12
ki, “oğul, gördünmü mənimki həyatda heç gətirmir. Çünki
bəxtim-taleyim əvvə
l
cədən qara yazılıb!”
Həkimdən Klara xalanın sağlıq durumunun bundan sonra
necə olacağını soruşdum. O, dərindən köks ötürüb dedi ki,
Klara xala möhkəm stress keçirib, daxili həyəcan yaşayıb və
bunun nəticəsində də geniş infarkt baş verib. Həkim könül
açılası, ümidverici nəsə xoş bir söz söyləmədi. Mən çox məyus
oldum, ev sahibəsinin bu halına acıdım.
İki gündən sonra həkimlərin səyinə baxmayaraq, Klara xala
dünyasını dəyişdi. Onun cənazəsinə gözləmədiyimizdən də
çox adam gəlmişdi. Hər kəs onun kimsəsiz olduğunu bilirdi,
ancaq həyətdə və küçədə gördüyümüz insan axını
düşündüyümüzün tam əksini göstərdi...
Klara xalanın dəfninin sabahısı
günü parkda həmin
skamyada oturmuş Rəhman kişini gördüm. Əvvəcə gözlərimə
inanmadım. Bir az da yaxınlaşdım. Yox, yox o, həqiqəqtən də
Rəhman kişi idi.Ona yxınlaşıb bu qədər müddətdə harada
olduğunu soruşdum. Rəhman kişi möhkəm xəstələndiyini və
xəstəxanada yatdığını söylədi.
- Bəs dedilər ki, sizi oğlunuz öldürüb?! - soruşdum.
- Oğul, bunlar şayiə və yalan xəbərlər idi haqqımda
çıxarmışdılar. Bunların hamısı boş söz
-
söhbətlərdi. De görüm,
Klara xanım necədir? Onu nədənsə bu gün burada görmürəm.
- Rəhman kişi nəzərlərini mənə zillədi.
Mən başımı aşağı dikdim. Əvvəlcə, ona bu bəd xəbəri
vermək istəmədim.
- Oğul, nə oldu? Klara xanıma bir şeymi olub?! - Kişi
həyəcanla soruşdu.
- Rəhman əmi, Klara xala artıq yoxdu! Dünən onu torpağa
tapşırdıq! O, sizi çox gözlədi. Sizin ölüm xəbərinizi eşidəndə
bərk sarsıldı. Günlərlə özünə qapandı, nə bir tikə çörək yedi,
nə də bir qurtum su içdi. Sonra yatağa düşdü, kimsəylə dinib
-
danışmadı. Iki gündən sonra geniş infarkt keçirdi. Görünür,
rəhmətlik sizə qarşı biganə deyilmiş. Sən demə, Klara xalanın
13
içində bu yaşına qədər biruzə vermədiyi və kimsəyə məlum
olmayan sevgi dolu bir dünya varmış - dedim.
- Necə?! Klara öldü?! - deyə həyəcanlanan Rəhman kişi göz
yaşlarına hakim ola bilmədi. Sonra o, məndən Klara xalanın
hansı qəbiristanlıqda dəfn olunduğunu soruşdu. Mən də
söylədim.
Ev sahibəsinin ölümündən sonra kirayə pulunu onun ancaq
ölümü günü peyda olan, tanımadığımız uzaq qohumuna
verməli olduq. O, hər ayın əvvəlində gəlib kirayə pullarını alıb
gedirdi...
Klara xalanın yeddisi günü həyətdəki kirayəçilərlə birlikdə
onun qəbrini ziyarət etməyə getdik. Qəbiristanlıqda Rəhman
kişini gördük. O, Klara xalanın qəbri üstünə təzə-tər qızıl gül
çiçəkləri düzmüşdü. Mən ona diqqətlə nəzər yetirdim. Rəhman
kişinin əvvəlkinə nisbətən sanki beli bükülmüşdü. Anladım ki,
kişinin belini bükən, yaşının bu ahıl çağında onun həyatına
müsafir olan və çox da gecikmiş əsl sevgi imiş...
14.02.2014
14
Ziyarət
(hekayə)
H
acı Raziyə xanım Gəncədəki İmamzadəni ziyarət edib,
bayıra çıxandan sonra
,
özündə bir məmnunluq,
rahatlıq hiss
etdi.
Onun bu ziyarətgaha ilk deyil, beşinci gəlişi idi. Hacı
xanım nəinki Azərbaycanda , eləcə də xarici ölkələrdə -
Hindistanda, Rusiyada, İranda, Gürcüstanda, Türkiyədə,
Suriyada, İraqda, İordaniyada, Səudiyyə Ərəbistanında,
Mərakeşdə, Misirdə, İsraildə olan bütün müqəddəs yerlərin
hamısını ziyarət edib.
Hacı Raziyə xanım ziyarətini başa vurub evə gəlmək üçün
bilet alaraq, Gəncə-Bakı avtobusuna əyləşdi. O, avtobusun
pəncərəsindən gördü ki, iki əsgərlə avtobusun sürücüsü
aralarında nə barədəsə söhbət edirlər. Sonda sürücü başını
yırğalayaraq əsgərlərdən ayrılıb avtobusa minərək, keçib
sükan arxasında oturdu. Avtobusun arxa tərəfində hələ üç boş
yer qalmışdı. Hacı Raziyə xanım istər-istəməz avtobusun
yanında çox pərişan halda dayanmış iki əsgərə nəzər yetirdi.
Onlar da məlul-müşkül dayanıb, yola düşməkdə olan
avtobusun sürücüsünə baxırdılar. Bu vaxt sərnişinlərdən kimsə
ucadan:
- Çox gözləyəcəyik? Sür gedək də - dedi.
- İndi tərpənirik, - deyə sürücü cavab verdi. Sonra o, yerdə
dayanmış iki əsgərə:
- Yaxşı, gəlin minin - dedi.
Əsgərlər elə bil ki, sürücünün bu sözünü gözləyirmişlər.
Onlar tez gəlib avtobusa mindilər və keçib arxadakı boş
yerlərdə oturdular. Yolun yarısında əsgərlərdən biri sürücüyə