Безымянный indd
Yüklə 9,98 Kb. Pdf görüntüsü
|
109 dər skafandrda müstəqil olaraq məşq edirdim. Simulyatordan it kimi yorğun çıxdım, tərli idim, elə bil doğrudan da indicə göydən endim. Təlimatçılar qəza enməsi zamanı gözlənilməz hadisələr istəmirdilər. Həkim müayinələri formallıq idi. Qanazlığım normasına döndü. Polyak qəzetləri, uçuşun iyun ayında gözlənildiyi barədə yazırdılar. Son imtahanlardan öncə aşağı təzyiq kamerası, 5000 m oksigensiz və 12 000 v maskada – yalnız formallıq. Şəhərcikdə jurnalistlərin sayı get- dikcə artırdı. Təlimlər zamanı reportajlar hazırlayırdılar, ailələrlə də söhbət edirdilər. Yekun imtahanlarından öncə formanı tər- təmiz etdik. Ekipajımız dörd ekipaj arasında: Kubasov Yankovski ilə, Bıkovski Yen ilə və Qorbatko Kölner ilə - kompleks təlim üzrə ən yaxşı qiymətləri aldı. Bu tərkibdə Moskva yaxınlığında olan, kosmik gəmilər və orbital stansiyaların yarandığı yeri - Podlipkidəki Energiya EİB-ni (Elmi İsteh- salat Birliyi) ziyarət etdik. Baş konstruktor Valentin Qluşko tərəfindən qarşılandıq. O, hündürboy, arıq, olduqca mülayim, saçı ağarmış kişi idi. Bizi salamladı, hər birimizin nailiyyətlərini qiymətləndirdi və məni təəccübləndirərək dedi: “Düzünü desəm, Miroslavın çox müsbət rəyləri var, yaxşı məşq edir, lakin uzun zamandır xəstəxanada olmasını nəzərə alsaq, onu yekun imtahana buraxmağın heç bir mənası yoxdur”. Elə bildim ki, yuxudayam, lakin “Orionlar”ın simalarında gülüşü görəndə başa düşdüm ki, bu, reallıqdır. Əzablarımın xəstəxanada bitəcəyini fi- kirləşirdim, lakin gələcək mənə göstərirdi ki, bu gün baş verən epizod səmaya aparan nərdivanın son pilləsinin olmayacağını göstərməli idi. Yekun imtahanlar xarakterik təntənə ilə keçirilirdi. Komissiya on- larla hərbi və mülki mütəxəssisdən ibarət idi. Komissiyanın sədri baş konstruktorun müavini idi. Şəhərcikdə olan Mərkəzin hərbçiləri və “Energiya” şirkətinin mülkiləri arasında qeyri-sağlam rəqabət ab-hava- sını hiss edirdim. Narahat vəziyyətdə komissiyanın qarşısına çıxdım, lakin fənlər üzrə suallara problemsiz cavab verirdim. İkinci gün ən çə- tin mövzu blokunu verirdik. Burada kosmik gəminin idarə olunma- sı, səmtin müəyyənləşdirilməsi və orbital stansiya ilə birləşməyə dair suallar var idi. Əvvələr olduğu kimi, imtahan biletini təsadüfi olaraq seçdim. Üç çox çətin sual var idi. Xəstəxanada olduğum müddətdə əldə etdiyim biliklər yerinə düşdü. Dolğun cavab verdim. O zaman həmin fənni deyən – gözəl insan, lakin hər zaman əsəbi olan müəllim dedi: “Cavab çox yaxşıdır, heç bir etirazım yoxdur, lakin xəstəxanada oldu- ğuna görə, bu cavabı ilkin olaraq qəbul edəcəyəm”. Bu qeydə görə ko- missiyanın hərbi hissəsi narazılıq bildirdi. Komissiyanın sədri heç bir cavab vermədi. Əlavə olaraq qırx