Birinci Kısım. Başlangıç Kuralları



Yüklə 494,46 Kb.
səhifə4/8
tarix18.05.2018
ölçüsü494,46 Kb.
#44517
1   2   3   4   5   6   7   8







Daire’nin, çevreye karşı potansiyel tehlikeleri gözönünde bulundurarak, sızıntı suyu oluşmasının önlenmesi gerektiği yönünde bir karar alması durumunda, sözkonusu düzenli depolama tesisine izin verilebilmesi için gerekli koşullardan biri olarak, aşağıdaki kılavuzun hesaba katıldığı bir yüzeysel izolasyon katmanı öngörülebilir:

Atık düzenli depolama tesisi kategorisi

Tehlikesiz

Tehlikeli

Gaz drenaj katmanı

Gereklidir

Gerekli değildir

Yapay izolasyon kaplaması

Gerekli değildir

Gereklidir

Geçirimsiz mineral katman

Gereklidir

Gereklidir

Drenaj katmanı > 0,5 metre

Gereklidir

Gereklidir

Üst toprağı örtü kaplaması > 1m

Gereklidir

Gereklidir




3.4

Özellikle yeraltı sularının korunması göz önünde bulundurularak, çevreye yönelik potansiyel risklerin değerlendirilmesi üzerine Dairenin, Kısım 2 “Su kontrolü ve sızıntı suyu yönetimi” uyarınca, sızıntı suyunun toplanması ve arıtılmasının gerekli olmadığı, veya depolama tesisinin toprağa, yeraltı veya yüzey sularına karşı hiçbir potansiyel tehlike teşkil etmediği yönünde karar alması durumunda, Paragraf 3.2’teki ve Paragraf 3.3’teki gereklilikler de buna bağlı olarak azaltılabilir.

3.5

Depolama tesisleri, sahalar ve tesislerin tüm uzantısı dahilinde geçerli olacak geçirimlilik katsayılarının belirlenmesi çalışmalarında kullanılacak metot Daire tarafından geliştirilir

Gaz kontrolü

4

4.1

Depo gazlarının birikimini ve hareketlerini kontrol altına almak amacıyla uygun önlemler alınır (Ek III).

4.2

Biyobozunur atıkların kabul edildiği tüm düzenli depolama tesislerinde depo gazları toplanmalı, ve işlenerek, mümkün olduğu ölçüde kullanılmalıdır. Eğer elde edilen gaz enerji üretiminde kullanılamıyorsa özel yakıcılarda yakılmalıdır.

4.3

Depo gazının Paragraf 4.2 uyarınca toplanması, işlenmesi ve kullanılması işlemleri, çevrede en az zarar ve bozulmaya yolaçacak, ve insan sağlığıyla ilgili riskleri en aza indirecek şekilde yapılmalıdır.

Rahatsızlık verici unsurlar ve tehlikeler

5

5.1

Depolama tesisinden kaynaklanabilecek aşağıda belirtilen rahatsızlıkları ve tehlikeleri asgariye indirmek için önlemler alınmalıdır:







Düzenli depolama tesisi içerisindeki atık örtüsü (yani günlük örtü),







koku ve tozların yayılması,







rüzgârların sürüklediği malzemeler,







gürültü ve trafik,







kuşlar, haşarat ve böcekler,







havada tabakalaşma, sis, ve pus,







yangınlar.

5.2

Düzenli depolama tesisi, depolama sahasından kaynaklanan kirliliğin yollara ve çevreye yayılmaması için gerekli tesisata sahip olacaktır.

Stabilite

6

Atıkların depolama tesisine yerleştirilmesi, özellikle kaymaları önlemek amacıyla, atık kütlesinin ve çevresindeki yapıların stabilitesini bozmayacak şekilde yapılır. Yapay bariyer inşa edilmesi halinde, jeolojik alt tabakanın bariyere zarar verebilecek bir çökmeyi önleyecek denli stabil olmasına dikkat edilmelidir, bu yapılırken depolama tesisinin morfolojisi de gözönünde bulundurulur.

Bariyerler

7

Düzenli depolama tesisi, serbestçe girilmesini engelleyecek bir şekilde emniyet altına alınmalıdır. Kapılar işletme saatleri dışında kilitlenmelidir. Her tesisin kontrol ve erişim sistemi, kanun dışı atık boşaltılmasını saptamaya, ve buna kalkışanların cesaretini kırmaya yönelik bir önlemler programını içermelidir.



