16
bütləri məhv edir və tayfaları vahid din ətrafında birləşdirirdi. Xristianlığın qəbul
edilməsi, həmçinin quldarlıq quruluşunun yeni, feodalizm quruluşu ilə əvəzlənməsi
prosesi Albaniyanı daim tabe etməyə çalışan və İran feodalları tərəfindən idarə
olunan Sasani dövləti ilə, həmçinin Şərqi Roma (sonralar Bizans) dövləti ilə
mübarizə şəraitində baş verirdi. Xristianlığı Fələstin missionerlərindən (yəni
xristianlığın mənbəyindən) qəbul etməsi isə müstəqil alban kilsəsi yaratmağa,
Roma xristian rəhbərlərindən asılı olmamağa imkan verirdi. Eyni zamanda, Sasani
hökmdarları da alban əhalisinə təsir imkanlarını itirirdilər. Beləliklə, Urnayrın
addımı Albaniyanın vahidliyini və müstəqilliyini təmin edən addım kimi
qiymətləndirilməlidir.
Qafqazda ilk xristian dövləti olan Albaniya özü xristianlığı digər Qafqaz
xalqları arasında yaymağa başlayır. Buradan missionerlər Qafqaz dağları və
Xəzərsahili çöllərə yollanır, Qafqaz dağlarından şimalda təkallahlılığı yayırlar.
Məhz alban missionerlərinin sayəsində xristianlıq regionda aparıcı dinə çevrilir,
vacib siyasi amilə dönür. Nəticədə alban hökmdarı Şimali Qafqaz və Volqaboyu
əhalisinə təsir etmək imkanı qazanır və bu imkandan istifadə edir.
Urnayrın regionda artmış qüdrətini görən Sasani hökmdarı II Şapur
onunla qohum olmaq istədiyini bildirir və razılıq alır. II Şapurun bacısı ilə evlənən
Urnayr qərbdən gələn yeni təhlükənin qarşısını almağa çalışır. Belə ki, Roma
qoşunları əlaltıları olan ermənilərlə Albaniyanı zəbt etmək fikirlərindən
dönməmişdilər.
Haşiyə çıxaraq qeyd etmək lazımdır ki, romalıların Albaniyaya ilk yürüşü
e.ə. 66-cı ildə baş vermişdir. O vaxtdan bəri romalılar mütəmadi olaraq Albaniya
üzərinə yürüşlər etmiş, lakin güclü müqavimətlə üzləşmişlər. Dünyanın ən qüdrətli
dövləti sayılan Roma imperiyası bütün səylərinə baxmayaraq Albaniyanı zəbt edə
bilməmişdir.
359-cu ildə Roma – erməni qoşunu yürüşə hazırlaşdığı dövrdə Urnayr II
Şapurla görüşüb düşmənin hücumunu gözləməməyin, əksinə, hücum edib onu öz
torpaqlarındaca məğlub etməyin vacibliyini sübut edir. Birləşmiş alban -Sasani
ordusu Suriya istiqamətində yürüş edir və Amida şəhəri yaxınlığındakı döyüşdə
düşmənlərinin belini sındırır. Bu dövr mənbələrində Urnayr haqqında belə
yazılmışdır: "Urnayr, şərəfli döyüşçü, öz şanlı adını o, böyük müharibələrdə
qazanmış, Ermənistanın daxilində öz zəfər bayrağını sancmışdır".
Qələbədən sonra vətənə qayıdan Urnayr ölkədə quruculuq işləri ilə
məşğul olmuşdur. O, xristianlığı yaymaq üçün xüsusi qanunlar qəbul etmiş, dini
məktəblər açmışdır. Torpaqların bir qismini kilsə torpaqları adlandırmışdır ki,
onlardan gələn gəlir kilsənin xərclərini ödəsin. Bununla belə, dədə-baba
dinlərindən imtina etməyənlərə qarşı o, yumşaq münasibət göstərmiş, heç bir cəza
tədbirləri həyata keçirməmişdir. Nəticədə artıq IV əsrin ortalarında xristianlıq
17
Albaniyada əsl dövlət dini olmuşdur. Bu, Sasani hökmdarının xoşuna gəlməsə də,
Urnayr kimi güclü müttəfiqi itirmək istəməyən II Şapur bu tədbirlərə göz yummağı
üstün tutmuşdur.
371-ci ildə Roma qoşunları yeni, daha güclü bir yürüşə başlayır. Alban -
Sasani ordusu onları qarşılayır, lakin Dzirav yaxınlığında baş verən döyüşdə
məğlub edilir. İgidliklə vuruşan Urnayr bu döyüşdə ağır yaralanır və
mühafizəçilərinin köməyi ilə vətəninə çatdırılır. Lakin romalılar da böyük itkilər
vermişdilər. Nəticədə Roma - Sasani danışıqları başlayır. 387-ci ildə imzalanan
müqaviləyə əsasən, Ermənistan dövlətinin adı dünyanın siyasi xəritəsindən silinir.
Van gölü ətrafında olan torpaqlar Roma ilə sasanilər arasında bölünür. Növbəti
erməni dövləti 1918-ci ildə, Azərbaycanın ermənilərə bağışladığı İrəvan şəhəri
ətrafında yaranmışdır.
Urnayrın müqavilədən sonrakı taleyi məlum deyil. Hər halda, bir şey
məlumdur ki, o, dövlətinin müstəqilliyini və ərazi bütövlüyünü təmin etmiş, xalqın
bölünməsinə imkan verməmişdir.
Şəki rayonu Kiş kəndində qədim Alban kilsəsi
18
E.ə. IV - eramızın VIII əsrlərdə
Şimali Azərbaycan ərazisində mövcud
olmuş
Albaniya
dövləti
hökmdar
Cavanşirin vaxtında çiçəklənmə dövrünü
yaşamışdır. Cənubdan ərəb hücumu
təhlükəsi, şimaldan xəzər tayfalarının
həmlələri, qərbdən Bizans dövlətinin
təzyiqi - bütün bu amillər Albaniya
dövlətinin mövcudluğu üçün
Böyük təhlükə yaradırdı. Lakin
fikti
sərkərdəlik
istedadı,
gərgin
diplomatik fəaliyyəti və vətəninə olan
məhəbbəti Cavanşirə bütün problemləri
həll edib ölkəsinin ərazi bütövlüyünü və
müstəqilliyini təmin etməyə imkan
vermişdi. Daxili sabitliyə nail olan
Cavanşir ölkənin iqtisadiyyatının və
mədəniyyətinin inkişafına böyük diqqət
yetirirdi. Nəticədə erkən orta əsrlər
dövründə Albaniya regionun ən inkişaf
etmiş dövlətlərarası birinə çevrilmişdi.
Azərbaycan tarixində Cavanşir görkəmli
dövlət xadimi, diplomat və sərkərdə kimi
tanınır.
Cavanşir
(642-681)
Sasani zülmü altında
olan Albaniya dövləti daim öz
müstəqilliyi uğrunda mübarizə
aparırdı. Ardı-arası kəsilməyən üsyanlar xalqın azadlıq əzmini nümayiş etdirirdi.
VI əsrin sonlarında Albaniyada Mehranilər feodal sülaləsi hakimiyyətə gəlir.
Girdiman vilayətini (müasir Şəmkir-Qazax-Tovuz bölgəsi) özünə dayaq seçən
Mehranilər həm yerli əhaliyə, həm də şimaldan Azərbaycana köçmüş və burada
məskunlaşmış sabirlər tayfalarına arxalanırdı. Mehranilər sülaləsindən olan Varaz
Qriqor Sasani hökmdarlarının Albaniyada zərdüştliyi yaymaq istəyinə qarşı çıxırdı,
çünki anlayırdı ki, bu yolla sasanilər albanları özlərinə tabe etməyə çalışır. Geniş
dünyagörüşü ilə seçilən Varaz Qriqor təkallahlılığı üstün tutur və xristianlığı qəbul
edir (Varaz Qriqor adı onun xristian olmasını göstərir). Sasaniləri ölkədən qovan
və özünü alban çarı elan edən Varaz Qriqor ölkənin dövlətçilik ənənələrini bərpa
edir və öz iqamətgahını Girdiman qalasından Bərdəyə (o zaman alban dilində
Dostları ilə paylaş: |