Бядии редактор


ƏHLİ-BEYTƏ QARŞI MƏHƏBBƏTİN



Yüklə 1,01 Mb.
səhifə2/7
tarix21.10.2017
ölçüsü1,01 Mb.
#6303
1   2   3   4   5   6   7

ƏHLİ-BEYTƏ QARŞI MƏHƏBBƏTİN

ŞƏRTLƏRİ, ƏHƏMİYYƏTİ VƏ FAYDASI

Ötən söhbətlərdə Əhli-beyt haqqında olan hədislərdən söhbət açdıq. Bu gecə də mən bir neçə başlıq ətrafında söhbət edəcəyəm.



Birinci: Əhli-beytə qarşı olan məhəbbətlə yanaşı təqva da şərtdir.

Buyurulur ki, qəlbində əhli-beytə məhəbbət bəsləmək hər bir müsəlmana vacibdir. Bu məhəbbət olmadığı halda yüz ilin, min ilin ibadəti, hətta qılınan namazların da heç bir əhəmiyyəti olmayacaqdır. Məhəbbətin isə bir şərti var. Şərt isə təqvadan ibarətdir. Yəni əgər Əhli-beytə qarşı olan məhəbbətlə yanaşı insan təqvalı olmasa və Allahın buyuruqlarını yerinə yetirməzsə, qeyd edilən məhbbətin də ona heç bir xeyri olmaz.

«Kəbənin təvafı, zəm-zəm dəstəmazı Hüseynsiz mütləq batildir.»

Deməli, əgər birisi Hüseyn-Hüseyn desə, Əhli-beytə məhəbbətim var desə, amma təqvalı olmasa, Allah buyurduğu vacibləri yerinə yetirməsə və haramlardan da çəkinməsə məhəbbətin ona heç bir əhəmiyyəti olmayacaq.

Həzrət Əli (ə) buyurur: «Qiyamət günü mən Peyğəmbərlə (s) bir yerdəyəm və mənimlə mənim itrətim, oğlanlarım Həsən (ə) və Hüseyn (ə) də bir yerdə olacaqlar. Kövsər kənarında Peyğəmbər (s), mən və mənim ailəm olacaq. Gəlib bizə qoşulmaq istəyən hər bir kəs bizim sözlərimizi axtarıb tapmalı, eşitməli, oxuyub başa düşməli və biz etdiyimiz əməlləri etməlidir».

Əli (ə) özü namaza və namazın əvvəl vaxtında qılınmasına böyük əhəmiyyət verirdi.

Ravi nəql edir: Müharibənin qızğın yerində Əlinin bir əli ilə qılınc vurduğu halda göyə baxdığını görüb təəccübləndim. Dedim, görəsən ağam müharibənin bu qızğın vaxtında göydə nə axtarır? Mənim təəccübləndiyimi görən ağa buyurdu:

-Baxıram görüm ki, namazın vaxtı daxil olub ya yox? Dedim:

-Tutaq ki, daxil olub. Sən belə halda namaz qılacaqsan? Buyurdu:

-«Vallah, cihad etməkdə məqsədimiz budur ki, Allah əmrləri icra olunsun, namaz əvvəl vaxtında qılınsın, ibadət edilsin, insanlar Allaha səcdə etsinlər şeytandan uzaq olsunlar və Allaha ürək bağlasınlar. Onlar Allahı, Allah onları sevsin. Məqsəd budur, yoxsa biz kiminsə torpağını zəbt etmək istəmirik. Qılınc vurmaqda məqsədimiz özümüzü, imanımızı müdafiə etmək və Allah əmrlərinin icra edilməsidir.»

Bir nəfər İmam Sadiq (ə)- dan nəql edir: Bir gün imam Sadiq (ə)- ın hüzurunda idik. İmam öz atası, İmam Baqir (ə)- dan belə bir hədis nəql etdi: «Atam İmam Baqir mənə deyirdi: Oğlum, sən dildə, danışıqda, sözdə mənimlə bir olduğun halda, əməldə məndən ayrı olsan, sabah (qiyamət günü) ikimizi bir yerə qoymayacaqlar. (İmam bu sözləri oğluna deməklə başqalarına eşitdirir). Allah istəməz ki, biri digərinə mən səni sevirəm dediyi halda, bunu əməldə göstərməsin. Dildə İslam, Quran, Peyğəmbər deyir, amma əməldə bunu göstərmir. Əməllə dil bir-birini təsdiq etməsə bunun heç bir xeyri olmaz.»

İkinci: Vilayətin əhəmiyyətini anlamaq şərti.

Birinci başlıqda qeyd etdik ki, Əhli-beytə məhəbbət təqva şərti ilə gəbuldur. Bəs indi görək bu məhəbbətin nəticəsi özünü harada göstərmiş olur? Nəticə harada zahir olur?

Tez-tez deyirlər Firuiddindən biri Həccdir. Bəs imam Hüseyn (ə) nə üçün Həcc mərasimini yarımçıq qoyub Məkkədən çıxdı? Məgər həcc əməlini yarımçıq qoyub çıxmaq olar?

Sualın cavabı elə budur: Məkkə hələ heç, namaz Məkkədən mühümdür. Vilayətsiz namaz, namazsızlıq deməkdir. O, namaz deyil, oyunbazlıqdır. İslamın əsası vilayətdir. Əsas olmayandan sonra, qeyri əsaslar mənim nəyimə gərəkdir.

