Azərbaycan respublikasi təHSİl naziRLİYİ baki döVLƏt universiteti Sosial elmlər və psixologiya fakültəsi

Qərb fəlsəfəsinə dair

Gökberk M. Felsefe tarihi. İst., 1996.

Skirbekk Q., Gilye N. Fəlsəfə tarixi. Bakı, 2008.

Zeynalov M. Fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2000.

Zeynalov M. Xarici ölkələrin fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2008.

Антология мировой философии. М., 1969.

Звиревич В.Т. Философия древнего мира и средних веков. М., 2002.

История философии в кратком изложении. М., 1991.

Мировая философия. Антология философии средних веков и эпохи возрождения. М., 2001.

Мир философии в двух частях. Антология философских текстов. М., 1991.

Практикум по истории западноевропейской философии. Античность. Средневековье. Эпоха Возрождения. М.,1997.

Соколов В.В. Европейская философия XV-XVII вв. М., 1984.

Чанышев А.Н. Курс лекций по древней и средневековой философии. М., 1991.

IY. YENİ DÖVR

1. XVIII-XIX ƏSRLƏRDƏ ŞƏRQ ÖLKƏLƏRİNDƏ FƏLSƏFƏ

Hindistanda, Yaxın və Uzaq Şərq ölkələrində ictimai-siyasi münasibətlərin inkişaf xüsusiyyətləri. Şərq mənəviyyatında baş verən proseslər. Əsas dini-fəlsəfi cərəyanların qarışılıqlı təsiri və inkişafı - Yaxın Şərqdə ənənəvi müsəlman ideologiyası və maarifçilik, Hindistanda və Uzaq Şərqdə buddizm, konfusiçilik, daosizm və s.

XVIII-XIX əsrlərdə Hindistanda mövcud olmuş əsas fəlsəfi sistemlər. Maarifçilik fəlsəfəsinin yaranması. Ram Mohan Ray Avropa sivilizasiyası haqqında. Onun dini-etik baxışlarına xristianlıq və islam dininin təsiri. Sosial-islahatçılıq hərəkatının başlanması. Debendranat Taqorun dünyagörüşündə naturalist baxışların inkişafı. Seyid Əhməd xanın sosial–siyasi görüşləri. Seyid Əhməd xan islam islahatçısı kimi. Svami Vivekanandanın dualist fəlsəfəsi, ruhun insanda Brahmanın təcəssümü olması haqqında mülahizələri. Ruhun ilkin paklığına qayıtması yolları. Onun sosial və milli ideal haqqında baxışları. Vivekananda Brahman və təbiət, təbiət və insan haqqında.

Yaponiyada XVIII əsrin əsas fəlsəfi cərəyanları: qədim konfusiçilik məktəbi, milli elm məktəbi, Sinqaku məktəbi və b. Yeni dövrdə ideologiyada hakim mövqe tutan konfusiçilik ehkamları. Yapon filosoflarının konfusiçiliyə və buddizmə qarşı çıxışları. Minaqa və Vakien dünyanın obyektivliyi, vəhdəti və dərkolunmazlığı haqqında. Kamada Rükünün materialist baxışları. Oslo Tusayın subyektiv idealist fəlsəfəsi. Sənayenin, ticarətin inkişafı və burjua sinfinin yaranması. Meydzi inqilabı. Mikura Bayenin Avropa mədəniyyətinə münasibəti. Neokonfusi dualizminin (ruh və materiya, hadisə və mahiyyət) Bayen tərəfindən qəbul edilməsi. Onun etik, sosial baxışları. Yamaqata Banto dünyanın obyektivliyi haqqında. İn və yan kainatın inkişaf mənbəyi kimi. Onun buddizm və sintoizmə qarşı çıxışı.

XVIII-XIX əsrlərdə Çində neokonfusiçilik ideyaları. Maarifçilik ideyasının yayılması. Humanizmin təbliği. Qərbçilik və millətçilik meylləri. Hakim neokonfusiçilik fəlsəfəsinə qarşı yaranan təlimlər. Szay Çjenin fəlsəfəsi. Ümumi qanun “dao” Szay Çjen fəlsəfəsinin əsas kateqoriyası kimi. Maarifçilik fəlsəfəsi, Juan Yuanın bu təlimin inkişafında xidmətləri. "Qədim mətnlər məktəbinin" süqutu və "Müasir mətnlər məktəbinin" yaranması. Kan Yuveyin “Dəyişikliklər” və “Böyük hüdud” konsepsiyalarına münasibəti. Kan Yuvey səma qanunlarının mənbəyi haqqında.

