BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№2
Humanitar elmlər seriyası
2011
UOT 316.77:002
KOMMUNİKASİYA PROSESİNİN MƏRHƏLƏLƏRİ
A.Ə.NƏSİROVA
aynur.bsu@gmail.com
Бakı Дövlət Уniversiteti
Məqalədə ünsiyyətin gücləndirilməsi və daha çox insana təsir göstərə bilməsinin son
mərhələsi olan auditoriya kommunikasiyasına toxunulur. Ünsiyyətdə vacib olan məqamlar -
ünsiyyətin açıqlığı və ictimailiyi, informasiya qaynağının əlçatmazlığı, göndərənlə alıcı
arasında şəxsi münasibətin olmaması, daha doğrusu balanssız olması, yalnız təşkilat daxilində
əlaqə qurmaları və məlumatların auditoriyada istənilən təsiri yaratması üçün diqqət
edilməli olan məqamlar sadalanır.
Açar sözlər: kommunikasiya, kod, kanal, məlumat, ünsiyyət anları
İnsanın daima kütlə halında yaşaması tarixi və sosioloji araşdırmalarla
sübuta yetirilib. Insanı digər canlılardan ayıran ağlı, düşünmə qabiliyyəti və
düşündüklərini ətrafdakılara çatdıra bilməsi, yəni ünsiyyət qura bilməsidir.
Ünsiyyət insanların yaşaya bilmələri üçün ən vacib vasitələrdən başlıcasıdır.
Ünsiyyətin əsas məqsədi insanlararası əlaqələrin yaranmasını və inkişafinı
təmin etməkdir. Ünsiyyətin məqsəd və vəzifəsi “insanlar arasında məlumat
alış-verişini təmin edən ortaqlıq yaratmaqdır” (5, 2). Başqa sözlə, ünsiyyət
insanların məlumatları, düşüncələri özününküləşdirmələri üçün xəbərlərin,
məlumatın və ya daha geniş mənada mədəniyyətin insanlara çatdırılmasıdır.
Ünsiyyətin 4 növü var:
1. Fərdlərdaxili ünsiyyət – kaş ki, bunu etməsəydim. Əslində bu, insan-
lararası ünsiyyətdən əvvəl fərdlərin öz aləmlərində baş verir. Məs., acıyan
birinin beyninə informasiya getməsi davranışa keçməzdən əvvəlki mərhələdir.
2. Fərdlərarası ünsiyyət (üz-üzə) – ən azı 2 nəfər arasında ünsiyyətin ol-
ması. Mənbəyi və hədəfi olan bir münasibətdir (alıcı-verici). Ümumiyyətlə,
auditoriya ünsiyyət vasitəsi ola bilməz.
3. Təşkilatdaxili ünsiyyət – ortaq məqsəd, ortaq hədəf, iş bölgüsü,
ixtisaslaşma. Təşkilatdaxili ünsiyyətin formal (rəsmi), qeyri-formal (qeyri-
rəsmi) növü var.
4. Auditroiya ünsiyyəti – bu ünsiyyət kanalından informasiya vasitələri
ilə insanların məlumatlandırılması üçün istifadə olunur.
237
Ünsiyyətin gücləndirilməsi və daha çox insana təsir göstərə bilməsi
artıq auditoriya, kütlə kommunikasiyasıdır. “Kommunikasiya üz-üzə ünsiyyət
qurmaqdır; televiziyadır; infomasiya yaymaqdır; ədəbi tənqiddir” (4, 15)
İnsan şüurlu surətdə kommunikasiya prosesinə qoşulur, informasiyanın
öturulməsi üçün işarələr sistemindən bilərəkdən məqsədəuyğun şəkildə fayda-
lanır. Bununla yanaşı kommunikativ prosesin tərəfi onun, yəni işarələr siste-
minin obyektə münasibətini və mənasını tam anlayır. İnsanlar arasındakı
ünsiyyət fərdi-sosial təcrübə öyrənilmədən uğurla gerçəkləşmir: cəmiyyətin
hər bir üzvü tədricən ötürücü işarələr sistemini anlayır və digər fərdlərlə
kontaktda onlardan istifadə vərdişlərinə yiyələnir. İnsan həm də kommunikasi-
ya prosesində keçmişə və gələcəyə istinad edir, mücərrəd anlayışlardan və
tipik obrazlardan faydalanır. İnsanlar arasında ünsiyyətin müxtəlif formaları
mövcuddur, xüsusilə fərdlərarası və kütləvi ünsiyyət növləri seçilir. Fərdlər-
arası ünsiyyətin xüsusiyyətləri, ilk növbədə, adamların qarşılıqlı fəaliyyəti,
emosional konteksti ilə müəyyənləşir. Həmin kontekstə emosional təzahürlərin
bütün növləri, yəni effektlər, emosiyalar, duyğular daxildir. Bu təzahürlərin
intensivliyi müxtəlif ola bilər və daha çox fərdlərarası münasibətlərin spesifi-
kasından asılıdır. Istənilən hər hansı bir ünsiyyət forması kimi şəxslərarası
ünsiyyətin də həyata keçirilməsi üçün informasiyanın verilməsi, qəbulu və
işlənməsi məqsədilə imkan yaradılması vacibdir (3, 128).
