3
Giriş
Şirkətlərin təsis edilməsi hər bir müasir iqtisadiyyatda zəruri və ənənəvi
bir prosesdir. Şirkətlərin fəaliyyəti nəzəriyyələrinin inkişaf etməsinə
baxmayaraq son dövrlərə kimi şirkətlərin məhz təsis edilməsi və onların ilkin
ikişafı ilə bağlı xüsusi nəzəriyyələr mövcud deyildi. Son 30 ildə xüsusən də
1990-cı illərdən başlayaraq yeni fəaliyyətə başlayan şirkətlərlə bağlı “startap”
(“Start up” – ingilis dilində tərcümədə “başlamaq” deməkdir) adlı yeni anlayış
və bu anlayışla bağlı nəzəriyyələr formalaşmağa başlamışdır.
Startap yeni yaradılmış və ilkin inkişaf mərhələsində olan şirkət
adlandırılır. Startaplar istənilən forma və ölçüdə ola bilər. Eyni zamanda hər bir
yeni yaradılan şirkətə startap deyilmir. Ümumilikdə startapların fəaliyyətləri
daha çox yeni texnologiyaların (innovasiyaların) işlənilməsi (tətqiqatı) və
onların tətbiqi ilə bağlıdır. Bunu nəzərə alaraq, startaplar bir tərəfdən davamlı və
dayanaqlı, digər tərəfdən isə iri miqyasartımı potensialına malik olan biznes
modelinin işlənilməsinə maraq göstərirlər.
Startap ilk öncə biznesdir və hər bir biznes kimi gəlir gətirən bir subyekt
olmalıdır. Bununla yanaşı startaplarda “sosial sahibkarlıq” istiqamətiləri də
mövcuddur. Bu tip startaplar gəlir güdmədən, amma minimal gəlir gətirərək
layihənin fəaliyyətini təmin edərək fəaliyyət göstərir.
Startaplar universitetlər, biznes inkubatorlar, biznes mələkləri (mələk
investorlar), texnoparklar, qrant proqramları, vençur maliyyələşdirmə fondları
və akseleratorlar tərəfindən dəstəklənir.
Startapların əsas xüsusiyyətlərindən biri də onun inkişafı üçün maliyyə
vəsaitinin çatışmazlığıdır (bəzi hallarda startapın fəaliyyəti bazar üçün gizli
xarakter daşıyır, yəni tam olaraq qeydiyyatdan keçmədən). ABŞ-da startapların
bir çoxu tələbələr tərəfindən yaradılır və bunlara “qaraj” startapları deyilir.
Startaplar yalnız İT sahəsində deyil, istənilən sahədə təsis edilir.
Startapların yaranmasına imkan verən əsas səbəb iri şirkətlərin riskləri
azaltmaq istəyidir. İri şirkətlər bazarda öz yerini qazanmış məhsulları sual atlına
qoymağa meyilli deyillər. Bu səbəbdən yeni ideyalar həyata keçirilən zaman
mobilliyi ilə fərqlənən startaplar böyük şirkətlərlə rəqabət göstərmək
potensialına malikdirlər.
Yeni startapın yaranmasının əsas mənbəyi yaradıcı ideyadır. İdeyanın özü
ancaq kağız üzərində olanda belə (startapın planı) böyük bir dəyərə malik ola
bilər. Startapın yaranması və onun uğuru üçün vacib olan daha bir amil həmin
ideyaya bazarda potensial tələbatdır. Belə ki, bəzi hallarda ideya maraqlı və yeni
4
ola bilər, lakin onun bazarda qəbul edilməsi üçün əsas olmaya bilər. Belə
halların olmaması üçün bazarın ciddi araşdırılması tələb olunur.
Həmçinin startapın uğuruna təsir edən amillərdən digəri startapçının
nisbətən cavan yaşı (statistikaya görə startapçının orta yaşı 25-dir), ideyaya
inamı və ideyanın həyata keçməsi üçün böyük zehni və vaxt resurslarının
ayrılmasıdır. Digər vacib amil – komandadır. Belə ki, adekvat komandanın
seçilməsi, maliyyə vəsaitinin axtarıb tapılmasını üstələyir.
