Nümayəndə heyətinin məsləhətçisi Məhəmməd Məhərrəmov (1885-1982)
İrəvan gimnaziyasını bitirmiş, gənc yaşlarından İrəvan azərbaycanlılarının (eyni adlı
xanlığın mərkəzi olan bu Azərbaycan şəhəri 1918-ci ildə yeni yaranan Ermənistan
Respublikasının paytaxtı elan olunmuşdu) təmsilçilərindən biri kimi tanınmışdı.
1917-ci ilin noyabrında İrəvan quberniyasından Rusiya Müəssislər Məclisinə
nümayəndə seçilmişdi. Transqafqaz Seyminin üzvü olmuş, Milli Xartiyanı - İstiqlal
Bəyannaməsini imzalayanlar sırasında yer almışdı. Azərbaycan Parlamentində
Sosialist fraksiyasının üzvü idi.
Heyətinin başqa bir məsləhətçisi Miryaqub Mirmehdiyev (1887-?)
Peterburq Universitetinin hüquq fakültəsini bitirmiş, Bakıda vəkillik fəaliyyəti ilə
məşğul olmuşdu. Azərbaycan Parlamentinə “İttihad” partiyasından üzv seçilmişdi
1919-cu ilin avqustunda Parlamentin Sosialist fraksiyası Nümayəndə heyəti
tərkibindəki üzvlərinin rotasiya qaydası ilə əvəzlənməsi barəsində qərar çıxarmış və
M. Məhərrəmovun yerinə Abbas bəy Atamalıbəyov (1892-1962) Parisə
göndərmişdi. Lakin həmin dövrdə heyətin başqa bir üzvü - M.H.Hacınski artıq
Azərbaycana qayıtdığından həm M.Məhərrəmovun, həm də A.Atamalıbəyovun
Parisdə qalmaları məqbul sayılmışdı. Peterburq Kadet korpusunda ali hərbi təhsil
almış A.Atamalıbəyov Nümayəndə heyətinin ən gənc üzvü kimi digər işlərlə yanaşı
həm də missiyanın katibi vəzifəsini öz üzərinə götürmüşdü.
Nümayəndə heyətinin texniki tərkibinə əməkdaşlar - Əli bəy Hüseynzadə
(1864-1940), Viktor Marçevski, katiblər - Səfvət Məlikov və Ələkbərbəy
Topçubaşov, tərcüməçilər - A.Qafarov (fransız dili), Q.Qafarova (ingilis dili),
H.Məmmədov (fransız və türk dilləri) daxil idilər. Rəşid bəy Topçubaşov sədrin şəxsi
katibi vəzifəsini yerinə yetirirdi. Lakin Nümayəndə heyətinin əməkdaşı Ə.
Hüseynzadə də Ə.Ağaoğlu kimi “İttihad və Tərəqqi” partiyası ilə əməkdaşlıqda
təqsirləndirildiyinə görə Sülh konfransına viza ala bilməmişdi. S. Məlikov isə
Azərbaycanın Osmanlı imperiyasındakı diplomatik təmsilçisi kimi İstanbulda qalmalı
oldu.
Azərbaycan heyəti hələ İstanbulda ikən ciddi şəkildə təşkilatlanmış və üzvlər
arasında dəqiq iş bölgüsü aparılmışdı. Heyətin tərkibində üç bölmə-siyasət və milli
məsələlər, iqtisadiyyat və kommersiya, təbliğat və məlumat bölmələri yaradılmış,
üzvlər ixtisas və maraq səviyyələrinə uyğun şəkildə həmin qurumlarda fəaliyyətə cəlb
olunmuşdular.
Eyni zamanda Nümayəndə heyətinin hər bir üzvünün görəcəyi konkret iş,
məsuliyyət daşıyacağı konkret sahə də müəyyən olunmuşdu. Sədr Ə.M.Topçubaşov
ümumi rəhbərliklə bir sırada siyasi məsələlər və memorondum hazırlanması üçün
məsul idi. O, həm də heyətin təşkilati işlərinə və maliyyə vəsaitinin təyinatı üzrə
xərclənməsinə nəzarət edirdi.
