31
Tapşırıqlar
II fəslin məzmununa daxil edilmiş materialı öyrənin. Aşağıda-
kılar barədə düşünün. Qənaətinizi bölüşməyə özünüzü hazırlayın.
1.
Qədim Şərqdə tərbiyə.
2.
Şumerlərdə tərbiyə və təhsil.
3.
Qədim Misir, Çin, və Hindistanda tərbiyə və təhsil.
4.
Qədim türklərdə və türk dastanlarında tərbiyə məsələləri .
5.
Qədim Hunlarda tərbiyə.
6.
Qədim Göytürklərdə tərbiyə.
7.
Uyğurlarda mədəniyyət və tərbiyə.
Ədəbiyyat
1. Yəqubi Ə. R. Azərbycanda təlim-tərbiyə mədəniyyəti, təhsil və
pedaqoji fikir tarixi. Bakı: Nurlan, 2005.
2. Rüstəmov F.A. Şərqdə pedaqogika tarixi. Bakı: Nurlar, 2002.
3. Rüstəmov F.A. Pedaqogika tarixi. Bakı: Nurlar, 2010.
4. Şəfizadə B.C. Azərbaycan ədəbiyyat tarixi. Bakı: Adiloğlu, 2003.
5. Seyidov F.Ə. Soy kökümüzdən gələn pedaqoji fikir. Bakı: 2004.
6. Seyidov F.Ə. Türk xalqlarının tərbiyə və məktəb tarixinə dair.
Bakı: Sevinc, 1997.
7. Məmmədov T. M. Azərbaycan psixoloji fikir tarixində şəxsiyyət
problemi. Bakı: Mütərcim, 2011.
8. Məmmədov K.A. Şərq pedaqoji fikir tarixindən (Tədris vəsaiti).
Bakı: Mütərcim, 2011.
9. Qumilyov L.N. Qədim türklər. Bakı: Gənclik, 1993.
10. Şükürlü Ə. Qədim türk yazılı abidələrinin dili. Bakı: Maarif,
1993.
11. Zəkiyev İ.Ş. Azərbaycan kitabı IX-X əsrlərdə // BDU, Dil və
ədəbiyyat, 2006, № 5, s.183-188.
33
3.1. Qədim Azərbaycanda
tərbiyə və təhsil mədəniyyəti
Çox qədim tarixə və zəngin mədəniyyətə malik olan, coğrafi
cəhətdən türk islam dünyasnın mərkəzində yerləşən Azərbaycan və
bu yurdun qədim sakinləri olan azərbaycanlılar hələ qədim zaman-
lardan yazı və oxu mədəniyyətinə sahib olmuş, dövrün, ictimai hə-
yatın xüsusiyyətlərinə uyğun təhsil ocaqları yaratmış, insanları in-
kişafa, tərəqqiyə, yüksək əxlaqa səsləyən müdrik fikirlər söyləmiş-
lər. Zaman-zaman ölkəmizə edilən basqınlar üzündən ulu babaları-
mızm yaratdıqları zəngin elmi, ədəbi və pedaqoji irsin mühüm bir
qismi tələf edilmiş, böyük bir mənəvi xəzinə vətənimizdən
çıxarılmış, başqa ölkələrə aparılmış və bir qismi də itirilmişdir.
Zəngin şifahi xalq ədəbiyyatımız – “Kitabi Dədə Qorqud”,
“Bilqamıs”, “Alp Ər Tunqa”, “Oğuz”, “Ərkənəqun” kimi dastan-
larmız, Oğuznamələr, Ustadnamələr xalqımızın qədim tarixindən,
onun ictimai-mədəni həyatından, zəkasından, istək və arzularından,
tərbiyə və təhsil səviyyəsindən xəbər verir. Qobustan, Gəmiqaya,
Oğlanqala, Kültəpə, Orxon kitabələri və daha bir çox qayaüstü
yazılı abidələrimiz xalqımızın yazı yazmaq, oxumaq, hesablamaq,
rəsm çəkmək, rəqs etmək və s. mədəni, təhsil vərdişlərinə sahib ol-
masından xəbər verir. Tariximizin çox qədimliyini göstərən arxeo-
loji qazıntılar, əldə edilmiş maddi, mədəni nümunələr, xaraba şəhər
və qəsəbələr Azərbaycanın ayrılmaz bir parçası olan Naxçıvanda
hələ daş dövründən istifadə edilən duz mədəni və buradan tapılmış
daş baltalar, buradakı duz müalicəxanası çox uzaq keçmişimizdən
xəbər verir. Bütün bunlar Azərbaycan xalqnın hələ miladdan əvvəl
mədəniyyətə, yazıya, oxuya, təlim-tərbiyə mədəniyyətinə sahib ol-
duqlarını təsdiq edir.
Arxeoloqlar indiki Azərbaycanda ilk insan məskənlərini Daş
dövrünə aid edirlər. Azərbaycanda hələ tunc və dəmir dövründə
(e.ə.XIV-VIII əsrlər) əhali əkinçiliklə, taxılçılıqla, dəmirçiliklə mal-
darlıqla məşğul olmuşlar. Qədim insanlarımız taxil əkmiş, taxıl
ehtiyatını xüsusi quyularda saxlamış, torpağı şumlamış, taxılı döy-
müş, onu üyütmüşlər. Çaxmaq daşı icad etmiş, od əldə etmiş, daş və
34
dəmir alətlər hazırlamış, texnoloji üsulla misi, dəmiri əritmiş qalay,
qurğuşun əldə etmiş, sobalar yaratmışlar. Onlar müxtəlif məqsədli
baltalar, yaba, oraq, bıçaq, qanadlı ox, nizə, xəncər, qılınc, silah, at
əsləhləri hazırlamışlar. İnsanların estetik şüur və mədəniyyəti, bədii
təfəkkürü yüksəlmiş, saysız-hesabsız bəzək əşyaları - tuncdan qol-
baq, üzük, sırğa, əqiq, daş və mərmərdən muncuqlar, üzük qaşları
hazırlamış, sümükdən, metaldan, dəmirdən, tuncdan istifadə edərək
müxtəlif alətlər, toppuzlar hazırlamış, bir rəngli, çoxrəngli saxsı
qablar, küplər düzəltmiş, ona gözəl naxışlar vurmuş, mənalı cizgilər
və rəsmlər çəkmiş, daha sonralar da qızıldan, gümüşdən istifadə
edərək üstündə piktoqrafik işarələr qoymuş, yazılar yazmışlar.
Tədricən sənətkarlıq, “xəttatlıq”, “rəssamlıq” inkişaf etmiş, böyük-
lər öyrəndiklərini, təcrübi yolla əldə etdiklərini yetişən nəslə öy-
rətmiş, onları təlimləndirmiş, tərbiyə etmişlər. İnsanlarımız atı əhli-
ləşdirmiş, sürət əldə etmiş, mühəndislik edərək iki təkərli, dörd tə-
kərli at arabaları yaratmış, ondan yük daşımaq və nəqliyyat vasitəsi
kimi istifadə etmişlər. Çadırlar qurmuş, qaya parçalarından evlər,
abidələr tikmiş, əkin sahələri, bağ və bostanlar yaratmış, meyvələr
yetişdirmiş, xüsusi texnologiya ilə onu qurutmuş, heyvandarlıqla
məşğul olaraq heyvan dərisindən, yunundan istifadə etmiş, dəri aşı-
lama, dabbaqlıq, toxuculuqla məşğul olmuş, qida məhsulu kimi ət,
süd, yoğurt əldə etmiş, həyat şəraitlərini günü-gündən yaxşılaşdır-
mışlar. Kiçiklər də böyüklərin yanında olmuş, onların işlərini mü-
şahidə etmiş, onların sənət və peşələrini daha təkmil formada davam
etdirmişlər. Bütün bunlar insanların bir- birinə öyrətmə və öyrənmə
prosesi ilə müşahidə edilmiş və demək olar ki, bunlar qədim dövrün
bəsit şəkildə də olsa təlimini və tərbiyəsini səciyyələndirən cəhət-
lərdir.
Azərbaycan ərazisinin dünyanm ən qədim insan məskənlərin-
dən biri olduğu artıq sübüt edilmişdir. Azıx, Tağlar, Damcılı, Daş-
salahlı, Qazma mağaralarında, habelə başqa abidələrdə aşkar olunan
maddi- mədəni arxeoloji tapıntılar, o cümlədən 1968-ci ildə Qara-
bağda, Füzuli rayonunun 17 km-də tapılmış Azıx mağarası və bura-
dan aşkar edilmiş l8-20 yaşlı qadını alt çənə sümüyü tədqiq edilmiş
və sübut edilmişdir ki, 350-400 min il bıından əvvəl burada qədim
insanlarımız - Azıx adamı (Azıxantrop) yaşamış və bu fakt Azər-
baycanın ibtidai insanların formalaşdıqları əraziyə daxil olduğunu