62
III Bölüm
Kədərin göz yaşı
Mətnin bu yerindən etibarən hiss olunur ki,
əvvəlki kimi səliqəli yazmırlar. Tək hərf səhvləri
yox, tez-tez başqa qrammatik səhvlərə də yol
verirlər. Çoxdanın tanışı kimi sadə yazı dilinə
keçiblər. Asan yazılsın deyə ingilis şriftlərindən
istifadə edirlər. Rəssam qrammatik qaydaları
qorumağa çalışsa da, Qadın sözləri qısaldır,
məsələn,
“təşəkkür”
əvəzinə
“tsk”
yazır.
“Smaylik”lərdən, başqa simvolik işarələrdən bol
istifadə edirlər. Elə bil hiss və duyğularını daha
çox sözlərlə yox, işarələrlə demək istəyirlər.
Bəzən demək istədikləri sözün yerinə bir lirik
musiqi, bir həzin mahnı, bəzən də duyğuların
ifadəsi kimi müxtəlif saytlardan maraqlı yazı
linkləri göndərirlər. Onları mətnə salmağa lüzum
görmədim. Dediyim odu ki, bir-birlərini daha
sözsüz, eləcə işarələrlə də anlayır, duyurlar.
Arada intim söhbətə keçdilər. Bəlkə çıxartdım
o yerlərini sonra. Bəlkə də saxlasam yaxşıdı. Hələ
bilmirəm.
63
Elə mən yazıram. Yazmasam, yazmırsan.
Bax, 9 gündü heç nə yazmamışam, Səndən də
xəbər çıxmır. Ola bilər, zəhləni tökmüşəm, Sən
də etika naminə hövsələni basmısan... Çoxdan
heç
kimlə
bu
qədər
səmimi
ünsiyyətdə
olmamışam. Bəlkə də bu, özümə nağıl düzəltmək
istəyindən gəlir, bilmirəm. İşarə göstərir ki,
çatdasan. Cavab verməyə bilərsən. Sadəcə, mən
yazım, Sən də oxu! Bilirsən, niyə mitinqləri
dağıdan polislərə maska taxdırırlar? Çünki maska
insanın tək sifətini örtmür, “gecə qara, cücə qara”
prinsipiylə onun ləyaqətinə, şəxsiyyətinə, insafı-
na, məsuliyyətinə pərdə çəkir, gizlədir. İçini
dəyişdirir, onu qaranlıqlar dünyasının adamına
çevirir. “Canavar” filmini xatırla! Cek Nikol-
sonun
qəhrəmanı
gecələr
vəhşi
canavara,
gündüzlər əzab çəkən insana çevrilir. Maskalı
polislər maskasızlardan çox qəddarlıq edirlər,
mən bunu görmüşəm. Sanki maska tək onların
üzünü yox, insanlığını da gizlədir; heç kim
görmür, heç kim tanımır. Mənim üçün əsl insan
özünü təklikdə də adamlar arasında olduğu kimi
aparan insandı. Camaat içinə hamı maskalı çıxır.
Səninlə tam açıq oldum. Burada hamı özünü
gizlədə bilər, bu iş real həyatdakından daha
asandı. Amma məncə, virtual dünya bunun üçün
deyil. Bura özünü axtaranların, öz nağılını
quranların görüş yeri olmalıdı. Bəlkə də çoxdan
64
axtardığımı tapdığımı zənn edirəm. Elə tapdım
da… Səni incitdim. Amma maskasız incitdim.
Zəhləni apardımsa, bağışla. Bəzən birinin zövq
aldığı iş bir başqasını bezdirir... Bu nağılı
bitirimmi???
***
Uşaq vaxtı adam hər şeyi anasıyla, yaxın
bildikləriylə bölüşür. Bəlkə ona görə hamıya
uşaqlığı doğmadı. Bölüşə bilməyə imkanın
olması adamın bir şansdı. Böyüdükcə bölüşə
bildiklərini bir-bir itirirsən. Bəzən elə bilirəm Sən
də onlardansan, Sənlə hər şeyi bölüşə bilərəm.
Qəribədi, adam heç əməlli-başlı tanımadığı birinə
necə açıla bilər... Bazar axşamı səni bir yerə dəvət
eləmək istəyirəm. Vaxtın varsa, planlaşdırım.
Sa-lam! “Nağılı bitirimmi” sualına mənə sev-
dirdiyin şairin misrasıyla cavab verirəm: “Bəlkə
də hə, bəlkə də yox!” Görürsən, tapıb almışam
onun kitabını. Şeiri rusca daha yaxşı duyuram.
Amma burdakıları da duydum. Bizim dildə ilk
şeir kitabım oldu… Əfsus ki, sənə münasibətimi
yanlış yozdun. Az yazmağımın tək səbəbi vaxt
qıtlığıdır. Dünyamızın durmadan kobudlaşdığı,
kirləndiyi vaxtda saflığını, nəcibliyini itirməyən
65
adamlardansan. Sənə hər zaman şadam! Sənə
mütləq məktub yazacam. İndi çıxmalıyam.
***
Salam, dostum! İnşallah yaxşısan, ən azından
belə olmağını arzulayıram. Bilmirəm sənə necə
müraciət edim: “əziz insan” desəm, çox qabağa
qaçmış olaram, “yoldaş” desəm, kommuna
üzvünə oxşayaram. Odur ki, “dost” deyim, “əziz
dost” desəm, daha düz olacaq. Əziz dost, son
məktubunla məni məyus etdin. Bilmirəm niyə,
amma mənə elə gəldi ki, sənə münasibətimi
mənim şıltaqlığım kimi yozursan. Əslində, belə
deyil. İnsanları onların düşünmə qabiliyyətinə
görə ayırırlar. Mən də belə etdim. Söhbətimizin
ilk günündən səndən zövq almışam. Məsələn,
qısa müddətdə anlamışam ki, rahib simalı insanın
köksündə incə qəlb döyünür. Sən maskalardan
danışdın, maskasız olmaz ki! Amma mən səninlə
razı deyiləm. Maska insanı vəhşiliklərə vadar
etmir, maska insanın nə qədər qəddar ola
biləcəyini gizlədir. Deyirlər, göz qəlbin aynasıdır.
Bəs niyə maska altından yalnız gözlər görünür?
Məncə, həqiqəti çatdırmaq üçün! Əziz dostum!
İnsan kərpicə bənzəyir, nə qədər bişsə, bir o qədər
möhkəm olur. Bəlkə az ünsiyyətimiz bizi daha da
yaxınlaşdırır… Bilmirəm niyə mənimlə münasi-
bətini nağıla bənzətdin. Nağıllar xəyal məhsu-
Dostları ilə paylaş: |