Безымянный indd
Yüklə 9,98 Kb. Pdf görüntüsü
|
51 SƏMA ILƏ VIDALAŞMA Sileziyanın (Dolnoşlonsk) havadan müdafiəsi vəzifəsinə çevril- mişdi. Voluv uşaqlıq və gəncliyimin beşiyidir. Bu sevimli şəhər- də çoxlu dost, tanış, keçmiş müəllimlərim və əzab çəkən Volın- dan tanışlarım var; burada anam, bacılarım və həyat yoldaşımın valideynləri yaşayır. Gözəl, qarasaçlı qonşum Emiliya, məni, sarışın pilotu həyat yoldaşı kimi seçmişdi. O zaman nə mən, nə o həyatımızda nələr olacağını bilmirdik. Mənim uçuş həvəsimə görə hər zaman narahat olub qayıdışımı gözləyirdi. İndi də göz- lədiyini bilirəm. Yer məni fikirlərimdən ayırır: “Məntəqəyə qədər 70 (kilometr), kurs 215 dərəcə”. Dəqiq harada olduğumu bilmədiyimə baxma- yaraq təsdiqlədim. Yer mənim qeydimə qalır. Kimlər üçünsə ekranda firuzəyi nöqtə, başqaları üçün planşetdə nömrə və ya öz dəmir quşları ilə fəxr edən mühəndis və mexaniklər üçün səmada işıq olduğuma baxmayaraq, çoxları diqqətlə qayıtmağı- mı gözləyir. Vrotslav ətrafında böyük dövrə vururam. Slavyan Şlenja dağı dumanla örtülüb, zirvəsində isə işıq görünür. Kimin işığıdır o? Bizim? Bəlkə bu, Svyatovitin 42 işığıdır? Min metr hün- dürlükdən enməyə hazırlaşıram. 650 litr yanacaq qalıb. Bəs edər. Asta və əzəmətlə uçuram, azadlıq hissindən və məkandan zövq alıram. Yerin qaranlığı solğun bozluqla əvəz olunur. Qəsəbələ- rin və maşınların işıqları solurlar. Sol tərəfdən hava limanının xarakterik işıqlarını görürəm. Şassi və lyukları çıxarıram. Buna görə sabitliyini itirən təyyarə yırğalandı. Korpusu bürüyən ha- vanın səsi dəyişilir, mühərrik sabit işləyir. Zolağın işıqları sürətlə yaxınlaşır. İşıqlar iki cərgəyə keçir, onların aralarına yönəlirəm. Şturvalla təyyarənin külək ilə dreyfini 43 tənzimləyirəm. Projek- torlar betonu işıqlandırırlar. Bu parlaq ləkənin içinə düşürəm, işığın parıltısı kabinədə və şlemin şüşəsində əks olunub gözlə- rimi qamaşdırır. Düzəldirəm və o dəqiqə korpusun təkərləri 300 kilometr sürətilə betona dəyirlər. Düz hesabladım. Təhtəlşüurla, avtomatik olaraq dəstəyi çəkirəm. Mühərrikin fiti sakitləşir, zo- lağın işıqları sürətlə arxa və yan tərəflərdə gedirlər. Əyləc pa- raşütünü çıxarıram. Təkan və cəhdlə dayanıram. Projektorların işıqları sönür. Səkkiz tonluq dəmir zolağın uzunluğunun yarı- sında dayanır. Yalnız kompas, dövrə və temperatur göstəricilə- ri işləyir, qalanları isə artıq dincəlirlər. Təyyarəmlə təkbətəkəm. 42 Svyatovit - qərbi slavyanların bir hissəsində bərəkət allahı 43 Dreyf - külək və ya axın təsiri ilə yoldan kənara çıxma 52 IKINCI HISSƏ Göstəricilərin çoxu sıfır rəqəmindədir. Sevinclə və səhvsiz hər- bi vəzifəmi yerinə yetirdim. Dayanacaq meydanında mühərriki söndürürəm. Hər şey sakitləşir, mühərrik, radio, transformator, kabinənin qırmızı işıqlandırılması da sönür. Yalnız sakitləşən jiroskopların səsi eşidilir. Texniklərlə görüşüb vidalaşıram. On- lar bunun səbəbini başa düşmürlər. Mənsə bilirəm. Sabah Hərbi Aviasiya Tibb İnstitutunda olmalıyam. ÜÇÜNCÜ HİSSƏ Aranızdan ən yaxşılarını seçməliyik... ÖZ İSTƏYİ İLƏ H ərbi Aviasiya Tibb İnstitutunda mənim kimi təəccüblənən onlarla (72 nəfər) səsdən sürətli təyyarə pilotu ilə qarşılaş- dım. Hara gəlmişik? Onlara neçə nəfər lazımdır? Hansı maşınla tanış olacağıq? Cavab yox idi. Artıq birinci gündən yalnız “tədqiqat materi- alı” olduğumuzu başa düşdüm. İnstitutun rəhbəri polkovnik professor Stanislav Baranski tədqiqat proqramı haqqında danışdı. Bu gündən xüsusi qaydalara əməl etməliyik. Heç kəslə əlaqə saxlaya bilmərik. Bir neçə həftə ərzində evdə olmayacağımıza hazır olmalıyıq. Bu müddətdə hərbi formalarımızı xəstəxana geyimi ilə əvəz etməliyik. Bu məlumat- lar bizə çox təsir etdi. Bir-birimizə baxdıq, hamının çöhrəsində təəccüb hissi vardı. Yanımdakıların üzündən gərginlik, fikirlərini cəmləşdirmə cəhdi, tərəddüd etdikləri oxunurdu. Vəziyyəti birmənalı qiymətlən- dirdim – Miruş dabanına tüpür, nəyə isə ilişəcəklər və heç uça bilməyə- cəksən. Geriyə yol yox idi. Hərbi bürokratiya mövcudluğumu müvafiq sənədlərlə təsdiq etdi. Geriyə aparan qapı artıq bağlanıb. İstəmədiyim vəziyyətə düşdüm. Prosedurlara əməl etmək çıxış yolu idi. Bizi yerli mehmanxanada yerləşdirmişdilər. Gecənin yarısına qədər “basqın“ın səbəbini araşdırmağa cəhd edirdik. Hamımız “səsdən sürətli” pilot- lar idik, hamımızın böyük uçuş təcrübəsi var idi, hər birimiz birinci dərəcəli pilot idik. Gecə ərzində polkovnik Baranskinin sözlərini təhlil edirdik: “Biz, həkimlər – professor deyirdi – aranızdan ən yaxşılarını, xüsusi psixofiziki meyl, stres, hava çatışmazlığı və sürətləndirməyə istisna dözümü olanı seçməliyik”. Üçhəftəlik tibbi müayinə başladı. Həm faktiki, həm də məcazi mənada. Laboratoriya analizləri, yükləmə sentrifuqası, aşağı təzyiqli kameralar, fırlanan oturacaqlar, mayallaq vurma, reyn çarxı 44 , bitməyən testlər və psixoloqlarla söhbətlər bütün günümüzü alırdı. Bəzi prosedurlara yəqin ki, həkimlərin gecə ağılları- na gələn yeniliklər əlavə olunurdu. Bizi dəfələrlə sentrifuqada huşumu- 44 Reyn çarxı – 1925-ci ildə Otto Fayk tərəfindən patentləşdirilmiş və Reyn dağ massivi ilə eyni ad daşıyan idman aləti Yüklə 9,98 Kb. Dostları ilə paylaş:
|