Psixoloq E.Melibruda kommunikasiyanın effektivliyi və uğurunu
şəxslərarası münasibətlərin xarakterinə təsir edən sistemin mühüm xüsusiy-
yətlərindən biri hesab edir. Və fərdlərarası kommunikasiyaya 4 tələb qoyur:
verilən informasiya imkan daxilində birmənalı olmalıdır; informasiyanı
müvafiq adamlara çatdırmaq vacibdir; son dərəcə vacib informasiyanı rahatlıq
naminə, yaxud sistem çərçivəsində çətinlikdən uzaqlaşmaq üçün gizlətmək və
ya hər hansı şəkildə ixtisar etmək lazım deyil; başqalarının bizim hərəkətləri-
mizi necə başa düşdüyü, davranışımıza necə reaksiya verdiyi barədə mümkün
qədər çox şey öyrənmək lazımdır (8, 31).
Professor Q.Məhərrəmli qeyd edir ki, ünsiyyətdə vasitələşdirmə müx-
təlif səviyyədə və müxtəlif miqyasda ola bilər. Onun dərəcəsi heç bir dəyi-
şikliyə uğramadan keçdiyi sosial məsafənin – pillələrin sayı ilə ölçülə bilər.
Bəzi hallarda sosial vasitəçilik minimum dərəcədədir, xəbər ağızdan-ağıza
ötürülür. “Birbaşa informasiya əlaqəsinin” yarandığı fərdlərarası ünsiyyət
zamanı belə olur. Digər hallarda, məsələn mətbuat, radio və televiziyada oldu-
ğu kimi vasitələşdirmə maksimaldır: burada mətn tamaşaçıya çatanadək son-
suz sayda ara mərhələlərindən keçməklə ya struktur dəyişikliyinə məruz qalır
(redaktə), ya da maddi cəhətdən realizə xarakterini dəyişir (diktorun mətni
səsləndirilməsi, səslənən nitqin efirə verilməsi, radio verilişinin efirdən
radioqəbuledici vasitəsilə alınması), ya da özünün miqdar və miqyasını dəyişir
(qəzet tirajının çapı) – amma məzmun baxımından o hər yerdə dəyişməz qalır
(8, 31).
238
Kütləvi kommunikasiya kütləvi, anonim, müxtəlif cinsli auditoriyaya
ünvanlanır, eləcə də məlumatı yaradan qurum və onun emalı və ötürülməsi
üçün texniki vasitələrin olması vacibdir. Kütləvi ünsiyyətin vacib kanalı tele-
viziyadır. Televiziyaya kütləvi informasiyanı yayan vasitə kimi baxsaq, mə-
lumatın ötürücüsü ilə auditoriya arasında qarşılıqlı əlaqə analizin predmeti ola-
caq (dəqiq desək, mətnin hazırlanması və qavranılması). “Televiziya bütün in-
formasiya orqanlarından ən kütləvisidir. Indi heç kəs öz həyatını televiziyasız
təsəvvür edə bilməz. Yəqin ki, televiziyasız yaşamaq da mümkün olmaz” (1,
499).
Kommunikasiya latın dilində “communis” sözündən götürülüb, bir ara-
ya gələnlərin ünsiyyət qurmaq istəyini ifadə edir. Daha doğrusu, ətrafda baş
verənlər barədə bir-birlərinə məlumat ötürən, oxşar hisslərini ifadə edən və
oxşar həyat təcrübəsindən bəhrələnən insanların əmələ gətirdiyi birlik və ya
fikir, hiss, düşüncə bildirişinə ünsiyyət deyilir. Ünsiyyət yalnız şifahi proses
deyil, insanların əlaqə qurduğu hər yerdə kodlaşmış ünsiyyət prosesi yaşanır.
Ünsiyyət 2 və ya daha çox insan arasındakı razılaşma, fikir mübadiləsinə
dayanan bir əlaqədir. Ünsiyyət, eyni zamanda özünüifadə etmə və digər
insanların sözlərinə, hərəkətlərinə cavab vermə prosesidir.
Beləliklə, ünsiyyət bir göndərən, bir kanal, bir mesaj, bir alıcı, göndərən-
lə alıcı arasıdakı əlaqə, təsir, ünsiyyətin yarandığı mühitdir. Ünsiyyətdə hər
zaman olmasa da, bəzən “çatdırma” və ya “alma” niyyəti və ya məqsədi var.
Ünsiyyət kiməsə yönələn bir hərəkət, qarşılıqlı təsir və ya reaksiyadır.
Ünsiyyətin yaranması üçün ən azı 2 fərdin olması, onlar arasındakı
informasiya alış-verişinin həyata keçməsi və bu prosesin bir-biri ilə əlaqədar
olması lazımdır.
Məlumatları auditoriyaya çatdıran vasitəyə kommunikasiya vasitələri
deyilir. Qəzet, jurnal, radio, televiziya, İnternet bu qəbildəndir. Kommunika-
siya vasitələri həm duyğu orqanlarına görə, həm də məlumatı çatdırma forma-
sına görə bölünür.
Kommunikasiya prosesi dedikdə qaynaq, kod, kanal, məlumat, audito-
riya və əks əlaqə nəzərdə tutulur. Kommunikasiyanın ilk ünsürü qaynaqdır,
yəni ünsiyyəti başladan vasitə. Məlumatı kodlaşdıraraq kanal ilə auditoriyaya
ötürən kommunikator məlumatın istənilən səviyyədə qavranılmasını təmin
etməlidir. Təsirli ünsiyyətin ilk şərti qaynağın etibarlılığıdır. Məlumatın təsir-
liliyi isə auditoriyanın diqqətliliyindən asılıdır. Kommunikatorun işində
mütəxəssis olduğu hiss edilərsə, məlumatın qavranılması xeyli asanlaşar.
Kommunikasiya prosesinin ikinci mərhələsi olan kodlaşmada məlumatı
işarəyə çevirən simvollardan istifadə edilir. Kanal məlumatın auditoriyaya
ötürülməsini təmin edir. Məlumat kommunikasiya prosesinin 4-cü vasitəsidir.
Son mərhələ və ən önəmli faktor əks əlaqədir. Alıcının kommunikatorun me-
sajına cavabı. Alıcı kodların açılışından, həllindən və şərhindən sonra yenidən
kommunikatora qayıdır. Əks əlaqə kommunikatora mesajın alınıb-alınmadığı
və doğru şəkildə şərh olunub-olunmadığını öyrənmək imkanını verir.
239
Kommunikasiya modelləri struktur və ya prosesin elementləri ilə onların
arasında olan əlaqədir. Daha doğrusu, prosesin fərqli xüsusiyyətlərinin uyğun
bir şəkildə çatdırılmasına vasitəçidir. Məlumatlar ilk olaraq modelləşmədə
nizamlanır, əlaqələndirilir və əvvəl qəbul edilməyən məlumatlarla əlaqələri
göstərilir. Modellər təşkilatçılıq funksiyası daşıdığından sistemləri əlaqələn-
dirərək qəbul edilməsini asanlaşdırır. Model kompleks məlumatları sadələş-
dirmək imkanına malikdir. Modellər hadisələrin inkişafı ilə yanaşı onların
nəticələrini də təxmin edir. Kommunikasiya prosesinin elementləri kommuni-
kasiya prosesi daxilindəki qarşılıqlı əlaqələri izah edir.
Metin Işık “Kitle iletişim teorilerine giriş” adlı kitabındakı “İletişim
teorilerinə kavramsal bir bakış” adlı yazısında kommunikasiyanın funksiyala-
rını belə qruplaşdırır:
•
Məlumatı təmin etmə funksiyası – hər hansı bir təşkilatın ətraf mühitlə
və ümumilikdə cəmiyyətlə əlaqə yaratması üçün məlumata ehtiyacı var.
•
Təsiretmə funksiyası – qarşı tərəfin istək və düşüncəsinə zidd olsa belə,
davranışlarının dəyişməsi mümkündür.