Belə nəql edirlərki: «Bir nəfər Müaviyəyə dedi:

-Ey Müaviyə, bunu sən də bilirsən ki, artıq mən səninlə dost olmuşam. Sənin süfrənin başında oturduğum gündən artıq mən səni yaxşı tanıyıram. Bilirəm ki, sən kimsən və hansı yuvanın quşusan. Sən də bilirsən ki, mən əvəllər Əli (ə)- nin yanında idim. Ondan bir şey çıxmadığını gördükdə sənin yanına gəldim. Bura məni sənin süfrənin naz-neməti çəkib gətirdi. Halbuki sənin nə elmin nə mənəviyyatın, nə də fəzilətin var. Bunu sən də bilirsən, atan Əbu Sufyan da bilir, mən də. Sənə bir sualım var: Mən Əli (ə) la bir yerdə olarkən namaz vaxtı olanda çox ağır durub namaz qılırdım. Və bu mənə çətin gəlirdi. Amma sənin yanında olanda «Allahu Əkbər» sözünü eşidən kimi durub namaz qılram. Bu mənə heç də ağır gəlmir. Mənə bunun hikmətini deyə bilərsənmi? Halbuki, bilirsən Əli (ə) haqqdır, sən batil. Müaviyə də elə suala düz cavab verdi.

-İndi ki, sən belə açıq soruşdun, mən də açıq cavab verim. Sən Əlinin yanında olarkən üsuli-dinin, etiqadın düz idi, namazın qəbul idi. Odur ki, şeytan səni bunlardan saxlamağa səy göstərirdi. Burada mənim yanımda bir yox lap min gecə də namaz qılsan xeyri yoxdur. Şeytanın səninlə işi olmayacaq.»

Əhli-beytə ürək bağlamağın dünya tərəfi aydındır. İnsan axirətə ölüm qapısından daxil olur. Qəbir dünyanın son, axirətin ilk mənzilidir. Əgər bir insanın ürəyində Əhli-beytə qarşı məhəbbət olsa, o, öləndə gülə-gülə və rahat ölər.

Abdullah ibn Vəlid deyir: Mərvanın xilafəti dövrü idi. Bir neçə nəfər imam Cəfəri Sadiq (ə)-in hüzurunda oturmuşduq. Həzrət bizə baxıb soruşdu:

-Siz kimsiz? (İmam Sadiq (ə)- ın evi nəzarət altında idi. Onun evinə gedib gələnləri sorğu-sual edirdilər. Buna görə də İmam ehtiyat edirdi.)

Biz kim olduğumuzu bildirdik. İmam bizi tanıdı. Həzrət bizimlə söhbət etdi. «Allah sizi müvəffəq etsin, bizim kimi yaşayasınız, bizim kimi dünyadan köçəsiniz.» Atam İmam Baqir (ə) belə buyurardı: «Bizləri sevən, sizlərin axır saatı çatdıqda, nəfəsiniz boğazınıza gələndə və əzrail canınızı almağa gəldiyi vaxt siz bir «şey» görəcəksiniz. Allah onun vasitəsi ilə sizin gözlərinizi işıqlandıracaq».

İmam Cəfər Sadiq (ə) bir başqa məclisdə bir dəstə xüsusi möminlə oturub söhbət edirdi. Həzrət onlara buyurdu ki, bizim ardıcıllarımızın ömürlərinin son dəqiqələrində, axır vaxtlarında gördükləri hadisə ilə bağlı gözləri aydın, işıqlı və nurlu olacaq. Bir nəfər soruşdu? Ağa onlar nə görəcəklər? Bu sualı on dəfə soruşdu. Həzrət danışmadı, görəcəklər dedi. İmam gördü ki, çox soruşurlar, israr edirlər, buyurdu:

Peyğəmbəri (s) və Əli (ə)- i görəcəklər. Onlar həmin adama müjdə verəcəklər. Həmin adam bir qədər fikirləşib soruşdu:

-Ağa bu sözlər Quranda da gəlib? Ağa cavabında «əlbəttə, gəlib. Quranda gəlməsə, biz onu deyərikmi?» dedi.

-Ağa bəs o, hansı ayədir?

Həzrət «Yunis» surəsinin 63-cü ayəsini oxudu: «İman gətirənlərin əqidələri düzdür, əməllərində də təqva var və təqvalı halda dünyadan köçərlər. Onlara həm bu dünyada, həm də o dünyada müjdə var». Dünyadakı, müjdə odur ki, Peyğəmbər (s) və Əli (ə) ona həmin anda Cənnət müjdəsi verəcəklər. Onlar qəbirdə də rahat olacaqlar. Baxmayaraq ki, insan üçün qəbir rahat yer deyil. (Qəbir bərzəx aləmidir, insanın bütün əməlləri orada soruşulacaq.)»

Peyğəmbər (s) buyurur: «Mənim Əhli-beytimin məhəbbəti kimin ürəyində varsa, ona bir neçə yerdə mənfəətimiz dəyər. Bu məhəbbətin mənfəətini insanlar qəbirə də aparacaqlar. Qəbir əzabından nicat tapmaq istəyən adam mənim Əhli-beytimi sevsin!»

