177
Asvar deyir:
-Ay qardaş, bunu bilməyə nə var, səhər evdən çıxanda molla
Kəhovun evinə dəyirəm, onlar da deyirlər ki, filankəsin yasına
gedib.
Ne baruqus, neyid qareşis
Sa çayxane adameşe qafi ha-a. Manbişdi sanqve eyhen:
-
Qare ay insanar, hizdime qed maraxlıda vod. Na-as şi
haynimeqa işlemişebaxhe hexaxhen sa karıd exhe deş.
Lap matna vorna na-as şi mebinbı xhine yaşamışebxhes dəxə.
Asvare eyhen:
-
Ay beynavabı hişın pılpı. Ne qareşis, neyid baruqbuşus
aykan.
Nə barıya, nə qarıya
Bir çayxanada kişilər oturub söhbət edirdilər. Onlardan biri
deyir:
-
A kişilər, mənim üçün çox maraqlıdır. Biz səhərdən axşama
qədər işləyirik, amma heç nədə artan bir şey olmur. Başqaları kimi
də yaşaya bilmirik, lap məəttələm.
Asvar onlara xeyli qulaq asandan sonra deyir:
-
Ay ağılsız adamlar, biz müsəlmanların pulu ya qapıya, ya
da barıya gedir, ona görə başqaları kimi yaşaya bilmirik.
Xaybı badal he-e
Sa yığıl koyre Suvaqıli raykomeka şikayatıs habkın. Du-ur
raykom qozet ha-ani are sayır Asvar karı manbışıkle eyhen:
-
Qare Ömər dayi xoş geldi, hucon xabar?
Ömər daye eyhen:
-
Qare Asvar hasrenla sa damce şinena deşda, məhəllə yıvar
kekku, diriqbı deş.
Asvare mani sanqukle eyhe:
-
Qare Nuray çoci ğu nişısna arı?
Nuray daye eyhen:
178
-
Hizdab derd xəppa vobna. Asvar məhəllençe şan əlkə
nakanme ha-as axu.
Asvare zarada eyhen:
-Ay beynavabı mançınime na-as raykomuska abı, xaybı badal
he-e horacın.
Evləri dəyişin
Bir gün iki Suvagilli raykom katibinin yanına şikayətə
gedirlər. Onlar oturub gözləyən vaxt Asvar bunlara rast gəlir. Xoş
əhvaldan sonra Asvar soruşur:
-
A kişi, Ömər dayı,
xoş gördük, nə xəbərdi, niyə gəlmisən?
Ömər dayı deyir:
-
Asvar, bilirsən, dərdim çoxdur, həyətimdə bir damcı su yox,
dirrik, ağaclar quruyub gedir.
Asvar sonra o birisindən soruşur:
-
Ə
Nuray qardaş, sən xeyir ola, niyə gəlmisən?
-Mənim də dərdim çoxdur. Asvar, mənim həyətimdən su çıxır,
neyləyim, bilmirəm?!
Asvar tez bunlara baxıb deyir:
-
A kişi, siz dəlisiz nəsiz, ondan ötrü niyə bura gəlmisiz,
evlərinizi dəyişin, qurtarsın getsin.
Haynaxüdne eyxe xinkalbı? (Ə: 11, s: 22-23; Tərcuma hı-
na:13)
Suvagıli Nezire eyhen. Sa yiğıl zəifaykle xinkalbı he-eva
uvvu. Mani yiğıl cuna qohar Umar mihmanni ayres. Xinkalbı
manqus utumda kadı. Mançıka qora xinkalbı med tezedanda
koxreva uvvu. Umərikle uvhin: Ehe şosne nə xüdnahinbı ha-a. Sa
havule zəife xinkalbı heki ixa kadı. Mançika qora Nezire med
Umərıkle eyhen:
-
Qare şosneyid həyinxude exe hayinbı. Ehes qırqınqusse hin
xoraq ha-as əxə deş. Xoraq hinəxüd alınmışxava Nezire xinkalbışıs
şe-er uvhu:
Kubute urva alişu, hııda,
(Ə: 11, s: 22-23)
Gapal sayxı, kumkumeyqa kiıda.
Mırt üvxümey tesseyqa alqıda,
179
İxhada çike kut xink albı.
Ay can
mama-oğliy, Umar, vuşinbıd,
Ehe, haynaxüdne eyxe xinkalbı?
Med tezal dan kumkumeyqa kiıda,
Avqa zı lap xhadda tsayid qııda.
Kabute dyubaraada alqııda.
İxhada hekuy-halakuy xinkalbı.
Ay can mama-ogliy, Umar, vuşinbıd,
Ehe, haynaxüdne eyxe xinkalbı?
Beləmi olur xəngəl? (Ə: 11, s: 22-23)
Suvagilli Nəzir
86
söyləyirdi ki, günlərin bir günü arvadından
xəngəl bişirməsini xahiş etmişdi. O gün onun qohumu Ömər onlara
qonaq gəlməli idi. Bişirilmiş xəngəllər ona sərt və bərk gəldi. Odur
ki, arvadından onları yaxşıca bişirməsini xahiş etdi. Umara dedi:
Danış, sizdə bu yeməyi necə bişirirlər. Bir müddət sonra arvadı
xəngəl gətirəndə gördülər ki, xəngəl artıq xəşil olub. Arvadının
bişirdiyi xəngəlin yaxşı alınmadığını görən Nəzir Umardan təkrar
soruşdu: Sizdə də belə bişirirlər? Burdan görünür ki, bu yeməyi hər
kəs bişirə bilmir.
Yeməyin belə alındığını görən Nəzir xəngələ şeir qoşmuşdu:
Kubut un aldı, bişirdi,
Əli ilə yastılayıb qazana tökdü.
Bir burum qaynadıb siniyə çıxardı,
Oldu küt xəngəl.
Ay mamoğlu, Umar, sizinki də,
De görüm, beləmi olur xəngəl?
Təzədən yenə qazana tökdü,
Mən altını lap güclü yandırdım.
Kubut yenə xəngəlləri çıxardı,
İndi oldu tamam xəşil xəngəl.
Ay mamaoğlu, Umar, sizinki də,
De görüm, beləmi olur xəngəl?
86
Suvagilli Aşıq Nəzir. Kor olub. Boyaqçılıqla məşğul olub