Hindistan etnoqrafiyası
179
küncüt, texniki bitkilərdən cut əkinçiliyidir. Dağların aşağı ətək-
lərində pambıq və tütün becərilir. Dağ plantasiyalarında məşhur
Assam çayı becərilir. Burada qoşqu qüvvəsi olan öküz və kəllər
bəslənilir. Xüsusi ipək növü yetişdirilir. Assamda əhalinin əksə-
riyyəti kəndlərdə yaşayır, kənd evləri isə adətən 3-4 tikilidən (ya-
şayış evi, dam, anbar, bəzən də ayrı mətbəx) ibarət olur. Evlər
alçaq gil özüllər üzərində tikilir, çayların sahilində isə sütünların
üzərində qaldırılır. Evin karkası bambukdan hazırlanır, divarlar
gillə suvanır, döşəmə torpaqdan olur, evin damını isə otla örtürlər.
Qadınlar uzun don, rəngli kofta və şal, kişilər dhoti və ya köy-
nək-şalvar geyinirlər, bambukdan geniş papaqlar qoyurlar. Bəzi
brahman hinduist ailələri çıxmaq şərti ilə assamların əksəriyyəti
vegeterian deyil, vegeterian yeməkləri yalnız həyat keçidlərin-
də (nişan, toy və s.) istehlak olunur. Əsas yeməkləri ədviyyatlı,
tərəvəzli düyü və balıqdır.
Assamda kasta bölgüsü çox sərt deyil. Bir sıra cati- brahman
(mahapuruşiya, damodariya, haridabiya), kayyastha, baroi, qop,
mali, namusudra, tanti və s. mövcuddur. Burada 235 tayfa (qotra)-
almayyan, almus, aqasti, aqnibayşi, andas, anadisa, adha, abay,
anusan, astik, unapaş, udin və s. vardır. Assamda varna və kas-
talararası nikahlara daha çox rast gəlinir. Brahmanlardan başqa
boşanmış və ya dulların ikinci nikaha girməsinə icazə verilir.
Burada su mənbələri, məktəblər, ictimai binalar müxtəlif kastalar
üçün ümumi istifadədir. Əsas varis isə böyük oğul olsa da əmlak
ata xətti ilə bütün oğullar (az hallarda qızlar) arasında bərabər bö-
lünür. Monoqam patriarxal ailə əsas sayılır, kiçik ailələrlə yanaşı,
ümumi təsərrüfata malik böyük ailələr də mövcuddur. Kişilər və
qadınlar bütün sosial-dini fəaliyyətdə iştirak etsələr də qadınların
sosial statusu nisbətən aşağıdır.
Assamda həyat keçidləri ilə bağlı adətlər ümumhind xarak-
terlidir. Qızlarla bağlı pubertta, santibiyya, qaneva, tulonibiyya,
oğlanlarla bağlı mandana, upanayyana adətləri vardır. Assamla-
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
180
rın mühüm toy adətləri telabhara, sindur, adibasa; dəfn adətlə-
ri “tiloni” (mərhumun yandırılmasından sonra üçüncü gününü
qeyd edilməsi), “daha” (onuncu gün), “şradha” (onbirinci gün)
və başqalarıdır.
Assamlarda çox rast gəlinən soyadlar Bhatla, Qosvami, Bo-
rua, Qoqoi, Hazarika, Mohanta, Mişradır. Assamlar oturaq əkin-
çi xalqdırlar, şəhərlərdə əsasən dövlət qulluqçuları, şəxsi müəs-
sisələrdə işləyənlər, fəhlələr, tacirlər yaşayırlar. Ənənəvi sənət-
karlıq sahələri qarğıdan, samandan, bambukdan müxtəlif əşyalar
hazırlanması, parça toxuculuğudur. Assamların müasir həyata
adaptasiya olunması sürətlə gedir. Məsələn, assam brahmanları
bu gün xidmətçi və ya biznesmen ola bilərlər. Burada pançayatlar,
yəni kənd şuraları “melki” adlandırılır, Brahmanlar Şurası (Brah-
ma Samac) regional səviyyədə məsələləri, maliyyə mübahisələri-
ni həll edir.
