Azsayli xalqlarin folkloru



Yüklə 365,57 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə44/53
tarix11.03.2018
ölçüsü365,57 Kb.
#31153
1   ...   40   41   42   43   44   45   46   47   ...   53

 
 
158 
Yiçu xoş geldi 
Süleyman emis misasar kardena arına mihman ıkkikan deşdi. 
Sa yiğıl cuna yiçu Adi xalay arı. Xıle kar deşva Süleyman emi 
heç ilakkı deş. Adi xalay akkale tezeranra horzul eyhen: 
-
 
Süleyman çoc hayni vedre şos nisse adı. 
Süleyman eme zara da eyhen: 
- Adi yiçu, xoş geldi ğu. 
 
Bacım, xoş gəldin 
Süleyman əmi evinə boş gələn adamı heç vaxt xoşlamazdı.  
Bir  gün  öz  bacısı  Adi  xala  qonaq  gəlir.  Əlində  heç  nə 
olmadığını görüb Süleyman əmi heç dinmir. Bacısı yenidən qapıya 
qayıdır və deyir: 
-
 
Süleyman qardaşım, burda vedrədə sizə pendir gətirmişəm. 
Süleyman əmi tez ayağa qalxıb deyir: 
   -Adi bacım, xoş gəldin, bacım, xoş gəldin. 
 
Hini zeran qoharbi qebıb 
Süleyman  emeva  sambışke  zer  alivşu.  Sa  yığıl  sa  adami  arı. 
Süleyman eme eyhen: 
-
 
Qare ğu huşşuna? 
Mani adame eyhen: 
-
 
Qare Süleyman emi zı zer hivvinbışda çoc vorna. 
  Manisa yiğıl merna mihman arı. Süleyman eme eyhen: 
-
 
Qare mihman bes ğu huşşuna? 
Mihmane eyhen: 
-
 
Qare Süleyman zı haşni zerıni iyesina xalaoğli vorna. 
Süleyman eme haraykasana eyhen: 
- Qare çoc Usman, manimeqan qoharbı nana zer şas Lezimna 
deş.  
 
Bu inəyin qohumu çoxdur 
Süleyman  əmigil  birindən  inək  alırlar.  Bir  gün  onlara  bir 
adam gəlir. Süleyman əmi soruşur: 
-
 
A kişi, sən kimsən? 
Qonaq cavab verir: 


 
 
159 
-
 
Ay Süleyman əmi, mən inək satanın qardaşıyam. 
O birisi gün başqa birisi gəlir. Süleyman əmi soruşur: 
-
 
A kişi, bəs sən kimsən? 
Qonaq deyir: 
-
 
Ay Süleyman, mən o inək satanın xalasıoğluyam. 
Süleyman əmi əsəbiləşərək deyir: 
-  Osman,  qardaşım,  bu  qədər  qohumu  olan  inək  bizə  lazım 
deyil. 
 
 
Çeyxane ehes 
Sa yiğıl çakra Şehid dayi sa səife ulozar hı-ı eyhen: 
-
 
Çac, Şehid ulosrenla. 
Şehid daye: 
-
 
Hocona eyhe ay Zabi, hocona xabar? 
Zabi xale eyhen: 
-
 
Derd  dünyebıme  vobna.  Xəmde  Zamanani  qade  hişda  içi 
qaçırmış  hey-ı.  Hizda  derd  xəppa  vob,  sa  vakle  eyhe.  Hina-şa 
immeyye. 
Şehid daye eyhen: 
- Heç narahatra imexa, ay Zabi, saccu çeyxane ehes. 
 
Çayxanada deyəcəyəm 
Səhər tezdən Şəhid dayını bir qadın saxlayıb deyir: 
-
 
Şəhid qardaş, bir dayansana. 
Şəhid dayı: 
-
 
Ay Zabi, nə olub, nə xəbərdi? 
Zabi arvad: 
-
 
Dərdim  dünyalar  qədərdir.  Gecə  Zamanın  oğlu  qızımı 
qaçırıb. Bunu bircə sən bilirsən, heç kimə demə. 
Şəhid dayı deyir: 
- Heç narahat olma, ay Zabi, bircə çayxanada deyəcəyəm. 
 
