6
I fəsil
Avropa Şurası: ümumi məlumat
§ 1. Tarixi baxış
Vahid Avropa evinin yaradılması ideyası yeni deyil. Avropa birliyinin ilk
layihəsi ilk dəfə hələ 600 il əvvəl P. Dö Bua tərəfindən irəli sürülmüşdür. Tarixi
inkişaf prosesində siyasi və hüquqi düşüncələrin rəngarəngliyi bu ideyanın həyata
keçirilməsi üçün müxtəlif planların irəli sürülməsinə, onların realizə olunması üçün
müəyyən addımların atılmasına səbəb olmuşdur. Hələ XVI əsrdə Fransa kralı IV
Henri o vaxtkı Avropa dövlətlərini birləşdirən "xristian respublikası" yaratmaq
planlarını irəli sürmüşdü. Bu plan mahiyyət etibarı ilə dini zəmində dövlətlərin
birləşdirilməsini nəzərdə tutsa da, Avropada təhlükəsizliyin birgə qorunmasına
yönəlmişdi. 1690-cı ildə ingilis V.Peni Avropada Ümumavropa parlamenti
çağırılması yolu ilə sülhün təmin olunması məsələsinə həsr olunmuş kitab çap
etmişdi.
Vaxtilə Napoleon Avropanı silah gücünə birləşdirməyə çalışdı. Lakin nə
qədər qəribə olsa da, məhz Napoleon üzərində qələbə çalan dövlətlərin 1814-1815-
ci illərdə çağırdığı Vyana konfransı mahiyyət etibarı ilə tarixə ilk Ümumavropa
konqresi kimi düşdü. XIX əsr isə avrosentrizm ideyalarının formalaşması ilə yadda
qaldı. İki dünya müharibəsi arasında 1923-cü ildə R.Kudenxove-Kalergi Avropa
birliyinin yeni layihəsini irəli sürdü. "Panavropa manifesti" meydana çıxdı. 1930-
cu ildə isə Fransanın xarici işlər naziri A.Brian "Avropa Federal İttifaqının təşkili
haqqında Memorandum"u Millətlər Liqasına təqdim etdi. Bu, "Avropa ideyası"nı
özündə ehtiva edən və hökumət səviyyəsində qəbul edilmiş ilk sənəd idi. Lakin
Hitlerin Almaniyada hakimiyyətə gəlməsi və İkinci dünya müharibəsinin başlaması
bu layihənin həyata keçməsinə mane oldu.
Lakin bəzən Avropa Şurasının yaranmasını İngiltərə hərbi kabinetinin
başçısı U.Çörçillin 1942-ci ilin oktyabr ayında verdiyi bəyanat ilə əlaqələndirirlər.
Bəyanatda deyilirdi: "Mən millətlər arasında sədləri əhəmiyyətli dərəcədə aradan
qaldıran, maneəsiz hərəkət üçün imkan yaradacaq Avropa Birləşmiş Ştatlarının
yaradılmasını gözləyirəm". O göstərirdi ki, Avropa iqtisadiyyatına vahid bir
tam halında baxılmalıdır.
Uinston Çörçillin bəyanatı Avropada geniş əks-səda doğurdu. İkinci dünya
müharibəsindən sonra Avropada federalist cərəyanlar yenidən canlanmağa başladı.
Bunlardan Avropa Federalistlər İttifaqı, Avropa İqtisadi Əməkdaşlıq Cəmiyyəti,
Avropa birliyinin müdafiəsi üzrə Fransa Şurası, Avropanı birləşdirmək uğrunda
Böyük Britaniya hərəkatı, Xristian Demokratların Beynəlxalq İttifaqı kimi
assosiasiya və cəmiyyətlər Avropa federasiyasının yaradılması ideyaları ilə çıxış
edirdilər.
1947-ci ildə həmin cəmiyyət və təşkilatlar Avropanı birləşdirmək hərəkatını
əlaqələndirmək üçün beynəlxalq komitə yaratdılar. Bu komitə 1948-ci il mayın 8-
7
10-da Haaqada Avropanın inteqrasiya problemlərinə həsr olunmuş konqres çağırdı.
