39. Heyvanların tövləsi düz, amma sürüşkən olmayan döşəməyə malik olmalıdır. Döşəmə
tamamilə ensiz taxtalardan – reyka və ya məhəccərdən ibarət olmamalıdır.
40. Heyvanların tövləsi möhkəm materiallardan təşkil olunmaqla onların uzanması –
istirahəti üçün kifayət ölçüdə və rahat, təmiz və quru olmalıdır.
Kifayət qədər quru döşənək materialı dincəlmək üçün olan əraziyə döşənir.
41. Danaların individual otaqlarda saxlanılmasına və bağlanmasına GABAın qəbul
etməsindən asılı olmayaraq icazə verilmir.
42. Ana donuzlar qrup şəklində saxlanılmalıdır, müstəsna hal kimi boğazlığın sonuncu
mərhələsi və əmizdirmə dövrü götürülür. Çoşqalar düz meydançalarda və ya qəfəslərdə
saxlanıla bilməz. Saxlanma ərazisi onlara ifraz etməyə və yem axtarmağa imkan
verməlidir.
43. Dovşanların qəfəsdə saxlanmasına icazə verilmir.
Quşçuluq
44. Ev quşları açıq şəraitdə saxlanmalıdır, hava şəraiti imkan verən hallarda açıq havada
gəzişmə imkanları olmalıdır. Ev quşlarının qəfəslərdə saxlanmasına icazə verilmir.
45. Ev quşlarının (qaz, ördək) hava şəraiti imkan verən yerlərdə təbii su mənbələrinə,
çaylara, göllərə, nohurlara və s. çıxışı olmalıdır.
46. Bütün quşlar üçün hazırlanan yaşayış yerləri bərk konstruksiyadan ibarət olmalıdır və
onun üzəri küləş, ağac ovuntuları, qum və ya torfla örtülü olmalıdır.
Döşəmənin kifayət qədər böyük bir hissəsi ekskrementləri (zıl) toplamaq üçün və
yumurtalar toyuqların yaşaması üçün boş olmalıdır. Tarla – hündürlükdə yatmaq üçün
olan ərazi növlərin sayına və qrupun ölçüsünə görə müvafiq olmalıdır, həmçinin hər
adekvat ölçülü belə yerlərin giriş-çıxış üçün müvafiq dəlikləri olmalıdır.
47. Süni işıqlandırma nəticəsində təbii gün uzadılır ki, bu da toyuqların yumurtlamasını
intensivləşdirmək məqsədi güdür, səlahiyyətli şəxslər və ya qurumlar cinslər və növlər
üçün coğrafi şəraiti və heyvanların sağlamlığını nəzərə alaraq maksimum uzatma saatı
müəyyən etməlidir.
48. Sağlamlıq naminə hər partiya quşlar saxlanılan bina boşaldılmalı və yeni qrup quşlar
üçün vegetasiyaya imkan yaradılmalıdır.
Peyinin idarəedilməsi
49. Peyinin idarəedilməsi praktikası heyvanların yerləşdirildiyi, salındığı və ya otarıldığı
sahələri ilkin vəziyyətində qoruyub saxlamaq üçün istifadə olunur. Bu aşağıdakı
qaydalara müvafiq olaraq həyata keçirilməlidir:
a) torpağın və suyun deqradasiyasını minimuma endirir;
b) suyun nitratlarla və patogen bakteriyalarla çirklənməsinə ciddi səbəb olmur;
c) qida dövriyyəsini optimallaşdırır;
d) yandırma və digər təcrübələri ekoloji təcrübələrlə qarışdırmır.
50. Peyin üçün bütün saxlanma və davranma alət və avadanlıqları, həmçinin kompostlaş-
dırma avadanlıqları elə konstruksiya edilməlidir ki, torpağın və
suyun üst qatının çirkləndirilməsinin qarşısını alsın.