Böyük alimlərdən biri olan mərhum Ayətullah Şüştəri buyurur: Hədislərdən istifadə edərək onlara riayət edən adam dünyasını dəyişdikdən sonra onu aparıb dəfn edirlər. O adam baxıb görür ki, qəbirdə ona yoldaşlıq edən bir nur var. Soruşur: sən kimsən? Mən səni indiyə qədər heç görməmişəm. Cavabında isə nur deyir: Yadındadır, sən bir möminin ürəyini şad etdin. Həmin şadlıqdır ki, Allah mənim surətimdə sənə göndərib. Mən burada sənə yoldaşlıq edəcəyəm ki, darıxmayasan. Ayətullah Şüştəri bunun ardınca yenə buyurur: «İndi əgər qəmli bir mömin ürəyi şad etsək, onda necə olar? – Onda savab daha çox olar. Bəs ən böyük və kamil möminin-Peyğəmbər (s)- in, Zəhra (s)- nın ürəyini şad etmək nə dərəcədə savab olar. Sonra ağa ağlayaraq əlavə edir, belə bir hədis var: «Zəhra (s)- in şad olmasını kim istəyirsə, Hüseynə ağlasın. Hüseynə əza saxlandıqda Peyğəmbərin ürəyi şad olur.»

Deməli, hər kim Peyğəmbərin ürəyini şad etsə, qəbirdə qorxmamaq üçün, Allah mərhəmət edərək yoldaşlıq etmək üçün ona bir nur göndərər.

Üçüncü: Qiyamətdə Peyğəmbərin Şəfaətindən faydalanmaq.

Peyğəmbər buyurur: «Ümmətimdən o insanlara mənim şəfaətim çatacaq ki, onlar mənim Əhli-beytimi sevirlər»



Dördüncü: Əhli-beytə məhəbbət qiyamət günü nura çevrilər.

Əhli-beyti sevən insanlar üçün bu məhəbbəti qəbrdən sonra Allah bir nura çevirəcək. Nurun işığı da öz növbəsində onları öz məqsədlərinə çatdıracaq.

Qiyamətin gecəsi var, gündüzü var. Qiyamət əhvalatı çox böyükdür. Qiyamət günü məsələsi çox mühüm məsələdir. Allah istəyir özünü tərif etsin. min yerdə min cür tərif edir. Amma onların hamısını qısa bir formada mündəricata, həmd surəsinə daxil edib və hamıya da vacib buyurub ki, gün ərzində namazda neçə dəfə desinlər. Bu surədə Allah qiyamət barəsindəki sifətini belə bəyan edir: «Maliki-yəumiddin». (Allah qiyamət gününün malikidir)

Şair qiyamət günününü belə vəsf edir:


Məhşər günü bir gündür ki, düşər təngə xəlaiq

Gün isti salar, atəşi suzan əvəzində.

Yəqub çıxarar balası Yusifi yaddan.

Kor oldu ki, Aləmi-hicran əvəzində.
Quran buyurur: «Qiyamət səhnəsini gördükdə qardaş qardaşı, yoldaş-yoldaşı, ata balasını yadından çıxaracaq.»

Quranda və hədislərdə var: «Qiyamət suru çalınanda südəmər uşaqlar qorxularından qocalacaqlar.» Hamımız da bunu görəcəyik.

Başqa bir hədis: «Qiyamət günü Əhli-beytə olan məhəbbətiniz qədər Allah sizə nur mərhəmət edəcək və bu nur sizi hidayət edəcək»

Bəzi hədislərdə var: «Namaz qılarkən insanın yerə qoyduğu yeddi üzvdən qiyamət günü Allah nur yaradacaq ki, bu nur vasitəsi ilə insan öz qarşısını görə bilsin.»

Başqa bir yerdə: «Namaz qılıb, Əhli-beytə məhəbbət bəsləyən insanlara Allah qiyamət günü nur verəcək və insanlar bu nur vasitəsi ilə öz yollarını gedəcəklər.»

Beşinci: Ürəyində Əhli-beytə məhəbbət bəsləyənlər qiyamət günü əmin-amanlıqda olacaqlar.

Şəxsən Peyğəmbər (s) özü bu hədisi buyurur: «Biz Əhli-beyti sevənləri qiyamət günü Allah məhşərə əmin-amanlıq içində gətirəcək. Bu adamlar qiyamət səhnəsini əmin-amanlıq içində müşahidə edəcəkləri.»



Altıncı: Əhli-beyti sevənlər qiyamətdə sirat körpüsünü keçərkən büdrəməyəcəklər.

Peyğəmbər (s) buyurur: «Mənə və Əhli-beytimə məhəbbəti olanlar orada büdrəməyəcəklər. Həmin körpüdə onların heç bir narahatlıqları olmayacaq.» («Kənzul-ummal» kitabı, cild 12, səh: 97, hədis: 34163; «Əs-səvaiqul-muhriqə» kitabı, səh: 187.)



Yeddinci: Əhli-beyt sevgisi qiyamət günü zəmanətdir.

Əhli-beyt məhəbbəti ilə yaşayanlara Allah qiyamət günü bir vəsiqə verəcək. O vəsiqədə «Bu Adam oddan nicat tapıb sözü yazılmış olacaq.»

Bilal ibn Həmamə rəvayət edir: Bir gün gördük ki, Peyğəmbər (s) çox şad halda, gülə-gülə gəlir. Bizlərdən biri – Əbdürrəhman ibn Ouf soruşdu:

-Ya Rəsulallah, görürəm gülürsən, çox şadsan, gülməyinin səbəbi nədir? Həzrət buyurdu ki, mənə Allah tərəfindən müjdə verilib.