Assamların zəngin folkloru, xalq xoreoqrafiyası (dhol bara-
banı və fleyta sədaları altında rəqslər), orta əsrlərdən inkişaf etmiş
teatral-dram sənəti (vişnuit dramları-Natak, Natiqa, Catra, Chu-
mura, Qiti Nat, Sanqitalekhay, Ek Ankiyya Nat), bədii ədəbiyyat
təşəkkül tapmışdır. XV əsrdə Şankardev və Madhavdev vişniut
ənənələrinə söykənən, hökmdar Narayananın himayəsi altında
olan bhaktilər tərəfindən yaradılmış assam ədəbiyyatı poeziya və
dramlarla bağlıdır. XVI əsrdə Bhattadevanın “Bhaqavad Qita”nın
assam dilinə tərcümə olunması bu dildə nəzmin əsasını qoymuş-
dur. Assam müsəlmanları arasında dini zikr mahnıları, şair Azan
Fakirin şeirləri yayılmışdır. Müasir assam ədəbiyyatına isə xristi-
anlığın təsiri özünü göstərir.
Assamların əsas bayramları biçinin başlanması münasibə-
ti ilə keçirilən Bihu (Ranqali Bihu, Bhoqi Bihu, Kanqali Bihu),
Durqa puca, Kali puca, Tithi Şankardeva, Madhavdeva, Haride-
va, Canmaştmi, Dolcatra bayramları məşhurdur. Burada ənənə-
vi tibb inkişaf etmişdir. Assam brahmanları təhsilin, səhiyyənin,
Hindistan etnoqrafiyası
181
KİV-in inkişafını müsbət qiymətləndirirlər. Kəlküttədə yaranmış
“Assam Samac” kimi milli-mədəni təşkilatlar fəaliyyət göstərir.
Biharlılar. Əsasən Hindistanın Bihar ştatında yaşayan bihar-
lılar müxtəlif kasta və linqvistik qruplardan ibarət etnik tərkibə
malikdirlər. Hindistanda 80 milyon, Banqladeşdə 1,5 milyon, Ne-
palda 3 milyon biharlı yaşayır.
Bihar qədim hind mədəniyyəti və dövlətçiliyinin mərkəzlərin-
dən biridir. Burada Mithila (Videha), Vayşalı (Liçhavi), Maqadha
və Anqa, Malla, Koşala və Vanqa dövlətləri mövcud olmuşdur.
“Bihar” termini əvvəlcə Bihar Şarifə aid Bhaktiyar Khilci
ərazisinə aid edilmişdir . E.ə VI-V əsrlərdə Bihar ərazisində bud-
dizm və caynizm ortaya çıxmışdır, burada çoxsaylı buddist (vi-
har) məbədləri olmuşdur. Adivasi tayfalarının yerli kultları, hin-
duizmin “tantrik” formaları da yayılmışdır. Baburşah hökmdarı
Əkbərin zamanında Bihar ayrıca əyalətə çevrilmiş, bura müasir
Bihar, Çotanpur, Santal, Parqana əraziləri tabe edilmişdir.
Antropoloji baxımdan biharlılar avropoid irqinin hind-ara-
lıq dənizi qoluna aiddirlər. “Deşvali” adlandırılan biharlılar he-
terogen qrupların anqlomeratıdır. Əsas əhali kütləsi bhocpurlar,
maqati və maythillərdir. Onlar etnik baxımdan yaxın olsalar da,
kasta və adətlərinə görə bir-birindən fərqlənirlər. Hazırda bhoc-
pur və maythillərin milli-mədəni oyanışı prosesi gedir, dil prinsi-
pi əsasında Maythili-Racya, Bhocpuri-Racya ştatlarının yaradıl-
masını tələb edən milli hərəkatlar fəaliyyət göstərir.
Biharlılar bhocpuri, maqahi, maythili, bacika kimi qohum
hind-ari dillərində danışırlar, bəzən bu dillər hindi və ya bihari
dilinin dialektləri sayılır. Bihar ştatında hindi dili də geniş yayıl-
mışdır. Bihar ştatından kənarda yaşayan biharlılar öz dilləri ilə
yanaşı, oriya, naqam, assam və s. dilləri də bilirlər. Bihar dilləri
folklorla zəngindir.
Biharlıların əksəriyyəti hinduist olsa da, aralarında sün-
ni müsəlmanlar, xristianlar, siqhlər, caynlar, buddistlər vardır.
Dostları ilə paylaş: |