Çarlz bukovskġ
Yüklə 2,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
24 görünmürdü. Çox güman ki, o ya həbsxanaya düĢmüĢ, ya da hansısa bir iĢə iliĢmiĢdi. Camaat yavaĢ-yavaĢ toplaĢırdı. Mən onlardan çox azını tanıyırdım. Arxa həyətə, öz ev sahibəmin yanına getdim. O gəlib qapını açdı. – Missis O'Kif, mən böyük bir qonaqlıq verirəm. Ġstəyirəm ki, siz ərinizlə birlikdə bu qonaqlıqda iĢtirak edəsiniz. Çoxlu pivəmiz, kredellərimiz və yaxĢıca qızarmıĢ kartof yonqarımız var. – Ah, aman Allahım, yox! – Nə olub, problem nədir? – Mən ora necə insanların girdiyini gördüm! O saqqallılar, bütün o saçlı-qıllılar və o dalı yırtıq paltarlılar! Bilərziklər və muncuqlar... onlar kommunistlər bandasına oxĢayırlar. Belə insanlara necə qatlaĢa bilirsən? – O insanlardan mənim də xoĢum gəlmir, missis O'Kif. Biz, sadəcə, pivə içib söhbət edirik. Bunun heç bir anlamı yoxdur. – Onlarla ehtiyatla davran. Belə insanlardan nə desən gözləmək olar, onlar boruları da oğurlayarlar. www.vivo-book.com
25 Qadın qapını örtdü. Lidiya gec gəldi. Qapıdan aktrisa kimi daxil oldu. Diqqətimi özünə ilk çəkən Ģey onun baĢındakı kənarına lavanda lələyi taxılmıĢ böyük kovboy Ģlyapası oldu. O mənimlə heç nə danıĢmadan dərhal kitab mağazasının cavan satıcısının yanına oturdu və onunla nəsə haqqında gərginliklə söhbət etməyə baĢladı. Mən daha çox içməyə baĢladım və mənim danıĢığımdakı yumor və enerji harasa qeyb oldu. Kitab satıcısı pis oğlan deyildi, sadəcə, yazar olmağa çalıĢırdı. Onun adı Rnedi Evans idi, lakin o Kafkanın elə dərininə dalmıĢdı ki, bədii aydınlığa nail olması mümkün görünmürdü. Biz onun xatirinə dəyməkdənsə, onu “YumĢaldıcı YanaĢma” jurnalında çap etməyi, üstəlik onun mağazası vasitəsi ilə öz jurnalımızı satmağı daha məqsədəuyğun görmüĢdük. Mən pivəmi bitirdim və ətrafda bir qədər dolaĢdım. Arxa artırmaya çıxdım, dalana enən pilləkəndə oturdum və yekəpər bir qara piĢiyin zibil qabına girmək üçün çabalamasına tamaĢa etməyə baĢladım. Mən pillələr ilə enərək ona yaxınlaĢdım. Lakin ona yaxınlaĢdığım an piĢik www.vivo-book.com
26 cəld zibil qabından yerə tullandı. Bir neçə metr aralanıb dayandı və məni izləməyə baĢladı. Zibil qabının qapağını götürdüm. Qabdan gələn üfunət dözülməz idi. Qabın içinə qusdum və qapağı əlimdən səkiyə saldım. PiĢik zibil qabının üstünə atılaraq dörd ayağı ilə onun kənarında dayandı. Bir anlıq tərəddüddən sonra o, hilal Ģəkilli ayın parlaq iĢığında qabın içinə girərək gözdən itdi. Lidiya hələ də Rendi ilə söhbət edirdi və masanın altında onun bir ayağının Rendinin ayağına toxunduğunu gördüm. Mən bir pivə də açdım. Semmi öz söhbəti ilə hamını güldürürdü. Camaatı güldürmək istədiyim vaxtlarda mən bu iĢi daha yaxĢı bacarırdım. Amma həmin gecə o ovqatda deyildim. Qonaqlıqda 15-16 kiĢi və cəmisi iki qadın vardı – Lidiya və Eypril. Eypril çox kök idi və pəhriz saxlayırdı. O, döĢəməyə sərilmiĢdi. Təxminən bir saatdan sonra o döĢəmədən qalxdı və məclisi yanıb tükənmiĢ anfetamin manyakı narkoman Karl ilə birlikdə tərk etdi. Bundan sonra məclisimizdə 15-16 kiĢi və Lidiya qaldı. Mətbəxdə bir pinta skoç tapdım. ġüĢəni
www.vivo-book.com
27 də götürüb arxa artırmaya çıxdım və ara-sıra ondan udumlar almağa baĢladım. Gecə keçdikcə, kiĢilər yavaĢ-yavaĢ məclisi tərk etməyə baĢladılar. Hətta Rendi Evans da getdi. Nəhayət, yalnız Semmi, Lidiya və mən qalmıĢdıq. Lidiya Semmi ilə söhbət edirdi. Semmi nəsə gülməli Ģeylər danıĢırdı. Onun danıĢdıqlarına mən də gülürdüm. Sonra o getmək istədiyini söylədi. – Getmə xahiĢ edirəm, – Lidiya dedi. – Ġmkan ver adam getsin, – mən araya girdim. – Hə, mən artıq getməliyəm, – Semmi dilləndi. Semmi gedəndən sonra Lidiya mənim üstümə düĢdü: – Onu qovmaq məcburiyyətində deyildin. Semmi çox məzəli oğlandır, Semmi, həqiqətən, çox məzəli oğlandır. Sən isə onun qəlbini qırdın. – Amma mən səninlə təklikdə danıĢmaq istəyirəm, Lidiya. – Sənin dostlarından çox xoĢum gəlir. Mən sənin kimi bu qədər müxtəlif insanlarla görüĢə bilmirəm. Mən insanları sevirəm! www.vivo-book.com
28 – Mən isə yox. – Sənin insanları sevmədiyini bilirəm, amma mən onları çox sevirəm. Onlar səninlə görüĢmək üçün bura gəlirlər. Bəlkə də onlar səninlə görüĢə gəlməsəydilər, sənin onlardan daha çox xoĢun gələrdi. – Yox, nə qədər az görsəm, onlardan bir o qədər çox xoĢum gələr. – Sən Semminin xətrinə dəydin. – Sən elə bil. Amma o, evə, öz anacığının yanına getdi. – Sən qısqanc, həm də etibarsız adamsan. Sən elə düĢünürsən ki, mən söhbət etdiyim hər kiĢi ilə yatağa girməyə hazıram. – Yox, elə düĢünmürəm. Bura bax, bir qədəh içkiyə necə baxırsan? Mən yerimdən qalxıb ona bir içki qarıĢdırdım. Lidiya uzun bir siqaret alıĢdırdı və içkisindən bir udum aldı. – Bu Ģlyapa sənə çox yaraĢır, – mən dedim. – Hələ o bənövĢəyi lələyi demirəm. – Bu mənim atamın Ģlyapasıdır. – Bəs atan öz Ģlyapasını axtarmayacaq? Yüklə 2,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|