www.vivo-book.com
245
– Sabahın xeyir, Katrina, – mən dedim, – mənə ərə
gələrsənmi?
– XahiĢ edirəm, lazım deyil, – o dedi, – bu mənim
xoĢuma gəlmir.
– Mən ciddi deyirəm.
– Ah, boĢ-boĢ danıĢma, Henk!
– Nə?
– Dedim ki, boĢ-boĢ danıĢma. Əgər belə danıĢmağa
davam eləsən, elə birinci təyyarə ilə evə gedərəm.
– YaxĢı.
– Henk?
– Nədi?
Mən Katrinaya baxdım. O öz saçlarını daramağa
davam edirdi. Onun iri qonur gözləri mənə baxırdı və o
gülümsəyirdi.
– Bizim aramızdakı, sadəcə, seksdir, Henk, sadəcə,
seks! – o dedi və sonra o ucadan güldü. Bu, riĢxəndli gülüĢ
deyildi, əksinə sevinc dolu bir gülüĢ idi. O öz saçlarını
darayırdı, mən isə qolumu onun belinə dolayıb baĢımı onun
www.vivo-book.com
246
dizinin üstünə qoydum. Mən daha heç bir Ģeydən tam əmin
deyildim.
37
Mən öz qadınlarımı, adətən ya boks matçlarına, ya da
cıdır yarıĢlarına aparırdım. Həmin cümə axĢamı günü mən
Katrinanı “Olimpik” idman zalında keçirilən boks
matçlarına apardım. O həyatında heç vaxt bir boks matçına
canlı-canlı tamaĢa etməmiĢdi. Biz birinci döyüĢ
baĢlamazdan bir xeyli əvvəl ora çatdıq və düz rinqin
yaxınlığında oturduq. Mən pivə içə-içə, siqaret çəkə-çəkə
oturub gözləyirdim.
– Çox qəribədir, – mən ona dedim, – insanlar bura gəlir
və oturub iki nəfərin rinqə çıxmasını və sonra da eĢĢək
sudan gəlincəyə qədər bir-birini kötəkləməsini gözləyirlər.
– Bu dəhĢətli səslənir.
– Bu arena uzun illər bundan əvvəl inĢa edilib, – o
ərafa nəzər salıb bu qədim zala tamaĢa elədiyi vaxt, mən ona
dedim. – Burada yalnız iki ayaqyolu var, biri kiĢilər, o birisi
isə qadınlar üçün, onların ikisi də çox darısqaldır. Ona görə
www.vivo-book.com
247
də, oralıq iĢin varsa, gərək ya fasiləyə qədər, ya da fasilədən
sonra gedəsən.
– YaxĢı.
“Olimpik” idman zalına, əsasən, latın amerikalılar,
aĢağı təbəqələrdən olan zəhmətkeĢ ağdərililər, bir neçə kino
ulduzu və məĢhur adamlar gəlirdilər. Burada çoxlu sayda əla
meksikalı boksçular vardı və onlar ürəklə döyüĢürdülər.
Yalnız ağlar, ya da qaradərililər qarĢılaĢanda pis döyüĢlər
olurdu, xüsusilə də ağır çəkili idmançıların döyüĢləri.
Katrina ilə burada oturmaq mənə qəribə gəlirdi.
Ümumiyyətlə, insanların arasındakı münasibətlərin özü
qəribə idi. Demək istədiyim odur ki, siz bir müddət bir
insanla münasibətdə olursunuz, onunla birlikdə yemək
yeyirsiniz, birlikdə yatırsınız, birlikdə yaĢayırsınız, onu
sevirsiniz, onunla söhbət edirsiniz, onunla gəzirsiniz və
birdən hər Ģey bitir. Sonra heç kim ilə birlikdə olmadığınız
çox qısa bir müddət baĢlayır. Onda sonra isə baĢqa bir qadın
peyda olur və sən artıq onunla birlikdə yemək yeməyə
gedirsən, onu sikirsən və bütün bunlar adama çox normal
gəlir, elə bil sən bütün həyatın boyu bu qadının, o isə sənin
www.vivo-book.com
248
gəliĢini gözləyirdi. Mən yalqız qalanda heç vaxt özümü
rahat hiss etməmiĢəm; bəzən özümü yaxĢı hiss etdiyim
vaxtlar olub, amma rahat hiss etdiyim vaxtlar olmayıb.
Ġlk döyüĢ əla alındı, çoxlu qan və cəsarət. Boks
matçlarına və cıdır yarıĢlarına tamaĢa etməklə necə yazmaq
haqqında bəzi Ģeyləri öyrənmək olar. Bu fikir mənə aydın
olmasa da, köməyi dəyirdi. Əsas məqam da elə bu idi: fikir
aydın deyildi. Burada söz yox idi, lap yanan ev kimi, ya da
zəlzələ kimi, yaxud da maĢından düĢərkən öz ayaqlarını açıb
göstərən qadın kimi. BaĢqa yazıçılara nə lazım olduğunu
bilmirdim; bu heç mənim vecimə də deyildi, onsuz da
onların yazdıqlarını oxuya bilmirdim. Mən öz vərdiĢlərimin,
öz zehniyyətimin əsiri idim. Səfeh olmaq elə də pis Ģey
deyil, əgər nadanlıq tamamilə sənə məxsusdursa. Mən dəqiq
bilirdim ki, bir gün gələcək və mən Katrina haqqında nəsə
yazacağam. Üstəlik bunun çətin olacağını da bilirəm.
FahiĢələr haqqında yazmaq çox asandır, amma yaxĢı bir
qadın haqqında nəsə yazmaq müqayisəyə gəlməyəcək qədər
çətindir.
www.vivo-book.com
249
Ġkinci döyüĢ də pis olmadı. TamaĢaçı kütləsi gah
qıĢqırır, gah bağırır, gah da pivə gillədirdi. Onlar öz
fabriklərindən,
anbarlarından,
sallaqxanalarından,
avtomobilyuma stansiyalarından müvəqqəti olaraq qaça
bilmiĢdilər – ertəsi gün onlar yenə də öz əsirlik həyatlarına
qayıdacaqdılar, amma indi nə qədər ki azadlıqda idilər – bu
azadlıq onları vəhĢiləĢdirmiĢdi. Onlar yoxsulluğun onlara
bəxĢ elədiyi əsarət və köləlik haqqında düĢünmürdülər.
Yaxud rifah və ərzaq talonlarının yaratdığı köləlik barədə.
Yoxsullar öz zirzəmilərində oturub atom bombası
düzəltməyi öyrənənə qədər, yerdə qalanlarımız rahat yaĢaya
bilərlər.
Bütün döyüĢlər çox maraqlı keçdi. Mən yerimdən
qalxdım və ayaqyoluna getdim. Geri qayıdanda, Katrina çox
sakit oturmuĢdu. O elə oturmuĢdu, elə bil ona baxanda
buranı balet, ya da konsert zalı hesab etmək olardı. O necə
də incə görünürdü, amma yenə də onunla sikiĢmək çox
ləzzətli idi.
Mən içməyə davam edirdim, Katrina isə döyüĢ həddən
ziyadə amansızlaĢanda mənim əlimdən bərk-bərk tuturdu.
Dostları ilə paylaş: |