Ek II

Atık kabulüne ilişkin kriter ve prosedürler

Bu Ek atıkların farklı sınıflardaki düzenli depolama tesislerine kabulüne yönelik genel ilkeleri tanımlar.

Birinci kısım

Atıkların düzenli depolama tesislerine kabulüne ilişkin genel ilkeler




1

Depolanacak atıkların bileşimi, çözeltiye geçme özelliği, uzun dönem davranışı ve genel özellikleri, mümkün olan kesinlikte bilinmelidir. Depolama alanına atıkların kabulü, atıkların doğası ve kaynağı üzerinden oluşturulan kabul edilebilir veya edilemez atık listelerine, ve analiz metotları ile kabul edilecek atıkların özelliklerine ilişkin limit değerlere dayandırılabilir.




2

Daire, her Düzenli Depolama Tesisi sınıfı için, atıkların doğasının ve kaynağının belirtildiği, kabul edilebilir veya edilemez atıklara ilişkin ulusal listeler oluşturur, veya atığın bu listelerde yer alması için sağlanması gereken kriterleri belirler. Bu gibi listeler veya kriterler oluşturulana dek, Daire, herhangi bir düzenli depolama tesisine kabul edilebilir atıkları, veya bu tesiste reddedilecek atıkları, sözkonusu düzenli depolama tesisinin izni dahilinde belirtir. Bu şekilde belirtilecek atıklar için Atık Listesi Tüzüğü dahilinde belirtilen Atık Kodu’na atıfta bulunulur.




3

Paragraf 2’ye bağlı olarak, bir atık türünün belirli bir Düzenli Depolama Tesisi sınıfına kabul edilebilmesi için, atık türü ilgili ulusal listede yer almalı, veya ilgili ulusal listede yer alması için gerekli kriterlere benzer kriterleri sağlıyor olmalıdır. Bu listeler veya kabul kriterleri kullanılarak Düzenli Depolama Tesisine özgü listeler oluşturulmalıdır, yani: Madde13(1)(B)’ye uygun olarak izinde belirtilen kabul edilebilir atıklar.




4

Atıkların atık listelerine veya bir Düzenli Depolama Tesisi sınıfına kabul edilmelerine yönelik kriterler, mevzuata ve /veya atık özelliklerine dayandırılabilir.




5

Belirli bir Düzenli Depolama Tesisi sınıfına atık kabulune yönelik kriterler aşağıdaki hususlar dikkate alınarak oluşturulmalıdır.







(1)

yakın çevrenin korunması (özellikle yeraltı ve yüzey suları),







(2)

çevresel koruma sistemlerinin korunması (örneğin sızdırmazlık tabakaları ve sızıntı suyu arıtma sistemleri),







(3)

Düzenli Depolama Tesisi dahilinde arzu edilen atık stabilizasyon süreçlerinin korunması,







(4)

insan sağlığına tehlike teşkil eden hususlara karşı korunma.




6

Atık özellikleri esas alınarak düzenlenen kriterlere örnekler aşağıda verilmiştir:







(1)

toplam bileşimin bilinmesi gerekliliği,







(2)

atıktaki toplam organik madde içeriğine yönelik sınırlandırma,







(3)

organik atık bileşkenlerinde biyobozunurluk sınırlandırması veya gereklilikleri,







(4)

belirli potansiyel zararlı/tehlikeli bileşken içeriğine yönelik sınırlandırmalar,







(5)

belirli potansiyel zararlı/tehlikeli bileşkenlerin potansiyel ve beklenen çözeltiye geçme özelliğine yönelik sınırlandırmalar,







(6)

atık ve atıktan kaynaklanan sızıntı suyunun ekotoksikolojik özellikleri.




7

Atık özelliklerini esas alan atık kabulüne yönelik kriterler, genel olarak, inert atık Düzenli Depolama Tesislerinde en geniş kapsamla, tehlikesiz atık Düzenli Depolama Tesislerinde daha dar kapsamla, ve tehlikeli atık Düzenli Depolama Tesislerinde ise en dar kapsamla kullanılmalıdırlar– son iki Düzenli Depolama Tesisleri sınıfının çevreyi daha yüksek düzeyde korumasına bağlı olarak.




