19
Partav adlanırdı) köçürür. Sasanilərin vassalı hesab edilən Mehranilər müstəqil
daxili siyasət aparır və öz silahlı qüvvələrinə malik idilər. 633-cü ildə Sasani
dövlətinə ərəblərin hücumu başlayır. Sasani şahənşahı III Yezdəgird bütün
qüvvələri ərəblərə qarşı yönəldir. Onun xahişi ilə Varaz Qriqor alban qoşununu
köməyə göndərir. Qoşunun başında onun oğlu Cavanşir dayanırdı. Ölü sular və
Kadisi yaxınlığındakı döyüşlərdə Cavanşirin Albaniya döyüşçüləri mərdliklə
vuruşurlar. Salnaməçilər yazırlar ki, şahənşah şəxsən Cavanşiri fəxri paltar, kəmər,
zəfər boruları, "hakimiyyət rəmzi olan iki qızıl qalxan və iki qızıl nizə, qızıl
dəstəyi
olan qılınc", həmçinin bəzək əşyaları ilə təltif etmişdi. Cavanşir öz qoşunu ilə
Sasani dövlətinin paytaxtı Ktesifon (Mədain) şəhərinin müdafiəsində və Nəhavənd
döyüşündə iştirak etmişdir. Bu döyüşlərdə 11 dəfə yaralanan Cavanşir mərdliyi ilə
ad qazanmışdır. Hətta ərəb tarixçiləri də onun sərkərdəlik məharətindən xəbər
verirlər. 9 il qürbətdə olan Cavanşir zəngin döyüş təcrübəsi toplamışdır. Lakin
Sasani dövlətinin süquta uğradığını gördükdə o, vətənə qayıtmışdır. 642-ci ildə
Varaz Qriqor vəfat edərkən Cavanşiri özünə varis elan etmişdir.
Bu zaman Albaniya sərhədlərinə ərəblərlə toqquşmalarda məğlub olmuş
Sasani ordusunun qalıqları yaxınlaşır və Cavanşirdən sığınacaq istəyir. Cavanşir
onlara
torpaqlarında
məskunlaşmağa
icazə
verir.
Lakin
yaxşılığı
qiymətləndirməyən sasanilər yerli əhalini talan etməyə başlayırlar. Bunu eşidən
Cavanşir qoşunları ilə onları məğlub edir və öz ərazilərindən kənara atır. Belə bir
vaxtda Albaniya ərəb qoşunları sərhədlərinə yaxınlaşır.
Ərəbləri güclü rəqib hesab edən Cavanşir qonşu İberiya hökmdarı
Atrnersexlə ittifaq yaradır, daha sonra isə Bizansa gedib imperator II Konstantinlə
danışıqlar aparır. O, ərəblərə qarşı birgə mübarizə aparmağı təklif edir. Bu zaman
ərəb qoşunları artıq Albaniya ərazisindən keçərək Şimali Qafqaza yollanmışdılar.
Lakin ərəblər burada Xəzər xaqanlığının qoşunları tərəfindən darmadağın
edilmişdilər.
İmperatorla danışıqlar zamanı Cavanşir hiss edir ki, əməli köməklik
göstərmək istəməyən Bizans imperatoru müxtəlif şərtlərlə Albaniyanı özündən asılı
vəziyyətə salmaq istəyir. Bu səbəbdən də Cavanşir danışıqların xeyirsiz olduğunu
görüb vətəninə qayıdır.
662-ci ildə Albaniyaya xəzərlər hücum edir. Onlar Albaniyanın şimal
ərazilərini talan etməyə başlayırlar. Lakin Cavanşir qoşunuyla onlara qarşı çıxış
edir və Kür çayı sahilində baş vermiş qanlı döyüşdə xəzərləri məğlubiyyətə
uğradıb ölkədən qovur. 664-cü ildə xəzərlər yenidən Albaniyaya hücum edir. Bu
zaman Albaniyanın cənub sərhədi boyunca ərəb qoşunu cəmləşmişdi. Ərəblərlə
cənubda və xəzərlərlə şimalda müharibə aparmağın mümkünsüzlüyünü anlayan
Cavanşir Xəzər xaqanının görüşünə gedir və danışıqlar aparır. Cavanşirə bir
sərkərdə və dövlət başçısı kimi hörmət bəsləyən xaqan tezliklə Cavanşirlə razılığa