-O, nədir ki, səni bu qədər şad edib? Buyurdu:

Qiyamət günü Allah bir dəstə mələk seçib əllərinə, üzərində bu Adam oddan nicat tapıb sözü yazılmış bir kağız verəcək. Onlar da camaatın arasında gəzib Əhli-beyti sevənlər və ürəyi Əhli-beyt məhəbbəti ilə dolu olan insanlara bu kağızı verəcəklər.

Peyğəmbər (s) də məhz elə bu səbəbdən şad olmuşdu. Çünki, Allah Əhli-beyti sevənləri belə bir vəsiqə ilə müjdələyib.

Səkkizinci: Əhli-beyti sevənlər qiyamət günü Əhli-beytlə bir yerdə olacaqlar.

Həzrət buyurur: «Məni və Əhli-beytimi sevənlər bax belə olacaqlar deyib iki barmağını bir-birinə sıxır. Yəni bunlar bir-birindən ayrılmazlar»

Əba Zərr deyir: Mən Peyğəmbərə (s) dedum ki:

-Ya Peyğəmbər, mən bəzi insanları sevirəm, amma əməldə onlara çata bilmirəm. Onlar əməldə məndən güclüdürlər. Həzrət buyurdu:

-Qiyamət günü insan sevdiyi adamla birgə olar. Hər kəs kimi sevirsə qiyamət günü onunla olacaq.Dedim:

-Mən Peyğəmbər (s) və Əhli-beyti sevirəm. Yenə buyurdu:

-Kimi sevirsənsə, onunla olacaqsan.

Doqquzuncu: Əhli-beyti sevənlər Cənnətlə qiymətləndiriləcək

Əhli-beyti sevənlərin faydası budur ki, Allah onları Cənnətlə təmin edər.

Peyğəmbər (s) buyurur: «Cənnətə hesabsız, kitabsız daxil olmaq istəyənlər, mənim Əhli-beytimdən ayrılmasın»

Məhəbbət həm ürəkdə, həm də əməldə olmalıdır. Ürəyinə baxdıqda onların məhəbbətini, sevgisini görsə, ümid etsin. Əməllərinə baxdıqda öz əməllərində onların əməllərinə oxşarlıq gördükdə ümid etsin.

Seyid Mühəmməd adlı bir alim «Övladlarınızı Peyğəmbər (s) və Ali peyğəmbərin məhəbbəti ilə tərbiyə edin!» adlı bir kitab yazmışdır. O, bu kitabda belə yazır: Bir gün bir nəfər rəhmətə getmişdi. Möminlər toplaşıb tabutu çiyinlərinə alaraq dəfn etməyə aparırdılar. Dəfn mərasimində İmam Hüseyn (ə) da iştirak edirdi: Həzrətin ayaqlarına toz qonduğunu görən bir nəfər əyilib ağanın ayaqlarından tozu sildi. Bunu görən həzrət buyurdu: Ağa məni utandırma.

-And olsun Allaha ki, əgər sənin barəndə olan, mən bilən fəzilətləri bu camaat bilsəydi ayağının tozunu silmək nədir, səni boyunlarında gəzdirərdilər.

Kərbəla hadisəsini həm tarixi, həm də siyasi baxımdan araşdırmaq olar, bu öz yerində. Allah İmam Hüseyn (ə) -a yaradıb bir imtahan kimi insanların qarşısına çıxartdı.
İMAM HÜSEYN (Ə)-IN MATƏMİ

Bütün peyğəmbərlər İmam Hüseynə (ə) ağlayıblar. İmam Hüseynə beş cür (beş formada) əza saxlayıblar.

Tarixdə on beş mümunə vardır ki, Həzrəti Adəm (ə) yarandıqdan sonra, İmam Hüseyn (ə) dünyaya gəlmədən öncə Peyğəmbərlər ona əza saxlayaraq ağlayıblar. İmam Hüseyn (ə) özü dünyaya gəldikdən sonra Peyğəmbər (s), Əli (ə) Fatimə (s), Ummu Sələmə, İmam Həsən (ə), hamısı Hüseynə əza saxlayıblar. Onların da tarixi bizim əlimizdədir. Peyğəmbərlərin də əza saxlaması haqqında külli-miqdarda hədislər var. İbrahim (ə), Nuh (ə), İsa (ə), Zəkəriyya (ə) da ağlayıblar.

Zəkəriyya peyğəmbər qocalmışdı. Amma evladı yox idi. Bir gün Beytül-müqəddəsdə ikən buyurdu: İlahi müqəddəs olan adları mənə söylə. Allah müqəddəs olan adları ona buyurdu. Gəlib Mühəmməd (s), Əli (ə), Fatimə (s) və Həsən (ə) -a çatdı. Bu adları dedikdən sonra Zəkəriyya (ə) buyurdu ki, bütün qəmlərim çəkildi və yüngülləşdim. Elə bil ki, dünyaya sanki, yenidən gəldim. Bundan sonra isə İmam Hüseyn (ə)- ın adı çəkildi. Hüseynin adı deyilərkən halım dəyişdi, boğazım qəhərləndi, məni ağlamaq tutdu. Dedim, İlahi bunlar kimilərin adlarıdır ki, hər birinin adı gələndə bir hala düşürəm. Hüseynin adına çatdıqda isə mənim vəziyyətim dəyişdi. Allah bu adlar haqqında bir-bir məlumat verir. Kərbəla hadisəsini Allah Zəkəriyaya bəyan etdikcə oda ağlayırdı. Sonra isə Zəkəriyya (ə) elə orada Allahdan xahiş edərək buyurur:

-«İlahi, mənə də bir oğlan ver və o, böyüdükdən sonra onu mənim əlimdən al! O da şəhid olsun və mənim də ürəyim Mühəmməd (s) -ın ürəyi kimi qəmlənsin.»

