PLANERDƏN REAKTİV TƏYYARƏYƏ QƏDƏR
B
öyük qardaşım Vladislav 1948--ci ilin payız aylarında aviasiya
təhsili almağa başlamışdı. O, Demblində
15
Aviasiya Zabitləri
Məktəbində kadet idi. Düz bir ildən sonra evə gəldi, ona yaxınlaşmağa
belə cəsarət etmirdim, dəyişmişdi – boylu-buxunlu, gümüşü rəngli
təyyarəçi formasında idi. Sevinə-sevinə təyyarələr, uçuşlar haqqında
danışırdı. Ondan başqa, sirli dünyanın qoxusu gəlirdi. Bu, artıq
Voluvdan olan və bacısı Alina ilə Malçıtsadakı şəkər zavoduna bir
pedallı və bir şinli velosipedlə işə gedən Vlacyo deyildi; və bu liseydə
oxuyarkən yanacaqdoldurma məntəqəsində kanistrdən benzin tökərək
işləyən Vlocu deyil. İndi o, təyyarəçi Vladek idi. Mən də onun kimi
olmaq istəyirdim.
Anam çox işləyirdi, uşaqları saxlamaq lazım idi axı. Anamın
işini asanlaşdırmaq üçün əmim Kajimej məni Zlotuvun
16
yanındakı
Krayenkaya
17
“kökəltməyə“ aparmışdı. Əmim və onun sərt, tələbkar,
lakin məni öz övladı kimi çox istəyən həyat yoldaşı Korneliyanın
qayğısı ilə əhatə olunduğum varlı evə gəlib düşdüm. Birinci sinfi
bitirdiyim haqda şəhadətnaməni də Krayenkada aldım.
Məktəb illəri qayğısız idi. Məktəb “UNRI“ südü, balıq yağı və bulka
kimi əlavə yemək verirdi. Aviasiya haqqında bilikləri abunə olduğum
və 1951-ci ildən müntəzəm surətdə oxuduğum “Səyyar Polşa»
jurnalından əldə edirdim. Bu biliklər dünya görüşümü genişləndirirdi.
Qardaşımın hekayələrini xatırlayıb, hərbi təyyarəçilərin şəkillərinə
baxandan sonra çarpayının üstünə stulu elə şəkildə qoyurdum ki,
uçan təyyarəyə bənzəsin. Stulda uzanaraq özümü göy üzündə sürətlə
gedən qırıcı təyyarənin kabinəsində hiss edirdim. O vaxtlar bu mənim
ən sevdiyim və saatlarla əylənə biləcəyim oyun idi. Dostlarımla
gizlicə metal qırıntıları olan zibilxanaya gedirdik. Orada olan təyyarə
15
Demblin –
Polşada şəhər
16
Zlotuv- Polşada şəhər
17
Krayenka – Polşada şəhər