Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
8
29.4. Səhmdar cəmiyyətinin idarəetmə sistemi ……………..
29.5. Səhmdar cəmiyyətlərinin emissiya-dividend siyasəti ….
440
442
XXX Fə
sil. Xüsusi qtisadi Zonaların yaradılması və
idarə
edilmə
si ……………………………………………..…
30.1. Xüsusi qtisadi Zonaların yaradılmasının zəruriliyi ……
30.2. Xüsusi qtisadi Zonaların tipləri ………………….……
30.3. Xüsusi qtisadi Zonaların idarə olunması xüsusiyyətləri ..
30.4. Biznesin inkişafında Xüsusi qtisadi Zonaların rolu …...
447
447
451
455
458
stifadə edilmiş ədəbiyyat …………….……………………
461
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
9
I FƏS L. FƏNNƏ G R Ş
1.1. Biznes anlayış
ı və
onun iqtisadi mahiyyə
ti
«Biznes» sözü dünyanın bütün ölkələrində istifadə olunur. Gəlir gə-
tirən fəaliyyət və bu fəaliyyətlə məşğul olan insanlar müxtəlif ölkələrdə
müxtəlif cür adlandırılır. Əsasən ingilis dilli ölkələrdə sözügedən fəaliyyət
növü «biznes», bu fəaliyyətlə məşğul olan insanlar isə «biznesmen» adlan-
dırıldığı halda, digər ölkələrdə, o cümlədən MDB məkanında müvafiq ola-
raq «sahibkarlıq» və «sahibkar» adlandırılır.
qtisadi ədəbiyyatda «biznes» termininin müxtəlif anlayışlarına rast
gəlinir. Məsələn, Alan Xoskinq biznesə belə tərif vermişdir: «Biznes təbii
nemətlərin hasilatı, əmtəənin istehsalı, yaxud əldə edilməsi və satışı, digər
ə
mtəələrin dəyişdirilməsində xidmətlərin göstərilməsi, maraqlı şəxslərin,
yaxud təşkilatların qarşılıqlı gəlirinə xidmət, pul üzrə fiziki şəxslərin, müəs-
sisələrin və təşkilatların həyata keçirdikləri fəaliyyətdir». Biznes proses kimi
müəyyən funksiyaları: maliyyə və uçot, kadr və maddi-texniki təminat, is-
tehsal, marketinq, elmi-tədqiqat və layihə işlərini nəzərdə tutur. Digər iqti-
sadçılar biznesə müəyyən struktur çərçivəsində təşkil edilən, məqsədi və
nəticəsi gəlir götürmək olan konkret iqtisadi fəaliyyət növü kimi baxırlar.
Beləliklə, istənilən biznesin müəssisə şəklində öz iqtisadi-təşkilati for-
ması olur. Müəssisə oxşar mühitdən bazarda ayrılmağa cəhd edərək firma
adı və atributları şəklində öz fərqli cəhətlərini yaradır. Burada biznes anla-
yışı genişdir: biznesə təkcə fəaliyyət prosesi kimi deyil, həm də mülkiyyət
obyekti kimi baxılır, hansı ki, satmaq, girov qoymaq, sığortalamaq, vəsiyyət
etmək olar. Bu halda biznes saziş, əmtəə obyektinə çevrilir.
N.Y.Kruqlova «biznes» anlayışını kommersiya fəaliyyəti, yəni mən-
fəətin alınmasına bilavasitə yönəldilən fəaliyyət ilə eyniləşdirir və bura aşa-
ğ
ıdakı fəaliyyət növlərini aid edir:
−
əmtəə bazarlarında fəaliyyət;
−
istehsal vasitələri bazarında fəaliyyət;
−
xarici ticarət fəaliyyəti;
−
qiymətli kağızlar bazarında fəaliyyət;
−
azad iqtisadi zonalarda fəaliyyət;
−
mənfəət gətirən vasitəçilik fəaliyyəti.
Biznes ticarət-istehsal-ticarət sxemi üzrə əmtəənin son istehlakçıya
çatdırıl-ması ilə əlaqədar həyata keçirilən fəaliyyətdir. Deməli, biznes təkcə
kommersiya fəaliyyəti deyil, həm də istehsal sferasında həyata keçirilən fəa-
liyyət növüdür.
Aydındır ki, iqtisadiyyatın bütün sahələrində və təkrar istehsalın bütün
fazalarında işgüzar münasibətlər qurulur, biznes fəaliyyəti həyata keçirilir.
