Xələc türkcəsi ilə:
Hər kim iezi bəyənür gər təvə tizi
Bəyənür, tul kişi, qızı bəyənür
Orda burada sözüy olta.
Azərbaycan türkcəsi ilə:
Hamı özünü, tüksüz dəvə dizini, dul qadın qızını bəyənər.
Ordan-burdan söz düşsə belə, gözün yükün üstündə olsun.
İbrahim Vaşqani Fərahanidən bir neçə xələc atalar sözü:
- Eşkəkə hinən hartın kerməz (Eşşəyə minən arxasını
görməz).
- Yağ yağ üstünə tamayur, pətlə quruğ qeynayur (Yağ yağ üs
tünə damlayır, bulğur quru-quru qaynayır).
- Hatu hat yanıça vayqan, həm-rang olmaqa həm-xu olur (Atı
at yanına bağlasan, həmrəng olmasa da həmxasiyyət olar).
- Tülkiqa haydlar şahedun keme, haydı qudruqum (Tülküdən
soruşdular: “Şahidin kimdir?” Dedi: “Quyruğum”.
- Bu yılqı quş kəlmiş belerkinə civ-civ irtəsir (Builki sərçə
bildirkinə cik-cik öyrədir).
- Tülki təpləkə kirməz ərti, bəptə sipergə vamişartı (Tülkü
dəliyə girə bilmirdi, quyruğuna da bir süpürgə bağlamışdı).
- Yılqın sirisilən yetermiş, haladana hartıça kəzir (Qoyun
sürüsünü bir yerdə itirmiş, bir ala qoyun dalısıca gəzir).
- Açu işlətmə, toğu tərpətmə, nim-sirin atasın qurda hipərin
(Acı işlətməyin, toxu tərpətməyin, yarıtoxun atasını yandırın).
Bəzi sözlərin mənası:
Yuor-: yaşamaq, məskunlaşmaq.
Şa-: Etmək.
Xaar: Meyil, ixtiyar.
Hidik: düz, doğru.
Sarus: Bu səbəbdən.
Yetə-: Etmək.
82
İraq türkcəsi, bir milyona yaxın bir nüfiısa malik olan İraq
türklərinin ana dilidir. Azərbaycan türkcəsi ilə danışan İraq türkləri
ölkənin şimalında Teləfər şəhrindən Bədrə qəsəbəsinə qədər; İraqın
cənub-şərqindən İran sərhədinə qədər, 16 şəhər, qəsəbə və yüzlərlə
kənddə yaşayırlar. İraq türklərinin mərkəzi Kərkük şəhəri olduğu
üçün onların dilinə Kərkük türkcəsi və ya ləhcəsi də deyilir. İraqda
türklərin yaşadıqları şəhərlərin ən önəmliləri şimaldan cənuba
Teləfər, Ərbil, Altın Köprü, Kərkük, Daquq, Kiffi (45 min nüfuslu),
Məndəli, Qara Təpə (200 min nüfuslu) və Xaniqeyn (50 min nüfus
lu) məntəqələridir.
İRAQ VƏ YA KƏRKÜK TÜRKCƏSİ
Türklərin İraqa köçləri, IX əsrin əvvəllərindən etibarən Azər
baycandan (Təbriz-Zəncan) başlamış, XI əsrdə səlcuqlu türklərinin
83
gəlişi ilə tamamlanmışdır. İraq türklərinin türkcəsi, Azərbaycan
türkcəsinin bir qoludur. Bunula belə morfologiya və söz baxımın
dan bəzi kiçik fərqliliklər vardır ki, möhtəmələn etnik amillərin, os
manlı türkcəsi, mədəniyyəti və ərəbcənin təsiri ilə əmələ gəlmişdir.
İraq türkləri özlərinə türkmən deyirlər. Onların danışıq dilində də
dialekt və şivə baxımından fərqliliklər gözə çarpır ki, ən önəmliləri
bunlardan ibarətdir:
- Tək və cəm ikinci şəxs mənsubiyyət şəkilçiləri arasındakı
fərqlilik. Kərkük, Ərbil, Daquq və Xaniqeyn kimi bəzi bölgələrdə
ikinci şəxsin təkində mənsubiyyət şəkilçisi olaraq /-ıv/; ikinci
şəxsin cəmində isə /-uvuz, -iviz/ işlənir: “sənüv” (sənin), “əlüv”
(əlin), “başıvuz” (başınız), “sizüv”(sizin).
Teləfər, Altın Köprü, Tisin, Kil Yincə, Bəşir və digər yerlərdə
ikinci şəxsin təkində mənsubiyyət şəkilçisi /-y/ və ikinci şəxs
cəmində /-yiz, -yüz/dür: “səniy” (sənin), “başıy” (başın), “əliy”
(əlin) və “başıy ız” (başınız) kimi.
/-v/ və /-vuz/ şəkilçisi Təbriz dialekti kimi; /-y, -yuz, -yiz/ şə
kilçisi isə, Urfa [333] (Türkiyədə) dialekti kimidir. Bu baxımdan
Kərkük türkcəsi, /v/ və /y/ dialektləri olmaq üzrə ikiyə aynlır.
Kərkük dialektləri arasındakı bir digər fərqlilik şəxs əvəzlik
ləridir. Şəxs əvəzlikləri bunlardır: mən, sən, o, biz, siz, olar.
Altın Köprü şivəsində şəxs əvəzlikləri isə:
biləm, biləy, biləy, biləmiz, biləyiz, bilələri. (Bu əvəzliklər
Azərbaycanda qayıdış əvəzliyi olaraq işlədilir.)
Kərkük türkcəsində /a, e, o, ö/ səsləri, ümumiyyətlə, uzun tə
ləffüz edilir.
Söz əvvəlindəki /ı-/ səsi, /i-/ ilə əvəzlənir.
/q/ səsi /ğ/ ilə əvəzlənməz. Yəni səs yumuşaması hadisəsi
yoxdur.
Kərkük türkcəsində Anadolu türkcəsində olduğu kimi “bəklə-
mək” (gözləmək), “iyi” (yaxşı), “gəbərmək” (təhqirli bir şəkildə öl
mək) , “gövdə” (bədən) kimi sözlər işlənir.
İraq türkləri arasında Füzuli, Əhməd Cəlayiri (XV əsr),
Ruhi Bağdadi (XV-XVI əsr), Bədri (XVII əsr) və N övrəsi-Q ədim
84
(XVIII əsr) kimi şairlər yazıb-yaratmışdır. Onların ən önəmlisi
Azərbaycan şairləri və qərb türklərinin öndə gələni Füzulidir ki,
Azərbaycan türkcəsi tarixi bölməsində onun barəsində bəhs
etmişik. Müasir əsrin məşhur şairlərindən Hicri Dədə ilə Məhəm
məd Sadiqin adını çəkə bilərik. Hicri Dədə 1877-ci ildə Kərkük-
də anadan oldu və 1956-cı ildə öldü. O güclü bir şair və yazıçı,
dindar və vətənsevər bir insan idi. Ömrünü Kərkük mədəniy
yətinin qulluğunda keçirdi. O, əsərlərini türk, fars və ərəb dillə
rində yazdı. Burada nümunə olaraq onun Kərkük ləhcəsində yaz
dığı iki “xoyrat”mı (bayatı) nəql edirik:
Dəryanın sağ alması,
Aldı, al bağ alması,
Dost mənə bir daş vurdı.
Çətindi sağalması.
* *
ie
Katibim yaxşı yazar,
Kötülər yoldan azar,
Qorxma aqil düşməndən.
Axmaq dost qəbrin qazar.
Kərkükdə 1908-ci ildən sonra bir neçə dəfə və hər dəfəsində qısa
bir müddət üçün “Həvadis”, “Nəcmə”, “Kərkük”, “İttihad Yolu” və
“Bəşir” kimi qəzetlər nəşr olundu. Ancaq təəssüf olsun ki, ömürləri qı
sa oldu. “Kərkük” qəzeti 1918-dən 1972-ci ilə qədər yayımlandı.
Hazırda “Qardaşlıq” (Əl-əxa) dərgisi türk və ərəb dillərində;
“Yurd” və “Birlik Səsi” həftəlik dərgiləri nəşr olunur. İraq türkləri
də iranda olduğu kimi ana dillərində təhsil almaq haqqından məh
rumdurlar. Bu məhrumiyyət qanuni və rəsmi deyil, ancaq İraq müs
təqil olduqdan sonra (1933) həyata keçirilmişdir.
85
Dostları ilə paylaş: |