13 dekabr 2006-cı il tarixində BMT tərəfindən "Əlilliyi olan Şəxslərin
Hüquqları haqqında Konvensiya"nın qəbul olunması ilə əlilliyi olan şəxslərin
həyatında yeni dönəm formalaşmağa başladı. Konvensiyanın əsas məqsədlərindən
biri də əlilliyi olan şəxslərin ləyaqətinə hörmət edilməsini həvəsləndirməkdən
ibarətdir. Qeyd etmək lazımdır ki, bu Konvensiya dünyada əlillik anlayışını köklü
şəkildə dəyişərək,əlilliyin tibbi modelindən sosial modelinə keçidlə bağlı təklifləri
özündə ehtiva etmişdir. Ənənəvi qəbul edilmiş tibbi model əlilliyin məhz şəxsin
daxilində yaranan "qüsurlar", "zədələr" və xəstəliklər sayəsində disfunksiyaların
aşkarlanması və həmin şəxslərin "əlillər" qrupuna daxil olmasını iddia edirdi. Belə
şəxslər "qüsurlu" və tibbi korrektəyə möhtac olan insanlar kimi qələmə verilirdi.
Sosiai modeldə isə, əlillik ətraf mühitin çoxsaylı amillərinin təsiri nəticəsində
əlilliyi olan şəxslərin məhdudiyyətlərlə və maneələrlə rastlaşdığı vəziyyət kimi
qəbul edilir. Sosial modeldə əlilliyi olan şəxslərin "düzəlməsinə", "korreksiyasına"
ehtiyac duyulmur, əksinə, ətraf mühitin həmin şəxslərin məxsusi ehtiyaclarına
uyğunlaşdırılmasını nəzərdə tutur. Sosial modeldə əlilliyi olan şəxslərə qarşı
mərhəmət və şəfqət istənilmir, cəmiyyət üzvlərinin özlərini onların yerinə qoyması,
onları başa düşməsi və bütün vətəndaşlar kimi onların da tam bərabərhüquqlu şəxs
olması nəzərdə tutulur. Bu modelin təməlini müyəssərlik və müstəqil həyat
prinsiplərinin tətbiqi təşkil edir. Bu prinsiplərə əsasən, ətraf mühit obyektləri,
xidmətləri və ehtiyatları əlilliyi olan şəxslər üçün əlçatan olmalıdır, gündəlik
həyatda isə onlar imkan daxilində özlərini idarə edib, müstəqil şəkildə qərarları
qəbul etməli və heç kəsdən asılı olmamalıdır. Konvensiyanın müddəalarına əsasən,
əlilliyi olan şəxslərə qarşı bütün ayrıseçkilik formaları ləğv olunmalı, onların
hüquq və azadlıqları təmin olunmalı, ləyaqətləri və dəyərləri qorunmalıdır.
Bu Konvensiyanın tam tətbiqi nəticəsində bəşəriyyət artıq keyfiyyətcə yeni
mərhələyə, əlilliyi olan şəxslərin inklyuziyasına qədəm qoyacaq. Əvvəllər daha
geniş yayılmış inteqrasiya konsepsiyasından fərqli olaraq, inklyuziya paralel
inkişafı deyil, məhz müştərək, hər bir sahəni əhatə etməklə, birgə inkişafı ehtiva
edir və əlilliyi olan şəxslərin öz müqəddəratını təyin edib qərar qəbul etmə
prosesində tam iştirakı nəzərdə tutur.
2 oktyabr 2008-ci il tarixində Azərbaycan Respublikası Prezidenti tərəfindən
yuxarıda qeyd olunan Konvensiyaya qoşulmaq barəsində qanun imzalanıb və bu
Konvensiyanın icrası ilə əlaqədar öhdəliklərin yerinə yetirilməsi üzrə vəzifələr
müəyyənləşdirilib. Təqdim olunan Terminlərin İzahlı Lüğəti həmin Konvensiyada
nəzərdə tutulmuş öhdəliklərə uyğun olaraq hazırlanmışdır. Onların sırasında
Konvesiyanın 3-cü maddəsinin b) bəndində - ayrı-seçkiliyə yol verilməməsi, d)
bəndində -əlilliyi olan şəxslərin xüsusiyyətlərinə hörmət olunması və onların
insan müxtəlifliyin komponenti və bəşəriyyətin bir hissəsi kimi qəbul olunması,
4-cü maddəsinin l.b) bəndində -əlilliyi olan şəxslərə münasibətdə ayrıseçkilik
yaradan mövcud qanunların, qərarların, adət və əsasların dəyişdirilməsi və ya
ləğv olunması üçün bütün lazımi tədbirlərin, o cümlədən qanunvericilik
tədbirlərinin görülməsi, 8-ci maddəsinin l.a) bəndində
-əlillik məsələlərində, ailə
səviyyəsi də daxil olmaqla, bütün cəmiyyətin maariflənməsini yüksəltmək və
əlilliyi olan şəxslərin hüquqlarına və ləyaqətinə hörmət olunmasını
möhkəmləndirmək və 2.ii) bəndində -
əlilliyi olan şəxslər haqqında müsbət
təsəvvürlərin həvəsləndirilməsi və onların cəmiyyət tərəfindən daha dərindən
başa düşülməsi kimi göstərilən öhdəlikləri qeyd etmək olar. Bu öhdəliklərə əsasən
və tibbi modeldən sosial modelə keçidlə əlaqədar olaraq əlilliyi olan şəxslərlə bağlı
"Tipik", "atipik" və "norma"nın əksini təşkil edən "anormallıq" terminləri
istifadə edilməməlidir. Ümumiyyətlə, sosial modeldə əlilliyi olan şəxslərə
qarşı alçaldıcı və təhqiramiz sözlər və ifadələr işlənilməməlidir. Bunun bir neçə
səbəbi vardır. İlk növbədə belə ifadələr əlilliyi olan şəxslərə qarşı müəyyən,
əsasən mənfı münasibətin yaranmasına səbəb olur. Bu da, öz növbəsində, əlilliyi
olan şəxslərlə bağlı stiqmaların və stereotiplərin yaranmasına təkan verir.
Stiqmalar və stereotiplər yekunda əlilliyi olan şəxslərə qarşı ayrı-seçkiliyin
formalaşmasına gətirib çıxardır. Bu səbəbdən həm cəmiyyət, həm əlilliyi olan
şəxslər öz potensial qabiliyyətləri, bacarıqları və vərdişləri barəsində mənfi fikirdə
olurlar və bir çox hallarda, inklyuziya ilə bağlı çətinliklərlə rastlaşırlar. Belə ki,
işəgötürənlər əlilliyi olan şəxslərin əmək məhsuldartığının aşağı səviyyədə
olmasını və icra edəcəyi əmək funksiyalarının məhdudluğunu əsas səbəb kimi
götürərək onların işlə təmin olunmasından boyun qaçırırlar.
Digər bir məsələ isə, hər bir əhali qrupunun özü ilə əlaqədar olan söz və
ifadələri özlərinin qəbul etməsidir. Nəzərə alaraq ki, Azərbaycan Respublikasında
əliliiyi olan şəxslərin tam əksəriyyəti "əlil", "ağıldankəm", "axsaq", "autik",
"Daun", "debil", "epileptik", "dovşandodaq", "kar", "kor", "lal" və bunun kimi
sözlərin istifadəsini bəyənmir və özlərinə qarşı həmin söz və ifadələri təhqiramiz
sayır. Bununla əlaqədar olaraq təqdim olunan Terminlərin İzahlı Lüğətinin
tərtibatçıları bu amili nəzərə alaraq "Əlilliklə bağlı İstifadəsi Məsləhət Görülməyən
Terminlərin Siyahısını işləyib hazırlayıblar. Hal-hazırda bu cür söz və ifadələr həm
danışıqda, həm də elmi ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Odur ki, həmin söz və
ifadələrin neytral, mənfı təsəvvürlər yaratmayan söz və ifadələr ilə əvəz olunması
təklif olunur.
Bundan başqa, bu lüğətdə dünyada və Azərbaycanda əlilliyi olan şəxslər üçün
nəzərdə tutulmuş reabilitasiya vasitələri və protez-ortopedik məmulatların siyahısı
ayrıca fəsildə göstərilmişdir. Lüğətin digər fəslində isə əlillik məsələiəri üzrə
dünyada fəaliyyət göstərən təşkilatların siyahısı təqdim olunmuşdur. Təşkilatlar
haqqında ətraflı məlumat əldə etmək. habelə onlarla potensial əməkdaşlıq
əlaqələrin qurulmasını asanlaşdırmaq məqsədllə, həmin təşkilatların İngilis dilində
rəsmi adlan və veb-səhifələri qeyd olunmuşdur.
Əlilliyi olan şəxslərlə bağlı qəbul olunmuş Konvensiyalar, beynəlxalq
sənədlər və milli qanunvericilik sənədlərinin siyahısı lügətin müvafiq fəslində qeyd
olunmuşdur.
Sonda Lüğətin tərtib olunması zamanı istinad olunan yerli və beynəlxalq
qanunvericilik, istifadə olunmuş ədəbiyyat siyahısı verilmişdir.
Lüğət geniş oxucu auditoriyası, xüsusən də müvafıq icra hakimiyəti orqanları,
dövlət və özəl təşkilatlar, müstəqil ekspertlər, əlilliyi olan şəxslər, bu istiqamətdə
fəaliyyət göstərən Qeyri-Hökumət Təşkilatları üçün yardımçı vasitə kimi nəzərdə
tutulmuşdur.