8

Atık bir düzenli depolama tesisine ancak kabul sonrası aşağıdaki durumlara yol açmayacak olması halinde kabul edilir:







(1)

yüzey ve yeraltı sularında, veya yakın çevrede, kabul edilemez emisyonlara sebebiyet vermesi;







(2)

düzenli depolama tesisindeki çevre koruma sistemlerini (geçirimsiz tabakalar, sızıntı suyu ve gaz toplama ve işleme sistemleri gibi) tehlikeye atması;







(3)

düzenli depolama tesisi içindeki atık kararlılık işlemlerine yönelik risk teşkil etmesi (degradasyon veya atmosfer yıkaması gibi); veya







(4)

insan sağlığını tehlikeye atması.




Atıkların tehlikeli atıklar için düzenli depolama tesislerine kabul edilmesine yönelik ilave genel ilkeler.




9

Atık, tehlikeli atıklar için düzenli depolama tesisine ancak aşağıdaki durumlarda kabul edilebilir—







(1)

Atık Listesi Tüzüğü’ndeki tehlikeli atık listesinde belirtilir, veya sözkonusu listede belirtilen atıklarla benzer özelliklere sahiptir;







(2)

Toplam içeriği veya sızıntı oluşturma özelliği-










(A)

iş güvenliğine yönelik veya çevreye yönelik kısa süreli bir risk teşkil etmez; ve










(B)

düzenli depolama tesisinin kapatma sonrası bakımı da gözönünde bulundurularak öngörülen hayat süresi boyunca Düzenli Depolama Tesisinin stabilizasyonunu engellemez.




Atıkların tehlikesiz atıklar için düzenli depolama tesislerine kabul edilmesine yönelik ilave genel ilkeler




10

Atık, tehlikesiz atıklar için düzenli depolama tesisine ancak aşağıdaki durumlarda kabul edilebilir:







(1)

sözkonusu atık, Atık Listesi Tüzüğü’ndeki tehlikeli atık listesinde yer alır, veya sözkonusu listede yer alan atıklarla benzer özelliklere sahiptir; ve










(A)

reaktif olmayan stabil bir tehlikeli atıktır;










(B)

sızıntı oluşturma özelliği, ilgili atık kabul kriterlerini sağlayan tehlikesiz atıkların sızıntı oluşturma özelliğine eşdeğerdir; ve










(C)

tehlikesiz biyobozunur atıkların bertarafı için kullanılan, veya kullanılması planlanan lotlarda depolanmaz.







(2)

Atık Listesi Tüzüğünde yer alan herhangi diğer bir atıktır, veya bu gibi atıklara benzer özelliklere sahiptir.







(3)

Yukarıdaki Paragraf 10(1)(A)’nın amaçları için “reaktif olmayan, stabil” terimi, Düzenli Depolama Tesisi tasarım koşulları altında, veya aşağıda verilen öngörülebilir kaza hallerinde, atığın sızıntı oluşturma özelliğinin uzun sürede olumsuz olarak değişmeyecek olmasını anlatır:










(A)

sadece atığın kendisinde (örneğin biyolojik bozunma sonucunda),










(B)

uzun süreli ortam koşullarının (örneğin su, hava, sıcaklık, mekanik sıkıştırma) etkisi sonucu,










(C)

diğer atıkların etkisi (atık kaynaklı sızıntı suyu ve gaz da dahil) sonucunda.

İkinci kısım

Düzenli depolama tesislerine atık kabul edilmesine yönelik prosedürler




Temel özelliklerin tanımlanması (temel karakterizasyon)




11

(1)

Atıkların uzun sürede güvenli bir şekilde depolanabilmesi için gereken tüm bilgilerin, asgari olarak aşağıda verilenleri kapsayacak şekilde, erişilebilir olmasını sağlamak amacıyla düzenli depolama tesisine kabul edilecek her atık türünün özellikleri tanımlanmalıdır:










(A)

atığın kaynağı ve kökeni;










(B)

atığın üretildiği süreç (işlemin bir tanımı, hammadde ve ürünlerin özellikleri de dahil olmak üzere);










(C)

Madde 6 uyarınca atığa (farklı düzenli depolama tesislerine kabul edilebilir türden atıklara) uygulanmış olan atık arıtma işlemi, ya da böyle bir işlemin neden gerekli görülmediğine dair gerekçeler;










(D)

atığın bileşimi, ve gerekli ve erişilebilir olan durumlarda, diğer özellikleri;










(E)

atığın görünümü (kokusu, rengi, yoğunluğu ve fiziksel biçimi de dahil olmak üzere);










(F)

Atık Listesi Tüzüğü çerçevesinde atığa uygulanabilir olan altı rakamlı atık kodu;