XVIII-XIX əsrlərdə İranda ictimai-siyasi mühit və fəlsəfi təlimlər. Babizm hərəkatı. Qurani-Kərimin, şəriət qanunlarının yeni ideyalarla əvəz olunması. Bəhailiyin yeni din haqqında ideyaları. Şeyx Cəmaləddin Əfqaninin islam birliyi ideyası. Onun maarifçilik və islahatçılıq ideyaları. İran maarifçiləri Melkum-xan Marağeyinin, Zeynalabdin Marağeyinin və Əbdürrəhman Talıbovun fəlsəfi görüşləri.

XIX əsrdə ərəb ölkələrində maarifçilik ideyalarının inkişafında islam ideologiyasının və Qərb mədəniyyətinin rolu. Rifah Rəfi əl-Taxtavi tərəfindən qərb mədəniyyətinin təbliqi. Butrus əl-Bustani vətəndaş cəmiyyətində bərabərlik və demokratiya haqqında. İslam islahatçılığında Mühəmməd Abduhun rolu.

XVIII-XIX əsrlərdə Türkiyə fəlsəfi fikrində ənənəvi və yeni cərəyanlar. Avropalaşma prosesinin genişlənməsi. Yeni osmançılar cərəyanı. Onların maarifçilik hərəkatını müdafiə etməsi. İbrahim Şinasinin maarifşilik ideyaları və fəaliyyəti. Münif Paşanın maarifçiliyin təbliğində rolu. Namiq Kamalın islam-türk ənənələrinə üstünlük verməsi.Türkçülük, islamçılıq və qərbçilik ideyaları. Qərbçi islahatçılarla mühafizəkar ənənəçilər arasında mübarizə.

Ədəbiyyat

İslam düşüncesi tarihi. IV cilt. İst., 1991.

Əfqani C. Seçilmiş əsərləri // toplayanı və tərtib edəni Ş.Qurbanov. B., 2000.

Əfqani C. İslam birliyi // tərc. Q.Mürşüdlü. “Fəlsəfə və sosial-siyasi elmlər” jurn., sayı 5-6, 2008.

Göyalp Z. Türkçülüyün əsasları. B., 1991.

Qurbanov Ş. Cəmaləddin Əfqani və türk dünyası. B., 1996.

Mahzumi M.P. Cemaleddin Afganinin Hatıraları (terc. A.Yerinde). İst., 2006.

Rüstəmov Y. Türk fikir tarixi haqqında mülahizələr. Bakı, 2005.

Şükürov A. Şərq fəlsəfəsi və filosofları. B., 2005.

Агахи А.М. Из истории общественной и философской мысли в Иране. М., 1971.

Бродов В.В. Индийская философия нового времени. М., 1967.

Великие мыслители Востока. М., 1999.

Из истории общественной мысли Японии ХVII-ХIХ вв., М., 1990.

История китайской философии, М.,1989.

Исаева Н.В. Шанкара и индийская философия. М., 1991.

Нагата Хироси. История философской мысли Японии. М., 1991.

Рустамов Ю.И. Ислам и общественная мысль современной Турции. Баку, 1980.

Талипов Н.А. Общественная мысль в Иране в XIX – начале ХХ в. М., 1991.

Фролова Е. Л. Арабо-мусульманская философия. Средние века и современность. М., 2006.
2.XVII-XVIII ƏSR QƏRBİ AVROPA FƏLSƏFƏSİ

Yeni dövrün ictimai-elmi mühiti və fəlsəfi təfəkkürünün təşəkkülü. XVII əsrdə mexaniki materializm və idealizmin əsas cizgiləri.

F.Bekonun fəlsəfi, təbii-elmi və ictimai baxışları. "Yeni Orqanon" əsərində təcrübi-induktiv üsulun işlənib hazırlaması. Bekonun “iki həqiqət”“ konsepsiyasına münasibəti. Bekon fəlsəfənin konkret elmlərə və elmlərin fəlsəfəyə yaxınlaşması zərurəti haqqında. Bekon metodologiyasının fəlsəfənin və elmin gələcək inkişafı üçün əhəmiyyəti.

R.Dekart fəlsəfənin predmeti haqqında. Onun "Metod haqqında mühakimə"si və rasional metodu. Dekartın dualizmi. Onun materialist fizikası. Materiya və hərəkət haqqında fikirləri.