51. Peyinin sahəyə verilməsinin səviyyəsi torpağın və suyun üst qatının çirkləndirilmə-
sinə səbəb ola biləcək səviyyəyə qədər artmamalıdır. GABA gübrə tətbiqində maksimum
səviyyə və heyvanların saxlanma sıxlığı barəsində normalar təyin etmişdir. Peyini
tətbiqetmə vaxtı və tətbiqetmənin metodları elə seçilməlidir ki, o, su hüvzələrinə, çaylara
və göllərə yuyulub getmək riskini artırmasın.
Qeydiyyatların aparılmasi və identifikasiya
52. Əlavə 3-də paraqraf 7-15-də göstərildiyi kimi, sahibkar gündəlik görülən işlərin
qeydiyyatını aparmalıdır.
Arıçılıq və arı məhsulları
Əsas prinsiplər
53. Arıçılıq - arıların tozlandırma fəaliyyətləri nəticəsində ətraf mühitin, kənd
təsərrüfatının və meşəçiliyin zənginləşməsinə səbəb olan bir vacib fəaliyyət növüdür.
54. Arı pətəkləri ilə davranma və istifadəetmə ekoloji təsərrüfatçılıq prinsiplərinə
müvafiq olmalıdır.
55. Toplam əraziləri kifayət qədər geniş olmalıdır ki, lazımi qədər müvafiq qida
maddələri və su toplana bilsin.
56. Təbii nektarların, bal şirələrinin (ağacların üzərində) və çiçək tozunun mənbələri
ekoloji istehsal olunmuş bitkilər və ya yabanı bitkilər olmalıdır.
57. Arıların sağlamlığı növlərin seçilməsi, yararlı və zəngin ətraf mühit, balanslaşdırılmış
dieta və müvafiq heyvandarlıq praktikasına əsaslanmalıdır.
58. Arı pətəkləri, əsasən, ətraf mühit və yaxud arı məhsullarını çirklənmə təhlükəsində
qoymayan təbii materiallardan olmalıdır.
59. Əgər arılar yabanı ərazilərdə yerləşdirilirsə, yerli həşəratların populyasiyası nəzərə
alınmalıdır.
Pətəklərin yerləşdirilməsi
60. Arıçılıqda istifadə olunan pətəklər mədəni bitkilər becərilən ərazilərdə və ya yabanı
bitkilər olan ərazilərdə bu standarta əsasən Bölmə 4-də qeyd olnan istehsal qaydalarına
müvafiq olaraq qoyulur.
61. GABA-nın sertifikatlaşdırma qurumu sahibkar tərəfindən verilən məlumata və ya
digər inspeksiya proseslərinə əsaslanaraq müvafiq bal şirəsi, nektarı və çiçək tozu olan
əraziləri təsdiqləyib, qəbul edəcək.
62. GABA-nın sertifikatlaşdırma qurumu arıların kifayət qədər qida maddələr əldə edə
biləcək məsafəsini arı pətəyindən 3 km radiusda olan ərazi çərçivəsində müəyyənləş-
dirmişdir.
63. Sertifikatlaşdırma qurumu bu tələblərə cavab verən lakin qadağan olunmuş
maddələrlə, genetik dəyişdirilmiş orqanizmlərlə və ya ətraf mühit çirkləndiriciləri ilə
potensial çirklənmə mənbələrində bu pətəkləri yerləşdirməmək üçün belə zonaları
müəyyən etməlidir.
Yemləmə
64. İstehsal mövsümünün axırında pətəklərin tərkibində arı ailəsinin qışlama dövründə
qidalanması və yaşaması üçün ehtiyat bal və tozcuq qoyulur.
65. Ailənin yemləndirilməsi hava şəraiti ilə və digər müstəsna hallarla bağlı olaraq
qısamüddətli qida çatışmazlığını aradan qaldırmaq üçün həyata keçirilə bilər. Belə
hallarda əgər mümkündürsə, ekoloji istehsal olunmuş bal və şəkərdən istifadə edilə bilər.
Bununla belə, GABA-nın sertifikatlaşdırma qurumu qeyri-ekoloji yolla istehsal olunmuş
bal və ya şəkərdən istifadəyə icazə verə bilər. Belə istisna hallarında vaxt məhdudiyyəti