(G)

tehlikeli atıkların sözkonusu olması durumunda, atığı tehlikeli atıklarla ilgili çıkan veya çıkacak tüzük tehlikeli kılan ilgili özellikler;










(H)

Madde 7 uyarınca atığın yasaklanmadığını gösteren kanıtlar;










(I)

atığın kabul edilebileceği depolama tesisi sınıfı;










(J)

atığın düzenli depolama tesisindeki olası davranışları (ilgili olduğu durumda sızma özellikleri de dahil olmak üzere), ve sonuç olarak alınması gereken ilave önlemler; ve










(K)

atığın geri kazandırılabilir veya geri dönüştürülebilir olup olmadığı.







(2)

Düzenli olarak aynı proses sonucunda üretilen atıklar için aşağıdaki ilave bilgiler sağlanır:










(A)

her bir atık için bileşim dağılımı;










(B)

karakteristik özelliklerin çeşitliliği ve dağılımı;










(C)

uygun olduğu durumlarda; atıkların çözeltiye geçme özelliklerinin bir durgun ortamda çözeltiye geçiş testi (batch leaching test), perkolasyon (süzülme) testi, ve/ veya pH duyarlılık testi ile belirlenmesi;










(D)

uygunluk testinde bakılması gereken kritik parametreler, uygunluk testi sıklığı, ve uygunluk testinin basitleştirilmesi için seçeneklerin tespit edilmesi;










(E)

atığın, farklı tesislerdeki ayni prosesten kaynaklanması halinde, atığın karakteristik özelliklerinin değişkenliğini ve dağılımını tespit amacıyla, değerlendirmenin kapsamına yeterli sayıda ölçüm dahil edilmelidir.







(3)

Atığın temel özelliklerinin belirlenmesi için, atık, bu Ek’in 3 üncü Kısmı uyarınca önceden test edilerek, atığın çözeltiye geçme özellikleri ve bileşimi belirlenmelidir.

Üçüncü kısım

Atığın kabul ve test edilmesine yönelik genel prosedürler




1

Atığın genel karakterizasyonu ve test edilmesi aşağıdaki üç seviyeli sıradüzeni esas alınarak gerçekleştirilmelidir:










Seviye 1: Temel Karakterizasyon. Bu seviye, atıkların kısa ve uzun dönem sızıntı suyu davranışlarının ve/veya karakteristik özelliklerinin, standartlaştırılmış analiz ve davranış test metotları uyarınca tam olarak belirlenmesinden oluşur.










Seviye 2: UygunlukTesti. Bu seviye, bir atığın izin şartlarına ve/veya ilgili referans kriterlerine uyumlu olup olmadığını belirlemek amacıyla, düzenli olarak kullanılacak daha basit standartlaştırılmış analiz ve davranış testlerinden oluşur. Sözkonusu testlerde, temel karakterizasyon sırasında tespit edilen anahtar değişkenler ve davranışlar üzerine odaklanılır.










Seviye 3: Tesiste doğrulama. Bu seviye, bir atığın, uygunluk testine tabi tutulmuş olan atık olduğunun ve sözkonusu atığa iliştirilmiş dokümanlarda belirtilen atık olduğunun saptanmasına yönelik ivedi kontrol metotlarından oluşur. Bu kontrol, düzenli depolama tesisine sevk edilen bir atık yükünün boşaltılmasının öncesinde ve sonrasında sadece gözle denetlenmesinden ibaret olabilir.




2

Belirli bir atık türü, genellikle, Seviye 1 uyarınca tanımlanmalı, ve bir referans listesine dahil edilebilmesi için uygun kriterleri sağlamalıdır. Herhangi bir atığın tesise özgül bir atık listesine dahil edilmesinin devamı için, atık, düzenli aralıklarla (örneğin yılda bir) Seviye 2 uyarınca test edilmeli, ve uygun kriterleri sağlamalıdır. Depolama alanının kapısına getirilen her atık yükü 3’üncü Seviye doğrulamasına tabi tutulmalıdır.




3

Belirli atıklar Seviye 1 testinden geçici veya sürekli olarak muaf tutulabilir. Bu durum, testin uygulanamaz olması, uygun test prosedürleri veya kabul kriterlerinin mevcut olmaması, veya mevzuatın sözkonusu testleri gereksiz kılması dolayısıyla meydana gelebilir.




4

3’üncü Seviye testinin gerçekleştirilmesi zorunludur.