XVII əsrin ingilis fəlsəfəsi. Tomas Hobbsun mexaniki-metafizik materializmi. Hobbsun induksiya və deduksiya, analiz və sintezə dair fikirləri. Onun materialist fizikası. Hobbsun sosial-fəlsəfi konsepsiyası. "Leviafan" əsəri.

C.Lokkun maarifçilik ideyaları və fəlsəfi görüşləri. Lokkun empirizmi, materialist sensualizmi və onun qeyri-ardıcıllığı. Lokkun etik və pedaqoji baxışları, dinə münasibəti.

B.Spinozanın fəlsəfi görüşləri və dinə münasibəti. Spinozanın "Etika" əsəri: Substansiya, atributlar və moduslar haqqında təlim. Sonlu və sonsuz moduslar. Spinoza panteizminin mahiyyəti. Onun fəlsəfəsində mexaniki determinizm prinsipləri. Spino­za­nın idrak nəzəriyyəsi, onun rasionalizminin xüsusiyyətləri. Spinoza biliyin növləri haqqında.

Q.V.Leybnisin obyektiv idealizm fəlsəfəsi. Onun monadalar haqqında təlimi. Leybnisin idrak nəzəriyyəsi, metod haqqında rasionalist təliminin təbiət elmləri sahəsindəki kəşflərlə əlaqəsi. Leyb­nisin dialektik ideyaları.

C.Berklinin subyektiv idealizm fəlsəfəsi. "Mövcud olmaq - qavranılmaq deməkdir" - tezisinin subyektiv-idealist mahiyyəti.

D.Yumun aqnostisizmi. Yum insan şüurunun strukturu /quruluşu/ haqqında; ideyalar və təəssüratlar arasında münasibət məsələsi; şüurun obyektiv gerçəklikdən ayrılığı.

XVIII əsrin fransız fəlsəfəsi. Maarifçilik - Fransanın mədəni-ideoloji həyatının mühüm fenomeni kimi. Fransa maarifçiliyinin özünəməxsus cəhətləri. Maarifçilik hərəkatının inkişafı mərhələləri, onun əsas cərəyanları və əsas nümayəndələri.

Volter /1694-1778/ - Fransız maarifçiliyinin ən böyük nümayəndəsi kimi.

J.J.Russo /1712-1778/ - maarifçiliyin inqidabi-demokratik ideodoqu kimi. Russo fəlsəfəsinin əsas problemi. "İctimai saziş" və xalqın suverenliyi haqqında təlim.

XYIII əsr fransız materializmi - Qərbi Avropa ölkələrində Yeni dövrün materialist fikrinin inkişafında mühüm mərhələ. J.O.Lametrinin /1709-1751/ "insan-maşın" konsepsiyası.

D.Didro /1713-1784/- Fransız ensinlopediyasının yaradıçısı kimi. Didronun təbiətə materialist baxışında dialektik ideyalar.

P.A.Holbax /1723-1789/. tərəfindən fransız materializminin müddəalarının sistemli surətdə iş1ənib hazırlanması. Hərəkətin materiyanın mövcudluq forması olması haqqında Holbax təlimi.

K.A.Helvetsinin /1715-1771/ materialist sensualizmi.
Ədəbiyyat

Gökberk M. Felsefe tarihi. İst., 1996.

Zeynalov M. Fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2000.

Zeynalov M. Xarici ölkələrin fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2008.

История философии: Учебник для вузов. / Под ред. В. В. Васильева, А. А. Кротова, Д. В. Бугая — 2-е изд., испр. и доп.. — М., 2008.

История философии в кратком изложении. М., 1991.

Юшков К. Б. Краткая антология мировой философии. М., 2007.
XVIII ƏSRİN AXIRI VƏ XIX ƏSRDƏ QƏRB FƏLSƏFƏSİ

Klassik fəlsəfənin meydana gəlməsi və inkişafı. Klassik alman fəlsəfəsinin görkəmli nümayəndələri.

İ.Kant /1724-1804/ klassik alman fəlsəfəsinin banisi kimi Kantın yaradıcılığının iki mərhələsi – «tənqidə qədərki» və «tənqid» mərhələləri. "Tənqidə qədərki" dövrdə təbiət fəlsəfi və qnoseoloji problemlərlə Kantın kosmoqonik fərziyələri, kainatın əmələ gəlməsi haqqında fərziyələri. "Tənqidi" mərhələdə Kant fəlsəfəsinin dualist xarakteri. Kantın aqnostisizmi. Onun əsərlərində dialektika məsələləri. Kantın "özündə şeylər" və "təzahürlər haqqında" təlimi.