•
Əmredici və təlimçi – məlumatı qəbul edənlərin informasiya bazasının
müəyyən səviyyəyə gətirilməsi, verilən əmrlərin və təlimatların düzgün qav-
ranılması və tətbiq edilməsini təmin edən təhsil müddəti həm də kommu-
nikasiya prosesi olaraq qiymətləndirilə bilər.
•
Birləşdirmə funksiyası – fərdlərin təşkilati məqsədlər üçün birləşmələri
(9)
Ünsiyyətdə xüsusilə vacib olan məqamlar bunlardır: ünsiyyətin açıqlığı
və ictimailiyi, informasiya qaynağının əlçatmazlığı, göndərənlə alıcı arasında
şəxsi münasibətin olmaması, daha doğrusu balanssız olması, yalnız təşkilat da-
xilində əlaqə qurmaları. Əslində kommunikasiya prosesinin universal tək bir
şəkli yoxdur, kommunikasiya prosesi onu xarakterizə edən modellər müxtəlif-
liyidir.
Əvvəllər kommunikasiya aktının modellərinə maraq çox olmasa da, artıq
bu münasibət geridə qalıb. Hər bir model hər hansı bir quruluş və ya prosesin
əsas elementlərini və bu elementlər arasındakı əlaqələri göstərir. Döyç (1966)
ictimai elmlərdə modellərin aşağıdakı üstünlüklərini ön plana çəkib: birincisi,
modellərin sistemləri bir-biriylə əlaqələndirərək və qaydaya salaraq, bəlkə də
“əks halda qəbul edə bilmərik” imici verərək tənzimləmə funksiyası var.
Model zəncirvari prosesin ümumi şəklini verir. Ikincisi, modellər qarışıq və
ya mürəkkəb informasiyanı sadə şəkildə açıqlamağa yardım edir. Bu, modelə
anlayış funksiyasını qazandırır. Üçüncü, model hadisələrin inkişafını və
nəticəni əvvəlcədən görməyə kömək edir. Ən azından müxtəlif alternativ nəti-
cələr üçün ehtimalları göstərir.
Nəzəri ədəbiyyatda kommunikasiya modelləri müxtəlif cür qruplaş-
dırılır. Y.Jukova və Y.Şirkovun elmi hesabatlarında (7) modellər baza model-
240
lərinə, inandırma modelləri və informasiyanın yayımı modellərinə bölü-
nür. Türk nəzəri ədəbiyyatında isə modellərin bölgüsü aşağıdakı kimi aparılır:
•
Fəlsəfi görüşlər – bura kommunikasiya prosesi ilə bağlı ilk fikir
söyləyən Aristotel daxil edilir. İkinci yerdə Amerikalı alim Lassuel gəlir.
•
Riyazi kommunikasiya modelləri – bura kommunikasiya prosesinə
fərdi yanaşan Şennon və Uaver aid edilir.
•
Psixoloji modellərə psixoloji kommunikasiyaya təsir-reaksiya prinsipi
baxımından nəzər yetirilir. Yəni müşahidə edilə bilən xəbərdarlıq alıcıda mü-
şahidə edilə bilən dəyişməyə səbəb olur. Houland, Uestli və Maklinin model-
ləri psixoloji modellər hesab edilir. Houland və yoldaşlarına görə, kommuni-
kasiya prosesi "bir fərdin digər fərdlərin davranışlarına təsir etmək məqsədi ilə
şifahi işarələr göndərməsi müddətidir". Bu səbəblə, burada müşahidə edilə
bilən xəbərdarlıqdan hərəkətlə müşahidə edilə bilən dəyişiklik ölçülməlidir.
Houland və yoldaşlarının əsl məqsədləri, alıcıdakı tutum, təsəvvür və nəhayət
davranış dəyişikliyinə səbəb olan faktorların aşkarlanmasıdır. Nəticə etibarilə,
Houlandın modelini, kommunikasiya prosesinin açıqlanmasına şərt qoyan
model kimi qiymətləndirmək lazımdır. Modelə əhəmiyyətli səbəb-nəticə əla-
qəsindən yanaşılır, modeldə nəzərə çatmayan faktorlar isə səthi şəkildədir.
Bundan başqa, modelə görə, verici ilə alıcı arasında vericidən asılı olan
birtərəfli əlaqə mövcuddur.
•
İctimai psixoloji modellər – qarşılıqlı təsir prosesi ictimai-psixologiya-
da da kommunikasiya faktı olaraq araşdırılıb. Nyukombun fikrincə, kommuni-
kasiya prosesinin əsasını iki insanın bir-birinə və ətraflarındakı obyektlərə eyni
anda istiqamətlənmələri təşkil edir.
•
İctimai modellər – kommunikasiya araşdırmalarının sosioloji aspekti
elə də zəngin deyil. Bura Rayli qardaşlarının modeli daxil edilir. Raylilərə
görə, ünsiyyət sistemi, cəmiyyət içində ünsiyyətə qatılan aktyorlar və bu
aktyorların daxil olduqları qruplar və bu qrupların içində olduğu geniş ictimai
strukturlar, hər şeyi soruşan bir ictimai sistem içində göstərilir.
Müxtəlif kommunikasiya modellərinin vahid sosial psixoloji modeldə
ümumiləşdirilməsi bu sahədə toplanmış biliklərin sistemləşdirilməsi məqsə-
dini daşıyır. Amma hər bir sistemin ayrılıqda özəlliklərinin nəzərə alınması
şərtilə. Birincisi, hər bir kütləvi kommunikasiya sisteminin əsasında bütün
sistemlər üçün ümumi olan vahid mexanizm durur. Bunu belə əsaslandırmaq
olar ki, model kommunikativ münasibətlərin subyekti üçün eyni dərəcədə
vacib olan müxtəlif milli mənsubiyyətin, mədəniyyətin daşıyıcısı olan insanlar
üçün ümumi müəyyənləşdirilmiş psixoloji qanunauyğunluqlara əsaslanır.
İkincisi, şəxsiyyətlərarası kommunikasiyanın öyrənilməsində üzə çıxan
faktların kütləvi kommunikasiya sferasına aid edilməsinin mümkünlüyü ilə
bağlıdır. Kütləvi kommunikasiya dedikdə, texniki vasitələrin köməyilə
təşkilatlanmış xarakter daşıyan nəhəng sosial qrupların ünsiyyəti nəzərdə
tutulur.
241
ƏDƏBİYYAT
1.
H.Əliyev və mətbuat, 4 cilddə, I c., Bakı: Nurlar, 2003, 640 s.
2.
Məhərrəmli Q. Kütləvi kommunikasiya və dil. Bakı: Çaşıoğlu, 2004, 208 s.
3.
Məhərrəmov Q. Audiovizual nitq. Bakı: Elm, 2000, 443 s.
4.
Fiske Con İletişim çalışmalarına giriş, Çev.Süleyman İrvan, Bilim Sanat Yayınları,
Ankara. 2003, 245 s.
5.
Mısırlı Irfan, Genel ve Teknik İletişim, Detay Yayıncılık, Ankara: 2004, s.75 34
6.
Mc. Quail, Windahl İletişim modelleri, Kitle iletişim çalışmalarında, Çeviren Konca
Yumlu, 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara: 1977, 277 s.
7.
Жукова Я., Ширков Ю. Модели массовой коммуникации, научный отчет. М., Гос-
телерадио СССР, 1989
8.
Мелибруда Е. Я-ты-мы. М.: Прогресс, 1986, 256 с.
9.
www.megep.meb.gov.tr
ЭТАПЫ КОММУНИКАЦИОННОГО ПРОЦЕССА
А.A.НАСИРОВА
РЕЗЮМЕ
В статье говорится о заключительном этапе усиления общения и его влияния на
человека – зрительской коммуникации. Здесь перечисляются важные моменты общения
– открытость и общественная значимость общения, недоступность источника информа-
ции, отсутствие личных отношений между отправителем и получателем информации,
точнее отсутствие баланса, т.е. поддержка деловых отношений и т.д. Автор также опи-
сывает моменты, на которые следует обратить внимание для оказания необходимого
влияния информации на аудиторию.
Ключевые слова: коммуникация, код, канал, информация, моменты общения
STAGES OF THE COMMUNICATİON PROCESS
A.E.NASIROVA
SUMMARY
The article is devoted to viewers’ communication that is the final stage of intensifica-
tion of communication and its influence on a human. The author has specified such significant
factors as transparency and public importance of communication, inaccessibility of
information sources, absence of private relations between senders and receivers of information
i.e. maintenance of mere business relations. The article also includes some points of
information necessary for causing desirable influence on the audience.
Key words: communication, code, channel, information, communication moments
242
Dostları ilə paylaş: |