5

1’inci Seviye ve 2inci Seviye testleri mümkün olduğunca uygulanmalıdırlar.

Dördüncü kısım

Numune alma ve test metotları

Genel gereklilikler

1

(1)

Altparagraf (2) veya altparagraf (3)’e bağlı olarak, temel karakterizasyonun belirlenmesi ve uygunluk testleri için numune alınması ve testlerin yapılması, bağımsız ve akredite olmuş nitelikli kişi ve kuruluşlar tarafından gerçekleştirilir. Laboratuvarlar, atıkların test edilmesinde ve analizinde kanıtlanmış tecrübeye ve etkili bir kalite güvence sistemine sahip olmalıdır.




(2)

Numune alınması, bu Ek’in gereklerinin yerine getirilmesini sağlamak amacıyla bağımsız ve akredite olmuş nitelikli kişi ve kuruluşların yeterli gözetim ve denetimi altında olması şartıyla, atık üreticileri veya işletmeciler tarafından yapılabilir.




(3)

Atığın test edilmesi, bağımsız periyodik kontrolleri de içeren uygun bir kalite güvence sistemi uyarınca yapılması şartıyla, atık üreticileri veya işletmeciler tarafından yapılabilir.

Standartlar

2

Tüm numune alma ve test işlemlerinde CEN tarafından geliştirilmiş olan standart kullanılır, veya bu standartın mevcut olmadığı durumlarda, prEN safhasına erişmiş olan taslak CEN standartı kullanılır.

Numune alma

3

(1)

Tüm numune alma işlemlerinde, halihazırda CEN tarafından geliştirilmiş olan standart uyarınca oluşturulmuş bir numune alma planı kullanılmalıdır.







(2)

Aşağıdaki Tablo’da belirtilen metotlar kullanılmalıdır.

Numune alma metotları tablosu




Atık genel özellikleri

EN 13137

Atık, arıtma çamuru, ve sedimentler içerisinde Toplam organik karbonun (TOK) saptanması

prEN 14346

Kuru kalıntı veya su içeriğinin belirlenmesi yoluyla kuru maddenin hesaplanması

Eluat testleri (leaching tests)

prEN 14405

Sızıntı suyuna geçme davranış testi – Yukarı akışlı perkolasyon testi (İnorganik bileşenler için yukarı akışlı perkolasyon testi)


EN 12457/1-4

Katıdan özütleme - Granül halindeki atıklar ve çamurların özütlenmesi için uygunluk deneyi:

Kısım 1 : L/S = 2 l/kg, partikül boyutu < 4 mm

Kısım 2: L/S = 10 l/kg, partikül boyutu < 4 mm

Kısım 3: L/S = 2 and 8 l/kg, partikül boyutu < 4 mm



Kısım 4: L/S = 10 l/kg, partikül boyutu < 10 mm

Ham atığın bozunması

EN 13657

Elementlerin sıvı ortamda çözünen oranlarının [aqua regia] belirlenmesi için bozunması [digestion] (temel analiz öncesi katı atığın kısmen bozunması ve silikat matrisinin dokunulmamış olarak kalması)

EN 13656

Elementlerin sonraki analizlerinin yapılması için hidroflorik asit (HF), nitrik asit ( HNO3) ve hidroklorik asit(HCl) karışımıyla yapılan mikrodalga-destekli bozundurma işlemi (temel analiz öncesi katı atığın tümüyle bozundurulması)

Analizler

ENV 12506

Eluatların analizi — pH, As, Ba, Cd, Cl, Co, Cr, CrVI, Cu, Mo, Ni, NO2, Pb, toplam S, SO4, V, ve Zn’ın saptanması(katı atık ve/veya katı atığın eluatının inorganik bileşenlerinin analizi, temel, minör, ve iz elementler)


ENV 13370

Eluatların analizi —amonyum, AOX, iletkenlik, Hg, fenol indeksi, TOK, F, ve kolay ayrılabilen CN’in saptanması (katı atık ve/veya katı atıktan kaynaklanan eluatın inorganik bileşenlerinin(anyonlar) analizi)


prEN 14039

Gaz kromotografisi yöntemi kullanılarak C10-C40 aralığında hidrokarbon içeriğinin belirlenmesi.



Alternatif metotlar

4

CEN metotlarının henüz mevcut olmadığı testler ve analizler için kullanılacak metotlar Daire tarafından onaylanmalıdır.

Yüklə 494,46 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə