BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№4
Təbiət elmləri seriyası
2010
GƏDƏBƏY RAYONU ƏRAZİSİNDƏ YAYILMIŞ QARAMTIL
DAĞ-ÇƏMƏN TORPAQLARININ BİOEKOLOJİ XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Z.R.MƏMMƏDOV
Bakı Dövlət Universiteti
zam81@mail.ru
Düşünülməmiş antropogen təsirlər və təbii ekoloji tarazlığın pozulması, kənd təsərrüfatı
və təbii biogeosenozlaraltı torpaqların deqradasiyasına, o cümlədən torpaqda humusun mi-
nerallaşmasına səbəb olmuşdur. Bu baxımdan qeyd olunanlarla əlaqədar olaraq qaramtıl
dağ-çəmən torpaqlarında baş verən mənfi proseslərlə yanaşı, eroziya prosesinin torpağın əsas
münbitlik göstəricisi olan humusa və digər parametrlərə təsiri nəticəsində mənfi istiqamətdə
dəyişkənliklər diqqəti daha çox cəlb edir.
Aparılan tədqiqatlardan belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, tədqiq olunan ərazidə örüş
altında istifadə olunan topraqların əksəriyyəti daha çox eroziyaya məruz qalmışdır.
Azərbaycan uzun illərdən bəri əkinçilik və köçəri maldarlıq ilə məşğul olan
qədim kənd təsərrüfatı ölkələrindəndir. Deməli, insanlar çox qədim zamanlardan
başlayaraq ətraf mühitə təsir göstərir. Uzun əsrlər boy davam etmiş bu təsir respub-
likamızın müasir torpaq və bitki örtüyündə, bir sözlə desək təbii landşaft komplekslə-
rində dərin izlər buraxmışdır. Belə ki, son zamanlar müəyyən edilmişdir ki, respub-
likamızda insanın təsərrüfat fəaliyyətinin təsiri nəticəsində meşələrin yuxarı sərhədi
böyük dəyişikliyə uğramışdır. Yəni meşənin təbii sərhədi hər yerdə antropogen
amillərin təsiri nəticəsində pozulmuş və aşağı salınmışdır. Meşənin müasir yuxarı
sərhədi respublikamızın dağlıq rayonlarında orta hesabla 1000-2000 m hündürlükdən
keçir [1].
Qeyd edilən hündürlüklərdə yüksək gövdəli məhsuldar meşələr çəmənlərlə əvəz
olunur. Deməli, bu onu göstərir ki, ilkin təbii landşaftlar bir çox hallarda ikincili land-
şaftlarla əvəz olunmuş və ya insanlar tərəfindən tamamilə dəyişdirilərək aqrolandşaft-
lara çevrilmişdir. Ümumiyyətlə, insanın ətraf mühitə kortəbii müdaxiləsi təbii landşaft
komplekslərinin və əsasən onun bir ünsürü olan torpaq örtüyünün deqradasiyasına
gətirib çıxarır. Bu proses hal-hazırda da davam edir [1].
Ətraf mühitin, o cümlədən torpaq örtüyünün mühafizəsi ayrı-ayrı dövlətlərin
milli sərhədlərini aşaraq mühüm qlobal problemə çevrilmişdir. Düşünülməmiş antro-
pogen təsirlər və təbii ekoloji tarazlığın pozulması, kənd təsərrüfatı və təbii biogeo-
senozlaraltı torpaqların deqradasiyasına, o cümlədən torpaqda humusun minerallaş-
masına, turşuluğun və yaxud qələviliyin artmasına, profil boyunca duzların toplan-
masına və digər arzu olunmayan mənfi hallara gətirib çıxarmışdır. Bütün bunlar
torpaqların tərkibinin pisləşməsinə və bir sıra hallarda istifadə üçün yararsız hala
düşməsinə səbəb olmuşdur.
69
Tədqiqat obiyekti və metodikası
Müasir dövrdə təbii və antropogen amillərin torpaq örtüyünə göstərdiyi təsirlər
və bu səbəbdən torpağın münbitlik göstəricilərinin (fiziki, fiziki - kimyəvi və kimyəvi
xassələrinin) dəyişkənliyinin daim pisləşməsi və münbitliyin aşağı düşməsi, bununla
əlaqədar onun bərpası və artırılması məsələsi mühüm nəzəri və elmi-təcrübi
əhəmiyyət kəsb edir.
Torpaq üzərində ekoloji nəzarətin təşkili insan fəaliyyətinin torpağa mənfi təsi-
rinin vaxtında aşkar edilməsinə və qiymətləndirilməsinə, münbitliyin qorunmasına və
artırılmasına xidmət edir.
