Azərbaycan mərsiyə ədəbiyyatı və Əbülhəsən Racinin poetik dünyası
15
F.Köçərli şairin yaradıcılığını mümkün qədər ətraflı şərh edib
və mərsiyəxanlar içərisində Racinin üstünlüyünü göstərib. O Ra-
cini ”Azərbaycan şüərasından Dəxildən sonra ən fəsih bülbüli-
xoşəl- hanı,... ən suznak növhəxanı” hesab edir. Pürqəmdən da-
nışarkən onun Racidən bəhrələndiyini qeyd edir. Qəzəl, mərsiyə
və təcnis- lərdən nümunələr verir. Səburun mərsiyəsinin farsca
mətnini verir və ən önəmlisi də odur ki, Ə.Raci divanının qəzəliy-
yatı-farsi, qəsideyi-türki, qəzəliyyatı-türki, təcnisi-türki şəklində
tərtib olunduğunu bildirir. F.Köçərli Səburun növhəsindən əlavə
şairdən iki qəzəl, bir təcnis, bir növhə və şeirlərindən ayrı-ayrı nü-
munələr vermişdir.
Sonrakı dövrlərdə H.Zərdabi, A.Sur, C.Məmmədquluzadə,
S.Hüseyn, Ü.Hacıbəyov, C.Xəndan, R.Əfəndizadə və b. qələm əh-
linin əsərlərində Ə.Raci ilə bağlı dağınıq məlumatlara rast gəlinir.
Onun adı ən çox mərsiyə ədəbiyyatı, epiqonçu, mürtəce dini ədə-
biyyatla bağlı yazılarda hallanır. Əksər halda isə ona
tənqidi nöq-
teyi-nəzərdən yanaşılır. Feyzulla Qasımzadə mərsiyə ədəbiyyatın-
dan danışarkən “Riyazül-Qüds”ün “Hədiqətüs süəda”nın təsiri
ilə yazıldığını, Dəxilin dini bir dastan yaratdığını qeyd edir, bir çox
mərsiyəxanla birgə Racinin də adını çəkir və mərsiyəçilik “...çariz-
min müstəmləkə siyasətinə uyğun olaraq şiəlik təbliğinin güclən-
dirilməsi ilə izah oluna bilər”-deyir.
6
Sonra isə təziyədarlıq ədə-
biyyatının “Azərbaycan ədəbiyyatının realist – demokratik key-
fiyyətlərinə tam ziddiyyət təşkil etməsi”
7
göstərilir.
M.Tərbiyət “Danışməndani Azərbaycan” əsərində Raci haq-
qında qısa məlumat verir. Doğum ilini 1247 (1831), ölümünü isə
Səburun şeirindəki maddeyi-tarixə əsasən “Əya qaffar” (1293-
1876) kimi göstərir. Fars və türk dillərində “Divan”nın Təbrizdə də-
fələrlə çap olduğunu bildirir. Oğlu Əbdulməcidin Naci təxəllüsü
ilə şeirlər yazdığını və şeir divanının olduğunu qeyd edir.
6
Müxtəsər Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi. II c.EAAzF. Bakı: 1944, səh. 73
7
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi.3 cilddə. IIc., Bakı, 1960, səh. 62