İlk dəfə startap anlayışı 1939-cu ildə ABŞ-da yaranır. Həmin ildə San-
Fransisko şəhərinin yaxınlığında Santa-Kler vadisində (Kaliforniya ştatı)
yüksək texnologiyalar sahəsində fəaliyyət göstərən şirkətlər, sahibkarlar və
Stenford Universitetinin gənc tələbələri Devid Pakkard və Vilyam Xyulett yeni
layihə yaradaraq ona startap adını verdilər. Zaman ötdükcə bu “kiçik” layihə
“Hewlett-Packard” adlı iri şirkətə çevrilmişdir.
5
Startapın (“Start Up”) iş prinsipləri
Qeyd olunduğu kimi startaplar yeni texnologiya və innovasiyaların
işlənilməsində maraqlı olan şirkətlərdir. Bu xüsusiyyəti nəzərə alaraq
startapların aşağıdakı növlər üzrə bölmək olar:
-
Mövcud bazara yeni məhsul təqdim edən şirkətlər;
-
Yeni bazara yeni məhsul təqdim edən şirkətlər;
-
Mövcud bazara ucuz məhsul təqdim etməyə çalışan şirkətlər;
-
Mövcud bazarda niş məhsul yaratmaq istəyən şirkətlər.
Araşdırmalara əsasən, özünü doğrultmayan startapların 55%-i 1 milyon
ABŞ dolları həcmində investisiya alan şirkətlərdir.
Onlar vəsaitin azlığı səbəbindən məhsulun tam işlənilməsi, bazara
çıxarılması və özünüödəmə nöqtəsinə çata bilmirlər və fəaliyyətlərinə xitam
verməyə məcbur olurlar. Araşdırmalara görə, uğursuz startapların 14%-i 1-5
milyon ABŞ dolları, 9%-i 5-10 milyon ABŞ dolları, 8%-i 10-25 milon ABŞ
dolları, 13%-i isə 20 milyon ABŞ dolları investisiya əldə edirlər. 2010-2013-cü
illər arasında uğursuz olmuş startaplar orta hesabla 11 milyon ABŞ dolları
həcmində investisiya əldə etmişdirlər.
Araşdırmalara əsasən məlum olmuşdur ki, şirkətlər son maliyyə yardımı
aldıqdan sonra onların ömrü əsasən 20 ay olur. Bu müddətdən sonra qarşılarına
qoyduqları məqsədlərə çatmadıqları üçün fəaliyyətlərini dayandırırlar. Hesabata
görə, maliyyə cəlb etməyi bacaran startapların 36%-i 12-20 ay, 35%-i isə 1-12
aydan sonra gördükləri işlərə son verməli olublar. “CB İnsights” təşkilatı
bildirir ki, startapların yalnız 3%-i maliyyə aldıqdan sonra 5 il fəaliyyət
göstərməyi bacarırlar. Bunlardan bəziləri yenə də uğursuz olurlar.
2013-cü ildə uğursuz startapların 79%-i internet, 15%-i isə mobil
texnologiya kateqoriyasına aid olub. Digər uğursuz layihələr isə domen,
elektronika kateqoriyalarına aid edilib.
“National Venture Capital Association” və “Chronicle of Higher
Education” təşkilatları tərəfindən verilən məlumatlara əsasən təhsil startaplarına
illik 429 milyon ABŞ dollarına qədər edilən yatırımlara baxmayaraq, bu sahədə
hələ də keyfiyyətli layihələrin olmadığı vurğulanır.
Sözügedən sahələrin ən çox uğursuzluq gətirməsinə baxmayaraq
gənclərin böyük əksəriyyəti də məhz bu sahələr üzrə layihələr reallaşdırmağa
cəhd edirlər. Gənclərin bu istəyi də özündən əvvəlkilərin böyük uğur qazanması
və yüksək gəlir əldə etməsindən doğur.
Universitetlər tələbələri və fakültələri tərəfindən qabaqcıl tədqiqatlara
əsaslanan biznes startaplarının yaradılması istiqamətində öz səylərini