Uzaq keçmiş zaman
Mən varmış ərtum (mən getmişdim)
Sən varmış ərti
O varmış ərti
Biz varmış ərtuq
Siz varmış ərtiz
Ollar varmış ərtilir
Gələcək zaman
Mən varqulukam (mən gedəcəyəm)
Sən varqulukay
O varqulukar
Biz varqulukak
Siz varqulukayız
Ollar varqulukalar
Gələcək zaman yerinə: getmək istəyirəm
Mən şorum yovağam (getmək istəyirəm)
Sən şori yovağay
O şor yovağa
Biz şoruq yovağaq
Siz şoriz yovağayz
Ollar şollər yovağalər
Əmr
Yovaram (gedəm)
Yov (get)
Yovartə (getsin)
Biz yovarimiz və ya varimiz (gedək)
Siz yovi (siz gedin)
Ollar yovartələr (getsinlər)
Bəzi yerlərdə (Feyzabad və s.) sual soruşanda “no” işlənir.
Məsələn, “o vardino?” (o getdimi?), “sən kəldino?” (gəldinmi?).
“-dir” (köməkçi fel) yerinə əski türkcə və şərq türkcəsində ol
duğu kimi /-ər/, /-ərür/ və /-irlə/ işlənir.
77
İndi 20 il əvvəl Doerfer ekipinin Almaniyada xərrablı Müsəy-
yib Ərəbqolun dilindən hazırladığı xələc türkcəsi mətnindən bir
neçə sətiri nümunə olaraq nəql edirik:
Xələc və Xələcistan
1) İrança bii tayfə xələc ya xələç atıça Qum, Ərak, Təfriş və
Savə haansıça tiriilik yətəyuollar ki, təqribən uon səkkiz min nəfər
olılar və qırq bieş baluqça yuoriyolar (oturular).
2) İlgərtər artuqatar imişlər, amma haziyaan baluqlar tili çəv-
rinmiş faars ya türki ki be-yün məmul ar olmış.
3) Gərçi havul (xub) bəlgülüg daağ ki bu tayfə ti yierdə və
qaçan kuç vierilmiş ya iezləri kuç şamış (etmək) allar bu məntəqəkə
kəlmişəllər, amma ondıçaki qırağ kuoşaça haayılmış, iezxarlanya
(ixtiyar) buora kəmlədükəllər və kuç vierilmiş ya təbid olmışallar.
4) Təqribən gərək hidik-tər olığa, munda saaruzki bii şikest və
iezə silik ruhiyyəsi ta bo axırlarqa tabullarça vaarmış.
Azərbaycan türkcəsi ilə:
1) İranda xələc və ya xələç adlı bir tayfa Qum, Ərak, Təfriş və
Savə arasında yaşayır və təxminən 18 min nəfər olub, 45 kənddə
məskundurlar.
2) Əvvəllər daha çox idilər. Ancaq bəzi kəndlər dəyişmiş və bu
gün farsca ya da türkcə danışılır.
3) Gərçi bu tayfanın hardan və nə zaman bu məntəqəyə köç
etdiyi və ya köç etdirildiyi haqqında düzgün məlumat yoxdur. An.
caq qıraqda-bucaqda deyilənlərə görə, öz istəkləri ilə bura gəlm ə
mişlər. Ya köç etdirilmişlər, ya da sürgünə məruz qalmışlar.
4) (Bu məsələ) təxminən düzdür. Çünki son zamanlara qədər
onlarda bir məğlubiyyət və qəriblik hissi vardır.
Ərəbqol, iranda və Almaniyada prof. Doerferin ekibi ilə xələc
dilinin tədqiqində əməkdaşlıq etmiş və xələc türkcəsi ilə dediyi bu
şeiri bizə göndərmişdi:
Ana və uşaqlarına xitabən
Balam düşmən yəssəl çəkmiş vətəngə
Qərə donquz bizü almış kəmingə
78
Səidüm, Möhsinüm hərbə qapaldız
Həmidüm, Hürmüzüm səngər tutaldız
İran turpaqi-düşmənlər yeri dəq
Vətən sevməgle yurte həri-dəq
Bulet ta gürləməqə tole yaqmaz
Xələc şire balamcan tülki toqmaz
Nəney siti əgər bi kün quş əmsə
Tavuşqan hekməkidə parrə yesə
Beyün quş olmeşərte kökçə tarlan
Tavuşqan olmeşərte yerçə aslan
Oğul becərmişəm bilüm əyilmiş
Saç hər gentirmişəm tişüm tekelmiş
Balamcan, hay balamcan, hay balamcan,
Dəxiləm varməqa əldə Xuzistan.
Azərbaycan türkcəsi ilə:
Balam, düşmən vətənə hücum etmiş. Qara donuz bizə tələ qur
muş.
Səidim! Möhsinim! Müharibəyə gedin. Həmidim! Hürmüzüm!
Səngər tutun.
İran torpağı düşmənlərin yeri deyil. Vətəni sevməyən öz evi
nin kişisi deyil.
Bulud gurlamasa, dolu yağmaz. Əziz balam, xələc aslanı tülkü
doğuzdurmaz.
Əgər ananın südünü bir gün sərçə içsə, dovşan da çörəyindən
bir tikə yesə,
Bu gün sərçə göydə qartal olardı, dovşan da yerdə aslan.
Oğul böyütmüşəm belim bükülmüş, saçlarım ağarmış, dişim
tökülmüş.
79
Balamcan! Balamcan! Ey balamcan! Yalvarıram ki, Xuzistan
əldən getməsin.
Övladın anaya cavabı:
Nənə can heqləmə kez yaşe tekmə
Yüzüy cerməqləmə qəm toxme həkmə
Ta biz varəq o bezde varəlar var
iran yalqı gərək düşmənləri zar
Sənüy sitüy əmə divdə alur bac
Fil ağzidə tekər soqsurməsə ac
Mumay ta gərləməgəy hülkü olmaz
Xələc şire nənəm can tülkü olmaz
Əgər düşmən yuvərqe kəhkeşanqa
Fələk veregə arka nimə zanqa
Onu bi hoqçə yulduzqa tikəm mən
Fələk çərxidə ta yerkə çəkem mən
Əgər hot oləqə seyləm başeçə
Əgər yel oleqə taqəm eyiçə
Əgər suqə kereşdü vardı çeygə
Çəkəm təşqər tekəm kam kineykə.
Azərbaycan türkcəsi ilə:
Əziz anam! Ağlama, göz yaşı tökmə. Üzünü cırmaqlama, kə
dər toxumu əkmə.
Biz və bizim kimilər olduğu müddətcə, İran azad və düşmən
ləri ağlar olmalıdır.
Sənin südünü əmən divdən bac alar, yumruğu ilə filin ağzın
dakı acı (dişi) tökər.
Fidanı budaqlamasan, böyük və dolğun ağac olmaz. Ey anam!
xələc aslanı tülkü olmaz.
80
Əgər düşmən kosmosa getsə də, fələk o bədbəxti dəstəkləsə də,
Mən onu bir oxla ulduza tikərəm; fələkdən yerə endirərəm
onu mən.
Əgər od olsa, başının üstündə sel olaram. Əgər ye l olsa, qar
şısında dağ olaram.
Əgər suya daxil olub çaya getsə, eşiyə çəkib, qanını günəşə tökərəm.
Oğulların silahlarına xitabı:
Tüfəngüm çatma bessər yek əlümə
Qətarum yek tezelüp heykəlümə
Mən o sən varmez bi əhd u peyman
Mən o sən İranuy dərdiyə dərman
Beyün İranemezkə ərsə təngər
Siyə çatma, məyə tə yatma nəngər.
Azərbaycan türkcəsiylə:
Tüfəngim! Çatma durma! Yetər artıq əlimə gəl. Qatarım gəl,
bədənimə düzül.
Mənim və sənin bir əhdi vardır. Mən və sən İranın dərdinə
dərmanıq.
Bu gün İrana meydan daralmışdır. Sənin üçün tüfəngi çatmaq,
mənim üçün də yatmaq ayıbdır.
Ərəbqoldan dördlük:
Üç zad xeyli xoşar qədri bilünməz
Yemək, içmək dəğu pulka alunməz
Bisi hay işiki, bisi kar ayaz
Bisi cayılukar varur hulunmaz
Azərbaycan türkcəsi ilə:
Üç şey çox xoşdur, ancaq qədri bilinməz.
Yemək, içmək deyil. Pulla da alınmaz.
Biri ay işığı, digəri bahar.
Biri də gedib qayıtmayan cavanlıqdır.
81
Dostları ilə paylaş: |