov (303) kök
sözlər
problemi il
ə bağlı sistemli araşdırmalar aparmışlar.
B.M.Yunus
əliyevin “Qırğız leksikologiyası” (kök söz-
l
ərin inkişafı) əsəri türk dillərinin kök morfemlərinə həsr
edilmiş ilk fundamental tədqiqat işlərindən biridir. B.M.Yu-
nus
əliyev qırğız dilinin materialları əsasında söz köklərinin
fonetik, morfoloji inkişaf istiqamətlərindən bəhs etmişdir.
Mü
əllif kök morfemlərin leksik-semantik inkişafını öyrə-
n
ərkən onların omonimləşməsi məsələsinə xüsusi önəm ver-
miş, ölü söz köklərini üzə çıxarmışdır (295, 50-51).
A.T.Kaydarov “Qazax dilind
ə təkhecalı kök və əsas-
ların strukturu” adlı əsərində bu qənaətə gəlmişdir ki, qazax
dilind
ə kök morfemlərin bir qismi “ölü” köklər şəklində
qal
mış, digər bir qismi isə öz formasını qoruyub
saxlaya
bil
mişdir. Onun fikrincə, qazax dilində kök morfemlərin 6
tipi mövcuddur:
V, CV, VC, VCC, CVC, CVCC. Mü
əllifin
hesablama
larına görə, qazax dilində kök sözlərin quruluş
modeli
ən çox
CVC tipində özünü göstərir. A.T.Kaydarov
bildirir ki, türk dill
ərində elə köklər var ki, həmin köklərin
onlarla
fonetik va
riantı mövcuddur. Ancaq elə köklər də
var ki, yalnız bir fonetik formada işlənir (171, 70).
J.A.Mankeyeva “Qazax dilind
ə feil əsaslı ilkin köklərin
rekonstruk
siyası” adlı əsərində 1000-ə qədər feil kökünün
arxetipini b
ərpa etmiş, 300-ə qədər “ölü”
feil kökü müəy-
y
ənləşdirmişdir. J.A.Mankeyeva qazax dilinin kök mor-
22
TÜRK DİLLƏRİNİN QƏDİM LEKSİKASI
feml
ərinin söz yaradıcılığı prosesindəki rolundan da bəhs
edir. O qeyd edir ki,
ölü kökl
ər üçün variativlik xarakterik
haldır. Kökün müxtəlif fonetik variantlarının müqayisəsi
asemantikl
əşmə prosesinin öyrənilməsinə kömək edir.
J.A.Mankeyeva 35-
ə yaxın kök modeli əsasında aşkar et-
mişdir ki, qazax dilində 1000-ə qədər ikihecalı leksem
tarixi-
etimoloji baxımdan düzəltmədir (209, 116).
M.X.Axtya
mov çağdaş başqırd dilində 749 təkhecalı
kö
kün işləndiyini qeyd edir. Onun apardığı statistika gös-
t
ərir ki, başqırd dilində təkhecalı köklər aşağıdakı quru-
luşda və saydadır:
CVC - 75%,
VC-15, 6%,
CVCC - 6, 3%,
CV - 1, 6%,
VCC - 1, 2%,
V - 0, 3%. Bu statistikaya
əsas-
lanan mü
əllif başqırd dilində
VC və
CVC heca tiplərinin
dominant
lıq təşkil etdiyini bildirir. Türkoloq ehtimal edir
ki, türk dill
əri üçün ilkin köklər
CVC və
VC quruluşundadır
(105, 78-81).
A.S.Kızlasov xakas dilində 618 təkhecalı
kökün mövcudluğunu göstərir. Tədqiqatçı həmin köklər
arasında
CVC quruluşlu köklərin üstünlük
təşkli etdiyini
bildirir (303). A.A.Yulda
şev müasir başqırd dilində 200-ə
q
ədər feil kökünün təkhecalı işləndiyini qeyd edir. O,
h
əmin feil köklərinin əsas hissəsinin qapalı, yalnız cüzi his-
s
əsinin açıq hecalı olduğunu bildirir. A.A.Yuldaşev başqırd
dilind
ə kök sözlərə aşağıdakı nümunələr verir:
CVC formalı
kök feill
ər:
hat- “satmaq”,
yıy- “yığmaq”,
bıs- “kəsmək”,
bül- “bölm
ək”,
höy- “sevmək”,
töş- “yıxılmaq”.
CVCC tipli
feill
ər:
tart- “çəkmək”,
yırt- “deşmək”,
kayt- “geri dön-
m
ək”,
VCC tipli feillər:
art- “artmaq”,
əyt- “demək”.
Mü
əllif qeyd edir ki,
VC tipi başqırd dilində azdır:
ör- “hür-
m
ək, əsmək”,
ot- “udmaq”,
im- “əmmək”,
or- “vurmaq”,
es- “içm
ək”. Türkoloqun fikrincə, başqırd
dilindəki kayt-
23
BABA MƏHƏRRƏMLİ
“qa
yıtmaq”,
əyt- “demək”,
yırt- “yırtmaq”,
hın- “sınmaq”
tipli t
əkhecalı köklər tarixən düzəltmədir (294, 195).
Türkologiyada ilkin söz kökl
ərinin strukturu, mən-
şəyi, fonologiyası mövzusu ən çox N.A.Baskakovun araş-
dırmalarında öz əksini tapmışdır. Bir sıra əsərlərində bu
problem
ə toxunan N.A.Baskakovun söz kökü haqqındakı
n
əzəriyyəsi məhdud cəhətləri ilə diqqəti cəlb edir. Onun
söz kökü n
əzəriyyəsi türk dilləri
üçün ilkin söz strukturu-
nun yalnız
CVC (samit+sait+samit) formasından ibarət ol-
ması müddəasına əsaslanır. Bu fərziyyəyə görə o əksər tür-
koloqlar t
ərəfindən tənqidə məruz qalmışdır.
Alim ilk d
əfə “Noqay dili və dialektləri” əsərində
sa-
mit+sait+samit quru
luşlu kökləri daha qədim hesab edərək,
onları nüvə-kök adlandırır. N.A.Baskakov qeyd edir ki,
noqay dili üçün xarakterik olan t
əkhecalı köklərdir, onlar
da bütün türk dill
əri ilə müştərəklik təşkil edir (107, 42-51).
N.A.Baskakov “Qaraqalpaq dili”
əsərində də həmin ideyanı
davam etdirir. O,
qaraqalpaq dilinin kök sözl
ərini iki qrupa
ayırır: 1) Birinci yaranan, yəni ilkin köklər, məsələn:
at,
kol, al-, sal-
; 2) İkinci yaranan, yəni tarixən düzəltmə
kökl
ər:
ay+t- “demək”
, kar+ın “qarın”
, or+un “yer”.
N.A.Baskakov qaraqalpaq dilind
ə ilkin
kök morfemlərə
aşağıdakı söz formalarını aid edir:
C+V+C (samit+sait+
samit): tas, kel-; V+C (sait+samit): at, al-;
C+V (samit+
sait): je-, de-;
-V- (sait): e- “olmaq”. Türkoloqun fikrinc
ə,
onların arasında birinci yaranan
C+V+C heca tipidir, çünki
bu heca tipi
ən qədim kök strukturunu özündə ehtiva edir,
dig
ər üç heca tipi isə sonralar yaranmışdır. N.A.Baskako-
vun q
ənaətinə görə, çağdaş qaraqalpaq dilindəki
V+C he-
calı sözlər məhz
(C)+V+C formalı köklərdən ilkin samitin
24