 
 
 


 
 
160 
Hişınçın kar otxan 
Hanbaşe  xa-ad  hivacen  davarar  nubatınnı  çolexa  ıkkekka. 
Nubat Süleyman emilxa kadıme con davarar toxda, manisanbışinbı 
mıssıda sikal. Man hoco sirna, insanar avxinbı fıkırlaşmışebaxe. Sa 
yiğıl  düqulenba  hayakananbı  çoleka.  İlakanbı  Süleyman  eme 
conçile ğayre axine qırqıni davaraşin bokbu eskibışka bağlamışı-ı. 
İnsanaşe eyhen: 
-
 
Qare Süleyman, na-as ğu man kar ha? 
Süleyman eme eyhen: 
-
 
Qare hayni vuşdi davaruşe hişınçın kari otxan. 
 
Bizim qoyunların otunu yeyir 
Həmişə  evdəki  qoyunları  növbə  ilə  otarırdılar.  Süleyman 
əminin növbəsində isə onların qoyunları tox, başqaları isə qarınları 
ac gəlirdi. Bu nə sirdir  deyə insanlar fikirləşirlər. Bir gün gizlincə 
çölə  gedirlər.  Görürlər  ki,  Süleyman  əmi  öz  qoyunlarından  başqa 
bütün qoyunların ağzını əsgi ilə bağlayıb. 
İnsanlar soruşurlar: 
-
 
Ay Süleyman, niyə sən belə edirdən? 
Süleyman əmi diyir:  
- Ay kişi, bu sizin qoyunlar bizim qoyunların qabağındakı otu 
yeyirdi. 
 
 
Hişdi tayeykayi ilaka 
Sa  yiğıl  Süleyman  emi  haraykasana  sa  xəmna  comuş  ho-oka 
kuçeyke alla əni vor. İnsana eyhen: 
-
 
Ay Süleyman, qare şavnana mana comuş, na-as dota? 
Süleyman eme eyhen: 
-
 
Qare  şavnana  hayna  beynava  ehes  dəxə,  mana  yişdi  okani 
tayeykayi ilaka. 
 
Bizim ot tayasına baxır 
Bir  gün  Süleyman  əmi  yekə  bir  camışı  küçə  ilə  döyə-döyə 
aparır. Bunu görən adamlar soruşurlar: 


 
 
161 
-
 
Ay Süleyman, nə olub, niyə bu camışı döyürsən, kimindir bu 
heyvan? 
Süleyman əmi deyir: 
-  Adə,  bu  dəli  heyvan  kimin  olduğunu  bilmirəm,  amma  bizim 
ot tayasına baxırdı. 
 
 
Dama şaka ilaka 
Teze xiveka sabıme yede Süleyman emikle eyhen: 
-
 
Bala Süleyman nena xivi yuqba, şenaye-hinaye? 
Süleyman eme eyhen: 
-
 
Yaya hayni xivin hocoyi yuqda, şenke şi. 
Damaylkani dozar, həşde dama salka dozar. 
 
Sel bizə baxır 
Yeni kəndə köçəndən sonra anası Süleyman əmidən soruşur: 
-
 
Süleyman bala, hansı kənd yaxşıdır, köhnə, yoxsa bu? 
Süleyman əmi deyir: 
-  Ana,  bunun  nəyi  yaxşıdır  ki?  Əvvəl  biz  yuxarıdan  selə 
baxırdıq, indi sel bizə baxır. 
 
 
Naşda deşın hala 
Mal-qarayka  ilakki  Süleyman  emin  enke  yuqun  karni  vod. 
Huşşucar dameka haysar deşdi. Sa yiğıl ilakkana coni davaraşika sa 
mebna davarıb kabı. Zaraba mana menni cıqeka curav-u eyhen: 
-
 
İlekke  hala  naşda  cad  deşın  hişdi  dame  avxi  çən  deş,  hala 
hişda okub obxan. 
 
Utanmadan otumuzu da yeyir 
Süleyman  əminin  ən  gözəl  məşğuliyyəti  mal-qaraya  baxmaq 
idi. Heç kimi tövləyə buraxmırdı. Bir gün baxır ki, burada yad bir 
qoyun var. Tez onu öz heyvanlarından ayıraraq öz-özünə deyinir: 
-  Baxsana  utanmır,  bizim  damda  qalmağı  bəs  deyil,  hələ 
üstəlik otumuzu da yeyir. 
 


Yüklə 365,57 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   40   41   42   43   44   45   46   47   ...   53




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə