_________Milli Kitabxana_________
84
Tiflisdən Naxçıvana qayıdanda... danışmaqda çətinlik çəkir-
dim, ...əmimin mənimlə yaşıd oğlu İbrahim... məndən ayrılmazdı.
Tiflisdə gördüklərimdən, öyrəndiklərimdən ona nəql edərdim, o
da Naxçıvandakı hadisələrdən mənə danışardı.
Nəhayət, ara bir qədər sakitləşəndən sonra atam yenə məni
təlim-tərbiyəm üçün ...uzaq Tiflisə göndərməkdən ehtiyat edib, ya-
xın İrəvandaca saxlamağı məsləhət gördü. O zaman azərbaycanlı
uşaqları gimnaziyaya hazırlaşdırmaq üçün İrəvanda iki pansion var
idi. Bunların birini müəllim Cəfər bəy Cəfərov açmışdı, birini də
İbadulla bəy Muğanlinski ilə Cabbar bəy Məmmədov saxlayır-
dı. Atam ikinci pansionu daha müvafiq bilib, məni ora aparmışdı.
Həmin İbadulla bəy Muğanlinski ilə Cabbar bəy Məmmə-
dova məxsus pansion İrəvanda Daşlı küçənin sonunda, İran konsu-
lu Bədəlbəyovun evi ilə yanaşı ikimərtəbəli evdə yerləşirdi. Burada
təhsil alan uşaqların çoxu naxçıvanlı idi. Burada İbadulla bəy və
Cabbar bəydən başqa bizim dərslərimizə Aqnessa Eduardovna adlı
bir rus müəlliməsi də baxırdı. Pansionda möhkəm intizam vardı.
İntizamı pozan uşaqlara tənbeh edilirdi. ...İrəvanda pansionda yaşa-
yan zaman atam mənə fars dili müəllimi tapmışdı. Bəxtimdən mə-
nim İrəvandakı müəllimim olduqca bilikli və təcrübəli imiş. Cab-
bar bəy Məmmədovun atası Molla Abbas (onu camaat arasında
həm də Mirzə Abbas Məhəmmədzadə kimi tanıyırmışlar –Z.M. )
fars dilinin mütəxəssisi olduğu üçün Fars Abbas adı ilə şöhrət
tapmışdı. Fars Abbas İrəvanda mənim xüsusi müəllimim oldu. O
zaman farsca təlim kitabı əvəzinə fars klassik ədəbiyyatından dərs
verilirdi. Mənim müəllimim təlim üçün Sədinin “Gülüstan”ını seç-
mişdi. Ərəb əlifbasını mən artıq öyrənmişdim və sərbəst oxuyub
yaza bilirdim. Buna görə “Gülüstan”ı oxumaqda çətinlik
çəkmirdim. “Gülüstan”ı səhifədən-səhifəyə oxuya-oxuya tərcümə
edib, hər cümləsini, hər sözünü təhlildən keçirə-keçirə, daxili
mənasını aydınlaşdıra-aydınlaşdıra şeirlərini isə əzbərləyərək
irəliləyirdik. Eyni zamanda unudulmaz qocaman müəllimim fars
dilinin sərf-nəhvini də mənə öyrədir, fellərə aid çətin qanunları
mənə əzbərlədirdi. İrəvanda Molla Abbasın bir il müddətində mənə
_________Milli Kitabxana_________
85
verdiyi dərslər, əzbərlətdiyi şeirlər bu gün də yadımdadır və dərin
təşəkkürlə etiraf etməliyəm ki, mənim bu gün farsca az-çox
oxuyub yazmağıma bais ilk növbədə həman dərslərdir...
İbadulla bəy Muğanlinski və Cabbar bəy Məmmədovun İrə-
vandakı pansionunda bir il hazırlıq keçəndən sonra mən 1906-cı
il payızda imtahan verib, İrəvan gimnaziyasının hazırlıq sinfinə
girdim...
1906-cı ilin payızından qalan məktubların səhifələrində ma-
raqlı hadisələrdən xəbər verən sətirləri... 8 noyabr tarixli məktub-
da pansionda yaşayan uşaqların adlarını yazmışam ki, bunların
bəzilərini bura köçürürəm: irəvanlılardan – Mustafa Topçubaşov
(mərhum akademikimiz), Mehdi Topçubaşov, Mirəhməd Miryəh-
yayev – cəmi on bir nəfər; naxçıvanlılardan Baba, Şulan və Ələk-
bər Qədimovlar, İbrahim və Fərman Kəngərlilər, Novruz Musa-
yev, İbrahim Nəsirbəyov və mən – cəmi səkkiz nəfər. Beləliklə,
məlum olur ki, 1906-cı il payızda İbadulla bəy Muğanlinski və
Cabbar bəy Məmmədovun pansionunda cəmi on doqquz uşaq
yaşamış, onlardan bu günə qalanı mənəm. Həmin il noyabrın dör-
dündə gimnaziyada zabastovka oldu. Şərt budur ki, kənar edilmiş
müəllim Lantsmanın həmin tarixli məktubunda belə maraqlı xə-
bər vardır: “Bu gün dördüncü gündür ki, gimnaziyaya getmirəm...