Respublikamızda zəngin təbii landşaft kompleksiəri və özünəməxsus biogeose-
nozlara malik regionlarından biri də Kiçik Qafqaz vilayətidir. Ərazinin mürəkkəb
relyef, iqlim, bitki və torpaq örtüyü və bu təbii komponentlərin yüksəklikdən aslı
olaraq yaratdığı təbii meşə, alp və subalp çəmən və çəmən-çöl biogeosenozları
zaman-zaman insanın təsərrüfat fəaliyyətinin təsirinə məruz qalaraq öz areallarını və
təbii-tarixi strukturunu dəyişmiş və transformasiyaya məruz qalmışdır. Bu proses
bizim tədqiqat obiyektimiz olan Kiçik Qafqazın şimal-şərq yamacında daha intensiv
getmisdir. Həmçinin bu, zonanın əksər ərazilərinin parçalanması ilə səciyyələnir.
Parçalanmış ərazilərdə, meylli yamaclarda səthi axının şiddətlənməsi eroziya prose-
sinin intensivləşməsinə və arealının genişlənməsinə səbəb olur [2].
Tədqiqat zamanı ərazidə yayılan torpaq tiplərinin müxtəlif və mürəkkəb təbii
və antropogen təsirlərə məruz qaldığı müşahidə edilmişdir. Bütün qeyd olunan mənfi
proseslərin təsir etməsi fonunda öz potensial münbitliyini müəyyən qədər itirən
torpaqlar sırasında qaramtıl dağ-çəmən torpaqları diqqəti daha çox cəlb edir.
Bu torpaqlar subalp çəmənləri torpaqlarının aşağı hissəsini əhatə edir. Təsvir
edilən torpaqların yayıldığı ərazilərin aşağı sərhədi ərazinin oroqrafiyası,
geomorfoloji və iqlim şəraitindən aslı olaraq böyük intervalda tərəddüd edir. Kiçik
Qafqazda isə bir qədər də yüksəkdən, 2000-2100 m- dən keçir.
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqlarının yayıldığı ərazilər üçün relyefin daha sakit
formaları səciyyəvidir. Kiçik Qafqazda bu torpaqlar Murovdağ, Mıxtökən silsiləsinin
şimal-şərq yamaclarında, Qarabağ yaylasının cənub-şərq hissəsində, əsasən az meylli
düzən səthlərində, yaylayabənzər sahələrdə, yüksək qədim çay terraslarında inkişaf
edərək yayılmışdır [3].
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqlarında çim qatı eroziya prosesinə qarşı olduqca
davamlı olur, çim qatından aşağıdakı alt qatlar isə yuyulmaya daha tez məruz qalır
[4].
Təsvir edilən torpaq tipi əsasən yuyucu rejim şəraitində əhəngdaşı, əhəngdaşı
qumlucalar və karbonatlı gillicələrin aşınma qabığı üzərində formalaşır. Kalsium
karbonatla zəngin süxurların üzərində yayıldığı üçün bu torpaqların profilində
karbonatlar ayrı-ayrı ocaqlar şəklində yayılır, yaxud illüvial B horizontunda ağ
karbonat ləkələri müşahidə edilir. Bu əlamət qaramtıl dağ-çəmən torpaqları dağlıq
landşaftın nisbətən daha quraq rejimində inkişaf edən çəmən-bozqır torpaqlarından
fərqləndirən əsas diaqnostik göstərici kimi səciyyələndirir.
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqların yayıldığı ərazilərin bitki örtüyü taxılkimilərin
də yaxşı təmsil olunduğu hündürboylu subalp çəmənlərindən ibarətdir. Zəngin ot
bitkilərinin, xüsusilə cır yulaf və nazikgövdə kimi çimyaradan bitkilərin inkişafı
qalın çim qatının yaranması üçün əlverişli şərait yaradır. Onu da qeyd etmək
70
lazımdır ki, qaramtıl dağ-çəmən torpaqların çim qatı çimli dağ-çəmən torpaqların
çim qatından müəyyən qədər fərqlənir [3].
Canlı bitki kökləri 30-35 sm-dək dərinliyə daxil olaraq maddələrin daha fəal
mübadiləsi və çim qatında kül elementlərinin daha çox toplanması üçün əlverişli
şərait yaradır.
Bitki örtüyü daha gur və sıx inkişaf etdiyi üçün qaramtıl dağ-çəmən torpaq-
ların yayıldığı ərazilərdə ümumi fitokütlənin miqdarı çimli dağ-çəmən torpaqların
yayıldığı sahələrə nisbətən yüksəkdir (391- 489 t/ha). Bitkilərin yeraltı kütləsi
yerüstü kütlədən 10- 11 dəfə çoxdur.
Bioiqlim şəraiti ilə əlaqədar olaraq göstərilən torpaqların yayıldığı ərazilərdə
humnifikasiya prosesi daha qənaətbəxş şəkildə gedir. Torpaq səthinə daxil olan
töküntülərin əsas hissəsi sürətlə parçalanır və bu səbəbdəndir ki, səthdə döşənək
əmələ gəlmir. Burada bioloji dövranın intensivlik əmsalı 0,6-0,8 təşkil edir.
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqlar müxtəlif genetik horizontların aydın seçildiyi
tam inkişaf etmiş profilə malik olması ilə səciyyələnir [3].
Təhlil və müzakirə
Bütün qeyd olunanlarla əlaqədar olaraq qaramtıl dağ-çəmən torpaqlarında baş
verən mənfi proseslərlə yanaşı, eroziya prosesinin torpağın əsas münbitlik göstəricisi
olan humusa və digər parametrlərə təsiri nəticəsində mənfi istiqamətdə dəyişkənlik
aşağıdakı cədvəllərdə daha aydın verilmişdir.
Cədvəl 1
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqların bəzi morfoloji və flziki-kimyəvi göstəriciləri
(Q.Ş.Məmmədova görə, 2007)
Cədvəl 2
Qaramtıl dağ-çəmən torpaqların bəzi flziki-kimyəvi göstəriciləri
(Gədəbəy rayonu ərazisində)
Fiziki-kimyəvi göstəricilər
Qatlar
üzrə, sm
Humus,
%-lə
Azot,
%-lə
Udma tutumu,
m-ekv
<0.001,
%-lə
<0.01,
%-lə
pH Eroziyaya
uğrama
dərəcəsi
kəsim 1-1
0-20 7,40 0,49 47,39 10,53
40,22
7,5
0-50 6,76 0,46 44,07 13,62
42,86
7,5
V
kəsim 1-2
0-20 5,50 0,38 56,29 14,86
43,86
7,4
0-50 5,10 0,35 54,07 17,17
46,35
7,4
V
kəsim 1-3
0-20 6,10 0,42 51,45 9,30
40,45
7,1
0-50 5,36 0,37 51,19 13,76
43,25
7,2
V
Morfoloji və fiziki-kimyəvi göstəricilər
Genetik qatlar
Qalınlıq, sm
Humus,
%
Azot,
%
Udma tutumu,
m-ekv
<0,001,
<0,01,
%
%
pH
A
c
9,2
11,2
0,78
50,88
8,88
-
6,4
A
1
14,2
8,07
0,48
36,42
17,79
52,40 6,6
A
2
16,4
5,48
0,41
45,04
22,92
56,79 6,4
AB
17,3
2,68
0,28
37,01
19,09
53,54 6,0
B
20,2
1,53
0,11
38,73
21,21
58,19 6,2
C
-
-
-
-
-
-
-
71
Cədvəllərdə verilmiş fiziki-kimyəvi göstəricilərin orta qiyməti ±5%-dən çox
olmamışdır.
Belə ki, təsvir edilən torpaqların birinci cədvələ əsasən yuxarı qatında
humusun miqdarı 11,2 - 5,48% təşkil etdiyi halda, ikinci cədvələ görə eroziyaya
zəif dərəcədə uğramış torpaqda isə 7,40 - 5,10% nisbətində dəyişir. Buna müvafiq
olaraq azot 0,78 - 0,41%, eroziyaya uğramışda isə 0,49 - 0,35%, uyğun olaraq
udma tutumu 50,88 - 45,04 m-ekv, eroziyaya uğramışda 56,29 – 44,07 m-ekv
nisbətində tərəddüd edir. O cümlədən < 0.001 mm hissəciklərin miqdarı 8,88 –
22,92%, eroziyaya uğramışda 9,30 – 17,17% və < 0.01 mm hissəciklər isə 52,40 –
56,79% olduğu halda eroziyaya uğramışda 40,22 – 46,35% olmuşdur. Həmçinin
pH 6,4 – 6,6, eroziyaya uğramışda isə 7,1 – 7,5-ə qədər dəyişmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, aqroistehsalat baxımından qaramtıl dağ-çəmən
torpaqlar yüksək məhsuldar yay otlaq sahələrinə aid edilir və əsasən örüş və biçənək
sahəsi kimi istifadə olunur.
Aparılan tədqiqatlardan belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, tədqiq olunan ərazidə
örüş altında istifadə olunan topraqların əksəriyyəti daha çox eroziyaya məruz
qalmışdır. Gələcəkdə bu prosesin intensivləşməsinin qarşısını almaq üçün həmin
ərazilərdə otarma normasının sistemləşdirilməsi, hər hektara düşən mal-qaranın sayı
optimallaşdırılmalı və yerli şəraitə uyğun olan çoxillik ot bitkilərinin qarışıq səpininin
aparılması məsləhət görülür.
Odur ki, bu torpaqların hazırkı dövrdə ekoloji qiymətləndirilməsi zamanı
antropogen təsirin nəzərə alınması məqsədəuyğun hesab edilməlidir. Həmçinin
eroziya prosesinə yol verməmək üçün torpaqların fiziki-coğrafi şəraitinə uyğun
tədbirlərin həyata keçirilməsi zəruridir.
ƏDƏBİYYAT
1.
Məmmədov Q. Ş. Azərbaycanın torpaq ehtiyatlarından səmərəli istifadənin sosial-iqtisadi
və ekoloji əsasları. Bakı: Elm, 2007, 854 s.
2.
Məmmədov Q. Ş. Torpaqşünaslıq və torpaq coğrafiyasının əsasları. Bakı: Elm, 2007, 664 s.
3.
Ələkbərov K.Ə. Azərbaycanda Torpaq eroziyası və onunla mübarizə. Bakı: ASEA, 1961.
218 s.
4.
Салаев М.Э. Почвы Mалого Kавказа. Баку: 1966, 330 c.
БИОЭКОЛОГИЧЕСКАЯ ХАРАКТЕРИСТИКА ГОРНО-ЛУГОВЫХ
ЧЕРНОЗЕМОВИДНЫХ ПОЧВ, РАСПРОСТРАНЕННЫХ НА ТЕРРИТОРИИ
ГЯДАБЕKСКОГО РАЙОНА
З.Р.МАМЕДОВ
РЕЗЮМЕ
Необдуманные антропогенные воздействия и нарушение природно-экологичес-
кого равновесия привели к деградации сельскохозяйственных земель и почв естествен-
ных биогеоценозов, в том числе к минерализации почвенного гумуса, повышению кис-
лотности или щелочности, накоплению солей по профилю и другим нежелательным от-
рицательным процессам.
В связи с вышеуказанным, наряду с отрицательными процессами, происходящи-
ми в горно-луговых черноземовидных почвах, большое внимание привлекают измене-
ния в отрицательном направлении, наблюдающиеся в результате воздействия эрозион-
72
ного процесса на основной параметр плодородия почвы – гумус и другие параметры.
Так, согласно таблице № 1 количество гумуса в верхнем слое описываемых почв
составляет 11,2 - 5,48 %, при этом по таблице № 2 в почвах слабо подверженных эрозии
его количество уменьшается до 7,40 -5,10 %. В соответствии с этим количество азота
колеблется в пределах 0,78 -0,41 %, а в эродированных почвах – 0,49-0,35 %.
Из проведенных исследований можно сделать вывод, что большей эрозии на
исследуемой территории подверглись земли, используемые под пастбища.
THE BIOECOLOGICAL CHARACTERISTICS OF MOUNTAIN - MEADOW LIKE
BLACK SOIL IN THE TERRITORY OF GADABAY REGION
Z.R.MAMMADOV
SUMMARY
Rash anthropogenous influences and infringement of natural-ecological equilibrium
have led to the degradation of the agricultural grounds and soil of natural biogeocenosis, inclu-
ding the mineralization of soil humus, increase of acidity or alkaline reaction, accumulation
of salts on the structure and other undesirable negative processes.
In connection with the above-stated, alongside with the negative processes occuring in moun-
tain – meadow like black soil, negative changes such as humus and others observed as a result of
influence of the erosive process on the key parameter of fertility of ground call great attention.
So, according to Table 1 the amount of humus on the top of the described soil makes
11,2 - 5,48 %, while due to Table 2 in soils poorly subjected to erosion its amount decreases
up to 7,40-5,10 %. According to it, the amount of nitrogen changes within the limits of 0,78-
0,41 %, and in erosive soil - 0,49-0,35 %.
The conducted researches allow to draw such a conclusion, that the grounds used under
pastures have undergone the greater erosion in the researched territory.
73
Dostları ilə paylaş: |