İ.Fixtenin /1762-1814/ idealizm fəlsəfəsi. "Mən" tezisinin subyektiv-idealist mahiyyəti. Subyekt və obyektin, nəzəriyyə və praktikanın qarşılıqlı təsiri haqqında.

F.V.Y.Şellinq /1775-1854/ fəlsəfəsinin inkişafının əsas mərhələləri, onun Kant və Fixtenin subyektiv-idealist ideyalarından uzaqlaşması. Şellinq tərəfindən obyektiv-idealist fəlsəfənin yeni nümunəsinin yaradılması.

G.V.F.Hegel /1770-1831/, onun obyektiv idealizm fəlsəfəsi. İdealist dialektikanın Hegel tərəfindən işlənib hazırlanması. Hegel fəlsəfəsində təfəkkür və varlığın eyniliyi. Onun əsas fəlsəfi əsərləri. Hegel sisteminin strukturu. Hegelin tarix fəlsəfəsi, sosioloji baxışları.

L.Feyerbaxın /1804-1872/ materialist fəlsəfəsi, onun antropoloji materializmi. Feyerbax fəlsəfəsinin metafizik və seyrci xarakteri. Onun Hegel fəlsəfəsinə münasibəti. Feyerbaxın idrak nəzəriyyəsi və dinə münasibəti.

Marksizm fəlsəfəsi. Marks və Engelsin fəlsəfi görüşlərinin formalaşması. Marksizmin nəzəri mənbələri. K.Marks tərəfindən Hegelin dövlət konsepsiyasının və idealist dialektikasının tənqidi. Dialektik ziddiyyətlərin təbiəti haqqında məsələnin işlənib hazırlanması. Dialektik materializmin idrak nəzəriyyəsinin əsaslarının işlənib hazırlanması.

S.Kyerkeqorun fəlsəfəsi. A.Şopenhauerin irrasional fəlsəfəsi. Pozitivizm. O.Kont. H.Spenser. F.Nitsşenin fəlsəfəsi. Neokantçılıq. Neohegelçilik. Həyat fəlsəfəsi. E.Hüsserlin fenomenologiyası.
Ədəbiyyat

Gökberk M. Felsefe tarihi. İst., 1996.

Hegel. Ruh fəlsəfəsi. Bakı, 2003.

Marks K., Engels F. Seçilmiş əsərləri, 3 cilddə. Bakı, 1978-1983.

Zeynalov M. Fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2000.

Zeynalov M. Xarici ölkələrin fəlsəfə tarixi. Ali məktəblər üçün dərslik. Bakı, 2008.

Гегель Г.В.Ф. Лекции по истории философии. Кн.1. СПб., 1993.

Гулыга А.В. Немецкая классическая философия. М., 1986.

История философии в кратком изложении. М., 1991.

Любутин К.Н. История западноевропейской философии. M., 2002.

Философия XIX—XX вв.- M., 1998.
Y. XX ƏSR FƏLSƏFƏSİ

1. QƏRB FƏLSƏFƏSİ

XX əsr fəlsəfəsinin inkişaf xüsusiyyətləri və onları müəyyən edən iqtisadi, siyasi, mənəvi, elmi-nəzəri amillər. Neorealizmin və praqmaizmin təkamülü. Əsas fəlsəfi cərəyanlar – neopozitivizm, ekzistensializm və neotomizmin yaranması. Onların ümumi cəhətləri (aqnostisizm, ictimai inkişafın obyektiv qanunlarının, metafizikanın inkarı, varlıq və şüurun, fəlsəfə və mifoloji şüurun eyniləşdirilməsi və s.). Bu cərəyanları fərqləndirən xüsusiyyətlər (rasionalizm və irrasionalizm, tədqiqat sahələrinin müxtəlifliyi və s.).

XIX əsrin sonu, XX əsrin əvvəllərində fəlsəfədə sosial, ideya-nəzəri və nəzəri-idraki istiqamətlərinformalaşması və inkişafı. Sartr tərəfindən insan azadlığı və məsuliyyətinin müxtəlif aspektləri, Kantın səbəbiyyət və futurologiya kimi müxtəlif aktual məsələlərin irəli sürülməsi.

Pozitivizmin meydana gəlməsi və əsas ideya mənbələri. Pozitivizmin inkişaf mərhələləri. O. Kontun”müsbət” biliklər sistemi. Empiriokritisizm (maxizm) fəlsəfəsinin formalaşması. Məntiqi pozitivizmin yaranması.

Neopozitivistlər fəlsəfi analizdə Rassel xəttinin davamçısı kimi. Ideal dil və verifikasiya prinsipi neopozitivizm fəlsəfəsinin əsası kimi. R.Karnap “məntiqi sintaksis” yaratmağı fəlsəfənin vəzifəsi hesab etməsi. A.Ayerin ideal dil konsepsiyası. R.Karnapın semantik idealizmi, Vitqenşteynin linqvistik analizi, Popperin tənqidi rasionalizmi.

Neopozitivizm və idrak problemləri.

Neokantçılıqda əsas istiqamətlər: fizioloji istiqamət (H.Helmholts, F.Lanqe), realist istiqamət (A.Ril, O.Külpe), psixloji istiqamət (L.Nelson), transendental-məntiqi (H.Kohen, P.Natorp, E.Kassirer), transendental-psixoloji (V.Vindelband, H.Rikkert).

XX əsrin birinci yarısında neohegelizmin Almaniyada meydana gəlməsi. F. H.Bredlinin metafizikası. Bredlinin Absolyut haqqında təlimi. Bredlinin metafizikasında eynilik, einiyyət-identiklik kateqoriyası. P.Kroner fikir və fəlsəfənin predmeti haqqında.

Praqmatizm, onun yaranması və inkişaf xüsusiyyətləri, formalaşmasının əsas mərhələləri.

Praqmatizm insanın dərkedilməzliyi, irrasional aləmdə onun fəaliyyətinin yalnız məqsədyönlük və faydalılıq baxımından təşkili və öyrənilməsinin zəruriliyi haqqında. Praqmatizm və elmi metod.

Ekzistensializm, onun meydana gəlməsi və ideya mənbələri haqqında. Ekzistensializmin fəlsəfi mahiyyəti. Onun başlıca anlayışları – ekzistensiya (mövcudluq) varlığın əslində “özündə varlıq” olması haqqında. Insan şüurunu dərkedən yox, əzabkeş, təəssüflənən və ölümə düçar olan kimi başa düşməsi, varlığı şüurda olan varlıq kimi qiymətləndirməsi. Insan mövducluğunun sosial varlığı yaratması haqqında.

J.P.Sartrın ekzistensial ontologiyası: insan varlığının və dünyanın mövcudluğu (özündə varlıq, özü üçün varlıq). Həqiqi və qeyri-həqiqi mövcudluq problemi. J.P.Sartrın neqativ dialektikası, bu dialektikanın təsir dairəsinin – şüur, onun mənbəyinin isə özü üçün varlıq və daşıyıcısı və təcəssümünün – şüur olması haqqında. Sartrın tarixi materializmə marksizmə münasibəti. Sosial təcrübənin təhlilində Sartrın fikirləri və ekzistensial antropologiyasının birləşdirilməsi cəhdləri.

A.Kamyunun azadlıq və qiyam fəlsəfəsi. X.Arendtin “aktiv həyat” fəlsəfəsi: fəaliyyət fenomeninin transformasiyası (əmək, istehsalat, fəallıq), totalitarizmin kütləvi tənqidi.

M.Haydegger və K.Yaspers alman ekzistensializminin baniləri və başlıca nümayəndələri kimi. M.Haydeggerin yaradıcılığında metafizika və qermenevtika. K.Yaspersin “mövcudluq fəlsəfəsi”. Onun varlığı dərketməni və şüuru yeni tərzdə izah etmək cəhdləri. K.Yaspers ekzistensiyanın “transsendensiya” (yəni Allah) ilə ayrılmaz bağlılığı haqqında. Onun fəlsəfi sistemi (dünyada öz yerini müəyyən emək), ruh (ekzistensial vəhy), allah (metafizika).

Neotomizm, onun ideya və nəzərəi mənbələri. Inamın biliyi üstələməsi, onun biliyi inkar etməməsi, əksinə, daha da inkişaf etdirməsi haqqında neotomizm təlimi. Neotomizm həqiqətin iki yolla – inam (mistik irrasionalizm, vəhy) və ağıl (idrak) yolu ilə dərk edilməsi haqqında.

Neotomizmin əsas xüsusiyyətləri (kilsə nəzarəti, hədsiz ehkamçılıq, dözümsüzlük, avtoritarizm). Neotomizm allahın varlığı, onun dərkedilməzliyi, ruh və materiya, materiya və forma haqqında. İdrakın üç pilləsi və onun məhdudluğu barədə neotomozm təlimi. Neotomizm insanın yaşamağının mənası və onun fövqəl-təbii vəzifəsi.

E.Jilsonun və J.Maritenin ontologiyası və metafizikası: xristian fəlsəfi ənənələrində realizm; şüur və inamin qarşılıqlı əlaqələri. Ilahi ontologiya: varlıq, maviyyət və mövcudluq: Allah həqiqi mövcudluğun aktı kimi.

Almaniyada meydana gəlimiş həyat fəlsəfəsinin sosial-tarixi, ideya-nəzəri əsasları.”Həyat” anlayışı ilkin reallıq kimi. Həyat fəlsəfəsinin XX əsr fəlsəfi fikir tarixində və mədəniyyətində yeri və rolu.almaniyada həyat fəlsəfəsinin əsas nümayəndələri: F.Nitsşe, V.Diltey, O.Şpenqler.

F.Nitsşe həyat fəlsəfəsinin banisi kimi. XX əsr fəlsəfəsində və mədəniyyətində onun yeri və rolu. Nitsşeanlığın tarixi haqqında. Nitsşenin iradə metafizikası.

“Fövqəlinsan” – Nitsşenin mədəni-etik idealı kimi. “Zərdüşt necə danışdı” əsəri. Fövqəlinsan haqqında ideyaların yaranması. Tarixi fövqəlinsan. Fövqəlinsan bioloji varlıq kimi. Nitsşenin əsərində fövqəlinsanın əsas əlamətləri haqqında.

Nitsşenin əxlaq təlimi. Ağaların əxlaqı və qulların əxlaqı. “Hakimiyyət iradəsi” Nitsşe təliminin əsas prinsipi kimi. Idrak (intellekt) və affekt (instinkt) hakimiyyət iradəsinin təzahürü kimi. Nitsşe və müasir fəlsəfi antropologiya. Nitsşenin ideyalarının XX əsr fəlsəfəsinə (M.Haydegger, K.Yaspers, J.Derrid, J.Delez, R.Rorti) təsiri.

V.Dilteyin həyat fəlsəfəsi. V.Diltey yaradıcılığının ilk dövrlərində fəlsəfənin predmetinin probleri haqqında. Fəlsəfə “ruh haqqında elmdir” dünyagörüşü və metodologiyası kimi. V.Dilteyin “Ruh haqqında elmə giriş” əsəri. “Ruh haqqında elm” və “təbiət haqqında elm”. Qermenevtika anlayışı və V.Dilteyin qermenevtik metodu. V.Dilteyin təliminin tarixi taleyi.

O.Şpenqlerin həyat fəlsəfəsi. “Avropanın qürubu” əsəri. O.Şpenqler və rus fəlsəfəsi. O.Şpenqler tarixin morfologiyası haqqında və onun əsas anlayışlsarı barədə: “yaranma”, “ruh”, “tale”, “həyat”, “dünya”. Klassik tarixi nəzəriyyənin O.Şpenqler tərəfindən tənqidi. Sivilizasiya haqqında təlimi.

A.Berqsonun fəlsəfi baxışları. Onun fəlsəfəsində şüur dəyişkənliyi və şüur axını haqqında təlimi. A.Berqson şüurun ikili qabiliyyəti: ürəyə damma (intuisiya) və xarici aləmin hadisələrini dərk etmək yolu (intellekt) haqqında. A.Berqson cəmiyyət, əxlaq, din və siyasət barəsində.

Z.Freydin psixoanalitik fəlsəfəsi. Insan psixikasında qeyri-iradi şüur. Z.Freyd fəlsəfəsində “Fövqəl-Mən” anlayışı.

Fenomenoloji fəlsəfənin anlayışı və formalaşması tarixi. E. Husserlin fenomenlogiyası. Fəlsəfi fikir “ciddi elm” kimi.

M.Haydeqqerin fundamental ontlogiyası. M.Haydeqqerin ilkin fəlsəfəsində fenomenoloji metoda qayıdış. M.Haydeqqer yaradıcılığında metafizika, texnika və poetik fəlsəfənin tənqidi. Avropa nihilizminin, antihumanizmin mahiyyəti.
2. ŞƏRQ FƏLSƏFƏSİ

XX əsr hind fəlsəfəsinin inkişaf xüsusiyyətləri. Hind fəlsəfəsinin inkişafında “ideoloji vaakumun” əmələ gəlməsi və mənəvi ənənələrin rolu. Dev Atmanın naturfəlsəfəsi. Dev Atmanın qnoseoloji baxışları.

A.Qhoşun həyat və fəaliyyəti. Onun fəlsəfi sisteminin xüsusiyyətləri. Brahman (mütləq) varlığın aşkar və qeyri-aşkar tərəflərinin birliyidir. A.Qhoşuna görə şəxs (individ) cəmiyyətin əsasıdır. Qhoş “cəmiyyətin ideal qanunu haqqında. “İlahi həyat” əsərində dünyanın təkamülü haqqında. Tarixin dərkedilməsinin mənası haqqında.

M.İqbalın xudi fəlsəfəsi. M.İqbal islamın modernləşməsi haqqında. Fəlsəfə, din və elmin bərabərliyi haqqında. Özünüdərketmənin yolları haqqında. Məhəmməd İqbal ontologiyasının atomistik təlimini.

Sarvepalli Radxakrişnanın “əbədi din” fəlsəfəsində humanist meyllər. Dinin insan cmiyyətinin birləşdirilməsində rolu. Din və ateizm.

R.Taqorun əxlaqi və sosial – siyasi ideyaları. R.Taqorun ilkin reallıq ideyası. R.Taqorun estetik görüşlərində subyektivizmlə obyektivizm arasıda tərəddüd etməsi.

Moxandac Keramçanda Qandi və qandizm hərəkatı. Din və əxlaq.

XX əsr Çin fəlsəfəsinin səciyyəvi xüsusiyyətləri. Xu Şinin fəlsəfi bsxışları. Xu Şinin yaradıcılığında praqmatizm və pozitivizm təbliği. Ənənəvi dəyərlərin tənqidi. Materializm və idealizmin Şərq və Qərb dünyagörüşləri prizmasından təhlili. Xu Şinin ictimai –siyasi görüşləri. Xu Şinin “şəxsiyyətin azadlıq şüarı. “Çinin beş düşməni” haqqında mühakiməsi. Xu Şinin dünyagörüşünün iki fəlsəfi konsepsiya – Qekslinin aqnostisizmi və Dyuinin praqmatizmi əsasında formalaşması. Xu Şinin praqmatik şərhində konfusiçilik və marksizmin tənqidi.

Fen Yu Lanın yeni konfusiçilik nəzəriyyəsi. Bu nəzəriyyəyə daosizm, buddizm və qərb cərəyanlarının (pozitivizmin) təsiri. Fen Yu Lanın dörd prinsipi. Fen Yu Lan şərq və qərb fəlsəfəsinin qovuşmasının zəruriliyi haqqında.

Xe Linin “Çin və Qərb mədəmiyyətlərinin sintezi” nəzəriyyəsi. Din və cəmiyyət. Inam və bilik. Inamın növləri haqqında. Çin mədəniyyətinin inkişaf etdirilməsi yolları.

Iran ictimai fikrinin inkişaf xüsusiyyətləri. Təbatəbainin fəlsəfi görüşləri. Onun Allahın varlığı müddəası. Təbatəbai transendent fəlsəfəsini yaradan Molla Şədrəddin Şirazinin davamçı kimi. Təbatəbainin realizmi.

Imam Xomeyninin ictimai-siyasi görüşləri.

Əli Şəriətinin fəlsəfi baxışları. Əli Şəriətinin islam insanı konsepsiyası. Islam antropologiyasının şərhində Əli Şəriətinin “Allahın ruhu + üfunətli gil = insan” formulu.

Seyid Hüseyn Nəsrin fəlsəfi baxışları.

XX əsr Türkiyədə ictimai fikir, elm və mədəniyyətin inkişafı. Türkiyədə fəlsəfi fikrin əsas səciyyəvi xüsusiyyətləri.

Ziya Göyalpın yaradıcılığı. Ictimai-siyasi görüşləri. Z.Göyalpın pantürkizmi. Marksizmin tənqidi. E. Dürkheymin onun yaradıcılığına təsiri.

Yaponiyada fəlsəfi ənənələrin inkişafı. Kioto məktəbi. Nisida Kitaronun fəlsəfi baxışları. T.Xadzimenin fəlsəfi baxışları. Xadzimenin “mütləq dialektikası”. Tarixi inkişaf haqqında təlimi.

Koyama İvaonun “dünya tarixi fəlsəfəsi”. “Ümumi dirçəliş dairəsi haqqında” təlimi. “Dünya tarixi” konsepsiyasının müəllifi Kosaka Masaaki insan və təbiət, təbiət və cəmiyyət münasibətlərini haqqında. Sudzuki Torunun buddizm, marksizm, ekzistensializm cərəyanlarını birləşdirmək cəhdi.

Miyake Sesurey Lao–szının daosizmini və Çjuan-szının dünyagörüşünü A.Şopenhauerin fəlsəfəsi ilə birləşdirmək cəhdi. Xadzimenin Yaponiyaya neokantçılıq ruhunu, Tanaka Odonun Ceymsin praqmatizmini və Dyuinin instrumentalizm ideyalarını yayması cəhdi.

Yaponiyada ekzistensial fəlsəfənin sosial və ideya-fəlsəfi kökləri. Sartrın ekzistensializminin yapon filosofları tərəfindən tədqiqi.

Ərəb ölkələrində islam islahatçılıq hərəkatı. M. Abduh və Rəşid Rizanın islamı müasirləşdirmək cəhdləri. Abdonun dünyagörüşünə C.Əfqaninin təsiri. Abdonun “vəhdət əl-vücudu” - panteist doktrinası.

Əmin ər-Reyhani din və əxlaq haqqında. M.Nüaymənin din fəlsəfəsində “özünü təkmilləşdirmə” ideyası. M.Nüaymənin “Mirdadın kitabı” əsəri. M.Nüaymə təsəvvüf fəlsəfəsindəki hal və məqamlar haqqında konsepsiyaları.

C.X.Cübranın fəlsəfi baxışları. C.X.Cübranın sosial-siyasi görüşləri.

Ədəbiyyat

1. 
   Qərb fəlsəfəsinə dair
   

Ismayılov F. XX əsr Qərb fəlsəfəsi tarixi. I cild. B., 1999.

Ismayılov F. XX əsr Qərb fəlsəfəsi tarixi. II cild. B., 2000.

Ismayılov F. Müasir Qərb fəlsəfəsi. B., 1991.

Зотов А.Ф. Современная западная философия. М., 2002.

История философии: Запад-Россия-Восток. Кн. четвертая: философия 20 в. М., 1999.

Вдовина И.С. Французский персонализм. М., 1990.

Грязнов А.Ф. Эволюция творческих взглядов Л.Витгенштейна. М., 1985.

Философия XX века. M.,1999.

2. 
   Şərq fəlsəfəsinə dair
   

Bünyadzadə K. İslam fəlsəfəsi: tarix və müasirlik. Bakı, Çaşıoğlu, 2010.

Göyalp Z. Türkşülüyün əsasları. B., 1991.

Xəlilov S. Şərq və Qərb. İdeala doğru. B., 2005.

Xəlilov S. Şərq ruhunun Qərb həyatı. B., 2009.

İmanquliyeva A. Yeni ərəb ədəbiyyatı korifeyləri.

İslam düşüncesi tarihi. IV cilt. İst.1991.

Rüstəmov Y. Türk fikir tarixi haqqında mülahizələr. Bakı, 2005.

Schimmel A. Peyğamberane şair ve filozof Muhammed İkbal. Ankara, 1990.

Şükürov A. Şərq fəlsəfəsi və filosofları. B., 2005.

Бродов В.В. Индийская философия нового времени. М., 1967.

Великие мыслители Востока. М., 1999.

Из истории общественной мысли в Японии XVII-XVIII вв. М., 1990.

Исаева Н.Б. Шанкара и индийская философия. М., 1991.

История китайской философии. М., 1989.

Кириллина С.А. Ислам в общественной жизни Египта (вторая половина XIX – начало XX в.). М., 1989.

Кляшторина В.Б. Иран 60-80-х гг. От культурного плюрализма к исламу. М., 1990.

Кулиева С. Шейх философов Абдуррахман Бадави и проблемы истории философии. Б., 2003.

Малушков В.Г., Хромова К.А. Поиски путей реформации в Исламе: опыт Ирана. М., 1991.

Нагата Хироси. История философской мысли Японии. М., 1991.

Рустамов Ю.И. Ислам и общественная мысль современной Турции. Баку, 1980.

Фролова Е. Л. Арабо-мусульманская философия. Средние века и современность. М., 2006.