iki suala cavab verdim. Hər sual məni məğlub etməli idi. 5 minus qiymətini aldım, lakin qalan 28 fəndən hə- min qiyməti minus işarəsiz aldım. SƏMAYA APARAN PİLLƏKƏNLƏR 110 DÖRDÜNCÜ HISSƏ Baş konstruktor Qluşko ilə növbəti dəfə görüşən zaman, qiymətlə- rimə baxarkən bu fakta belə rəy bildirdi: “Miroslavın bütün qiymət- ləri eynidir, buna baxmaq belə xoş deyil. Yaxşı qiymətlərin olması ki- fayət eləmir, yaxşı kosmonavt olmaq lazımdır”. Leonov məni müdafiə edərək buna reaksiya göstərdi. Daha sonra bildim ki, belə xoşa gəl- məyən “kompliment”ə görə baş konstruktor “vıqovor” (töhmət) alıb. Kosmodroma aparan yol artıq açıq idi. FİNİŞ – GERİYƏ SAYIM BAŞLADI 27 aprel tarixidir, artıq dörd saatdır ki, Pyotrla “Soyuz TDK/2S” simulyatorundayıq. Fasilələrdə göyərtədə olan mətbəxə gedirik. İştahamız pisdir, buna görə də zəifləmişik. Skafandr tərdən bədənimizə yapışır. Gözlənilmədən məşqçi təli- min bitməsi haqqında məlumat verdi. Pis şeylərin olacağını hiss edirik. Bizi tələsdirirlər. Dərhal qonşuluqda yerləşən didaktik bi- naya getməliyik. Tələsik yuyunduq, formaları yolda düymələyir- dik. İstirahət otağına çatdıq, orada isə çexlərlə vidalaşma mərasi- mi keçirilirdi. Özünəməxsus zarafatcıllıqla general Leonov əlində şampan qədəhi yoldaş Remek və Pelçak üçün sağlıq deyirdi. Otaq ağzına qədər dolu idi. Gələn qonaqlar arasında kosmonavtlar Vo- lınov, Qubarev, Qlazkov, Zudov, Lazarev, Xryunov, Nikolayev, Popoviç və kosmonavtlar şöbəsindən rusiyalı namizədlər var idi. Kuba, Bolqarıstan, Monqolustan, Macarıstan və Rumıniyadan yeni namizədlər də var idi. Toplananların simasından bunun on- ların ilk sağlığı olmadığı oxunurdu. Gərgin məşqdən sonra sağlı- ğın məzmunu deyil, soyuq şampanın dadı yadda qalır. Volodya Remek təşəkkür edərək sağlıq dedi, şampan mənim və digər kos- monavtların sağlıqları üçün kifayət idi. Çexlər fəxr hissi ilə aldıqları hədiyyələri göstərirdilər – sovet kosmonavtlarından üzərində yazı olan gözəl ov tüfəngləri. Gözlənilmədən Leonov bildirdi: “Mirek, Pyotr – düz iki aydan sonra, yəni 27 iyunda siz uçursunuz”. Mat qaldım və çox sevin- dim. Növbəti sağlıq bizə həsr edilmişdi. Şampan daha gözəl da- dırdı. Həmin günü artıq məşq etmədik. Planlaşdırılan uçuş haqqında məlumat həyat yoldaşımı sevin- dirmədi. Neçə vaxtdır ki, özünü pis hiss edirdi. Həkimlər diaqnoz qoya bilməmişdilər. Daha sonra ürək deyil, öd daşları və stresin ağrılara səbəb olmasını öyrəndik. Leonov məhz bu səbəb barədə çoxdan düşünürdü. Onun gözəl həyat yoldaşı Svetlana Miliya kömək etmək istəyirdi. Leonovlar ailəsi bizi qonaq çağırırdılar, meşədə “kabab” təşkil edirdilər, eyni hərəkəti Lilya – Klimukun həyat yoldaşı da edirdi. Onların yardımı ən yaxşı dərman idi. Yüklə 9,98 Kb. Dostları ilə paylaş:
|