Konqresdə Avropanın birləşdirilməsi, inteqrasiya barədə müxtəlif layihələr təqdim
olunmuşdu. Bu layihələr əsasən, iki qrupa bölünürdü. Birinci qrup layihələrdə
Avropa Federasiyası yaratmaq təklif olunurdu. Bu layihələrə əsasən, Avropada
"millətlərüstü orqanlar", o cümlədən Avropa parlamenti yaratmaq nəzərdə
tutulurdu. Parlamentə əhalinin hər milyonundan bir nəfər nümayəndə seçilməli idi.
Bu cür layihələr federalizm tərəfdarı olan fransızlar, belçikalılar, hollandlar və
qərbi almaniyalılar tərəfindən irəli sürülmüşdü.
İkinci qrup layihələrdə isə məşvərətçi, yalnız koordinasiya xarakterli
Avropa təşkilatı yaratmaq nəzərdə tutulurdu. Bu cür layihələr konfederasiya
tərəfdarı olan Britaniya, Skandinaviya assosiasiyaları nümayəndələri tərəfindən
irəli sürülmüşdü.
Konqresdə bu iki cərəyanı birləşdirən kompromis xarakterli qətnamələr
qəbul edildi. Konqres Avropa dövlətlərinin iqtisadi və siyasi ittifaq yaratmaqları,
həmçinin ayrı-ayrı üzv dövlətlərinin parlament nümayəndələrindən təyin olunmuş
üzvləri olan Avropa məsləhətverici assambleyası yaratmağı təklif etdi.
1948-ci ilin iyul ayında Avropa konqresinin qərarlarının təsiri altında
Fransa Brüssel Paktının Şura iclasında paktın üzvü olan ölkələrə (Böyük Britaniya,
Fransa, Benilüks ölkələri) Avropa assambleyası yaratmaq məqsədilə müşavirə
çağırmaq təklif edildi. Böyük Britaniya hökuməti bu təklifə mənfi münasibət
bildirdi. 1948-ci ilin oktyabr ayında Şuranın növbəti sessiyası zamanı bu təklif
yenidən verildi. Qərara alındı ki, Avropa Federasiyası problemlərini, xüsusilə də
Avropa parlamenti assambleyasını yaratmaq təklifini öyrənmək məqsədilə Avropa
Birliyi Daimi komitəsi yaradılsın. Komitədə yenə də fikir ayrılığı meydana çıxdı.
Fransa və Belçika tərəfinin fikrincə, gələcəkdə Avropa Parlamentinin əsasını təşkil
edə biləcək Avropa parlamentləri assambleyası yaradılmalı idi. İngiltərənin
fikrincə isə, ayrı-ayrı hökumətlərin nümayəndələrindən ibarət birgə məsləhətverici
orqan (Avropa Nazirlər Şurası) yaradılmalı idi.
1949-cu ilin yanvarında komitə kompromis razılığa gəldi. Koordinasiya
xarakterli təşkilat — Avropa Şurasının yaradılması qərara alındı. Bu təşkilatın iki
— hökumət və parlament orqanları olacağı nəzərdə tutulurdu. Təşkilatın funksiya
və quruluşuna dair ətraflı qərar hazırlanması üçün 1949-cu ilin mart ayında
Londonda Brüssel Paktına daxil olan ölkələr, Danimarka, İtaliya, İrlandiya,
Norveç və İsveçin səfirlərinin iştirakı ilə müşavirə keçirildi. Mart və aprel
aylarında müşavirədə Avropa Şurasının Nizamnaməsi hazırlandı. 1949-cu il may
ayının 5-də yuxarıda adları çəkilən ölkələrin xarici işlər nazirləri nizamnaməni
imzaladılar. 5 may hər il Avropa Şurasının yaradılması günü kimi qeyd olunur.
Avropa Şurasının Nizamnaməsi preambula, 10 fəsil və 42 maddədən ibarətdir.
Nizamnamənin 1-ci maddəsinin "a" bəndinə əsasən, Avropa Şurasının məqsədi üzv
dövlətlərin ideya və prinsiplərinin müdafiə və həyata keçirilməsi üçün onlar
arasında sıx əlaqələr yaratmaq, Avropanın demokratik və təhlükəsiz əraziyə
çevrilməsinə kömək etmək, plüralist demokratiya və insan hüquqlarının müdafiəsi
Dostları ilə paylaş: |