8 _______________________________________
Q.Paşayev aynca olaraq
maddi-mədəniyyət abidələrini
yaşadan bir adamdır. O, sadəcə Kərkük folklorunu tədqiq
etməklə kifayətlənməmiş, silinməyə üz tutan bu abidələri
toplayaraq yaşatmağa da əzmli və qərarlı davranmışdır.
Bakının folklor qoxuyan İçərişəhərində əski bir ev təmir
etdirərək onu «İraq-türkman Ocağı» adı altında muzeyə
çevirmişdir. İçinə də bu günə qədər İraq türkləri haqqında
İraqda, Türkiyədə və Azərbaycanda yayınlanmış bütün
kitab və dərgiləri şüşəli vitrinlərdə sərgiləmişdir. Bu
muzeyin bir otağını da prof. İhsan Doğramacıya ayıraraq,
onun, Əta Tərzibaşının, Sinan Səidin və Əbdüllətif
Bəndəroğlunun yağlı boya portretlerini asmışdır. Bu Ocağı
1995-ci ilin aprelində hörmətli İhsan Doğramacı açmışdır.
Q.Paşayevin indi əlinizdə olan «İraq-türkman
folkloru» monoqrafiyası barədə söz açarkən deməliyəm ki,
folklorla bağlı çalışmalar biri-birini tamamlayan üç
mərhələdən ibarət olur. Birinci
mərhələ material toplamaq,
ikinci mərhələ materialı təhlil süzgəcindən keçirmək,
üçüncü mərhələ isə faktlarla bağlı müqayisələr aparmaqdır.
Müqayisələr zamanı tədqiqatçının hökmlərinin dəqiqliyi,
onun elmi qabiliyyəti və mövzuya nə səviyyədə vaqif
olduğu da ortaya çıxır. «İraq-türkman folkloru» kitabı
göstərir ki, bu baxımdan Q.Paşayevi alqışlamaq gərəkdir.
Rəhmətlik Abbas Zamanovun qeyd etdiyi kimi, bu
əsərdə Q.Paşayev faktları sadəcə sadalamamış, dərin
təhlilləriylə kitabında elmi və inkarolunmaz nəticələrə
gəlmiş, qənaətlərini məntiqi cəhətdən təsbit etmişdir.
Q.Paşayevin «İraq-türkman folkloru» kitabı səbətlər dolu
meyvənin böyük bir vazada yığılmasına bənzər. Bu kitab-
1 Sonralar «İraq-türkman Ocağı»nın eksponatları MEA-nın Nizami Gəncəvi
adına Ədəbiyyat muzeyinə verildi. Q.Paşayevin İraqdan
gətirdiyi yeni
eksponatlarla zənginləşdirildi və 2001-ci il iyunun 20-də muzeydə 100 kv.m
sahəsi olan zalda «Iraq-türkman ədəbiyyatı və mədəniyyəti daimi
ekspozisiyası» yaradıldı (elmi redaktordan).
9 _______________________________________
da toplanan bilgi və örnəklər, müqayisəli təhllilər, Azad
Nəbiyevin dediyi kimi, təkcə folklorşünaslar üçün deyil,
eyni zamanda tarixçilər, etooqraflar üçün də yeni və
önəmlidir,
Burada oxucunun
diqqətini bir cəhətə çəkmək
zəruriyyəti də ortaya çıxır. Əsər oxunarkən görünəcək ki,
hörmətli Q.Paşayev «türkmən»i «türkman»dan
ayırmaqdadır. Hətta kitabın Azəri çapında kitaba «İraq-
türkman folkloru» adı vermişdir. Q.Paşayevin çeşidli
qaynaqlara dayanaraq müdafıə etdiyi qənaəti dəstəkləmək
gərəkdir. Ancaq Türkiyədə «türkman» kəlməsinin
işlənməməsi və İraq türklərinin «türkmənlər» olaraq
tanmması, bizi «türkman» yerinə «türkmən» kəlməsini
işlətməyə məcbur etmişdir. Tədqiqatçının əngin ürək
genişliyinə arxalanaraq bizdən inciməyəcəyinə əminik.
Əsərin başqa bir xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, çox
sayda ərəbcə, rasca, ingiliscə və türkcə qaynağın yanında
tədqiqatçının bir çox folklor öməklərini yazılı qaynaqdan
almaması, Kərkük və yörəsini addım-addım, kənd-kənd
dolaşması və yaşlıların söylədiklərini kağıza köçürərək
şəxsi arxivə çevirməsidir.