-Allah Zəkəriyyaya Yəhya adlı bir oğul verdi. Yəhya peyğəmbər (s) cavan ikən başı nizəyə vuruldu.

Başı nizəyə vurulan iki insan vardır. Biri İmam Hüseyn (ə), ikincisi isə Yəhya (ə). Yəhya da altı aylıq dünyaya gəlib, İmam Hüseyn (ə)- da. Kitablarda da qeyd edilib ki, onların oxşarlıqları çoxdur.

İmam Həsən (ə) dünyadan köçərkən Hüseyn (ə)- ı bağrına basaraq ağladı. Buyurdu: Ya Hüseyn (ə), Kərbəlada sənin başına gətiriləcək müsibətlər gözümün qabağından keçir. Sonra ağlaya-ağlaya buyurdu: Ya Əba Əbdillah, heç kəs sənin dadına çatmayacaq. İmam Həsən (ə) Hüseynin rövzəsini deyə-deyə dünyadan köçdü.

Bunlar hamısı baş verib. Allah bir rövzəni də qiyamətə saxlayıb. O rövzə qiyamət günü oxunacaq. Onun isə nə zaman olacağını Peyğəmbər (s) bizə buyurdu: «Fatimə (s) bir neçə xanımla məhşərə gəldikdə, ona deyiləcək ki, buyur Cənnətə daxil ol! Fatimə (s) buyuracaq yox getmərəm. Bilmək istəyirəm ki, məndən sonra oğlum Hüseynin başına hansı müsibətlər gətirilmişdir. Həzrəti Zeynəb Şamda olarkən Yəzidə: «Yəzid, qiyamət günü qurulacaq məhkəmədən qorx! Allah orada hakim olacaq. Fatimə (ə) qarşında dayanacaq. Yerin üzərindən, göyün altından hara qaçacaqsan!?»- deyə söyləmişdi. İndi ki, Cənnətə daxil olmursan və bilmək istəyirsən, onda bax Hüseyninə!

Rəvayətlərdə var ki, Zəhra (s) məhşərə əlində Hüseynin (ə) qanlı köynəyini tutmuş halda gələcək və məhşər səhnəsində imam Hüseynin əzası qurulacaq. Həmin gün biz hamımız orada bu hadisəni görəcəyik. Orada Fatimə (s)-ə xitab olunacaq ki, ya Fatimə bax Hüseyninə! Xanım görəcək Hüseyn (ə) camaatın arasında dayanıb, amma başı bədənində yoxdur.

Peyğəmbər (s) buyurur: «Qızım fatimə həmin gün o qədər ağlayacaq ki, mən də ona qoşulacam, mələklər də peyğəmbərlər də ona qoşulacaqlar. Hüseynin rövzəsi oxunduqdan sonra xanım Cənnətə daxil olacaq.»
ƏHLİ-BEYT AYƏSİ

Məhərrəm ayı İmam Hüseyn (ə) aşiqləri qara bayraqların altından keçirlər. Məclislərdə, Hüseyniyyələrdə və ya hər hansı bir münasib yerdə toplaşıb Hüseyn (ə)-ın adını zikr edir və bunu özlərinə ibadət hesab edirlər. Yer kürəsində müxtəlif firqələr mövcuddur. Bu firqələrin yolunu davam etdirən müxtəlif insanlar vardır. Bu məzhəb və firqələrin nümayəndəliri Hüseyn (ə) -in adının zikr edilməsini özlərinə ibadət hesab edirlər. Onlar Cəbraili tanıyırdılar və onun gətirdiyi sözləri, xəbərləri də gizlətmədilər və öz kitablarında saxladılar. Qələmləri, dilləri, və sinələrindəki, elmləri ilə o hədisləri və kəlamları hətta çox qorxulu vəziyyətlərdə belə qoruyub saxladılar və onlara əməl etdilər.

Bəziləri soruşurlar ki, nə üçün Əli (ə)- ın adı Quranda çəkilməyib? Əhli-beyt kimlərdir? Peyğəmbər bu barədə nə deyib?

Buna cavab olaraq «Əhzab» surəsinin 33-cü ayəsini oxuyaq. Ayədə bizə belə bildirilir: «Allah Əhli-beyti yer üzündə seçib, bəyənib və bütün çirkinlikləri onlardan uzaqlaşdırıb».

Əgər Allah yer üzündə Əhli-beyti pak qərar veribsə demək, onlar heç vaxt yalan danışmazlar. Onların danışıqları hamısı Allah buyuran kimidir. Onların hərəkətlərində heç bir eyib və çirkinlik görünməz. Şeytan onlardan uzaqdır və onlara təsir göstərə bilmir. Çünki, Əhli-beyt pak və təmizdir. Bu, ayənin qısa surətdə mənasıdır.

