Mübariz Yusifov
«Nizami Qum şəhərində doğulmuşdur. («Mən mirvari kim i
Gəncə dənizində qərq o lsam . da dağda yerləşən Qum
şəhərindənəm»). Qum kəndi hazırda Azərbaycanın Qax
rayonunda yerləşir. Nizaminin İran Qumundan olduğu fikrini
bir kənara atmaq lazımdır».2
1 Açıq-aşkar Nizamiyə isnad Veri
lən cümlədə heç bir məntiq yoxdur. Nə Gəncədə dəniz var,
nə də Gəncə dənizkənarı ərazidə deyildir. Əlavə şərhə
girişmədən də bu fikrin səhv olduğunu, Nizamiyə aidiyəti
olmadığını görmək mümkündür. Doğru olaraq Nizaminin
2004-cü ildə latın əlifbası ilə yenidən çap edilən Azərbaycan
dilindəki «İskəndəmamə»nin «İqbalnamə» hissəsinə həmin
yanlış beyt daxil edilməmişdir. Bunlar onun üçündür ki,
Nizami kimi böyük bir şəxsiyyət öz milliliyindən təcrid
edilsin, bu da mümkün olmadıqda çaşdırıcı versiyalar axtarıl
sın. Ancaq bunlar əbəsdir. Nizami öz qəlbi, ruhu, düşüncəsi
ilə Azərbaycanlıdır, Azərbaycan xalqına məxsusdur. Nizami
nin poemalarının fars dilində olmasına baxmayaraq hansı mis
rasının batini şərh edilsə р batin «Mən Azərbaycanlıyam» de
yə səslənib haray çəkəcəkdir.
2. Dövlətçilik ideyalarının təməli
Mümkün dcyild ki, Nizami dövründən əvvəl və Ni
zaminin öz dövründə Azərbaycan məkanında mövcud olan və
ideya-siyasi cəhətdən Azərbaycançılığa yad olan dövlətçilik
qurumları Nizami kimi qlobal təfəkkür sahibini düşün-
dərməsin.
Nizaminin əsərlərinin təhlili verilən bütün
tədqiqatların bir çoxunda onun ədalətli hökmdar axtanşmda
olduğu göstərilir. Tədqiqatlarda belə bir fikir ifadə olunur ki,
ədalətli hökmdar axtarışı «Sirlər xəzinəsi»ndən başlayaraq
«Xosrov və Şirin»də, «Leyli və Məcnun»da, «Yeddi gözəl»də
davam
etdirilmiş,
«İskəndəmamə»də
son
mərhələyə
çatdırılmışdır.
1 Ziya Bünyadov. Azərbaycan Atabəyləri dövləti. Bakı, «Elm», 1985, s. 225.
38
Nizamidə azərbaycançdıq
Məmməd Cəfər Cəfərov yazır ki, «Nizami ideal şah
axtarmışdır» «məşhur» cümləsinə və «Xosrov, Bəhram-Gur
nəhayət, İskəndərin şəxsində ideal şah surətləri yaratmışdır»
hökmünə şairin 800 illik yubileyi ərəfəsində nəşr olunan bir
çox yazılarda rast gəlirik. Çoxlan da Nizaminin dövlət qurulu
şu haqqında fikirlərini yalnız bu «ideal şah» surətlərinin
əməllərində, hərəkətlərində aramışlar. Nizaminin axtardığı
ideal şah yox, ideal cəmiyyət, ideal dövlət quruluşu, «ellə bir
likdə» idarə olunan bir üsuli-idarə, «Gavə bayrağına» hörmət
edən bir quruluş olmuşdur».1 Qətiyyətlə demək olar ki, Niza
minin əsərlərində onun ədalətli hökmdar obrazı yaratması
barədə
fikir
söylənilməsi
Nizami
ideyalarının
sadələşdirilməsindən və bəsitləşdirilməsindən başqa bir şey
deyildir. Nizamini bu əsərlərdə ideal hökmdardan daha artıq
azad, firavan, müstəqil, milli və demokratik əsaslı bir
cəmiyyətin mövcudluğu kimi məsələlər düşündürmüşdür.
Əgər Nizamini ədalətli və ədaləti özünə bayraq edən ideal bir
hökmdar obrazı yaratmaq düşündürsə idi bu Nizami üçün heç
də çətin deyildi.
Elə bu fikirlərini Nizami
«Sirlər
xəzinəsi»ndə öz bədii təxəyyülünün məhsuluna çevirib ideal
hökmdar yarada bilərdi və bununla da hər şey həll olunub
qurtarardı. Nizaminin məqsədi isə heç də təkcə ideal hökmdar
obrazı yaratmaqdan ibarət olmamışdır. Əgər doğrudan da Ni
zaminin qarşısında belə bir məqsəd dururdusa onda nə üçün
«İskəndəmamə»də qeyri-müəyyən bir Şimal ölkəsində
hökmdarsız «Azad cəmiyyət» təsəvvürü yaradırdı. Nizami
hər şeydən əvvəl cəmiyyətdə haqq, ədalət, sərbəstlik,
azadlıq, müstəqillik ideyalarının bərqərar olması yollan
barədə düşünürdü. Çünki Nizamidən əvvəl və Nizami
dövründəki cəmiyyətdə ictimai ədalətsizlik hökm sürürdü. Bu
ədalətsizlik Azərbaycan cəmiyyətində də mövcud idi.
Nizaminin gözü qabağındakı Azərbaycanda sadə insanlar əzab
içində idi. Tez-tez baş verən siyasi mübarizə şəraitində xalq
müflisləşirdi. Xalqın əsrlər boyu yaratdığı mənəvi sərvətin
Məmməd Cəfər Cəfərov. Nizaminin fikir dünyası. Bakı, «Yazıçı», 1982, s. 46,50.
39
Mübariz Yusifov
gələcək nəsillərə etibarlı daşıyıcısı olan ana d ilin d ə n
istifadədə məhdudiyyətlər var idi. Nizami bunlan yaxşı b ilir
di. Çünki cəmiyyətin bir üzvi kimi Nizami də bu h a d isə lə rin
içində idi və ədalətsizlik şəraitində o da zamanın axınına q o
şulub gedirdi. Nizami düşünürdü ki, zamanın am ansızlığı
ondan əvvəl baş verdiyi kimi, onun dövründə də m övcuddur
və gələcək dövrlərdə də öz axan ilə davam edə bilər. Belə b ir
şəraitdə ictimai-siyasi böhrandan, milli şüurun deqradasiyaya
uğramasından xalqı xilas etmək üçün ictimai ədalətə nail o l
maq bütün arzu və istəklərin həyata keçməsini reallaşdıra
bilərdi. Ona görə də Nizami ideal hökmdar axtanşından daha
artıq ictimai ədalət axtanşmı ön plana çəkirdi. M əhz bunun
üçün Nizaminin əsərlərində ictimai ədalətin bərqərar edilməsi
daha əsas yer tutur. Hökmdarlara gəlincə, Nizami çox yaxşı
dərk edirdi və bilirdi ki, hökmdarlar heç zaman ictimai ədalət
yaratmağa qadir deyildir. Çünki elə bir hökmdar yox idi ki,
qan tökməsin, ictimai sərvəti özününkü etməyə cəhd
göstərməsin, haqqı nahaqqa verməsin. Ölkənin idarəçiliyini
sülalə həyata keçirdiyi halda hansı demokratiyadan söhbət
gedə dilərdi? Rəsmi yazıların, bədii nümunələrin yad dildə
apanlması şəraitində hansı milli mənəvi sərtvələrdən
danışmaq olardı? Dövlətçilik ideologiyası yad təmayüllərlə
bağlı olduğu halda hansı milli şüurdan söhbət gedə bilərdi?
Bütün bunlar Nizami üçün gün kimi aydın idi. Odur ki,
Nizami öz əsərlərini zahirən şahlara ithafnamə etməsinə
baxmayaraq batində öz milli düşüncələrini, Azərbaycançılıq
dieyalanm qabanqlaşdırırdı. Bu ideyaların ötəri olmaması
üçün, ölüb getməməsi üçün nə zamansa milli ziyalıların
oxuyub, dərk edib ibrət almaları üçün, ən ümdəsi, bu
ideyaların yaşayıb milli şüurua təsir edə bilməsi üçün onları
dövrün hökmdarlarına ithafa, xalqı üçün tarixi yaddaşa və
ibrətə çeviridi. Nizaminin əsərlərində ana xəttə çevrilən
ədalət o zaman bərqərar oluna bilərdi ki, cəmiyyətdə
müstəqillik, azadlıq, sərbəstlik bərpa edilə idi. Azadlıq xalqın
daimi arzusu olmuşdur. Azərbaycan xalqının azadlıq arzusu
isə daha qədimlərə bağlıdır. Nizami dövründən əvvəl də
40
Nizamidə azərbaycançılıq
azadlıq Azərbaycan üçün arzu idi, Nizami dövründə də.
Azadlıq özü bir arzu idisə xalq nədən azad olmalı idi? Birinci
növbədə başqa, yad qüvvələrin təsirindən və təzyiqindən azad
olmaq, başqa xalqların adətlərinə, dilinə, onların quraşdırıcı
qayda və qadağanlarına riayət etmək məcburiyyətindən, bir
sözlə, ictimai asılılıq əsarətindən azad olmaq arzusu idi. Niza
mi bu azadlıq ideyalarına xalqın özünün təbiətindən gələn
qanuni bir haqqı kimi baxırdı. Bu ideyaları bədii bər-bəzək
içində işıqlandırmaq üçün Nizaminin özünün də təbii və
qanuni haqqı var idi. Bu haqq Nizamiyə insan azadlığını bəşər
həyatı üçün vacib yaratmış ilahi qüdrətindən çatırdı. Nizami
analitik təfəkkür sahibi olduğu üçün ilahi kitab olan «Qurani
kərim»ə əsaslanırdı. «Quran»da insan azadlığı haqqında nazil
olmuş ayələr bəşər həyatının asılılığını istisna edir. Belə ki,
məsələn, Allah insanı yaradıb, onu başqa canlılardan fərqlən
dirmək üçün şüur verib. Şüurun təfəkkürə çevrilməsi və
idrakın ibtidaidən aliyə doğru inkişaf prosesi də insana aiddir.
İnsana şüur ona görə verilib ki, insan öz cəmiyyətini əxlaqi
prinsiplər üzərində qura bilsin, cəmiyyətin iradəediciliyində
insanların hüquq və azadlıqlarını bərqərar edə bilsin. Birinin
haqqı digəri tərəfindən pozula bilməsin. İnsanlar uca tannnin
müqədəs «Quran»dakı göstərişi ilə ədalətli cəmiyyət yarada
bilsin. «Quran»da insan azadlığı haqqındakı ayələrdə deyilir:
«Həqiqətən, biz insanı qarışıq bir nütfədən yaratdıq. Biz onu
imtahana çəkəcəyik. Biz onu eşidən, görən yaratdıq»; «Biz
ona haqq yolu göstərdik. İstər (nemətlərimizdə) minnətdar
olsun, istər nankor (bu onun öz işidir). (İnsan, 76, 2,3).
Allahın insanı sərbəst, azad və müstəqil yaratması barədə
başqa ayələrdə də müvafiq hökmlər vardır: «Biz (Adəmə)
dedik: «Ey Adəm, sən zövcənlə (Həvva ilə) cənnətdə qal və
hər ikiniz oradakı meyvələrdən istədiyiniz kimi bol-bol yeyin,
yalnız bu ağaca (buğdaya) yaxın gəlməyin. Yoxsa (özünüzə)
zülm edənlərdən olarsınız». (Lakin) Şeytan onları azdırıb
(buğdadan yedizdirməklə nemətlər içində) olduğu yerdən
uzaqlaşdırdı. Biz də Adəmə, Həvvaya və Şeytana): «Bir -
birinizə düşmən kəsilərək (buradan kənar olub yer üzünə)
41
5
^
*