17
günahsız müqəssirlər adlandırdı”
1
. Buradakı sərt nağıl üslubunda hər sözün,
hər cümlənin özünün çəkisi var. Bu sərt nağıl ittihamı dünya cahan-
girlərinin mahiyyətini, həqiqət, vicdan anlamı maskası altında gerçək-
ləşdirdikləri dəhşətləri ortaya qoyur. Burada birbaşa yazıçının öz dövrün-
dəki hökmdarların pərdəarxası, maskalı fəaliyyətlərinə dolayı etiraz da
qərarlaşıb.
Keçən əsrin 50-ci illərinin sonu, 60-cı illərinin əvvəllərində
yaradıcılığa başlayan Anarın keçdiyi sənət yolu özünün zənginliyi, həyata,
həyat hadisələrinə yanaşma tərzi və gerçəkliyin bədii ifadə məharəti ilə
maraq doğurur. Onun yazıçı təfəkküründə, daha doğrusu, yazı manerasında,
təhkiyəsində araşdırılmalı problemlərdən biri nağıl mövzusuna müraciətin
forma və üsulları ilə bağlıdır. “Yaxşı padşahın nağılı”, “Ağ qoç, qara qoç”
əsərləri bu baxımdan kifayət qədər ciddi araşdırmalara yol açır. Bu o
ədəbi-tarixi mərhələdir ki, “sosial motivlərin qüvvətlənməsi nəsrin
diqqətini, predmet və hədəfini İnsanın dünyəvi mahiyyəti, bilavasitə daxili
aləminin tədqiqində cəmiyyət məsələləri üzərinə keçirdi, insanın sosial
məzmunu ön plana çıxdı, varlıq haqqında düçüncə sırasını ən uğurlu
nümunələrdə “cəmiyyət fəlsəfəsi” əvəz etdi, ümumən isə qəti demək olar
ki, nəsrdə inikas planı yenidən düşüncə qatını üstələdi”
2
. “Yaxşı padşahın
nağılı”, “Vahimə”, “Qırmızı limuzin”, “Gürcü familyası”, “Asılqanda
işləyən qadının söhbəti”, “Ağ qoç, qara qoç”, “Mən, sən, o və telefon” və s.
kimi müxtəlif səpkili əsərlərindəki bədii axtarış və tapıntılar bunun əyani
göstəricisidir. Anar bu bünövrəni, özülü bütün sonarakı dönəm yaradıcılığı
ilə möhkəmləndirən yazıçılarımızdandır. Ona görə də onun əsərlərinin
poetikası müxtəlif istiqamətli təhlillərə, o cümlədən də nağıl mövzusundan
istifadə imkanlarının öyrənilməsinə geniş imkanlar açır. Burada nağıl epik
mətnlə bağlı struktur məsələləri, janr spesifikası, yazıçı təhkiyəsi ilə nağıl
üslubunun sintezi, mövzu aktuallığı və s. kimi incə yaradıcılıq məsələləri
var. “Yaxşı padşahın nağılı” və “Ağ qoç, qara qoç” əsərləri bu mənada
çoxqatlı bədii imkanları olan əsərlərdir. Anar “Yaxşı padşahın nağılı”nı
ötən əsrin yetmişinci illərində qələmə almışdır. “Yaxşı padşahın nağılı” ilə
2000-ci illərin əvvəllərində yazıya alınmış“Ağ qoç, qara qoç”əsəri arasında
böyük zaman məsafəsi vardır. Bu uzun və ardıcıl yol yazıçının bir yaradıcı
kimi xalq ədəbiyyatından daimi olaraq bəhrələndiyini, mühitə və zamana
uyğun cəmiyyətin problemlərini təqdim etmək məharətini göstərir. “Yaxşı
padşahın nağılı”nda yazıçı nağıl mövzusuna istinad edərək mətnaltı yazı
1
Şıxlı İ. Seçilmiş əsərləri. 2 cilddə, I c., Bakı: Şərq-Qərb, 2005, s. 363.
2
Əlişanoğlu T. XX əsr Azərbaycan nəsrinin poetikası. Bakı: Elm , 2006, s. 287
18
üsulu ilə 1970-ci illərdəki sovet cəmiyyətini, xüsusən də L.İ. Brejnev
dönəminin mənzərəsini canlandırmağı qarşısına məqsəd qoymuş, bu
istəyinə də məharətlə nail ola bilmişdi. Əslində əsərdəki “yaxşı padşah”
obrazı Brejnevin özü idi. Onun hərəkət və davranışlarındakı həyatdan,
gerçəklikdən uzaqlığı, cəmiyyətdə hökm sürən yalan, saxtakarlıq,
rüşvətxorluq, mənəvi çürümə və sosial-siyasi böhranı yazıçı məhz nağıl
manerasından istifadə üslubi ilə dolayı şəkildə oxucularının diqqətinə
çatdırırdı.
“Ağ qoç, qara qoç” əsərində nağıl mövzusundan istifadə üsulu daha
mürəkkəb və çoxqatlıdır. Burada yenə də hadisələrin müxtəlif tarixi
istiqamətlərə – keçmişə, indiyə və gələcəyə aparılması özünü göstərir. Anar
məşhur “Məlikməmməd” nağılındakı süjet motivlərindən və həmin
mətndəki baş qəhrəmanın – Məlikməmmədin obrazından istifadə edərək
özünün çeşidli fikir və mülahizələrini söyləmişdir. Burada yenə də nağıl
süjet və obrazlarının arxasına çəkilərək bu günümüz və gələcəyimizlə bağlı
ehtimal oluna biləcək hadisələr diqqət önünə çəkilir. Əslində Azərbaycanın
gələcəyinin Məlikməmmədi zülmətdən çıxaran Ağ qoça –işıqlı, ümidli
gələcəyəmi, yoxsa Qara qoça – Qərbin və ya Şərqin məkrli oyunlarınamı
bağlı ola biləcəyi yazıçını narahat edən sualdır. O, bu suallara məhz nağıl
mövzusundan gələn obraz və motivlərə istinad edərək müxtəlif cavablar
axtarır.
Maraqlıdır ki, Anar bu suallara cavabı həm də postmodern üsulla
axtarır. Onun nağılvari şəkildə qurduğu üç dünya (milli Azərrbaycan, Şərq-
islam təsirinə düşmüş bir mövhumat ölkəsi və Qərbin alətinə çevrilmiş
özündən bixəbər bir məmləkət) postmodern üsulla biri-birini əvəz edir.
Sonda yazıçı nağıl mövzusundakı Ağ qoç və Qara qoç motivinə qayıdaraq
çıxış yolunu Ağ qoça yetişməkdə görür. Bu yol qurtuluş və milli
müstəqillik yoludur!
Göründüyü kimi, 60-cılar ədəbi nəslinin və onların sonrakı
onilliklərindəki davamçılarının nağıl mövzusunu əks etdirən dərin
məzmunlu əsərləri bu istiqamətə önəm verilməsinin bir neçə mühüm
səbəbə söykəndiyini söyləməyə imkan verir:
a)
nağıl mətninə məxsus keyfiyyətlər – süjet, motiv, obraz və
təhkiyə usulları xəlqi koloritin, folklor ruhunun əsas ifadə vasitələrindən
biri kimi yazıçının dil və üslubuna zənginlik gətirir.
b)
bu keyfiyyət yazıçının folklor epik ənənəsini yazılı ədəbiyyatda
uğurla və yaradıcı şəkildə davam etdirdiyini göstərir.