yerinə qaytarılsın, gimnaziyanın direktoru Boqolyubski isə işdən
çıxarılsın...”[86-44, 47]
Mirzə Abbas Məhəmmədzadə: XIX əsrin sonları və XX
əsrin əvvəllərində Qərbi Azərbaycanda, xüsusən də İrəvanda ic-
timai-siyasi, mədəni və ədəbi mühitdə barmaqla göstərilən məş-
hur ziyalılardan biri kimi tanınırdı. Başqa ziyalılardan onu fərq-
ləndirən ən üstün cəhəti zamanının ensiklopedik biliyə malik fars
dili mütəxəssisi olması idi. İrəvanda təhsil görmüş adamlar onu
Mirzə Abbas Məhəmmədzadə kimi deyil, “Fars Abbas” kimi ta-
nıyırdılar. Həm pansionda, həm də gimnaziyada fars dilindən dərs
deməsi, tələbkar bir müəllim tək şagirdlərinin rəğbətini qazanma-
sı, “Razi” təxəllüsü ilə ədəbi-bədii cəhətdən dolğun məzmunlu
şeirlər yazması onu daha məşhur etmişdir.
_________Milli Kitabxana_________
86
Mirzə Abbas Məhəmmədzadə nəsil-nəcabətliklə İrəvanlıdır.
O, 1846-cı ildə İsfahanda anadan olmuşdur. Iranın Qafqazda ən
çox gediş-gəliş etdiyi, iqtisadi-siyasi və mədəni əlaqə saxladığı
şəhərlərdən biri İrəvan idi. Abbasın atası Məhəmməd ticarət işləri
ilə əlaqədar olaraq İsfahana getmiş və orada ailə qurmuşdur. Əs-
lən İrəvanlı olan Məhəmməd oğlu Abbasın 10-11 yaşı olarkən
ailəsi ilə birlikdə doğma şəhəri İrəvana qayıdır. Mədrəsədə təhsil
aldığı dövrdə ciddi mütaliə ilə məşğul olur. Dini biliklərə dərin-
dən yiyələnən, fars dilini mükəmməl bilən Mirzə Abbas İrəvanda
fəaliyyət göstərən dini məktəblərdə fars dilini tədris edir. Əsrin
sonlarında açılan yeni tipli pansion və məktəblərdə, 1881-ci ildə
İrəvan gimnaziyasında və müəllimlər seminariyasında ərəb və
fars dilləri ilə yanaşı, rus dilini də lazımınca öyrənir. Dövrünün
görkəmli ziyalısı kimi uzun illər İrəvan gimnaziyasında və pan-
sionda müəllim işləyir.
Mirzə Abbas Məhəmmədzadə şeirlərini “Razi” təxəllüsi ilə
yazırmış. Bakıda onun 1912-ci ildə Orucov qardaşlarının mətbəə-
sində nəşr ettdirdiyi “Güldəstə” kitabında Sədi, Cami kimi gör-
kəmli klassiklərin tərbiyəvi əhəmiyyət daşıyan nəsihətamiz şeirlə-
rindən yaradıcılıqla istifadə etməklə, özünün xalqı maarifə, elmə
çağıran, maarifçilik ideyaları təbliğ edən “Məktəbin tərifi”,
“Məktəbə rəğbət” və başqa şeirlərinə geniş yer ayırmışdır. Mək-
təbi şərəflər növünün mənbəyi adlandırmış, məktəbə biganəlik
göstərənləri avara saymış, həmçinin “İki itin dostluğu” kimi digər
bir sıra ibrətamiz hekayələri də nəzmə çəkmişdir. Onun “Bədra-
ğatül-Ətfal” (Balalara hədiyyə) kitabı Bakı və Tiflisdə, eyni za-
manda İrəvanda “Budaqov” mətbəəsində (1913), rus dilini mü-
kəmməl bilən bir mütəxəssis kimi tərtib etdiyi «Sаmоuçitеl
pеrsidskоqо yаzıkа dlyа russkiх» dərsliyi Bakıda Orucov qar-
daşlarının mətbəəsində (1913) çapdan çıxmış [29-158] [29-87],
uzun müddət ondan məktəblərdə bəhrələnmişlər.
Mirzə Abbas Məhəmmədzadə erməni millətçilərinin törətdi-
yi 1918-ci ilin qanlı qırğınları günlərində İrəvanda vəziyyətin
kəskinləşdiyi bir vaxtda Təbrizə gedir və 1919-cu ildə burada və-
Dostları ilə paylaş: |