BabəK-İ XÜRRƏMDİn toplusu
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- VULKANLI ÜRƏK
- Tahir oğlu Əbdülləhın -(20
- MÜQƏDDƏS OCAQ
- MEHRİBAN OCAQ
92 VULKANLI ÜRƏK 1996/06/22 Gecəlik tabutu, ardınca gəzdi basdıra bilmədi bağrında, sənin; ulu vüqarını- şan- şöhrətini ... mənim dünənimin, parlaq günəşi sən; günəş, o; zülmət sən; eşq, o; şəhvət ...... aydın camalını, görənə minnət! sənidin zamanın ağırlığını, daşıyan çiynində, ...dərdli ürəyim. ..... sənidin, birdə; sən! kimsə o gözlərin, bəbəklərində, oxuya bilmədi dərinliyini ... eləcə, tanınmaz qaldın tanışa! özümdə heyranam bu quruluşa! Əsirlər həsrində, hələdə bağlı! hələdə vulkanlı ürəyi dağlı! hələdə niyaran! ..... hələdə üsyan! zaman, dil öyrədir; toprağa - daşa dünyalar durduqca, səndən danışa. 93 BAŞQA HƏYAT 1989/08/28 Qaranlıqdır; qaraltılar, qarpışırlar; dəstə- dəstə ................... döşənirəm xəlvətimdə, qorxu üstü birdən; durub cəlvətimdə doğulursan ......və yanırsan, günəş kimi, ürəyimin qorxuluğun götürməyə. ..... görməlidir, yaraşığın ürəyimdən uzaqlaşma, başqa həyatdır işığın! 94 YAŞIL QAN 1989/04/30 Yazın yaşıl qanı ümid güllərimin damarlarında, dolanır, hələ tutarkən adını, şövqüm başlanır tükənən səbrimin camı daşlanır gözəllikləriylə, hələ tanışam şirin xatırını unudmamışam . 95 ŞUM QASIRĞA 1996/06/23 A`təşgahlar ətəyindən üzülən köz, öz içində, çırpınarkən, şum qasırğa caynağında, döyünürdü ...və sönürdü, pərən- pərən; könüllərdə Tahir oğlu Əbdülləhın-(20) qılıncından yağan ölüm diyar- diyar, el bağrını dağlayırdı gözəlliklər əməyini çəkən topraq, yapraq- yapraq, xəzan kimi, öz özünü ağlayırdı baxışların ətəyində əsən əsim, nəfəslərdə sızlayırdı pərişanlıq, oturduqca göz rəfində, ürəklərdə göynəyirdi. ............qalaların daldasında sınmazınlar yaşayışdan; azadlıqdan, başqa bir şey almayanlar il gecəni, közləriylə alışanlar, durmuşdular ....... qaranlıqda qalmasınlar, qaranlıqda qalmazınlar. 96 MÜQƏDDƏS OCAQ 1996/09/01 Gündüzə- gecəyə, e`tibar verən yaraşıq yaradan, ay.... ulduzlara yaşıl yaranışa hörmət göstərən günəşdir günəşim,.... günəşdir, günəş! yaranan eşqinin sonsuzluğunda boğulan bağrının susuzluğunda özü, öz içinin kəşməkəşindən, doğulan hər an,........ genəşdir, günəş! ulu təbiə`tin, daşqın olayı eşqili həyatın varı... baharı müqəddəs qucaqlar odu, ocağı günəşdir günəşim,... günəşdir, günəş! zülmət qarşısında, yanıb dayanan tarixlər yaradan, tarixdən olan mənimçin e`tibar, səninçin əyar qəhrəman bir insan...günəşdir, günəş! can kimi əyləşən siccilimizdə arayan, ləzzəti ağrılar ara riayət eləyən, xalqı... xilqəti günəşdir günəşim,... günəşdir, günəş. 97 AĞIR TUFAN 1996/09/01 Ağır tufan, keçirdisə içimizdən, yıxırdısa ucaları, alçaqların xatırına! zindəganlıq, sızqın- sızqın ancaq: yenə, ürəklərdə, qaynayırdı .......bu dəlilə; bu el - dilə: - hər bir halda (öldü vardır, döndü yoxdur) bu, el - dilə; bu gedişdə, qayıdış yox. Leys- (21) oğlunun həyatını, yoldan edən, bir qudrətin, namusunda, varlıq yatıb yerişində, yaranış var görüşündə, başlanışlar..... çoxda vətən, ürək- ürək dərin dərdin, yolcusudur ........ gözəlliklər ölçüsüdür. 98 MEHRİBAN OCAQ 1992/07/11 Şəhərin zəhərli, havayı havası yorur könlümü, haraya baxım?.... a``x! dörd dörəm, dumanlıq qaranlıq, yeriyir qaranlıq üstə ........ düşüncə, xəstə həra`mılar hökmü yetgindir, bir, bax! unudulmuş adın, oduna sayaq - adında - yadında - dilində, yasaq doyunca, ancaq; a``y, mehriban ocaq, yanıb, öz cilvənə inanmalısan sönük ürəklərdə, yaranmalısan. Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|