Azərbaycanın müstəqilliyə qovuşmasından
sonra bir
çox Azəri yazan Türkiyədə dəyərli kitablar yayınlamışdır.
Ancaq bu kitabların çoxu Azərbaycan haqqındadır.
Q.Paşayevin əsəri bunlardan önəmli bir nöqtədə fərqlənir
və bu fərq onun dəyərini artırmaqdadır. Ayrıca bu əsərin
Türkiyədə İraq türklərinin mədəni məsələləri ilə əlaqədar
bir vəqf tərəfindən yayınlanmasının mənalı ifadələri
vardır. Azəri bir araşdırmaçının İraq türkləri mövzusunda
qələmə aldığı bir əsəri Türkiyədə yayınlanmaqdadır. Bu
hadisə türk dünyasının müştərəkliyini, böyüklüyünü və
zənginliyini göstərməkdədir. Siyasət və ideologiyalar iki
qardaşı biri-birindən ayıra bilir.
Amma milli-mədəni
dəyərlər qaldıqca qardaşlığı yox etmək mümkün deyildir.
Bir zamanlar tək torpaq parçası halında olan Kərkük
10 ______________________________________
və Azərbaycan, XX yüzilin başlarında iki ауrı ada halına
gəlmişdir. Bu gün iki adanı bir-birinə bağlayan körpünün
memarı Q.Paşayevdir. Şübhə yoxdur ki, günümüzdə
adacıqlar halına gələn Türk dünyasının bir-birinə bağlayan
mədəni körpülərin ağırlığını Q.Paşayev kimi şüurlu elm
adamları çiyinlərində daşıyacaq və gələcəkdə də yüksək
tutacaqdır. Möhtərəm Qəzənfər Paşayevin məna və
ciddiyyət dolu, əhatəli və birləşdirici çahşmalarını sadəcə
Kərkük
və Azərbaycanda deyil, bütün Türk dünyası
minnətdarlıq və şükranlıqla anacaqdır.
Prof. Mahir Naqib
Türkiyə, Erciyes Universiteti, Kayseri
GİRİŞ
Xalqın ən böyük milli sərvəti onun folklorudur.
Folklor sözün həqiqi mənasında xalqın ruhu, psixologiyası,
tarixidir. Onun istək və arzularının, təsəvvür və
təfəkkürünün, mənəvi aləminin güzgüsü, bitib-tükənməyən
incilər xəzinəsidir. Hələ bu az imiş kimi, «folklor Şərq
müdriklərinə öz sərrastlığı və dəqiqliyi
ilə seçilən elə bir
hikmət bəxş etmişdir ki, eşidənlər bu yandan mat qalır,
digər tərəfdən də ona pərəstiş edirlər» (267, 13).*
Folkloru bilmədən xalqın psixologiyasını, onun əsl
tarixini, bəşər tarixində məxsusi yerini, inkişaf
mərhələlərini, həyat tərzini, dünyabaxışını, inam və
etiqadını, adət-ənənəsini və s. dərk etmək,
anlamaq çətin
olur.
Əsatir və bayatıda, nağıl və dastanda əbədiləşən, canlı
yaddaşa çevrilən, heç kəsin soyunu, əslini, zatını
unutmağa qoymayan, onu parçalanmaqdan xilas edən,
şüurda, düşüncədə, mənəviyyatda xalqın bütövlüyünü
təmin edən də folklordur (70, 3-4).
Bu baxımdan, müəyyən
ictimai-siyasi səbəblər
üzündən soykökündən ауrı düşmüş, təcrid olunaraq ərəb
və kürd xalqları əhatəsində, İraqın şimalında, əsasən
Kərkük vilayətində toplu halda yaşayan, XX əsrin 60-cı
illərində sayı 600 min (166,60), indi isə iki milyon yarıma
yaxın olan (358
a
, 8, 362, 36, 53) elatın - azərbaycanca
danışan
*Çıxarışlar əlifba sırası ilə əsərin sonunda «Qaynaqlar»da verilmişdir.
Qaynaqlar bir-birindən nöqtəli vergüllə, səhifələrdən isə vergüllə ayrılmışdır.