Görək Əhli-beyt adları barəsində Ummu Sələmə, Aişə və səhabələr nə bilirdilər. Onlar Peyğəmbərə (s) çox yaxın olublar.

Bu barədə müxtəlif firqələrin kitablarında otuz üç hədis yazılıb ki, «Səhih Müslim», «Səhih Buxari», «Üsuli-Kafi» və digər kitablarda bunlar qeyd edilmişdir.

Ummu Sələmə xanımdan belə nəql olunur: «Əhzab surəsi bizim evdə nazil oldu. Peyğəmbər (s) mənim evimdə idi. Mənə dedi ki, qapıları bağla və başqa adamları içəri buraxma» və özü də namaz qılmağa başladı. Mənə dedi ki, dur namaz qıl! Mən evin qapılarını bağlamaq istəyirdim ki, Fatimə (s) gəldi. Onun əlində, içində yemək olan balaca bir qazan var idi. Həzrət mənə buyurmuşdu ki, heç kəsi içəri buraxmayım. Amma mən Fatimə (s)-ə necə deyə bilərdim ki, gəlmə. Fatimə içəri daxil olduqdan sonra yeməyi gətirib atasının qarşısına qoydu. Peyğəmbər (s) soruşdu ki, ya Fatimə əmin oğlu və oğlanların haradadırlar? O da evdədir, deyə cavab verdi. Həzrət mənə dedi ki, gedib onları çağırım, gəlsinlər. Mən də gedib Əliyə dedim ki, Peyğəmbər sənidə, Həsən və Hüseynidə çağırır. Həzrət iki oğlunun əlindən tutdu və mənimlə birlikdə peyğəmbərin yanına gəldik. Rəsulallah mənə işarə edərək bildirdi ki, namazımı qılım və öz işlərimlə məşğul olum. Nahar etdikdən sonra Peyğəmbər (s) əynindəki əbanı açdı və onlar hamısı əbanın altında qaldılar. Bu müqəddəs ayə o vaxt nazil oldu. Ayə nazil olduqdan sonra Peyğəmbər (s) bu sözləri buyurdu.1 Mən də yaxınlaşaraq, ya Rəsulallah mən Əhli-beytdən deyiləmmi, deyə soruşdum. Mən sənin həyat yoldaşlarındanamsa, demək, mən də Əhli-beytdənəm. O, isə buyurdu: Sənin aqibətin xeyirlidir. Sən Peyğəmbər (s)-in xanımlarından birisən, amma Əhli-beytdən deyilsən. Mən başa düşdüm ki, «Əhli-beyt Mühəmməd (ə), Əli (ə), Fatimə (s), Həsən (ə) və Hüseyn (ə)- dır».

Əbu Hüreyrə deyir: Mən Ummu Sələmə ilə danışdım və o mənə bu barədə necə olmuşdusa, nəql etdi. Mən də Ummu Sələmənin danışıqlarını eynilə başqalarına nəql etdim.

Səfiyyə Binti Şəybə deyir: Aişə dedi ki, mənim də xəbərim var. Bir gün səhər Peyğəmbər (s) evdən çıxdı. Özünə, üzərində qara naxışlar salınmış parça bürümüşdü mən onu belə halda gördüm. Əlinin (ə) oğlu Həsən (ə) gəldi. Peyğəmbər (s) onu çiynindəki əbanın altına dəvət etdi Sonra Hüseyn (ə)-da gəlib o əbanın altına daxil oldu.. Sonra Fatimə (s)-lə Əli (ə)-da gəldi. Peyğəmbər (s) onların da əbanın altına daxil olmalarını buyurdu. Onlar da daxil olduqdan sonra Rəsulallah «Əhzab» surəsinin 33 ayəsini oxudu. Mən özüm bu hadisəni görmüşəm.

Suməy ibn Uməyr adlı bir nəfər deyir: Anamla ikimiz bir gün Aişənın hüzurunda idik. Anam ondan soruşdu: Aişə, yaxşı olardı danışasan ki, Peyğəmbər (s)- in Əli (ə)- a olan münasibəti necə idi? Peyğəmbərin (s) Əli (ə)-a qarşı məhəbbəti barəsində mənə danış. Aişə dedi:

كان أَُحبَّ الي رسول الله لقد رأيته وقد أدخله تحت ثوبهِ و فاطمة و حسناً و حسيناً ثمّ قال: أللهمّ هولا؛ أهلَ بيتي أللهمّ أذهب عنهم الرّجس و طهّرهم تطهيرًا

Peyğəmbər (s) yanında Əlidən sevimli bir insan yox idi. Ona bütün insanlardan ən sevimli idi. Peyğəmbər (s) hamıdan çox onu istəyirdi. Bir gün gördüm ki, Peyğəmbər (s) Əlini (ə), Fatiməni (s), Həsən (ə) və Hüseyni (ə) əbanın altına salıb bu sözləri dedi: «İlahi bunlar mənim Əhli-beytimdir. Onlardan bütün çirkinlikləri, pislikləri, eyibləri uzaq et və bunları pak-pakizə et».

Bu barədə Peyğəmbərin (s) səhabəliri nə deyiblər? Onlar həmişə Peyğəmbər (s)- lə bir yerdə olublar. Əksər müharibələrdə, namazlarda, məclislərdə onunla bir yerdə oturub həzrətin danışdığı sözləri, xütbələri, çıxışları dinləyirdilər. Əksəriyyət isə bu çıxışları yazıb qeyd edirdilər.