Sədrin müavini M.H.Hacinski missiyanın xəzinədarı idi. Eyni zamanda
iqtisadiyyat və maliyyə bölməsinin işinə rəhbərlik edir, Azərbaycan hökuməti adından
Fransanın və digər Avropa ölkələrinin biznes dairələri və ayrı-ayrı iş adamları ticari-
iqtisadi danışıqlar aparırdı. Ə.Şeyxülislamov daha çox sərhəd məsələləri ilə məşğul
olur, Azərbaycana dair statistik göstəricilərin, xəritə və diaqramların hazırlanmasını
təşkil edir, nəhayət Nümayəndə heyətinin arxiv və kitabxanasının yaradılması üçün
məsuliyyət daşıyırdı.
M.Məhərrmov xalq təsərrüfatı və əkinçiliklə bağlı məsələlər üçün cavabdeh
idi, eyni zamanda iclas və danışıqların protokollarının Azərbaycan türkcəsində
yazılmasını təmin edirdi. Ticarət və sənaye məsələləri ilə məşğul olan
M.Mirmehdiyevin vəzifələri sırasına heyətin maliyyə hesabatlarının yoxlanması da
daxil idi. Ə.Ağaoğlu və C.Hacıbəyli isə daha çox informasiya və təbliğat məsələləri
ilə məşğul olmalı, Fransa ictimaiyyəti və fransız mətbuatı ilə əlaqələr qurulmasına
kömək etməli idilər. Hər ikisinin Fransada təhsil almaları, fransız dilinə və
mədəniyyətinə mükəmməl yiyələnmələri üzərlərinə qoyulan vəzifəni uğurla həyata
keçiriləcəyinə təminat yaradırdı.
Nəhayət, Ə.Hüseynzadə Azərbaycanla bağlı tarixi-etnoqrafik və ədəbi
materialların seçilməsi və təbliğatda onlardan istifadə edilməsi üçün məsul idi.
Təəssüf ki, Nümayəndə heyəti Parisə tam tərkibdə gedə bilmədiyindən iş bölgüsündə
müəyyən dəyişikliklər aparılması zərurəti yarandı. Bütövlükdə isə heyətin hər bir
üzvü lazım bilinən və tapşırılan hər bir işin öhdəsindən gəlməyə tamamilə hazır idi.
NÜMAYƏNDƏ HEYƏTİ NƏYƏ NAİL OLDU?
Sülh konfransı Azərbaycan Nümayəndə heyəti hələ İstanbulda olarkən -
1919-cu il yanvarın 18-də işə başlamışdı. Azərbaycan parlamentarları Müttəfiq
dövlətlərin təmsilçiləri ilə uzun və üzücü yazışmalardan sonra yalnız apr elin 22-də
Fransa paytaxtına yola düşmüş və mayın 7-də Parisə çatmışdılar. Əslində heyət
üzərinə qoyulan vəzifələrin icrasına hələ İstanbulda başlamışdı. Burada bir tərəfdən
çar Rusiyasının süqutundan sonra yaranan yeni müstəqil dövlətlərin - Gürcüstan,
Ukrayna, Şimali Qafqaz Dağlılar Respublikası nümayəndələri, o biri tərəfdən isə
ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa, Almaniya təmsilçiləri ilə danışıqlar aparılmış,
Azərbaycan Cümhuriyyətinin müstəqil dövlət kimi beynəlxalq miqyasda tanıdılması
istiqamətində ilk addımlar atılmışdı.
Parisə gəldikdən dərhal sonra Nümayəndə heyəti bir neçə istiqamətdə
fəaliyyətə başlamışdı. İstər sədr Ə.M.Topçubaşov, istərsə də missiyanın səlahiyyətli
üzvləri fəal siyasi danışıqlar aparır, öz ölkələrinin tarixi, mədəniyyəti, iqtisadi
resursları, qonşu dövlətlərlə münasibətləri barəsində təbliğati xarakterli materiallar
yayır, mürəkkəb beynəlxalq münasibətlər sistemində Azərbaycanın müstəqilliyinə
müəyyən təminatlar almağa çalışırdılar.
Azərbaycan istiqlalının birinci ildönümü günündə - 1919-cu il mayın 28-də
Nümayəndə heyəti ABŞ prczidenti, I Dünya müharibəsindən sonra yeni dünya
düzəninin əsasını təşkil edən məşhur prinsiplərin müəllifi Vudro Vilson tərəfindən
qəbul olunmuşdu. Həmin görüşdə V.Vilson Rusiya əsarətindən xilas olmuş xalqların
Dostları ilə paylaş: |