Безымянный indd
Yüklə 9,98 Kb. Pdf görüntüsü
|
107 Növbəti günlər daha sakit idi. Nəticələrin əvvəlki səviyyədə olması- na baxmayaraq, işlərin yaxşı istiqamətdə getdiyi haqqında danışırdılar. Guya orqanizmimin yaxşı olduğunu mənə başa salırdılar. Məsələn, çilli insanların gözəl olmadığı, lakin dəyərli olduğunu mənə sadəlövhlüklə anladırdılar. Fevralın sonunda gözlənilmədən ilk dəfə yanıma xəstəxananın rəisi gəldi və dedi: “Yanına çoxsaylı qonaqların, həyat yoldaşının uşaqlarla gəldiyini bilirəm. Gəl bu kiçik otağı böyüyü ilə əvəz edək”. Bunu biri- gün, yəni 23 fevralda – Sovet Ordusu Bayramında daha çox qonağım olacağı ilə əsaslandırdı. Yeni otaq xüsusi xəstələr üçün nəzərdə tutul- muşdu. Gözəl mebellə və xəstəyə lazım olan hər şey, yəni iki televizor, soyuducu, içində müxtəlif ölçüdə büllur qədəhlər olan bufetlə təchiz edilmiş üç otaqdan ibarət idi. General Yaruzelskinin qonaq gələcəyi haqqında eşidəndə qorxdum. Onun kimi asketin mənim belə şəraitdə xəstə olduğumu görsə, nə fikirləşəcəyini ancaq güman edə bilirdim. Əvvəlki yerə qayıtmağımı istəyirdim, lakin otaq artıq məşğul idi. Tibb bacılarından qədəhlər olan bufeti bağlamaq üçün mələfə istədim, bir neçə xəstəxana avadanlığı qoyduq. Gərginliklə xüsusi qonağımı gözləyirdim. Onunla birgə Polyak Ordusunun Baş Qərargahının rəhbəri, Baş Siyasi İdarənin Rəhbəri və dörd nəfər general, həmçinin rusiyalı həkim, generallar dəstəsi və Kosmonavtların Təlimi Mərkəzinin direktoru gəlmişdilər. General sərt sima ilə mütəxəssislərin rəylərinə qulaq asırdı, bir saatdan sonra dedi: “Nə vaxt çıxacaq?” Cavab gəldi ki, gələn həftə. Rahat nəfəs aldım. “Bu gün Miroslavı yeməyə dəvət edə bilərəm?” – general iclası bu sualla bitirdi. “Bəli”, – sədr cavab verdi. Otaq boşalandan sonra Pyotrla qucaqlaşdıq və “Volqa”sı ilə şəhərciyə yollandıq. Nazirin qarşısına xəstəxana geyimində çıxmaq yaxşı deyil. Evə gəlməyim həyat yoldaşım və uşaqlar üçün sürpriz idi. Klimukla birgə generalın Lenin təpəsində yerləşən bağ evinə getdik. Xəstəxanaya düşəndən görmədiyim Yankovski də artıq orda idi. Məhz elm və məşqlərlə məşğul olduğu haqqında danışırdı. General hazırlıqlarla maraqlanırdı, Klimukun mənə və ailəmə göstərdiyi yardıma görə təşəkkür etdi. Son həftələrin problemlərini unutmağımı mənə məsləhət gördü. Onun bura gəldiyi və dediyi sözlərə görə minnətdar idim. Nahardan sonra şəhərciyə qayıtdıq, orada həyat yoldaşlarımız şam süfrəsi arxasında bizi gözləyirdilər. Hamımız bir az rahatlaşdıq. Axşam Pyotr məni xəstəxanaya apardı, amma artıq sürücü ilə. Hələ bir neçə gün ərzində “xəstə” olmalı idim. Çex Remekin kosmosa startını xəstəxana apartamentimdə kos- monavt Pavel Popoviçin həyat yoldaşı, tanınmış pilot, dəfələrlə dün- SƏMAYA APARAN PİLLƏKƏNLƏR 108 DÖRDÜNCÜ HİSSƏ ya rekordçusu - Marina Popoviç və məşhur sınaqçı-təyyarəçi, qorxu bilməyən, tanınmış aviakonstruktorun oğlu - general İlyuşinlə birgə izləyirdim. Marina mənimlə eyni gündə hava qüvvələrində artıq xid- mət edə bilməyəcəyini öyrənmişdi. Yanıma ağlamaq üçün gəlirdi, öz bioqrafiyasının bir cildini mənə hədiyyə etdi. Bu gün yaxşı konyakla gəldi, çünki indi onun üçün yaxşı qərar qəbul edilmişdi. Bu xüsusi yol- daşlıqda gecəyə qədər “uçurduq”. Qubarev və Remekin gəmisinin bir- ləşməsini artıq yoldaşlarla Ulduz şəhərciyində izləyirdim. Hadisələrin inkişafını qabaqcadan deyim – Marina növbəti illərdə, deyəsən, dünya üzrə on iki uçuş rekordunu vurdu, mən kosmosa uçdum, professor M. isə tibbi avtoritet olaraq xidmətlərinə görə pensiyaya çıxdı. Yenidən transa düşdük: oxuyuruq, məşq edirik, azad günlərdən imtina edirik. Şənbə və bazar günləri təlimatçılar, müəllimlər və bü- tün məşq bazası bizim xidmətimizdə idilər. Heç kəs şikayət etmirdi, öz biliklərini bizə ötürə bildiklərinə görə sevinirdilər. Ab-hava çox gözəl idi. Səmti müəyyənləşdirmə və dinamik proseslərin idarə olunması sisteminin problemlərini təkmilləşdirirdik. Biliklərimizi simulyatorlar- da bərkidirdik. Günümüz çox gec bitirdi. Evə başımız dik qayıdırdıq. Pyotr mənə bürclər haqqında suallar verirdi. Evə gəlib çatana qədər növbəti gündə həll edəcəyimiz altı, bəzən isə səkkiz problem haqqında sual verirdi. Xəstəxanada olmağım biliklərə dair əsaslarımın daha da çoxalmasına səbəb oldu. 8 mart tarixində tempi azaltdıq. Səhər gizli olaraq həyat yoldaşları- mıza əvvəlcədən sifariş etdiyimiz güllər və hədiyyələr üçün Moskvaya yollandıq. Həmin gün Rusiyada İnqilab Günü və ya Qələbə Günü ilə müqayisə oluna bilər. Dükanlar və küçələrdə əllərində gül və hədiyyə olan kişi dəstəsi var idi. Gözəl geyimli, gülümsəyən qadınlarsa əllərin- dəki gülləri – daha çox “polyak qərənfili” olurdu - bayraq kimi tuturdu- lar. Xanımlarımız nəzakətli hərəkətimizdən çox razı idilər. Şam yeməyi əsl rus üslubunda idi. Masada kürü, fəsəli, ənənəvi olaraq çox dadlı pelmenlər, zapekanka, həyat yoldaşımın hazırladığı polyak sırniki 63 və tort, həmçinin çox-çox dadlı şampan var idi. Qadınların bayramın- dan sonra müvazinət sistemi üçün nəzərdə tutulan məşqlərdən boyun qaçırırdıq. Növbəti günlər çox işgüzar keçdi. 10 mart günündə gecə məşqlərdən qayıdarkən, Qubarevun həyat yoldaşının yanına getdik ki, rus-çex missiyasının bitməsi münasibəti ilə onu təbrik edək. Qonaqlar evə güclə sığışırdı. Qonaqlıqda bir az çox qaldıq. Remek subay idi, ona görə də Volodyanın sağlığına onun komandirinin evində içirdik. Pasxa (26 mart) bizi gözəl, qış geyimi ilə qarşıladı. Günortaya qə- 63 Sırnik - kəsmik və pendirdən hazırlanan şirniyyat Yüklə 9,98 Kb. Dostları ilə paylaş:
|