Cabir ibn Əbdüllah Ənsari deyir: Mən həmin gün orada idim. (ayə nazil olan gün). Peyğəmbər (s) Ummu Sələmənin evində idi. Mən də oraya getmişdim. Rəsulallah Həsən (ə), Hüseyni (ə), qızı Fatimə (s) və Əli (ə)- ı çağırıb ətrafına yığaraq Allaha üz tutaraq ərz etdi: «İlahi mənim Əhli-beytim bunlardır. Bütün çirkinlikləri bunlardan uzaqlaşdır. Onları pak-pakizə et. Peyğəmbər (s) bu sözləri dedikdən sonra Ummu Sələmə qabağa gəlib dedi:

-Ya Rəsulallah, mən də Əhli-beytdənəm? Peyğəmbər buyurdu:

-Xeyr. Ummu Sələmə sən xeyirdəsən, amma Əhli-beytdən deyilsən. Mən də Peyğəmbər (s)-in qarşısına keçib dedim:

-Ya Peyğəmbər Allah sənin Əhli-beytini və bu itrəti tahirəni çox ikram etdi və sənin pak zürriyəni Allah pakizə etdi. Peyğəmbər (s) üzünü mənə tutaraq dedi:

-Ey Cabir «Onlar mənim itrətim, mənim Əhli-beytimdir. Onlar mənim ətimdən və qanımdandırlar. Əli bütün vəsilərin ağasıdır. Mənim balalarım Həsən və Hüseyn balaların hamısının ən gözəlidir. Qızım Fatimə isə bütün qadınlar içində Ən əziz və şəriflidir. Məhdi də bizdəndir.»

Səid ibn Cübeyr ibn Abbasdan belə nəql edir: Bir gün Müaviyə ilə birgə idim. Səd ibn Əbi Vəqqas Müaviyənin məclisinə daxil olub salam verdi. Müaviyə eşitmişdi ki, Əbu Vəqqas son vaxtlar Əli ibn Əbutalibə söyüş vermir. Bu eşitdiyini Əbu Vəqqasa çatdırmaq üçün üzünü Şam camaatına tutaraq dedi: Ey camaat yəqin ki, tanıyırsınız. Bu Əbu Vəqqasdır. Bu adam Əli ilə dost olub. Camaat başını aşağı salıb Əli (ə) barəsində pis danışdılar.

فبكي سعدٌ فقال معاوية: ما الّذي أبكاك؟ قال: و لِِمَ لا أبكي لرجلٍ مِن أصحاب رسولِ الله(ص) يُسبُّ عندك و لا أستطيعُ أن أُغيّرَ. وقد كان في عليٍّ خصالٌ لأن تكونَ فيَّ منهم أحبُُّ من الدّنيا و ما فيها.....إلي أن قال: والخامسةُ: نزلت هذه الاية " إنّما يريدُ اللهُ ليُذهبَ عنكم الرِّجسَ أهل البيتِ و يطهّرَكم تطهيرًا" فدعَا النّبيّ(ص) عليًّأ و حسنًا و حسينًا و فاطمةَ فقال: أللهمّ هولا‘ِ أهلي فأذهِب عنهم الرّجسَ و طهّرهم تطهيرًا

Yəni: Bu zaman Səd ağladı. Müaviyə soruşdu:

-Nə üçün ağlayırsan?

-Niyə də ağlamayım. Peyğəmbər (s)-in səhabəsi Əlini söyürlər, mən də mane ola bilmirəm. Buna görə də ağlamaqdan başqa çarəm yoxdur. Sonra Səd ibn Əbi Vəqqas bu sözləri dedi: Bilirsiniz Əli kimdir? Əlidə olan xüsusiyyətlərdən biri məndə olsaydı, mənim üçün dünyanın bütün nemətlərindən üstün olardı. Bü xüsusiyyətləri sayaraq beşinci xislətə çatdı.

Bu ayə kimin barəsində nazil olub? Bu ayə (Əhzab 33) nazil olanda Peyğəmbər (s) bu dörd nəfəri yanına çağıraraq dedi: «İlahi bunlar mənim əhli-beytimdir onlardan bütün çirkinlikləri apar, pak və pakizə qərar ver».

Müaviyənin məclisində Əbu Vəqqas da etiraf etdi ki, Peyğəmbər (s) bu sözü bu dörd nəfərin haqqında deyib.

Ömər ibn Xəttab deyir: Peyğəmbərdən (s) mən özüm eşitdim ki, buyururdu: «Camaat mən sizdən qabaq gedirəm. Qiyamət günü kövsər kənarına gələrkən, sizi orada gözləyəcəyəm, və iki şey barəsində soruşacağam. Diqqət yetirib görün ki, məndən sonra mənim sözlərimə necə əməl edəcəksiniz? Bunlardan biri Allahın kitabı olan Qurandır. O bir ipdir ki, bir tərəfi sizin, bir tərəfi isə Allahın əlindədir. Qurandan möhkəm yapışın, onu açıb oxuyun və əməl edin. İkincisi isə mənim Əhli-beytimdir. Allah mənə xəbər verdi ki, bu iki əmanət qiyamətə qədər bir-birindən ayrılmayacaq.»