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
10
«Biznes» və «sahibkarlıq» anlayışları bir-biri ilə sıx əlaqədardır və çox
vaxt onlar sinonim kimi işlədilir. Lakin kəsb etdiyi mənalara görə bu an-
layışlar bir-birindən əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənirlər.
Biznes və sahibkarlıq anlayışları təkamül prosesi keçmiş və onların
mahiyyətinə aydınlıq gətirilmişdir. Dünyanın tanınmış alimləri sahibkarlığın
mahiyyəti haqqında qədim dövrlərdən düşünməyə başlamışlar. Belə ki, mer-
kanti-lizm məktəbinin nümayəndəsi A.Monkretyen (1576-1621) müxtəlif
işlərin reallaş-dırılması məqsədilə monarxla müqavilə bağlayan şəxsi
«sahibkar» adlandırmışdır.
Sahibkarlıq anlayışını elmə ilk dəfə fransız bank sahibi və iqtisadçısı
Riçard Kantilyon (1680-1734) gətirmişdir. O, ticarəti ön plana çəkirdi, «sa-
hibkar» məfhumuna sənətkar, kəndli və ticarətçi ilə yanaşı yoxsul və qul-
durları da daxil edirdi. Sahibkarı kapital sahibi ilə eyniləşdirmişdi. O, həm-
çinin qeyd edirdi ki, kapital həm şəxsi, həm də borc kapitalı ola bilər və bu
fakt sahibkarın xarakteristikasına təsir göstərmir. Sahibkarlığı risk şəraitində
ə
mtəənin təklifi ilə tələbini uyğunlaşdıran iqtisadi fəaliyyət, torpağı və
ə
məyi isə iqtisadi sərvətin mənbəyi hesab edirdi və maddi nemətlərin
dəyərini bu amillərdə axtarırdı.
Fiziokratlar məktəbinin nümayəndəsi A.Tyurqo (1727-1781) da ba-
zarda qiymətlərin dəyişməsi ilə əlaqədar riskin mövcud olmasını sahibkar-
lığın səciyyəvi əlaməti kimi qeyd etmişdir. Fransız iqtisadçısı B.Sey «Siyasi
iqtisadın traktatları» əsərində sahibkarlıq fəaliyyətini istehsalın üç amili –
torpaq, kapital və əməyin birləşdirilməsi ilə xarakterizə edirdi. Onun fik-
rincə, sahibkar məhsul istehsal etmək üçün öz kapitalı və təşəbbüskarlıq
qabiliyyətilə riskə gedən şəxsdir.
Klassik iqtisadın banisi olan A.Smit «Xalqların sərvətinin təbiəti və
səbəbləri haqqında tədqiqat» adlı əsərində sahibkarlıq fəaliyyətinin dəqiq
xarakteristikasını verməyə cəhd etmişdir. Onun mülahizələrinə görə sahib-
kar yeni kapitalın mülkiy-yətçisi kimi hər hansı konvensiya ideyalarının
reallaşması və mənfəət alınması üçün riskə gedir. Ancaq A.Smit iqtisa-
diyyatı «görünməz əl» vasitəsilə idarə edilən, özütənzimlənən mexanizm
kimi təsəvvür edirdi, ona görə də sahibkarlıqda yaradıcılığa və sahibkar si-
masına xüsusi diqqət yetirmirdi. C.M. Keyns də özünün kredit-pul və büdcə
siyasəti vasitəsilə iqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsinin zəruriliyini ifadə
edən nəzəriyyəsində sahibkara təxminən eyni əhəmiyyəti verirdi.
Alman iqtisadçısı V.Zombart sahibkarlıq nəzəriyyəsinin işlənilməsinə
böyük töhfə vermişdir. V.Zombart sahibkarı «iqtisadçı», «təşkilatçı» və
«ticarətçi» hesab edirdi. Y.Şumpeter sahibkarı istehsal amillərinin yeni
kombinasiyasını həyata keçirən və bununla iqtisadi inkişafı təmin edən in-
san adlandırırdı. O, hesab edirdi ki, sahibkarın istehsalın mülkiyyətçisi, fərdi
kapitalist olması heç də məcburi deyil, əslində bankın, yaxud səhmdar
cəmiyyətin idarəedicisi də sahibkar ola bilər.