Mən özüm şəxsən Peyğəmbər (s)- dən soruşdum:

-Ya Rəsulallah sənin itrətin kimdir ki, deyirsən onlar Quranla bir yerdədir və onları bir-birindən ayırmayın. Onların adlarını de! Buyurdu:

-Mənim itrətimin kim olduğunu öyrənmək istəyirsiniz? Onlar: «Əli, Fatimə, Əli və Fatimənin oğlanları. Doqquz nəfər də Hüseynin nəslindəndir. Onlar imamlardır. Onlar insanları hidayət edənlərdir. Onlar mənim itrətim, ətləri ətimdən, qanları qanımdan olanlardır.» («Kifayətul-əsər» kitabı, səh: 91.)

Həzrət Əli (ə) buyurur: Peyğəmbər yatırdı. Məni də çağırıb yanına uzanmağımı buyurdu. Sonra zövcəm Fatiməni, Həsən və Hüseyni də yanına çağırdı. Əbanı üsütümüzə atdıqdan sonra bu ayəni buyurdu. («Əhzab» surəsinin 33-cü ayəsini) Cəbrail baxıb dedi: Ya Rəsulallah, mən də sizdənəm? Şübhəsiz ki, Cəbrail ora daxil ola bilməzdi. Biz beş nəfər idik, altıncı şəxs Cəbrail idi.

Kərbəla hadisəsindən sonra əsirləri Şam şəhərinə gətirdilər. Şəhərə daxil olanda günorta idi. Əsirlərin üzləri açıq idi. Şamın (zahirən) «kişiləri» onlara baxıb dedilər: Bunlar nə gözəl insanlardır. Biz hələ belə gözəl əsirlər görməmişik. Siz kimsiniz? Hüseynin (ə) altı yaşlı qızı Səkinə ayağa qalxıb dedi: Ey Şamlılar biz Ali Mühəmmədin əsirləriyik. Elə bilirsiniz ki, biz xaricdən gəlmişik? Xeyr, biz Peyğəmbərin balalarıyıq.

Onlar bir pilləkanın üstündə əyləşdilər. İmam Səccad (ə) əsirlərin arasında idi. Qoca bir kişi gəlib əsirlərin qarşısında duraraq dedi:

-Şükür olsun Allaha ki, sizi öldürdü, sizi bu günə qoydu və fitnəni kökündən kəsdi.

Həzrət Səccad (ə) ayağa qalxıb dedi:

-Ay kişi sən heç Quran oxumusan? Dedi, bəli oxumuşam. Bu ayəni də oxumusan ki, Allah buyurur: «Ya Peyğəmbər, de: mən risalətimin qarşılığı olaraq sizdən yalnız mənim Əhli-beytimə məhəbbət istəyirəm.»

Dedi ki, bəli, oxumuşam.

-Əgər oxumusansa bil ki, Əhli-beyt bizik.

-Sonra Həzrət əlavə edərək buyurdu: Bu ayənidə oxumusanki Allah buyurur: «Zil-qurbanın (əhli-beytə) həqqini əda edin.» («İsra» surəsi: 26 -cı ayə.)

Dedi ki, bəli, oxumuşam.

-Biz həmən insanlarıq.

-İndi bunları bilə-bilə gəlib deyirsən ki, şükür olsun Allaha ki, sizi öldürdü? Kim sənin başını xarab edib, hansı təbliğatın təsirindən bu günə qalmısan?

Bu zaman kişi əllərini göyə qaldırıb dedi: İlahi mən sənə tovbə edirəm. Üç dəfə bunu dedikdən sonra əlavə etdi; İlahi mən Ali-Mühəmmədin düşmənlərindən və Əhli-beytin qatillərindən uzaqlaşıram. Mən Quranı oxumuşdum, amma bunları başa düşməmişdim.

Peyğəmbər (s) özü də öz Əhli-beytinə xüsusi hörmət edirdi. Ona görə yox ki, onlar Peyğəmbərin (s) qızı, kürəkəni və nəvələri idi, buna görə də Peyğəmbərin (s) onlara şəxsi münasibəti var idi. Peyğəmbərin (s) onlara qarşı Əhli-beytin üzvləri kimi islami münasibəti var idi.

Əbu Həmra (Peyğəmbərin xadimi) deyir: Sübh namazının vaxtı olanda Peyğəmbər gəlib Əli və Fatimənin evinin qarşısında dayanıb (onların evlərinin qapısı məsçidə açılırdı) deyirdi: «Ey Əhli-beyt sizə salam olsun, namaz vaxtıdır. Bunu dedikdən sonra Peyğəmbər «Təthir» ayəsini oxuyurdu. Allah istəmişdir ki, siz Əhli-beytdən günahı uzaqlaşdırsın, sizi tamamilə pak və təmiz etsin («Əhzab» sursi, 33-cü ayə.) Onlar da cavab verirdi: Sənə də Allahın salamı, rəhməti və bərəkəti olsun (Allahın rəhməti və bərəkəti üzərindən əskik olmasın). Sonra Peyğəmbər (Allah sizə rəhmət etsin) namaz vaxtıdır.» deyə buyurardı. («Usdul-ğabə» kitabı, cild 6, səh: 74, hədis: 5827.)

Peyğəmbər (s) Əhli-beyt haqqında bir sıra bənzətmələr demişdir ki, buna da Əhli-beytin «Mənziləti» deyirlər.


Yüklə 1,01 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə